Vally en haar rugproblemen

[vally4ever]

Allereerst even dit: Ik heb al ongeveer een eeuw niets meer op het forum laten horen en ik schaam me ernstig diep, maar ik heb ook zo'n druk leven op het moment! Onder andere omdat ik laatst nogal wat problemen had met Val...

Ze was met rijden de laatste tijd al een beetje bokkig, maar het werd alleen maar erger: na een tijdje was de enige reactie die ik nog maar kreeg van wat ik ook deed, stilstaan en bokken. Ik voelde dat er iets mis is, tot grote verbazing van de manegemensjes die er allemaal van overtuigd waren dat Val gewoon dwars was en ik haar niet genoeg aangepakt heb de laatste tijd. Mensen waren ervan overtuigd dat dit allemaal mijn schuld was, omdat ik haar niet consequent of serieus genoeg zou rijden. Maar, koppig als ik was, kwam ik lekker toch in actie.

Samen met mijn pa zijn we wezen snuffelen op de site van Monty Roberts Nederland en hebben we hier vervolgens een uitgebreid mailtje naar gestuurd over Vally's problemen. Het resultaat was een afspraak met Annemarie van der Toorn. Toen ze binnen kwam lopen was ik al met Val aan de hand aan het stappen in de bak en het eerste wat ze zag: problemen rond de bekken. Daarna heeft ze Val even gevoeld en zien lopen en toen kreeg ik te horen dat er vanalles vast zat.

Het was waarschijnlijk begonnen met een wervel die een klap heeft gehad (waarschijnlijk van een van de drie keren dat ze in de sloot is gedonderd) en hierdoor is ze anders gaan lopen. Deze manier van lopen was slecht voor haar rug waardoor ook andere wervels vast kwamen te zitten (zowel in haar hals als in haar rug). De wervels die aangesloten zijn met de ribbenkas zaten ook vast, wat tot gevolg heeft gehad dat ook haar ribben niet meer helemaal vrij waren en haar bloedsomloop bekneld werd. Gevolg: slechte bloedsomloop in het gebied bij haar darmen en waarschijnlijk een blokkade van de hormoonproductie (verklaring dat ze nog nooit hengstig is geweest). Ze was in die periode wel wat kilootjes aangekomen, dus dit heeft waarschijnlijk de klachten versterkt en daarom had ze er de laatste tijd zoveel last van. Dit was natuurlijk maar een theorie van Annemarie, maar alles viel wel aardig op zijn plaats. We moesten er een ostheopaat bij halen! (vreselijk woord )

We kregen het telefoonnummer van Frank Dirks en we moesten een afspraak maken. Een paar weekjes later was het dan zover: Hij kwam!

Val stond in haar stal op hem te wachten (?). Ook hij zag meteen dat het mis was bij haar bekken en hij ging de stal in. In doodse stilte hebben we een klein half uurtje gekeken hoe hij Vally van top tot teen kraakte. Eerst bij haar rug, een soort massage. Vervolgens ging hij naast haar schouder staan, pakte hij haar hoofd en draaide hij haar hoofd naar hem toe: een vreselijk gekraak was het resultaat! Het is vreselijk om je paard zo te horen kraken!! Ook aan de andere kant deed hij het: als het goed was zou onze ORS nu beter moeten gaan... Daarna heeft hij nog bij haar benen en haar achterwerk gekraakt en geduwt en vervolgens kreeg ik uitgebreid te horen hoe vre-se-lijk vast ze wel niet zat. Van top tot teen!

Inmiddels zijn we al weer een paar maanden van progressief opbouwen verder. Het rijden gaat stukken beter en, inderdaad, de ORS ook . Frank komt binnekort weer even terug om te kijken hoe het met haar gaat en waarschijnlijk gaan we Val dan ook regelmatig laten controleren want het is natuurlijk een vreselijke gedachte dat je dit soort dingen van je paard vraagt zonder dat je door heb dat ze pijn heeft!

Het aanspringen in galop was altijd Vally's grote probleem, het was haast niet te doen. Dit gaat de laatste tijd veel beter! Ze kon wegens allerlei blokkades kennelijk niet haar achterhand goed onder haar lijf zetten. Er is nog een heleboel nodig voordat ze haar benen goed gaat gebruiken in galop, maar dit was natuurlijk wel een mijlpaal en het gaat de laatste tijd echt gemakkelijker!

Al met al gaat het rijden super, ookal heeft ze wel een licht gebrek aan motivatie: alle tips zijn natuurlijk welkom! Vally wordt donderdag 22 mei 5 jaar (voor degene die hier wat over weten de vraag wanneer een goede leeftijd is om met springen te beginnen) en het is natuurlijk geweldig om dit jaar zonder pijn in haar rug in te kunnen luiden

Eef en Val

[trea]

Zó, dat is niet niks zeg! Wat goed dat jij en je vader lekker eigenwijs zijn

[Marianne]

Dat is nogal wat zeg... hoe kan dat nou dat zo'n jong paard zo vast zat?

Wat springen betreft: wat cavaletti's kan misschien al wel maar ik zou eerst zorgen dat ze 100% in orde is....

[Callippo]

Dat is nogal wat zeg... hoe kan dat nou dat zo'n jong paard zo vast zat?

Een paar keer in de sloot vallen misschien?
Shaf is ook vast gaan zitten door 'iets onbekends'. Mogelijk lang transport met trailer, misschien gevallen... you never know. Heeft ook weinig met leeftijd te maken.

@Eef: zo goed dat je naar je paard geluisterd hebt en gewoon eigenwijs geweest bent! Echt fijn voor Vally.

Wat zeggen je stalgenoten er nu trouwens over? Zijn er mensen die inzien dat het toch een lichamelijk probleem was?

[Emmie]

Als je zo leest is het toch wel een heftig verhaal!

En over die stalgenoten. van 1 iemand weet ik dat die nog steeds zegt dat ze Val harder moest aanpakken. Dat ostheopaat toch maar geld verspilling is en dat ze het er net zo goed uit had kunnen rijden, ofzo iets...

[Horsefreakje]

Heel goed dat je gewoon geluisterd hebt naar je eigen gevoel!

Val zal vast en zeker een stuk beter in haar vel zitten nu..merk ik ook altijd als de ostheopaat bij Pipa langs is geweest..

Die stalgenoten sielug..

Maar het belangrijkste is dat Val en jij hier weer uitkomen! Veel plezier, succes en sterkte nog!

[vally4ever]

Wat zeggen je stalgenoten er nu trouwens over? Zijn er mensen die inzien dat het toch een lichamelijk probleem was?

Tja wat zal ik zeggen... Men gelooft dat ik sinds het bezoekje van de ostheopaat Vally opeens weer normaal ben gaan rijden (na een week van rust langzaam weer opbouwen en bepaalde oefeningen doen voor haar rug, jaja). De mensen hier zijn echt zo koppig! Ze zouden het waarschijnlijk pas geloven dat er echt iets met haar rug was, als Anky van Grunsven of iets dergelijks het gezegd zou hebben... zucht