Het paard en beweging?

[Hanneke1980]

Ongeveer 4 weken geleden ben ik begonnen met rijden op Boris. Niet zo natural: met zadel, hoodstel , cap en laarzen. Ik had het idee dat hij dit nodig had, dat hij teveel energie had en dit kwijt wou. Bovendien moest ik iets doen want hij werd –hoe zal ik het zeggen- erg lomp, en zeg maar gerust gevaarlijk. Voordat ik met hem over het erf naar de binnenbak wou stuurde ik eerst alle kinderen veilig de kantine in. Want als meneer zich losrukt dan staat hem niets in de weg.
Ik moet zeggen dat het lijkt alsof hij dit rijden wel op prijs stelt. Als ik aankom lopen komt hij nog steeds naar me toe, lijkt blij te kijken en ook als hij het zadel en hoofdstel ziet loopt hij niet weg.

Maar hij blijft (gelukkig) Boris, hij heeft zo zijn buien.

Met grondwerken rukt hij zich nog af en toe los. Ik vind het moeilijk om te omschrijven hoe dat in zijn werk gaat, maar hij duwt zijn schouder “in mij�, ik doe dan vaak een stap naar achteren (fout ik weet het, maar anders heb ik blauwe tenen) en roetsj daar gaat hij.

Doet hij dit in de binnenbak dan is het vaak dat ik een onterechte fase 4 gebruikte, of niet erg duidelijk was, in de buitenbak doet hij het echter veel en veel vaker, aan de achterzijde hiervan is namelijk een heuvel met gras. Mede hierdoor ga ik vaak grondwerken in de binnenbak, het gebeurt weinig dat ik alleen ben in de buitenbak, er zijn vaak mensen zeer serieus aan het rijden en die vinden het nooit zo leuk om gestoord te worden door een tinker die met wapperende manen en leadrope de kortste weg naar het gras toe rent. Gevolgd door een woest kijkende hanneke die er toch maar achteraan stampt.

(en dat is nog niet zo erg, maar voordat je hem dan daar weg hebt….)

Eergisteren was de kust veilig, niemand te bekennen, en bovendien moest ik als ik iets wou doen wel naar de buitenbak, de binnenbak ligt bezaaid met matrassen, matjes en slaapzakken. (leuk: ponykamp!, niet dus)
Ik wou toch graag weer eens grondwerk doen, dus opgezadeld, hoofdstel aan de kant, Boris gehaald en op naar de buitenbak. Ik had zo'n vermoeden dat hij zich wel los zou rukken. Ja hoor, we waren het hek nog niet door of daar ging ie al. Roetsjjjj. Mijn plan was om het hem daar zo oncomfortabel mogelijk te maken dus ben ik er very high energy heen gelopen, ondertussen met de CS en string zwaaiend. Dit vond hij irritant, hij at liever rustig zijn gras. Om mij dit duidelijk te maken trok hij alles uit de kast, steigeren, vanaf de heuvel naar me toe springen. Reading your horse was niet zo moeilijk.
Het grappig (...) is wel dat hij dit vaker doet en telkens wanneer ik het echt niet meer weet, in huilen uitbarst of hem alleen nog maar heel hard wil gaan slaan (helaas wat ik soms ook doe ) neemt Boris een extra grote hap gras en loopt al smakkend met me mee. Dus dan heb je een heel LB paard met naast zich een schuldig voelend iemand (oooo nee, ik wou Boris slaaan) En dan is ie ook echt super braaf. Loopt netjes mee, gaat op een vinger omhoog achterwaarts, disengaged met 1 blik naar zijn achterhand, voorhand wijkt als ik dat wil.... ik snap er niets van. Totdat hij het zat is, zich weer omkeert en roetsjjjjj.... we beginnen weer opnieuw.
Dit heeft zich donderdag 3 keer herhaald, daarna heb ik zijn hoofdstel omgedaan en ben gaan rijden.
Onder het rijden kreeg ik inene het idee "wat zou er gebeuren als ik hem zostraks weer zijn halster omdoe en dan naar dat gras toega? "
Dus dat hebben we uitgeprobeerd. Ging eigelijk supergoed. Hij liep mee, wou alvast beginnen aan zijn gras, maar begreep ook wel vrij snel dat dat pas mocht als de CS het gras raakte. En het mooiste van alles was dat hij ook wel weer terug wou. Mijn life up, leadrope oppakken en hij liep zonder morren mee.
Zou dit komen doordat
- hij doorhad dat de andere paarden ondertussen hun voer kregen?
- hij toch moe was van het rijden, het zat was en naar zijn stal wou?
- hij mij voor die dag toch als leider had geaccepteerd en dus maar deed wat ik vroeg?

