-
uitbreken
Hallo, ik heb sinds een week of 6 er een nieuwe pony bij, Ute een haflinger maal Ijslander. Hele lieve pony, met 1 probleem, als ze zin heeft gaat ze dwars door het draad, schrikdraad, prikkeldraad, maakt niet uit.
Ze staat met mijn 2 andere ponies.
Nu heb ik haar voor een maand op een manege gezet, ze is nog maar net zadelmak en het leek me makkelijker om daar even goed door te rijden zodat ze wat makkelijker word.
Maar madam is daar ook eerst door het draad gegaan en daarna eroverheen.
nu staat ze zolang in een box. Ze steigerde zo haar benen over de deur maar is er wel achter dat dat niet slim is.
ik vind het vreselijk dat ze binnen staat maar hrt moet maar even.
Maar zou ze dat uitbreken nog wel afleren? ze is 5 jaar.
Wie geeft mij hoop en tips?
-
Forum Meubilair
Re: uitbreken
Ik heb meer het idee van: waarom breekt ze uit?
Staat ze alleen in de wei? Voelt ze zich onveilig in de wei?
Is er teweinig eten, of krijgt ze van de andere paarden niet de mogelijkheid genoeg te eten?
Is de wei te klein voor de hoeveelheid paarden?
Afleren kan alleen als je de reden weet waarom een paard dit doet.
-
Forum Meubilair
Re: uitbreken
Mijn Susan (ook haflinger overigens) liep ook door vele draden.
Zet haar in een wei met vriendjes en nog 6 paarden, haal de vriendjes eruit, laat de nog 6 paarden staan en... Susan ging door de draad: IK MOET MEE!
Kennelijk zit het bij jouw hafje ook erg diep!
Probeer om te beginnen hoer niet naar te kijken als 'ongewenst gedrag' maar als VETTE STRESS PANIEk. Kennelijk ervaart ze de situatie als heel ernstig.
Misschien als je van daaruit kijkt, dat je ook eerder een 'oplossing' ziet.
Al is dat misschien niet het type oplossing waar je nu aan denkt.
Enneh ik zag je forumnaam: 'Geke'. Is dat de naam van een Haflinger?
Zoja dan heeft die waarschijnlijk dezelfde vader als mijn Susan (Sultan).

May the horse be with you!
-
Re: uitbreken
Ze staan met zijn drieeen in vrij grote weilanden.
Als ik de andere 2 eruithaal breekt ze uit, maar dat is wel logisch. Maar als ze verder uitbreekt is het niet in paniet, meer, het gras is wat groener aan de overkant. Naast hun wei is bijvoorbeeld een hooiland, ja en dat gras is lekkerder dan het gras en het hooi in hun weiland. Maar ze breekt niet uit angst uit. Ze is het gewoon zat en stapt door het draad.
Geke is trouwens mijn eigen naam , niet van een Haflinger
-
Actief Forumlid
Re: uitbreken
Tsja, angst of geen angst. Ik durf daar niks over te zeggen zonder de situatie gezien te hebben, maar kan wel vertellen over een paard dat ik gekend heb die ook een meester was in uitbreken.
Met die paard was de baas op 3,5 jarige leeftijd begonnen met inrijden. Geen probleem. Alleen z'n baas ging door. Dochter van de baas nam de training een half jaar later weer op. Paard had een beetje praatjes, dochter viel eraf, liep een paar maanden met zo'n nekdinges en paard had weer rust.
Paard niet dom, dus toen men een paar maanden later weer begon met training liep 'ie gewoon meteen weg. Inrijden is toen helemaal gestopt en paard stond twee jaar lekker dag en nacht met een vriendje in de paddock.
Eenmaal kreeg paard met 't spelen een ongelukkige klap en beschadigde een pees. Stalrust ging niet werken want hij probeerde constant over de stalmuur heen te klimmen. Dus mocht hij naar de stallen-met-3x3-uitloop achteraan op het terrein. Daar sprong hij uit ging terug naar zijn paddock en sprong daar weer in. Met kapotte pees en al. Dus daar maar gelaten, na een aantal maanden was de pees hersteld.
Het rare was dat dit paard geen kik gaf als z'n maatje even wegging (die werd wel bereden dus moest af en toe een paar uurtjes werken).
Ik heb 'm een paar maanden meegemaakt en heb nooit de indruk gekregen dat hij angstig was. Wel slim, dat wel. Eens in de zoveel tijd sloopte hij een deel van z'n omheining en ging buiten staan. Dan kwam je 's morgens aan, kon je 'm zo pakken en kon je meteen terug voor gereedschap om de boel te fiksen. Twee weken later flikte hij hetzelfde kunstje op net een andere plek. Nooit liep hij weg, nooit deed hij lelijk naar mensen, maar verder kon je niks met 'm (nu zou ik wel duizend ideeën hebben gehad, toen niet en bovendien was 't mijn paard niet).
