Misschien een beetje vage titel, maar ik vroeg me af of jullie dit ook wel eens hebben.
Bij Annet was op- en afstappen nooit een issue. Preflight checks gingen altijd goed, dus ik heb er nooit bewust heel veel aandacht aan besteed. Misschien dat daar wel een deel van de oorzaak ligt natuurlijk
Sinds we de sideways game steeds beter beheersen (en ook in verschillende tempo's doen, over obstacles, etc), oftewel: sinds er meer focus van mij gekomen is op het sideways, loopt Annet ook weg bij het opstappen. Hetzij sideways, hetzij driving hindquarters (als ik met mijn rug naar haar hoofd sta, en dus mijn centrum richting haar hindquarters heb).
Gisteren dus voor het eerst sinds hele lange tijd weer zeer bewust aan het op- en afstappen gewerkt. Klapperen met beugels, mijn been optillen en weer neerzetten, been in beugel en meehupsen, enz. We zijn denk ik 3 kwartier (als het niet langer was, heb niet op een horloge gekeken) alleen maar bezig geweest met desensitizen. Wat eerst nooit een issue was, was het nu wel.
Enfin, uiteindelijk ging het goed, en de aankomende tijd ga ik daar nog veel aandacht aan besteden. Komt wel weer goed. Maar hebben jullie dat nou ook wel eens? Dat je, doordat je bepaalde oefeningen beter gaat beheersen, ineens bij andere oefeningen een "terugval" hebt?
Bladwijzers