Ik ben benieuwd naar jullie ideeen hierover.

En Pat Parelli zegt: you have to train the mind before you can train the body, maar ik krijg toch wel de indruk dat paarden ook wel lichamelijk voor je willen werken.
Bovendien veel paardenrassen zijn speciaal gefokt om te werken. Op het land, voor de koets, in de oorlog, allemaal situaties dat paarden voor mensen "werkten".
Dit kun je toch niet zomaar wegdenken? Wat is jullie mening hierover?

En tips over omgang met Boris zijn ook altijd welkom want af en toe heb ik overduidelijk te weinig EF. (als je dat ergens kan kopen hoor ik het graag)

[Antheman]

Phoef, zo herkenbaar.

EF leer je wel. Je moet wel, anders lukt het je niet met Boris.

Je geeft zelf al aan dat je signalen niet duidelijk genoeg zijn. Probeer daar aan te werken. Oefen thuis voor de spiegel ofzo.

Als ik naar Andor kijk, die wil graag werken. Die doe je daar een plezier mee. Mits het niet te lang is, en we geen nieuwe dingen gaan doen. Oud en vertrouwd, daar houdt hij van.
Merrit vindt werken belachelijk. Tenzij hij een taak krijgt die een ander nog niet kan en hij HEEL goed kan. Daar groeit hij geweldig door. Tis echt per paard verschillend hoor, ook al zijn het allemaal koudbloeden.

Wat mij erg geholpen heeft is rustig te blijven, steeds te blijven zoeken naar wat ik verkeerd deed. Dit om te voorkomen dat ik pisneidig op mijn paard werd. Dat werkte toch alleen maar averechts.

Probeer verder uit te vinden waar je hem een plezier mee doet.

[sannie]

Hoi Hanneke, dank voor dit topic. Interessante stof om over mee te denken. Ik ga gewoon even wat dingen roepen die in me opkomen, okay?

Het grappig (...) is wel dat hij dit vaker doet en telkens wanneer ik het echt niet meer weet, in huilen uitbarst of hem alleen nog maar heel hard wil gaan slaan (helaas wat ik soms ook doe ) neemt Boris een extra grote hap gras en loopt al smakkend met me mee. Dus dan heb je een heel LB paard met naast zich een schuldig voelend iemand (oooo nee, ik wou Boris slaaan) En dan is ie ook echt super braaf. Loopt netjes mee, gaat op een vinger omhoog achterwaarts, disengaged met 1 blik naar zijn achterhand, voorhand wijkt als ik dat wil.... ik snap er niets van. Totdat hij het zat is, zich weer omkeert en roetsjjjjj.... we beginnen weer opnieuw.

Je lijkt jezelf te verwijten dat je niet duidelijk genoeg bent. Maar als ik dan het stukje hierboven lees krijg ik eerder het idee dat Boris meer dan heel goed weet wat jij graag van 'm wilt. Ik krijg ook het idee dat hij zich een beetje verveelt. Ik zeg er meteen bij dat ik dat ook baseer op m'n ervaringen met Pathos' gepensioneerde weidemaatje met artrose.
Dat paardje is 22, heeft een vergroeide voorknie en een ijzeren wil. Ze heeft bij haar vorige eigenaar heel veel en heel hoog gesprongen en nu zijn haar gewrichten kapot. Bij haar huidige eigenaar hoeft ze alleen maar te wandelen en in de wei te lopen, maar ze heeft afgelopen jaar de gewoonte ontwikkeld om zich op de meest onmogelijke momenten los te rukken en weg te galopperen. Twintig meter. En dan gaat ze in de berm staan eten en kun je haar zo weer pakken.
Het is natuurlijk erg lastig als je paard dat buiten steeds doet dus we hebben ons suf geprakkizeerd waarom ze dat nou toch doet. Het enige wat we kunnen verzinnen is dat ze zichzelf een uitdaging geeft omdat wij het niet voor haar doen. Dus zijn we nu soms een beetje moeilijke pasjes van haar aan het vragen. Spaanse pas (met haar slechte been zodat ze op 't goeie been kan blijven staan, SBW in stap op de grond, steeds maar 2 of 3 pasjes en dan weer rechtuit. Beetje stellen, beetje buigen, beetje achteruit en dan steeds variëren in volgorde van oefeningetjes. Ze lijkt het leuk te vinden om af en toe zo een beetje 'precisiewerk' te doen. Het kan toeval zijn, maar laatst was haar baasje met vakantie en bracht ik onze paarden steeds alleen naar de wei en toen is het me steeds gelukt om ze tegelijk mee te nemen (anders moest ik 2x lopen en kwam ik te laat op m'n werk) zonder dat madam zich losrukte. Terwijl ze zich een paar maanden geleden nog wel losrukte toen ik alleen met haar aan het wandelen was.

