Hoe hebben jullie je paard verkeersmak gemaakt?

[spinner]

Hoi
Mijn pony heb ik verkeersmak gemaakt door middel van met een ander paard samen op pad te gaan, die dus goed verkeersmak is. Daardoor is hij goed verkeersmak geraakt en kan ik zelfs met alle gemak alleen op pad .
Wat ook scheelt is om bijvoorbeeld op rustige momenten te beginnen. bijvoorbeeld zondagochtend de weg op. Zo kan je paard geleidelijk aan al het verkeer wennen.
Succes!!

[spinner]

Als toevoeging heb ik nog dat wanneer je paard gevaar denkt te zien. Kijk er zelf niet naar (focus vooruit) en blijf vooral ontspannen zitten en doe net alsof er niets aan de hand is. Probeer ten alle tijden rustig te blijven. Je paard moet op jou vertrouwen en wanneer jij dus ook gespannen reageerd is dat voor hem alleen maar een teken dat het toch echt wel heel gevaarlijk is.

[keetie]

Bedankt voot jullie reacties..zo heb ik een beetje een idee van hoe ik dit het beste kan beginnen en aanpakken..
Groetjes keetie

[malenka]

Ik ben gewoon met een 4 maanden oud veulen (kaioni) al gaan wandelen (het arme beestje was al met 3 maanden bij zijn moeder vandaan). Langs de weg hoor, niet door het bos ofzo, dat hebben we hier niet. Hij vertrouwde er gewoon op dat alles dat ik zij goed was. Als hij iets eng vond ging hij gewoon helemaal met zijn neus tegen me aan lopen en was er verder niks aan de hand. Nu met Nilay (1,5) ben ik ook gewoon langs de weg gegaan. Ging eigenlijk precies hetzelfde.

[Ronald]

Keetie hier volgen nog een paar tipslagen met L2. Kijk of je jou paard in een weiland kan zetten dicht bij een drukke weg samen met paarden die er al aan gewend zijn. Je zou redelijk dicht bij een weg je 7 games kunnen spelen ( en winnen natuurlijk, door te spelen maak je je paard weer left brain en natuurlijk als ie left brain is veel friendly game spelen)wel een veilige plek zoeken. Je moet je paard moedige maken zodat ie veilger wordt in humanville. Met level 2 ben je daar een heel eind mee op weg . Let op dat je nooit je aandacht vestigt op wat eng is en zelf veel vertouwen uitstralen ( makkelijk gezegd he ).

[Evenaar]

Wij hebben een jaar lang gewandeld voor we konden rijden (jonge pony) en dus ook langs de weg. Eerst tussen andere ponies in, een ervoor en een erachter, later gewoon alleen. En grazen in de buurt van de weg of het spoor helpt ook heel goed, op een gegeven moment zijn ze alle enge dingen vergeten
Wat ik wel altijd deed was tussen het enge en mijn pony gaan staan lopen, dat is wat het leidende paard ook doet. Als Fen iets engs zag, ging ik ertussen en deed of er verder niets aan de hand was. Ook is het belangrijk dat jij dingen eerst of iig tegelijkertijd opmerkt, nog voor je paard echt kan schrikken. Als ze doorhad dat ik het al had gezien en er niet op reageerde, vond ze het ook niet eng.

[marina]

Toen ik hem kreeg, semigroen ben ik gewoon met hem langs de weg gaan wandelen, wel met een ander paard erbij. De eerste paar keren schrikken ze van auto's daarna is dat toch wel over. Vrachtwagens vind hij nogsteeds wel eng.
Ik maak nu ook ritjes onder het zadel langs de weg, maar bij voorkeur alleen op zondag.
Wat ik wel merk, de mijne was 6 en niet verkeersmak toen ik hem kreeg, is dat als er dan een auto weer een keer te hard en te dichtbij langs komt, dat hij het allemaal niet meer vertrouwd en de volgende paar auto's een beetje verstijfd.

