Shiva van Donderwolke

[Pocalover]

Heeeeee Julie,

Ik kan het topic niet meer vinden (ook niet best gezocht). Hoe is het nu met Shiva?

Groetjes
Roos

[donderwolke]

Hé zo lief Roos! Zie ik ineens Shiva en mij in een topicnaam staan, haha ben ik echt geschrokken zeg!

Wel jullie horen niet meer zo veel over Shiva omdat er eigenlijk niet veel verandert de laatste tijd. Ze staat nog steeds op stal (helaas helaas tot mijn grote spijt maar het is voor haar eigen goed). Er zitten namelijk nog te veel openingen in het weefsel van haar pees, waardoor ze zeker niet veel mag stappen omdat die gaatjes anders zouden openscheuren en dan zijn we nog verder van huis.

Wat wel een kleine verandering is: sinds een week of twee-drie mag ze een tweetal uur per dag op een klein stukje wei van 4x4m, en dat vindt ze heel leuk. Helaas is ze soms wel een beetje te enthousiast en dan wil ze er vlug naartoe rennen, waardoor ze een paar keer al weer door haar koot gezakt is door het rondspringen. Vreselijk, ik krijg elke keer bijna de tranen in mijn ogen als ik dat zie.

En het ergste dateert eigenlijk van gisteren: ik was niet thuis, maar ineens belt mijn vader me: "Julie je hebt zeker de deur van de stal vergeten sluiten? Je paarden liepen hier net op het hof en Shiva heeft naar het schijnt heel zot gedaan!" Ik had die deur helemaal niet opengelaten want ik kom nooit langs die deur in de stal maar langs een andere, dus waarschijnlijk had mijn vader ze zelf opengelaten maar goed, dat maakt nu niet uit. Feit is dat er naar het schijnt ferme putten in ons gazon zitten (ik ben nog niet thuis geweest dus nog niet gezien), wat wil zeggen dat Shiva behoorlijk rondgesprongen heeft, op haar koot waarschijnlijk weer .

Veel positief nieuws over Shiva is er dus niet, ik heb het gevoel dat ik haar stilaan kwijt ben geraakt. Ik heb er totaal geen voeling meer mee, respect kent ze niet meer, ze is nog tien keer viezer geworden dan ze al was (pismerrie), en het toppunt is dat ze me gisteren zelfs nog recht op m'n dij geslaan heeft met haar hoef omdat ik haar staart wou opheffen om te kijken of ze nog aarswormpjes had. Maar goed, life goes on en we hebben er nu al al dat geld en tijd in gestoken, dus we gaan verder, blijven hopen dat het ooit nog goed komt...

In ieder geval heel erg bedankt om het te vragen Roos, erg lief.

xxx julieke

[Pocalover]

Hai !

Bedankt voor het uitgebreide antwoord.
Ik ben hier nog al van onder de indruk.

Ik ga er over na denken voor ik je terug schrijf.

Liefs
Roos

[Timbers]

Poeh wat een verhaal Julie!
Sterkte!

[Horsefreakje]

Hey,

aangezien ik je vandaag (straks) ga zien was ik ook al van plan om te vragen hoe 't met Shiva ging, maar Roos is me blijkbaar al voor.

Pfff ook ik ben hiervan onder de indruk hoor..moet voor jou ook niet leuk zijn, alles wat je met haar bereikt hebt lijkt nu gewoon verdwenen te zijn. Ik hoop echt dat het nog goed komt en dat jullie enigzins verder kunnen gaan waar jullie zoveel maanden geleden gestopt zijn.

...Als er nog iets is waar ik iets over wil vragen/zeggen, doe ik dat straks wel, we hebben genoeg tijd daarvoor dan.

Liefs!

[Linda]

Tjonge Julie, dat zit niet mee...ik hoop dat alles op z'n pootjes terecht komt. Heel veel sterkte toegewenst!