Misschien herken je iets in dit verhaaltje en kun je er iets mee. Veel succes met Boris (hij vindt je in elk geval al wel heel lief zo te lezen, dus ik denk wel dat het helemala goed gaat komen)

[Hanneke1980]

Ik krijg ook het idee dat hij zich een beetje verveelt.

Dat zou heel goed kunnen, daar zat ik ook over na te denken en inderdaad, de 7 games doet hij dan wel nog niet, maar hij kent ze wel. Misschien moet ik dan toch een stapje verder gaan en hem zelf de uitdaging gaan bieden.

="antheman"]Probeer verder uit te vinden waar je hem een plezier mee doet.

Ook hier zit heel veel in, ik wil op dit moment nog niet te veel voedselbeloning doen omdat ik bang ben dat hij me dan helemaal "bespringt", maar er moet toch ook nog een andere motivator te bedenken zijn.

Ik ga aan 't werk.

[Pocalover]

Ik zal misschien morgen de tijd nemen om uitgebreid te antwoorden, maar de eerste dingen die mij te binnen schieten (auw auw, ha ha) zijn:
- hij verveelt zich
- hij heeft te weinig ruimte om overdag uit zijn dak te kunnen gaan
- hij voelt jouw onzekerheid en loopt er van weg

Stand your ground woman, stand your ground. Van wie pik je dat in het leven dat iemand over je heen loopt of met je aan de haal gaat?

Use your creativity. Expand your 7 games. Verzin de gekste dingen. Dingen waar hij bij na moet denken. Maak het gekker dan jij zelf bedenken kan. Doe precies het tegenovergestelde dan wat hij verwacht. Hij gilt om aandacht, niet om gekeuvel, daar is hij het paard niet naar. Ik heb wel geleerd in het leven dat je mensen moet aanspreken in de taal die ze zelf spreken. Minder voorzichtig zijn. Dan maar een keer grof in je lijnen, je houding (effectiever dan slaan). Hij vraagt het uiterst van jou. Go go go!

Jij pas vriendelijk als hij het is. Wat niet betekent dat je nou moet gaan slaan of zo. Maar als jij pielt in de marge terwijl hij faliekant over je heen wandelt of er met je van tussen gaat, dan heeft dat pielen in de marge geen nut. Think big, just like he is.

Succes.

Roos

[Marianne]

Ik vraag me af welke signalen hij geeft vóórdat hij wegspurt.
Want die signalen moeten er zijn, al zie je ze niet. Een paard spurt niet zomaar weg, hij zal tenminste z'n hoofd omhoog moeten doen, een blik in de ogen hebben, een dribbeltje maken. En waar loop jij? Voor hem uit, naast hem, of achter de singel-lijn (Irwin: girth)? En als je signalen ziet, dan meteen 'ingrijpen', afleiden, de focus bij jouzelf proberen te krijgen ( oftewel, stand your ground, wees de baas).
De vraag waarom het paard dit doet kan ik - ongezien en zijn situatie niet kennendde - niet beantwoorden. Een praktische tip geven wel: als een paard die gewoonte heeft ( die hem ook best wel af te leren is) loop dan in ieder geval met een lange lijn (of longeerlijn, dan kan hij niet weg) en doe handschoenen aan. Want een touw door je handen laten schieten levert lelijke en pijnlijke brandwonden op!

[Margot van lare]

Zou het niet zo kunnen zijn dat hij na het rijden makkelijker was omdat jij daar gewoon meer zijn respect krijgt dan op de grond? De reden dat je eerst de seven games moet doen voor het rijden volgens Pat is om respect te verdienen en je paard lb te krijgen, maar misschien is dit bij sommige paarden wel net andersom?

