Clickeren, gevaarlijk en levensbedreigend?

[skey]

Ik heb er eerst zelf even over nagedacht en alsnog besloten het hier te posten.

Misschien is het wel interessant voor sommigen.
daarstraks had ik besloten om wat te gaan clickeren. Met dat dikke been (is nu bijna helemaal weg, alleen de snee is weer open) kan ik toch niet echt wat actiefs gaan doen.

Clickeren kent Aramis al. Ik gebruikt de "YES" en "GOOD BOY" afgekort tot "GUBOY" en "FLINK" heel vaak. Hij legt dan ook meteen de link met wat hij deed en wat ik wil.

Ik had echter nog nooit gecklickerd in de zin van: Opdracht, woordje, voedselbeloning. Normaal geef ik soms als surprice wel een stukkie wortel en hij begint dan vaak extra zijn best te doen.
Nu heb ik het boek van Miriam Nieuwe Weme en wilde het wel eens op haar manier proberen. De echte clicker methode dus.

Tragetten kent hij al. Nu wilde ik wat fanatieker aan de slag. En dan ook met echt elke keer een brokje en steeds wat moeilijker maken.
Ver ben ik niet gekomen. Elke keer als ik ""hand"" zei snapte hij het en raakte meteen mijn hand aan. Met de andere hand kwam er dan een brokje.
Na drie keer vond ik het wel goed en ging ik steeds verder af staan. Maar naar Aramis zijn idee ging dit allemaal wat te traag. Hij werd boos, echt boos. Oren heel plat en heel snel rond mij gaan lopen.

Oké, dit had ik niet in gedachten. Snoepjes weg gedaan, paard naar binnen halen en hem meermaals uit mijn ruimte dirigeren want hij leek plots vergeten wat dat is, persoonlijke ruimte.
Even wijken voor druk aan de achterhand want die kwam te kort naar mijn mening. Zijn reactie: BAAMM!
Hij slaat me daar toch echt een mep uit de muur! En als ik zeg slaan, dan bedoel ik ook slaan. Hij heeft gewoon een stuk uit zijn hoef geslagen tegen de betonnen muur. Die achterhoef vloog in minder dan een seconde tijd recht naar achter toe. Zo snel dat ik het bijna niet had gezien en het achteraf ook eerst niet geloofde. Gelukkig had ik mijn kop erbij en stond ik aan zijn schouder toen ik zijn achterhand porupinede. Als ik daar had achter gestaan dan denk ik niet dat ik dit nu aan het typen was.

Even waren we allebei verbaasd. Zowel hij als ik. Zijn hoofd ging meteen laag, likken en kauwen. Mooi zelf naar achter gaan uit mijn ruimte en buigen.
Ik weet nu wel zeker dat clickeren met steeds een voeselbesloning niets voor hem is. Hij is er te heftig voor in zijn hoofd. Hij wordt boos en agressief, en het ergste is dat hij het niet echt zelf beseft.
Plots leek het of hij uit een andere wereld weer terug op aarde kwam en zichzelf terugvond. En dat in slechts luttele minuten.

Clickeren doen we al lang, en we zullen het ook blijven doen. Maar zonder eten. Onverwachts nog wel. Maar niet meer bij elke goede poging van een oefening.
Gek toch hè, dat een paard zo gefocused kan zijn op eten.

Hebben meer mensen dit al gehad of gezien?

[Pocalover]

Ik ben ook gestopt met het voedselbelonen met Poca. Die wordt daar ook echt agressief van! Vandaar dat ik iemand gevraagd heb eens te komen kijken in de hoop dat die daar iets slims op weet en anders wordt er simpelweg niet meer geclickerd.

Poca wordt er ook gevaarlijk van en daar ben ik liever niet bij.

[skey]

Haha, nee, ik kan het me helemaal voorstellen dat je daar niet blij van wordt.
Ik dus ook niet.

Wat ik me wel afvraag is het volgende. Waar zit nu precies het verschil met agressief worden met een voedselbeloning bij elk goed antwoord. Niet agressief worden bij af en toe een onverwachte voedselbeloning.
Want voedsel gebruik ik. Vast en zeker, en ook wel elke dag. Maar toch, dit triggerde hem zo dat hij helemaal "gek" werd. Zo leek het toch, een heel ander paard. Een paard om bang van te worden moest je hem niet kennen.

Hoe gaat dat bij jou Roos. Gebruik jij af en toe wel voedsel? Of echt nooit?

[Pocalover]

Ik gebruik nu alleen nog voer voor het opstijgen. Gooi een wortel voor haar op de grond en dan stap ik op. Ik heb ooit 'gewerkt' met snoepjes en het heeft me tijden gekost om de agressie er weer uit te krijgen. En soms krijg ik nog steeds platte oren.

En dan nog wat geks. Van wortels werd ze veeeeeeeeel minder agressief van van snoepjes. Die kunnen echt niet!

