Braaf bij 7 games, toch bijten

[Mellien]

Al een tijdje loop ik er tegenaan dat Beau enerzijds heel braaf is bij het grondwerk maar dan toch ook vaak bijt.
Ik heb veel moeite met hem en grondwerk gehad. Eerst sloot hij zich volledig af als je wat van hem vroeg. Als hij niet uit de wei wilde blijf hij met zijn kont naar me toe staan en kon ik desnoods een trap toe krijgen als ik doorzette. Totaal respectloos dus. Iets soortgelijks gebeurde als ik hem wilde longeren (vroeger). Aanwijzingen met een zweep vond hij totaal niet interessant en deed een halfrondje sukkeldraf op een zweep zwiep waar een normaal paard keihard van weg zou moeten galopperen. En zo waren er wel meer voorbeelden van mens-negerend gedrag.

Sinds kort lijk ik de Ã*ngang'gevonden te hebben. Ik heb twe keer een soort circling game met een plastic zak aan de stick gedaan. De normale fase 1 t/m 4 kon Beau niet boeien. Op een fase vier volgde hooguit een klein rondje 'vooruit dan maar' draf. Met plastic zak werd stevig met de plastic zak wapperen boven zijn hoofd een effectieve fase 4. Zelfs daarvan was Beau niet snel overtuigd maar na dit een paar keer herhaald te hebben had hij het door; spoot in galop weg bij een fase vier en draafde vervolgens ook netjes aan op een fase 2.
Nu dus de seven games. Die ben ik de laatste tijd rustig aan het oppakken en over het algemeen doet hij alles erg braaf. Hij doet mee, lijkt zijn best te doen me te snappen en reageert veelal op fase 1of 2. Een vooruitgang waar ik natuurlijk erg blij mee ben. Maar een probleem is nog wel dat hij veel bijt. Niet hard in mij ofzij, maar hij doet wel hapbewegingen richting mij. Waarom zou hij dat doen en hoe kan ik er het best op reageren?
Ik dacht zelf dat het nog een soort onderhuids verzet is. Hij doet wat ik vraag omdat hij de consequenties van het niet doen kent maar hij doet het niet graag. Ik wil hem niet teveel straffen voor het bijtgedrag omdat hij het verder zo goed doet. Dus probeer ik het maar emotieloos te blocken. Daarbij komt na een tijdje wel ijn eigen EF in het geding. Want hij gaat er maar mee door en het wordt niet minder. Ook kan ik hem amper aaien. Van aaien op zijn hoofd en met name bij zijn mond wordt hij sowieso bijterig. Ook als ik hem een aai op zijn schouder geef tijdens het lopen van 'wat ben je braaf'! kan ik op een beet in mijn richting rekenen. Hoe kan ik hem dan nog belonen? Alleen met stem?

Kortom: ik ben erg benieuwd naar jullie gedachten hierover.

[Mafhaf]

Moielijk zonder beeld van het paard, ook al beschrijf je hem wel heel duidelijk hoor. Maar ik zie het hem niet doen, dat maakt het lastiger.
Hij klinkt als een SLIM paard. Dus uitdaging!

Ik kan alleen zeggen wat ik denk dat bij Lodash het bijterige veroorzaakte en nu ook wel oplost.

Hij beet veel als ie stil moest staan (voor de bekapper, masseur).
Net als Beau, niet echt in je, niet hard, maar wel veel.

Hij beet als ik SBW aan de hand deed.

Bij hem heb ik het idee dat het spanning/frustratie is.

Deels spanning van: snap ik het wel goed?
Deels spanning van: ik wil iets DOEHOEN!
Deels spanning van: ik heb een groot karakter en geen zin in dit gefrut.
Deels spanning van: je zit wel dicht op mijn huid! (soort onderhuids verzet soort, wat ik met hem deed voelde als crowding, denk ik)

En natuurlijk kan dat zich alleen zo uiten als er niet overveel respect is.

Alleen dat krijg je niet door fases 4, maar dat wist je ook allang.

Bij Lodash was het een combi van teveel ruimte krijgen, niet echt committed zijn nog, niet genoeg respect, beetje snel stress als je iets vraagt.

De emotieloze BOF hielp wel goed. Maar ja. Dat is ook niet alles. Al werd hij er wel mentaal rustiger van: het teveel aan ruimte dat hij kon nemen, kon niet meer. Dat gaf ontspanning!

Minder doen, dat hielp ook wel aardig!!

Bij SBW de hulpen nog veel lichter maken. Sneller belonen als hij het goed doet (spanning daalt: okee ik doe het goed).
Dan wel steeds iets meer vragen, anders verveelt ie zich en begint het bijten opnieuw

Purpose bieden (als ik SBW loop, liefst ONTSPANNEN (weer zo'n leuke uitdaging), dan voelt dat GOED. Waarmee koppeling van: 'doen wat mens vraagt'='goed gevoel' begint.

En natuurlijk die hele groei die je samen op alle fronten maakt, van vertrouwen, respect, band. Dat scheelt ook bakken.

Onlangs begon hij ineens weer wat te bijten. Geen idee wat dat is. Vaak ook wel ongeduld (op weg naar hek voor voer, netjes NIET voor me uit lopen....... moeilijk..... bijten ) in kombinatie met speels: wat ga jij nou doen???

Meestal lach ik erom. Wordt het een beetje vervelend dan pak ik zijn oor als hij mijn jas pakt. Soms is het dan niet meer leuk. Soms is dat juist een uitnodiging voor spel voor hem. Dan doe ik wat anders.

Stembeloning zou ik zeker invoeren.