MIjn zus had ook zo'n paard hier. Die wilde en wil dan ook nog steeds niet luisteren hoe het grondwerken wel moet, dus daar ligt het probleem wel anders, maar haar paard deed alles als ze erop zat, maakt niet uit watvoor hoofdstel halster of wat dan ook hij om had. Als ze eraf ging en er naast wilde lopen vertoonde hij soortgelijk gedrag als Boris.

Kan het misschien zijn dat jij je met rijden ook zekerder voelt? Grote kans dat hij bij voorbaat voelt hhoe onzeker jij bent op de grond. Wat mij vrij logisch lijkt als ik hoor wat hij doet.

[Hanneke1980]

Stand your ground woman, stand your ground. Van wie pik je dat in het leven dat iemand over je heen loopt of met je aan de haal gaat?

auw. Weer helemaal gelijk. Ben ik juist zo bezig collega's, vrienden, familie ed ervan te overtuigen dat ze niet over me heen moeten lopen, "vergeet" ik dat bij Boris.

Ik vraag me af welke signalen hij geeft vóórdat hij wegspurt.
Want die signalen moeten er zijn, al zie je ze niet. Een paard spurt niet zomaar weg, hij zal tenminste z'n hoofd omhoog moeten doen, een blik in de ogen hebben, een dribbeltje maken. En waar loop jij? Voor hem uit, naast hem, of achter de singel-lijn (Irwin: girth)? En als je signalen ziet, dan meteen 'ingrijpen', afleiden, de focus bij jouzelf proberen te krijgen ( oftewel, stand your ground, wees de baas).

Die signalen moet ik beter op gaan letten, het zit hem vooral in zijn blik. Hij doet zijn hoofd niet snel omhoog, en dribbelen ook niet echt. Het probleem is dat ik het soms ook al weet, en toch gaat ie. Maar hij verrast me ook nog weleens en als ik die pogingen al zou kunnen verijdelen schieten we al een hoop op.
De langere lijn had Karianne inderdaad ook al gezegd, dat scheelt een hoop, en handschoenen... het is goed dat je het aanhaalt, daar moet ik strenger op zijn.

Zou het niet zo kunnen zijn dat hij na het rijden makkelijker was omdat jij daar gewoon meer zijn respect krijgt dan op de grond? De reden dat je eerst de seven games moet doen voor het rijden volgens Pat is om respect te verdienen en je paard lb te krijgen, maar misschien is dit bij sommige paarden wel net andersom?

Precies dat is wat ik me de laatste tijd afvraag.... alleen ben ik het zo eens met Parelli die zegt: als het op de grond niet gaat, ga er dan ook niet op. Als je begint met autorijden, ga je de eerste les ook niet om 07.00 uur 's ochtends de ringweg van Amsterdam op.
Maar ja, ik ben er toch op gegaan, en eigelijk viel het resultaat me niet eens tegen, dus nu ben ik toch aan die bewering gaan twijfelen.

Kan het misschien zijn dat jij je met rijden ook zekerder voelt? Grote kans dat hij bij voorbaat voelt hoe onzeker jij bent op de grond. Wat mij vrij logisch lijkt als ik hoor wat hij doet.

Dat zou ook goed kunnen, maar dan ga ik me nu toch eens afvragen waarom ik me veiliger voel op hem.
Ik ben helemaal niet zo'n held, en vond daarom dat grondwerk altijd zo'n goede uitvinding.... maar inderdaad, ik heb nu vaak het idee dat ik er beter op kan zitten dan ernaast kan lopen.
En dat idee, daar wil ik weer vanaf.

[Margot van lare]

Dat kan Parelli wel zeggen, maar toch ken ik genoeg voorbeelden waar het anders was. Zelfs bij mij voordat Bully ziek was en ik door Petra met Parelli begon. Rijden ging toen werkelijk super ( nu niet overigens). Op de grond had hij geen respect. Maar dat zag ik toen niet.

Hij was nog eens een keer ontsnapt en toen moest ik hem gaan halen een stuk verderop. Hij was zo door het dolle heen dat ik er alleen maar opdurfde.

Ik ben het nu zeker wel eens met Pat dat je eerst op de grond de baas wilt zijn voor je gaat rijden, maar die snelwegvergelijking gaat wat mij betreft niet op.

[Pocalover]

Dat zou ook goed kunnen, maar dan ga ik me nu toch eens afvragen waarom ik me veiliger voel op hem.

Als je er op zit, kan hij letterlijk niet over je heen lopen. Wel eens een tinker op je voeten gehad, of door je lijf? Niet fijn hoor. Ik heb het niet ervaren maar ik geloof dat zo wel.

