Tips om paard gelijkmatig te laten draven.

[whoopie]

Mijn vriendin merkte gisteren terechtop dat ik zo vreselijk onregelmatig draaf. Dat klopt ook (meestal), wanneer ik draf vraag dan gaat Whoopie steeds sneller ik neem haar weer terug en ze begint weer overnieuw. Ik moet met haar steeds de discussie aangaan.

Haar vorige eigenaresse liet haar zelf het tempo een beetje bepalen, en aangezien Whoopie een xdraver is gaat ze bij voorkeur hard.
In het begin gaat het meestal nog wel dan loopt ze ook in een redelijk tempo, maar wat later wordt het al ergeren huiswaarts is het niet te doen en doe ik het ook meestal niet.
Ik zou graag met een los teugeltjein zelfde tempo draven.

Heeft iemand goede tips?

[Antheman]

Das niet zo eenvoudig op te lossen.

Vraagt veel, heel veel focus van jou. Jij focust op een bepaald tempo, dat moet overgenomen worden.

Daarnaast is het een rijtechnisch probleem. Je vraagt om actie, dus je geeft een hulp. Tenzij je iets anders vraagt, behoort je paard al die tijd in dat tempo te lopen. Zacht en consequent zijn, dat heeft mij enorm geholpen.

Op de terugweg nooit harder gaan dan je aankan. Ik galopeer nooit naar huis, dat wordt idd discussieren. Ga het laatste stuk stappen, desnoods ernaast.

Dir zijn vast wat gedachtes, ik ga nu naar die bruiloft toe.

[Roadracer]

Moeilijk, moeilijk. Tenminste, dat vind ik (want heb hetzelfde probleem)
Annet haar eigen tempo is ook hard! Aan een lang teugeltje lukt het me niet om haar in een constant, langzamer tempo te krijgen. Op de zit reageert ze prima als het "hele" overgangen zijn (van galop naar draf naar stap enz.) maar binnen een gang wil het niet, tenzij ik echt actief met behulp van de teugels een ophouding maak. En zodra ik dan weer ontspan, wil zij weer terug naar haar snelle tempo...

Ik heb dit zowel in de bak als tijdens een buitenrit trouwens. Hoe gaat het bij jou in de bak? Of heeft Whoopie het alleen tijdens een rit?

[Marianne]

Met onregelmatig bedoel je waarschijnlijk qua tempo, ja?
Je schreef dat jouw paard een ex-draver is - heeft hij ook in de koers gelopen of is hij ervoor getraind? Dravers voelen zich vaak het beste op hun gemak als ze hard kunnen draven, dat hebben ze tenslotte van meet af aan geleerd! Het vergt heel wat rijtechnisch inzicht om dat om te buigen - en dat krijg je niet 1-2-3 voorelkaar.
Ik zou in eerste instantie denk ik helemaal van de basis beginnen, de stap dus - om het paard uitermate gehoorzaam op de hulpen te krijgen. Dus heel veel halve ophoudingen en halt. En dat dan doorzetten naar de draf.

Trekken aan de teugels heeft geen zin: je paard gaat zijn energie daarin leggen en gaat waarschijnlijk dan nog harder. het is een zitkwestie: tegelijkertijd voorwaarts drijven en door je zit afremmen met een halve ophouding. Dat betekent teugels aannemen ( begrenzen), je bekken naar achteren kantelen. Een ding waarvoor je moet waken: als je voelt dat je paard steun zoekt op de teugel dan meteen nageven, hij mag niet op de teuge c.q. bit gaan leunen.

Halve ophouding:

1. Het bovenlichaam oprichten
2. Het bekken kantelen (hierbij wordt het bovenlichaam iets korter - de ribben komen dichter bij het bekken, buikspieren spannen zich aan)
3. Tegelijkertijd druk geven met de kuiten
4. Teugels aannemen
5. Teugels weer nageven
6. Bekken weer terug in norale positie, kuitdruk wegnemen.

[whoopie]

Bedankt alvast.
Hester consequent zijn is idd het moeilijkste, soms laat ik haar toch even gaan en dat is het domste wat je kunt doen natuurlijk. En niet richting thuis draven met een ander paard erbij dan wil ze echt hard gaan

In de buitenbak doet ze het soms ook maar absoluut niet het tempo wat ze buiten loopt, meestal doet ze het dan bv als reactie op een galophulp om hier onderuit te komen. Wat dan juist heel erg goed helpt is de teugels los gooien en gaan zitten dan is het zo over.