[Nacino]

Wat ik wel merk, de mijne was 6 en niet verkeersmak toen ik hem kreeg, is dat als er dan een auto weer een keer te hard en te dichtbij langs komt, dat hij het allemaal niet meer vertrouwd en de volgende paar auto's een beetje verstijfd.

Inderdaad, als er 1 op de 10 autos niet normaal langsrijdt, wat vrij veel vooorkomt.. dan schrikt hij inderdaad weer en die angst verdwijnt nooit helemaal. Zelfde verhaal voor nog engere voertuigen...

[marina]

Wat ik wel merk, de mijne was 6 en niet verkeersmak toen ik hem kreeg, is dat als er dan een auto weer een keer te hard en te dichtbij langs komt, dat hij het allemaal niet meer vertrouwd en de volgende paar auto's een beetje verstijfd.

Inderdaad, als er 1 op de 10 autos niet normaal langsrijdt, wat vrij veel vooorkomt.. dan schrikt hij inderdaad weer en die angst verdwijnt nooit helemaal. Zelfde verhaal voor nog engere voertuigen...

Wat jij zij over die vrachtwagens daar heb ik ook last van. Je komt ze eigenlijk te weinig tegen. En de eerste vrachtwagen die ik tegenkwam met hem die wilde niet afremmen, en ik kon ook niet meer zo snel eend am in, toen stond ik dus bij iemand op het gazon . Gelukkig hebben wij hier wel een vrachtwagen op het erf staan, ik denk dat we daar maar eens mee gaan oefenen. En idd op een 3 meter afstand is het allemaal geen probleem meer...
Ach ik pak toch eigenlijk liever de trailer om mee naar het bos te gaan

[nienke07]

Ik ben ook gewoon begonnen met wandelen... Ik MOET langs een weg met smalle stoepjes en af en toe en bus of trekker die langs komt denderen... ik loop dan naast mijn paard en maak ons breed...daarmee creëer ik ruimte om eventueel te draaien (face the danger) als ze me passeren)...verder is mijn ervaring dat 'grote'dingen zoals trekkers e.d. niet echt het probleem zijn...die ziet/hoort ie je aankomen....Bruut schrikt het ergst van...*let op*...een snoeppapiertje in een voortuin, leeg blikje, iemand die het in zijn hoofd haalt om 'zomaar' zijn eigen voordeur uit te komen, een autodeur die dichtgeslagen wordt....

[Mafhaf]

Wandelen ja... Susan is redelijk dapper met spullen en vervoermiddelen, maar niet met zichzelf alleen.
Lodash is redelijk bang voor ALLES, behalve honden. Vooral trekkers en vrachtwagens. En soms staat hij buiten met wandelen eindelijk lekker rustig, hoofd omlaag naast je, beetje kroelen, en dan ineens staat hij weer 3 meter verder, omdat er .... ja wat eigenlijk? Maar als je 2 dagen achter elkaar met hem wandelt, is hij de 2e dag al 50% dapperder, dus hij wil wel dapper worden.

[Feliz]

Beginnen met grondwerk en zodra je je paard in veel situaties kan beheersen aan de hand maakt het neit zoveel meer uit of je nou langs een weg loopt of door de wei of bak. Je paardje hoort op jou te vertrouwen en op jou aan te kunnen of dingen eng zijn of niet. Bij een schrikreactie als ie achter je blijft verder gewoon negeren en laten zien dat het dus niks was en anders heb ej met je basis van grondwerk genoeg te vertellen over je paard om hem correct weer op de goeie plaats te zetten. Eigenlijk gaat het gewoon vanzelf. Met rijden gebruik ik de techniek± gewoon doordraven, haha. Daar ben ik met mijn vorige paard mee begonnen omdat ie te snel hengstenmanieren liet zien als ie zich ging vervelen in stap en dat werkt erg geod. Pas het nu altijd toe bij eider groen paard. Gewoon door laten draven en na een paar dagen kijken ze nergens meer naar.