[trea]

ik heb het gevoel dat ik haar stilaan kwijt ben geraakt. Ik heb er totaal geen voeling meer mee, respect kent ze niet meer, ze is nog tien keer viezer geworden dan ze al was (pismerrie), en het toppunt is dat ze me gisteren zelfs nog recht op m'n dij geslaan heeft met haar hoef

Buiten het lichamelijke om, word ik van dit stukje erg verdrietig.
Ik lees al dat je doorgaat met Shiva (ook vanwege het geld dat je erin gestoken hebt) en ik wil je vragen om haar gedrag vooral toch ook te bezien vanuit het paard.

Zij staat al maanden op stal (en arabieren zijn paarden van de lucht, van de wind)
Zij ziet dat jij bezig gaat met een nieuw paardje, waar ZIJ eerst jouw alles was, wordt deze plek nu ingenomen. En zij kan er NIETS an veranderen, kan alleen maar hulpeloos toezien.

Jij ziet het als gebrek aan respect.

Ik lees het als een hulpkreet naar jou toe.

Laat haar niet in de steek

[sanne]

wat naar! Ik kan het me helemaal voorstellen, hoe lang staat ze nu al op stal? Tas staat er nu bijna twee weken, ik herken d'r nu soms al nauwelijks meer
Bedenk je gewoon alleen maar dat ze enorm gefrustreerd is en daarom wat minder op jou reageerd. Enige wat je kan doen is gewoon erbij gaan zitten.
Ik weet niet of hier al een dicussie over is geweest, maar er is een enorme uiteenlopende aanpak voor peesproblemen. Het is vaak best een optie om het paard 24/7 op het land te zetten met een rustig paard. Zeker als het het al zo lang duurt, maar nog niet veel verbetering is, zou het misschien een optie zijn om hier en daar eens te informeren. Weet dat er op bokt een heel lang topic loopt met veel ervaringen met paard 24/7 buiten bij peesblessures.

[lila]

[Misschien heeft Shiva veel pijn en doet ze daarom zo. Als ik hoor hoe ze soms loopt, dan heeft ze dus totaal nog geen dragend vermogen opgebouwd...Wanneer is de pees voor het laatst gescanned? En is er ingroei in de gaten te zien?

[donderwolke]

Dankjewel voor jullie lieve berichtjes allemaal. Ik zal even reageren:

@Trea: ik snap je helemaal, ik begrijp wat je bedoelt. Dat ze viezer is geworden, is uiteraard doordat ze de hele tijd binnen staat. Hoe zou je zelf zijn? Maar dat vies zijn staat wel helemaal los van het respect hoor. Met respect bedoel ik dat ze me niet omver loopt als ik haar naar de wei leidt, dat ze op mij let. En dat is helemaal weg. Ze kijkt niet meer om naar mij. En ergens is dat wel normaal natuurlijk, ze kijkt zo uit naar het eten en dat is het enige wat dan telt voor haar. Maar het voelt voor mij zo verschrikkelijk omdat dat iets is wat echt zo goed was, en wat we weer helemaal opnieuw gaan moeten opbouwen. Snap je?
En haar in de steek laten doe ik nooit trea, daarvoor heeft ze me al te veel diensten bewezen. Anders zouden we er ook niet al dat geld al ingestoken hebben tot hier toe...

@sanne: ja dat buitenlopen, hebben mij al veel mensen ook gezegd dat ik dat beter zou doen. Ik heb inderdaad ook al gelezen dat het kan helpen bij peesblessures. Maar dit is géén peesblessure, dit is een peesfractuur, heel wat ernstiger en niet te vergelijken. Het zou ook stom zijn, nu we het al 7 maand volgehouden hebben, om haar nu buiten te laten, met alle negatieve gevolgen van dien. Want dan begint ze inderdaad te rennen (zoals gisteren toen ze uitbrak) en dat kan gewoon onmogelijk goed zijn voor haar pees.
De chirurg had ons ook gezegd: als je haar gewoon als kweekmerrie wil houden, mag je haar nu op de wei laten lopen. Ze is oké om als weidepaard rond te lopen. Maar we zouden het liefst nog proberen om er nog een wandelpaard van te maken, en daarom moet ze nu nog op stal omdat die openingen in het weefsel nog meer moeten sluiten, snap je?