De manier waarop jij het beschrijft Marianne doe ik vaak het laatste stukje naar huis en dan gaat dat best goed zolang ik doorzit, echter wanneer ik begin met lichtrijden dan benik haar zo weer kwijt.

Whoopie is een kruising draver, heeft nooit "gedraafd."

[Margot van lare]

Stella, weliswaar geen draver, maar dat denkt ze wel heeft er ook een handje van. Zeg maar een enorme hand en vooral richting huis. Wat ik doe is juist wel richting huis draven en als zij te hard gaat eerst heel subtiel vragen en zo niet meteen een one rein stop. Dan weer opnieuw gaan. Na een paar keer geeft ze de hoop dan wel op.

[whoopie]

Dat is iets wat ik al zo vaak heb gedaan, als ze te hard gaat dan buig ik haar in aan 1 kant, heeft geen effect op de volgende keer. Als ik dan weer draf vraag gaat ze weer versnellen.
Ook tijdens het draven wanneer ze versneld vraag ik haar terug door even 1 teugel aan te nemen, dat lukt wel maar vervolgens.....

[Margot van lare]

Haha dan is Stella niet zo hardnekkig als ik dacht.

Meer overgangen rijden en heel consequent blijven zou ik zeggen dan.

[whoopie]

Mischien moet ik vooral veel eerder ingrijpen, en dan altijd helemaal inbuigen,ik vraag haar vaak met 1 teugel terug maar dat herhaal ik dannog wel eens. Toch consequenter daarin zijn denk ik.

Ga morgen tips uitproberen.

[Mafhaf]

Rashid zegt over zulke dingen onder andere: je paard stelt je steeds een vraag, en als je de eerste, kleine vraag niet beantwoord, dan word de volgende vraag groter.

Oftewel je draaft, Whoopie gaat een minipietsje harder (vraag), beantwoord je dan nog niet (kan echt megasubtiel zijn) dan zit je even later met een Whoopie die een stukkie harder gaat dan je zou willen, en die bovendien denkt: ja hela, daarnet zei je niks toen ik het vroeg.

Om een idee te krijgen.

Misschienkan je her iets mee: bij de geringste vraag meteen rustig antwoordn: Nee Whoopie, I need you to go as slow as we did just now (plak een snor op voor nog beter resultaat )

[Pocalover]

Ik zat ook te denken aan het zwaarder maken voor Whoopie. Draven, vraag 1 tempo, als het harder gaat, dan een kleine volte rijden. Kleine voltes zijn zwaarder, dan zakt het tempo vanzelf. Als het tempo weer goed is, dan weer rechtdoor. Als dan weer sneller, hup weer terug op de volte. Het voordeel daar van is dat je niet hoeft te gaan vechten of aan de teugels te zitten.

succes.

[Mafhaf]

Dat wat Roos zegt is ook totally Rashid hahaha!
Nog vergeten!

[Pocalover]

samenwerking noemen we dat

[Marianne]

De manier waarop jij het beschrijft Marianne doe ik vaak het laatste stukje naar huis en dan gaat dat best goed zolang ik doorzit, echter wanneer ik begin met lichtrijden dan benik haar zo weer kwijt.

Dus...... telkens als ze in de draf harder gaat, ga jij doorzitten en doet halve ophouding. Wat je er aan toe kunt voegen is een stem commando: Hoooooo. Na verloop van een tijdje valt het kwartje wel.

Misschienkan je her iets mee: bij de geringste vraag meteen rustig antwoordn: Nee Whoopie, I need you to go as slow as we did

... en zegt meneer Rashid er dan ook bij HOE je de vraag beantwoordt? Want, een dialoog houden is wel leuk maar als je met je mond vol tanden staat wil je wel graag weten wat je dan zou moeten zeggen! Telkens in een kleine volte vallen is zinloos als je niet tegelijkertijd de juist zit- en beenhulpen geeft. Voltes rijden is goed in noodgevallen om de snelheid eruit te halen maar er van leren dat de draf langzamer moet is op die manier niet zinvol. Denk ik.

[Mafhaf]

Hihihi meet Susan

Sollie, flauw, maar ik merk dat Susan bij alles waar ze impulsive van wordt, verreweg het beste reagerrt op non-confrontational (Susan vind in dit kader halve ophouding al confrontational) Rashid-Irwin.

Oftwel als ze aan de hamd sneller wordt, dan niet tegenhouden (als in halve ophouding) maar liever SBW met centrum af, dan blijft ze zacht. Buiging helpt enorm!

Maar uiteraard is dit voor ieder paard weer anders!