Zodat
1 hij weet dat hij het goed doet (!!)
2 je niet zoveel aan hem zit

Sowieso zou ik aaien op hoofd niet te vaak doen, is niet zo paards imo.
Schouders/ schoft krauwen is wat paardser.

Nou, hoop dat je er een lijn in kunt ontdekken en mogelijk ook nog iets waar je wat aan hebt.



Enjoy je slimme weinig respectvolle paard!
Zijn de besten!

[sannie]

Aanvulling:

Niet teveel of te lang achter elkaar doen. Ik heb ook zo'n happerd en die wil wel heel graag maar het moet wel uitdagend of druk zijn maar ook niet te want dan wordt het opeens weer te spannend. Een nieuwe oefening, of een hele intensieve, doe ik maar een paar minuten en dan stuur ik 'm weg. Als z'n hoofd dan 'vol' zit gooit hij de spanning er zelf met een serie bokken uit en dan vraag ik 'm terug en kunnen we verder. Happen tijdens 't werk is zo goed als over, ik kan me nu ik er over nadenk niet herinneren wanneer hij voor 't laatst gehapt heeft. Wel blijft hij happen als we buiten wandelen, da's kennelijk te saai. Dus dat blijft een kwestie van goed opletten, touw zwaaien als ik merk dat hij hapneiging krijgt en als ik te laat ben meteen 'los' zeggen en door naar een (bij voorkeur lastige) oefening.

Overigens is mijn paard wel dol op hoofdknuffelen, die duwt regelmatig z'n hele snoet onder mijn arm en blijft dan zo staan suffen. en als het even kan moet ik dan z'n oren masseren. Krabben rond z'n schoft wordt vooral gewaardeerd als hij aan het verharen is en hoewel hij enorm sociaal is heb ik 'm in vier jaar nog nooit zien kroelen met een soortgenoot. 'zijn' merries moeten luisteren maar kunnen ook altijd op bescherming rekenen en z'n ruinenmaatjes zijn altijd welkom voor een speelse vechtpartij, maar knuffelen met paarden doet 'ie nooit.

Maar goed, een paard dat duidelijk te kennen geeft niet van hoofdgefrut te houden zou ik er ook niet mee vermoeien, tenminste niet meer dan nodig is voor noodzakelijke verzorging als neus, ogen en oren schoonmaken.

[Mafhaf]

Sannie, ik ben ZO benieuwd naar jouw paard ondertussen.
Wat dacht je van een off topic meet and greet??

[Mellien]

Sannie en Karianne: bedankt voor jullie uitgebreide reacties!
Ik heb even gewacht met mijn eigen reacite want ik moest even bedenken hoe dit voor Beau en mij werkt. Ik herkende wel veel in jullie berichten.
Beau is inderdaad een SLIM paard. Absoluut niet snel ergens van onder de indruk. Als hij al ergens aandacht aan besteedt is dat meer nieuwschierigheid dan angst en je moet dan ook erg vindingrijk zijn om hem te kunnen blijven boeien. De seven games kent hij (op de squeeze na) aardig en ik denk dat ik nu vrij snel wel met obstacles kan beinngen om het leuk te houden voor hem.

Het bijten is inderdaad echt een uiting van spanning. Ik heb ook wel eens kleine kinderen op zijn rug laten rijden. Hij was bij die korte ritjes heel braaf door rustig te stappen maar deed vreselijk veel bijtpogingen mijn kant uit. Dat is op zo`n moment echt een uitlaatklep voor hem denk ik. Hij heeft het er moeilijk mee, vind zo`n kind misschien vervelend of hij raakt gespannen van het feit dat hij geen rare dingen moet doen met een jong kind op zijn rug. Het bijten is dan de enoige uitweg om op een, voor het kind veilige, manier zich te uiten. Of is dat weer te menselijk gedacht?

Ik denk dat ik bij beau sowieso veel onze (veertrouwens)band zal moeten investeren. Ik doe op het moment erg weinig met hem maar het zou erg goed zijn als hij het leuk ging vinden iets te doen samen en zo ook een soort respect voor me krijgt. Als het mens wat leuke ideeen heeft ofzo. Het is altijd moeilijk geweest iets 'samen' met Beau te doen. Ook toen ik nog met hem reed. Heel soms wilden we eens precies hetzelfde maar vaak ook wilde hij veel te veel (alleen maar hard galopperen op ritten met andere paarden, puur door de spanning daarvan) of liever gewoon thuisblijven. Dit was allemaal lang voordat ik Parelli deed. Ik denk dat als ik meer in Beau zou investeren qua tijd in grondwerk, het nog best heel interessant zou kunnen worden!
In ieder geval; een erg to the point verhaal is dit niet. Maar wat ik eigenlijk zeggen wilde is dat het bijten als een deeltje van een groter geheel zie en om daaraan en aan allerlei andere dingen te werken, gewoon veel in onze relatie moet investeren. Een pasklaar idee van hoe het bijten aan te pakken heb ik nog niet echt. Ik denk doorgaan met blocken als hij bijt en verder niet teveel meer (iig niet op zijn hoofd) aaien. De stembeloning zullen we dan maar invoeren. Beau is trouwens wel een erg knuffelig paardje! Als ik in de wei ga zitten is hij altijd als eerste bij me om nieuwsgierig aan mijn schouder of gezicht te komen snuffelen. Dat is wel een beetje spannend want ook daarbij kan hij bijterig zijn maar schattig is het ook. Hij vind het echt heerlijk om stevig of onderkant van de hals gekrabt te worden en kriebet dan met zijn bovenlip terug op mijn schouder als ik bij hem zit. Ook een manier om ons contact te verbeteren denk ik zo en misschien ook als beloning