Als ik het goed begrijp, dan bokt of stijgert hij niet, heeft hij een korte flight distance en gaat hij, na zijn straight-run staan grazen of weet ik veel wat doen. In zo'n geval zou ik er ook liever opzitten. Wat kan je nou gebeuren als je er op zit? Als je er naast staat en hij rukt zich los, is hij bij je weg en ben je uitgepraat. Als je er op zit, heb je nog altijd die teugels om wat te doen.

Dus ja, dat snap ik. Ik ben er nog nooit bij geweest dus ik weet niet waar ik het over heb. Maar ik zou zeggen, veel meer verschillende dingen doen in kortere tijd. Dus extremer en met veel meer afwisseling en druk. De eerste keer als hij, zeg wat, na 5 minuten, very intens play time, braaf is, meteen stoppen.

Aangezien hij de beweging op zoekt, niet de hoogte of de breedte, zou ik vooral heel veel play doen waarbij hij moet lopen. En dan geen rondjes, vind hij stom en saai, maar veel draai bewegingen. Pionnen neer zetten, er tussen door. Achter uit. Over zijltje, over balkjes, alles als het maar een voorwaartse beweging is.

Ben ik juist zo bezig collega's, vrienden, familie ed ervan te overtuigen dat ze niet over me heen moeten lopen, "vergeet" ik dat bij Boris.

Ik geloof louter in overtuigen door doen. Niks over lullen, handelen. Horsemanship through life zegt Rashid. Dus niet alleen bij je paard, of in jouw geval, bij anderen, maar ALTIJD. Je ademt het in, je doorleeft het. You stand your ground.

Oh en mijn les paardje, laatste keer al niet meer, heeft ook neiging tot lostrekken. Ik ben daar heel makkelijk in, ik laat het touw direct los. Ik ga niet aan een paard hangen. Ten eerste ga je dan tegen de bend in - paard heeft toch al besloten te vertrekken, daar doe je niks meer aan, je bent simpelweg te laat - en daarbij kun je jezelf verwonden op allerlei manieren. If horse breaks, I just take my loss and try to prevent it the next time.

[Horsefreakje]

Goh Hanneke, je verhaal klinkt me akelig bekend in de oren (Napeoleon ) maar jammergenoeg heb ik niet echt veel tips voor je, ik ben gestopt met Parelliën met Nappe, dusjaah..

En dat hij dan ff braaf is tot ie het gehad heeft, en dan weer roetssjjj...jep, heb het ook allemaal moeten doorstaan.

Als je al denkt: En nu loopt hij weg! dan kun je net zo goed niks doen met hem. Hij voelt jou onzekerheid waardoor zijn zelfvertrouwen alleen maar nog meer de hoogte ingaat.
Is het ook zo dat hij dingen doet zonder al te veel enthousiasme, maar dat hij wel zelf heel erg speels is?
Als ik een emmer in de piste legde, stond Nappe er de volgende 5 minuten zeker in met z'n voet, geeuwen en smakken..hetzelfde met het block. Maar zodra ik hem vraag op het block te gaan staan is het dik tegen zijn zin en zet hij het op een lopen. Probeer iig je sessies kort en leuk te houden. één oefening, die hij goed uitvoert, kan al voldoende zijn. Hoe langer je 'm onnodig in de speelruimte houdt hie meer hij zich gaat ergeren en vervelen.

O ja, en net als Roos al zei: jij pas vriendelijk als hij vriendelijk is; Treat him like he treats you/other horses! Zoals ik het lees heeft hij niet echt veel respect voor je, maak hem duidelijk dat jÃ*j ook een eigen mening en een eigen idee hebt die minsten evenveel waard is als dat van hem, als zijn ideeën (gras eten bv.). Je moet hem echt proberen te overbluffen, dingen doen waarvan hij nooit had verwacht dat jij dit in je mars had.
Het is me al enkele keren gelukt met Napoleon, en ik zeg je, als het lukt is het een zÃ*lig paard. Dan weet ik niet meer waarom ik ooit zo kwaad op heb geworden ben.
Stelt hij veel vragen aan je tijdens het spelen? als hij dat niet doet is dat wss omdat hij niet vindt dat je 't waard ben om mee te communiceren..en zoals je zelf beschrijft, soms heb je echt z'n aandacht en dan gaattie goed. Set it up for success!!