@lila: we zijn voor het laatst met haar naar de veeartsenijschool geweest begin juni. Toen is er een echografie geweest en die toonde dat de openingen wel al heel wat aaneengegroeid waren, maar nog niet voldoende om al buiten te lopen, willen we haar dus als wandelpaard houden. Het betert dus wel, maar het zijn pezen hé, dat geneest enorm traag helaas...

xxx julieke

[donderwolke]

O ja, lila, pijn heeft ze volgens mij echt niet want ze mankt er niets op. En draagvermogen heeft ze zeker wel al opgebouwd want gewoon in stap loopt ze eigenlijk vrij normaal. Het is maar als ze zo'n rare galopsprongen maakt dat ze doorzakt.

xxx julieke

[Horsefreakje]

Het betert dus wel, maar het zijn pezen hé, dat geneest enorm traag helaas...

Pfff ja daar kan ik van meespreken..Pipa heeft deze winter ook 3 weken stilgestaan alleen maar omdat ze een ernstige peesontsteking was..en dat is dan nog niets vergeleken met wat Shiva heeft.

Ik vind het wel heel knap dat je haar niet in de steek laat hoor. Veel mensen zouden het paard gewoon naar de slacht brengen, het vertikken om zoveel geld in een paard te steken die mss alleen maar als wandelpaard meer kan dienen.
Maar het is eigenlijk maar het minste wat je haar kunt geven na al haar bewezen diensten.

Ik heb natuurlijk makkelijk praten hé, maar hou je sterk!! Jullie slaan jullie er wel door, zolang jullie op elkaar kunnen rekenen.

[Maaike]

Toen is er een echografie geweest en die toonde dat de openingen wel al heel wat aaneengegroeid waren, maar nog niet voldoende om al buiten te lopen, willen we haar dus als wandelpaard houden. Het betert dus wel, maar het zijn pezen hé, dat geneest enorm traag helaas...

Niet in de laatste plaats vanwege de nul komma nul circulatie vanwege de stalrust. Zou ze niet rustiger zijn als ze full time buiten kon zijn ipv nu elke keer uitbarstingen als ze eens (per ongeluk) buiten komt?

[Liesbet]

Dag Julie,

Goed dat je je laatste update van Shiva nog eens vermeld al hadden we wat hulp nodig van een derde!!!

Wat ik zou doen, maar het is helemaal mijn buikgevoel, rustig met haar wat buiten wandelen (verharding) en haar wat opdrachtjes geven: voetje ergens opzetten, beetje slalommen, allemaal heel rustig en klein, maar zodat zij weer zin krijgt om voor jou iets te doen.

Dat ze nu niet veel respect heeft voor jou mag je haar echt niet kwalijk nemen, zij heeft nu het idee dat je haar opsluit en weghoudt van alle het leuke in haar leven...

[donderwolke]

Ik snap wel dat jullie haar buiten willen zien, dat wil ik ook in het diepste van mijn hart. Maar ik ben zo bang, bang omdat ik het dan helemaal om zeep ga helpen, nu ze nog wat kansen heeft. Natuurlijk zou ze rustiger zijn als buiten mag lopen 24/7, maar het mag niet van de chirurg en ik voel me echt niet in de positie om daar tegenin te gaan. Ik heb nu al zoveel geduld gehad, het zou stom zijn om nu weer alles naar de knoppen te halen, ik durf het gewoon niet. Ik zie ze zo graag, en ik wil echt het beste, en al mijn vertrouwen gaat naar de chirurg, hij weet er heel wat meer van dan ik en ik geloof echt dat hij het beste voor mijn paardje wil, net als ik.

Wandelingen zouden leuk zijn Liesbet, maar vergeet niet dat ze
1. totaal geen spieren meer heeft, waardoor ze na 5-10 minuten wandelen al pompaf zou zijn
2. helemaal niet meer op haar gemak is en niet meer op mij vertrouwt, waardoor ze heel erg snel schrikt van het kleinste geluidje - met rondspringen en zo als gevolg
3. dan alleen op de baan is zonder Ghaalin en Bonnie, waar ze zo hard aan gehecht is - en dus niet meer aan mij, waardoor ik niet echt nog een steun ben voor haar.

Snap je?

xxx julieke