[skey]

Hmm, zou het dan misschien om de smaak te doen zijn?
Ik heb vandaag ook gewerkt met muesli en normaal werk ik altijd met wortelstukjes... Maar ik kan nog niet echt vergelijken want ik heb nog niet op deze manier geclickerd met wortels.
Misschien het proberen waard, gewoon als test vind ik het al interessant.

[Pocalover]

Misschien het proberen waard, gewoon als test vind ik het al interessant.

Weet je het zeker? Je moet er niet aan denken dat je dit gedrag bevestigd.

[skey]

Als ik "normaal" wel met wortels kan belonen, dus alleen af en toe een stukje, kan ik wel proberen om het echte clickeren op te pakken.
Daarstraks zag ik ook meteen toen het niet ging zoals het moest gaan. Alleen dacht ik toen dat ik best verder kon doen en het ongewenste gedrag gewoon kon negeren. Daar zat ik fout. Ik had meteen moeten ingrijpen en nog sneller het voer moeten wegdoen. Dus ook niet meer het juiste antwoord gaan belonen met voer, alleen nog met een bridge.
Nu ik dat weet laat ik het niet meer zo ver komen.

[Pocalover]

I trust you with your horse. Maar aangezien jezelf schreef dat hij een heel ander paard leek, lijkt voorzichtigheid mij gewoon geboden.

Kus
Roos

[skey]

In dit geval vertrouw ik mezelf en hem ook.
Anders zou ik het zeker niet doen. Ik weet nu wanneer ik moet stoppen.
Ik ga ook nog even wachten, niet meteen morgen. Dat zou pas uitlokken zijn.

[Marianne]

Ja, dit klinkt bekend. Pauli reageert net zo, wordt boos en agressief ook al gaat ze daarbij nooit over grenzen heen. Ik heb dit alrijd geplaatst bij haar 'sterke' persoonlijkheid. Het lijkt wel alsof ze vanuit een soort 'beledigd zijn' reageert. Beledigd omdat ze het een uitdagend en dom spelletje vindt, beneden haar 'waardigheid'. Een soort van omkoperij.
Als je snapt wat ik bedoel.

[Horsefreakje]

Hmm, ik werk soms wel met voedselbeloning, en dat werkt prima. Pipa gaat dan wel tegen mijn hand duwen en met dr neus in mn zakken snuffelen, maar agressief wordt ze niet en ze blijft m'n persoonlijke ruimte respecteren, alhoewel ik haar daar soms wel eens op moet wijzen.

Wist niet dat paarden zó agressief konden worden.
Nu, Aramis begreep ook wel dat hij 'fout' was, als je zegt dat hij meteen boog en achteruit ging en smakte en likte..blijkbaar besefte hij het idd zelf niet.

En ik gebruik het eigenlijk niet zo vaak. Alleen om haar soms wat extra te motiveren...om haar (nog) een reden te geven om te doen wat ik vraag.

[Jossie]

[quote="Marianne"]Ja, dit k]
Dit klinkt precies zoals ik Kate's reactie op voedselbeloningen in het verleden zou omschrijven!!! Inderdaad alsof het haar krenkt dat ze iets doms moet doen voordat ze het hapje krijgt. Kate werd dat ook opdringering, in mijn ruimte komen en dwingend gedrag, maar nooit zoals Aramis nu liet zien.
Inmiddels kan ik wel weer werken met voedselbeloningen, maar dan anders. Dus niet voor een kunstje (oneerbiedig gezegd ), maar om haar te motiveren om net iets meer te doen. Ik gebruik wel eens een brokje na een super uitgevoerde SBW aan de hand, die aanvaard ze dan rustig en lijkt ze dan ook echt te zien als beloning. Voorheen had ze meer een andere houding, ze aanvaardde niet, maar leek het te eisen. Moeilijk onder woorden te brengen...

[Pocalover]

Voorheen had ze meer een andere houding, ze aanvaardde niet, maar leek het te eisen. Moeilijk onder woorden te brengen...

Precies dat! En een eisende Poca, is nie-fijn, heb ik ontdekt.

[bikkel16]

Hier is het ook zo. Mijn vriendin en ik wilde allebei gaan clickeren als afwisseling op de dagelijkse training. We zijn er ook heel gauw van teruggekomen om dit te belonen met voedsel .

Als een oefening nu goed uitgevoerd is, krijgen onze paardjes rust. We zien het ook bij een ander paardje op stal waar zijn vrouwtje nog wel met voedselbeloning werkt. Oren staan de hele tijd naar voren, maar op het moment dat hij een beloning krijgt dringt hij haar ruimte binnen met zijn oren in zijn nek om de beloning te halen . Vind het altijd een beangstigend gezicht.

marleen

[skey]

Ik heb nog een vraagje.
Hebben jullie eerst de beleefheid aangeleerd? Hoe ging dat bij jullie?
Ik heb het aangeleerd en dat gaat goed. Tot ik effectief een oefeningen ga vragen...

Zoals Pauli reageert, dat is net Aramis. Heel beledigd zijn, boos worden om al die domme dingen.