Parelli met paard zonder kennis van paardentaal

[Nienie]

Ik heb een vraag. Hoe gaan jullie om, in combinatie met Parelli, met paarden die van jongs af aan in een stal hebben gestaan en waarvan duidelijk is dat ze de paardentaal niet snappen( ook niet van paarden onderling)? Doen jullie dan juist Parelli of kiezen jullie voor een andere methode?
Ik hoor graag....

[sandra]

alle paarden kennen lichaamstaal. Daarnaast is Parelli zo'n systeem wat helemaal erop gericht is om het paard zo makkelijk en stressloos mogelijk nieuwe dingen te leren. prima programma dus, ook voor stalpaarden die helaas niet de mogelijkheid hebben gehad te spelen met soortgenootjes.

[Marja]

Alle paarden kennen lichaamstaal, ja, maar dat is maar ten dele waar voor een paard dat in een isolement is opgegroeid. Die heeft nooit geleerd om de paardentaal goed te leren spreken en als je die taal dan als mens met hem probeert te spreken, dan leert hij dat ook maar heel moeilijk of misschien sommige dingen ook gewoon niet. De kans is groot dat hij toch altijd afwijkend gedrag zal blijven vertonen en dat hij wellicht nooit samen met andere paarden kan.

Paarden kennen -net als mensen- een gevoelige periode waarin ze taal kunnen leren. Als die periode voorbij is, wordt het heel moeilijk om alsnog taal te leren. Ik zeg niet dat je zo'n paard niks zou kunnen leren of dat hij voorgoed onhandelbaar zal zijn, maar sommige dingen zullen écht moeilijk zijn.

Los daarvan zou ik toch gewoon met het paard aan het werk gaan; welke methode je daarbij gebruikt doet er m.i. niet zoveel toe. Het paard zal toch moeten leren wijken voor druk, en wennen aan allerlei mensenzaken.

(En wat zijn dat toch voor dierenmishandelaars, om paarden in een isolement in een hokje op te laten groeien! Verschrikkelijk. Zo'n paard is getekend voor het leven.)

[sandra]

Ik heb er hier eentje in de wei staan die vanaf veulen geisoleerd is geweest. Zelfs hij kent heel goed lichaamstaal hoor. Misschien niet goed genoeg om zich in een kudde te handhaven, maar goed genoeg om met mn veulen om te gaan, en om parelli te snappen. Lichaamstaal is veel instinctiever dan gesproken taal. Wij moeten leren spreken. Maar gezichtsuitdrukkingen en bepaalde gebaren gebruiken wij mensen al vanaf heel erg jong.
Bij paarden is dat net zo. Regels leert een paard in de kudde, en ook natuurlijk consequenties van bepaalde lichaamstaal. Maar de lichaamstaal zelf zit een paard volgens mij gewoon in het instinct.

[Marianne]

Het lijkt me zeer onwaarschijnlijk dat een paard geen lichaamstaal (paardentaal) zou kennen!
De imprentingsfase ( het moment waarop een paard leert zich als paard te gedragen) begint al meteen ná de geboorte en zoals bij ale dieren vindt het 'leren' plaats in de eerste weken (tot 6 weken ongeveer). Het paard zou dus zowel moederloos, als geheel in isolement hebben moeten opgroeien om geen 'paardentaal' te kennen.

Het is wel zo dat een paard dat niet in een kudde opgroeit, vaak moeite heeft met het spelen en de omgang met andere paarden als hij/zij daar voor het eerst tussen komt te staan. Maar geloof me, ze hebben dat binnen de kortst mogelijk tijd goed door hoe het wél moet.

[Nienie]

Dank voor jullie heldere antwoorden! Ik sta er eigenlijk ook zo achter. Ik denk dat, mocht de koop doorgaan, ik gewoon ga kijken hoe ver we komen, zonder al te veel druk. Zij zal moeten leren, maar ik ook.
Wie nog leuke aanvullingen heeft, welkom!
Zodra ik echt aan de slag ga met dit paardje, zal ik jullie bericht uitbrengen!

[Nina]

Even een voorbeeld van mijn honden.. Ja ik weet het zijn geen paarden maar toch. ik heb een Weimaraner die zoals de meeste Nederlandse honden in huis is opgegroeid. Voor mensen een ideale hond maar voor andere honden niet altijd even vriendelijk. Gelukkig doet ze nooit echt iets maar ze snauwt wel heel onaardig. Nu heb ik ook een hondje uit Griekenland, deze is op straat geboren en getogen met ander honden tot hij ongeveer een jaar oud was. Als je ziet hoe geweldig dit hondje met allerlei ander honden omgaat. Of ze nou dominant of onderdanig zijn hij weet ze zo te bespelen dat ze toch smelten voor m en dan komen spelen. Heb m nog nooit ruzie zien maken. Echt geweldig als je dan ziet wat zo'n eerste periode dan uitmaakt. Dit hondje zal bijvoorbeeld altijd wat schrikachtig blijven voor vreemde mensen in onverwachte situaties. Verder handhaaft hij zich prima als huishond, vind het wel makkelijk dat ie nu een weimaraner zus heeft die overal als eerste op af stapt. Bij alle twee de honden zit de normale lichaamstaal wel ergens maar bij de een toch meer ontwikkeld dan bij de ander..
Zomaar even een mooi voorbeeld dus..

[Marja]

Paardentaal is niet aangeboren, een veulen moet dit echt leren. Natuurlijk leert hij een heleboel van zijn moeder, maar als dit het enige paard is waar hij mee heeft kunnen communiceren, zal zijn kennis van de paardentaal toch altijd wat beperkt blijven.

Wat je dan vaak ziet is dat dergelijke paarden de signalen van andere paarden niet goed kunnen interpreteren; ze zien het bv. niet als een ander paard aangeeft onderdanig te willen zijn en ze kunnen dan alsmaar er achter aan blijven jagen bv.
Van hun eigen moeder leren ze over het algemeen niet voldoende om onderdanig te zijn, en dat is iets wat toch wel heel fijn kan zijn bij een gedomesticeerd paard. Normaal gesproken leren ze dit dus in een kudde: domineren én gedomineerd worden.

Het kan dus zijn dat een dergelijk paard nooit goed leert om in een kudde te leven. KAN zeg ik hè, het HOEFT dus niet.