Als je in een kleine ruimte speelt met een lang touw, dan is zijn "wapen" (weglopen dus) onbruikbaar. ALS hij wegloopt kan hij het touw niet uit je handen rukken want hij moet te vlug een bocht maken, en tegen die tijd heb jij hem al vastgezet met je touw of heb je 'm al omgetrokken.
Ik begrijp dat het niet zo simpel is om een stukje van de piste te gaan afzetten ofzo, aangezien je in een manége rijdt(?)..maar hebben jullie een longeer bak/round pen?

Ik hoop dat het gauw beter gaat,
succes!

[Hanneke1980]

Horsefreakje en Pocalover:bedankt voor de reacties, ik ga er iets mee doen.

Ja inderdaad als ik erop zit dan wordt het lastig om over me heen te lopen, misschien dat dat het wel is ja.

[Mafhaf]

Rijden: 'braaf'.
Na rijden: aanspreekbaar, lichter dan ervoor.
Grondwerk: seen him

Ga mee met Roos wat betreft de levensles die Boris je biedt, hoe lullig het ook voelt. Stand your ground.

Maar dan ook weer even praktisch

Wat ik zat te denken is om hem de eerstvolgende 30 keer in de buitenbak met energie naar die grasheuvel te sturen. Boris, ik wil dat je NU (you lead, you bepaalt) ZO (via circle, via sideways, via naast jou maar in de gang die JIJ zegt, whatever..
naar die grasheuvel gaat en nu GRAZEN! I said GRAZEN! nee we gaan nog niet: eerst grazen.
Goeeeeeeed paard.

Dat is het ALLERlaatste wat hij verwacht.

Voor de rest is het vooral een groeiproices denk ik. Niet echt directe tips voor nu verder vanuit hier, ga mee met wat Roos en Horsefreakje al zeiden.

Ik ga nog wat broeden op het feit dat hij na rijden zo zoet is.
En dat hij zo lief meeloopt als je het echt opgeeft en niet meer ziet zitten.
It's not about the grass, maar dat had je ook al begrepen

He is definitely trying to tell you something.

Ik broed

[Monties baasje]

Quote Mafhaf:
Ik ga nog wat broeden op het feit dat hij na rijden zo zoet is.
En dat hij zo lief meeloopt als je het echt opgeeft en niet meer ziet zitten.

Hoe is jouw lichaamstaal op het moment dat hij weg wil rennen? Heb je bepaalde momenten dat je denkt: nu gaat hij ervandoor? En gaat hij dan ook? Waarschijnlijk leest hij dan 'toestemming'in jouw lichaamstaal dat hij mag gaan en gaat hij, en ben jij teleurgesteld ( en bevestigd) dat hij er weer eens vandoor is.

Amber heeft het een tijdje gehad met Sunny. Als ze dacht aan het feit dat Sunny mogelijk zou kunnen gaan steigeren ( ze heeft zo'n periode gehad) dan kwam sunny al omhoog. Terwijl als ze les had ( en dus was afgeleid, dan gebeurde het niet).

Wat ik je probeer te vertellen is dat jezelf altijd heel bewust moet zijn hoe je lichaamstaal\ houding is als je paard weer eens iets doet wat hij niet mag.

Ik merk bij Monty ook dat het begint te werken. ( niet altijd nog hoor Als hij bangig is of gek gaat doen probeer ik te achterhalen a) wat de oorzaak is,
b) hoe mijn lichaamshouding is ( waar is mijn centrum)? en
c) hoe is Monty? Is monty echt bang ( bij monty zie je het aan zijn staarthouding als hij bang is). (Ik heb een beetje de Irwin dvd van de Roundpenn in mijn hoofd) of maakt hij er een potje van?
Meestal is Monty bangig en probeer ik dat op te lossen met zijn hoofd laag vragen enzo.

Nou ja, beetje lang verhaal geworden. Ik hoop dat je er iets aan hebt/ mee kunt.

[Monties baasje]

Oh ja, wat ik nog wilde zeggen: er is toch een uitspraak van Pat dat paarden net computer zijn? Ze zijn vreselijk irritant en doen nooit wat je wilt ofzoiets? Maar uiteindelijk doen ze precies wat wij vragen omdat wij ze programmeren. Je paard reageert op wat jij vraagt dus misschien moet je zijn gedrag observeren / analyseren ( wanner het fout gaat en waarom) en hem dan zo 'programmeren' dat hij het goede/ gewenste gedrag gaat vertonen.
Nou ja, nogmaals suc6!