Uiteindelijk is hij naar een klassieke dressuur trainer gegaan waar hij op stal moest. In de stal begon hij weer met klimkunsten, trainer heeft 'm rustig gepakt, aan de longe genomen, 20 minuten rustig gelongeerd en terug in stal gezet. Na een poosje begon paard weer te klauteren, trainer weer rustig gelongeerd, enzovoorts. Vierentwintig uur later (trainer is die nacht niet naar huis gegaan), stond paard rustig in de stal. Ik heb 'm later nog een keer gezine, in de stal, en hij was kalm en alert. Oortjes naar voren als er iemand aankwam "mag ik mee? ben ik aan de beurt?". Na de basistrainging is hij verkocht.
Ik weet nog altijd niet precies hoe ik hierover denk. Ik weet wel dat dat paard absoluut niet bang was van de trainer, dat hij echt kalm was in de stal en geen doffe uitstraling had. En ik ben er vrij zeker van dat al het uitbreken dat hij thuis altijd deed een zelf ontwikkeld spel was. Hij liep ook nooit echt weg, hij sloopte gewoon een hek of sprong eroverheen en bleef daar dan tot hij ontdekt werd. Dan kwam een mens hem terugzetten (nooit een probleem) en na een paar dagen of weken deed hij het weer.
Omdat het uiteindelijk, bij die trainer, echt heel veel vermoeiender was om te proberen uit te breken dan om in de stal te blijven heeft hij zich er denk ik binnen een dag bij neergelegd dat het gewoon niet anders was. Wel een essentieel punt in het verhaal is de absolute rust van de trainer, die was zo enorm stabiel en consequent, echt indrukwekkend.
Enfin, wou de ervaring toch even delen, misschien heb je er iets aan.
-
Re: uitbreken
Hier had ik een uitbrekend shethengstveulentje. Brak ook uit om uit te breken, weg van zijn kameraden, voor langer of gorener gras om of even te buurten bij vreemde paarden) Enige wat hielp (en ik heb heel veel geprobeerd, zelf extra stroom, natmaken en schriklint door zijn maantjes, brrrrr , om me voor te schamen, maar 't werd echt gevaarlijk voor hem, straat op, gaan stoien met de burenboerenmerrie,...) was het stuk waar hij op stond afzetten met schapendraad. Duur maar effectief.
-
Re: uitbreken
Hier ook zo iemand die heel wat brute middelen heeft moeten aangrijpen om te voorkomen dat haar haflinger het ruime sop koos.
De reden...gras...uiteraard, en heel begrijpelijk. Het gras bij de buren is altijd groener. Helaas vond de buurman het niet zo leuk dat hij elke dag een paard van zijn net gemaaide gazon kon plukken.
Na heel wat fratsen ben ik uiteindelijk uitgekomen op een ketting van een meter of 10 die met een pin in de grond geslagen zat. Niet mijn ideaal beeld van hoe ik mijn paardje buiten wil hebben staan, maar veel andere opties waren er niet over.
Na verloop van tijd heb ik het aan de ketting staan afgebouwd, en bleef hij wel binnen de hekwerken. Die ene keer dat hij wel weer dwars door mijn omheining liep heb ik hem meteen weer aan de ketting gelegd. Dat was de laatste keer dat hij ooit door draad gelopen is. *klopt af*
Afhankelijk van type omheining, en reden zou ik echter eerst iets minder drastische maatregelen nemen.
Sterkte ermee!
-
Forum Meubilair
Re: uitbreken
Hier heb ik er ook zo een. Heb het hem ook nooit af kunnen leren. Het is niet alleen uitbreken, maar dan ook dingen slopen, tralier openmaken ed. Nu staat hij sinds een half jaar op een nieuwe wei in de kudde en zo lang gedraagt hij zich al. Nu kan ik het hek open laten staan en hij blijft. Op andere plekken kroop hij onder het onderste schrikdraadje door. Ik denk dat het een kwestie is van het paard gewoon zoveel mogelijk comfort geven op de wei.
Het kan volgens mij ook wel door stress komen.
-
Forum Rechten
- Je mag geen nieuwe topics plaatsen
- Je mag geen reacties plaatsen
- Je mag geen bijlagen toevoegen
- Je mag jouw posts niet wijzigen
-
Forum Regels
Bladwijzers