[myracara]

Myra is eigenlijk vooral bang voor mensen in de verte en andere paarden. Ze doet als er een paard achter me loopt of aan komt draven vaak een soort van "freeze", doodeng vind ik dat. Auto`s zijn helemaal geen probleem, ook niet als ze hard aan komen rijden.
We hebben net het ultieme gevaar gevonden: lammetjes! Ze was echt helemaal in paniek van twee lammetjes die naar haar keken. Ze maakte echt een soort sliding toen ze ze zag en ze wilde alleen maar aan de andere kant van de weg erlangs. Toen heb ik er een stapje heen gezet en toen liep ze gewoon mee. Het leek me dat ik dan het beste maar door kon lopen, zo van; "gezien, niks aan de hand, dat waren gewoon hele kleine schapen." Op de terugweg heb ik er niet meer naar gekeken en ik herriner me niet dat ze er nog een probleem van maakte.

[Elianne]

ik heb bewust gekozen voor een veulen. En vorig jaar heb ik haar gekocht, een haflinger merrie Shakira genaamd. En natuurlijk zodra dat ze bij mij stond, met 4 maanden ben ik met haar de weg opgegaan. natuurlijk vond ze de eerste paar autos die langs haar reden maar niks. Maar ik ben gewoon doorgewandelt en ik deed net alsof ik niks in de gaten had. en als veulen zijnde was ze niet zo sterk dus ben ik blijd at ik meteen de weg ben opgegaan daar heb ik nu 1 jaar later veel plezier al van. natuurlijk zijn er ook dingen die ik nu anders had gedaan. Ik liet Shakira altijd even kijken als er iets nieuws op de weg lag en er even aan snuffelen, nu zul je denken dat is toch juist goed. maar nu een jaar later gaat ze stil staan om niks en moet ik een harde ruk geven om haar te laten weten dat dit niet de bedoeling is. Gelukkig wordt dit stoppen al minder en is het iet meer op de 10 meter. ook liet ik Shakira gras eten als er een vrachtwagen langs kwam zodat ze het minder in de gaten zou hebben. Nu is ze wel aan vrachtwagens gewend maar nu probeert ze steeds onderweg een hapje te eten en dat is ook niet fijn om haar steeds bij het gras te moeten weg trekken, ook dit ben ik haar nu aan het afleren en we leren elke keer weer bij als we gaan wandelen. dus gewoon veel doen en niet terug schrikken voor iets gewoon door lopen , stel dat ze een keer naar een auto trapt, wat bij mij al bijna een keer is gebeurt, laat haar maar gewoon trappen dan en je ziet wel wat er verder gebeurt, je bent toch verzekert voor die soort dingen, dan dat je voor elke auto aan de kant moet gaan stilstaan want daar gaat ze van profiteren en wordt ze bang omdat jij ook bang bent. Nouja, misschien dat jij weer heel andere dingen op je pad krijgt, bijvoorbeeld skeelerende kinderen die paardje paardje roepen en waar je paard doodsbang van is, dit waren in ieder geval mijn ervaringen, en al met al ben ik best blij met het resultaat. ik heb het toch zelf gedaan en ik weet precies wanneer ze at doet en wat ik van haar kan verwachten.

[Feliz]

En vorig jaar heb ik haar gekocht, een haflinger merrie Shakira genaamd. En natuurlijk zodra dat ze bij mij stond, met 4 maanden ben ik met haar de weg opgegaan.

Sorry hoor, maar een veulen met 4 maanden al bij de moeder weghalen?? . Dat is echt VEEL te vroeg. Mijn veearts zou eigenlijk dat 8 maanden echt de onderste grens was i.p.v de gebruikelijke 6. Pigmentstoornissen, zwakke benen en gedragsproblemen zoals angst e.d komen op latere leeftijd vaak boven vanuit het te vroeg weghalen bij de moeder.