mylerbit.. de andere zijde?

[trea]

Iemand zei het volgende over mylerbitten:

Mijn idee erachter is dat zo'n bit het paard dwingt naar de 'comfort zone'
allemaal leuk en aardig, maar het paard komt in zijn comfort zone, doordat dat een gevolg is vanuit het gymnastiseren van zijn lichaam.
De hoofdhouding die het paard zelf verkiest geeft jou als africhter de broodnodige informatie... dat valt toch weg met zo'n bit of niet?

Mmmmm, ikke geschrokken.
Wie kan me méér vertellen? ik weet er namelijk niets van en mijn keus van een myler was
1) de dikte
2) het niet kunnen scharen
3) positieve ervaringen van anderen

[Marianne]

Hoezo "dwingt naar de comfortzone"? Wat bedoelt die persoon daar mee? En welke 'comfort-zone'?

Mijn ervaringen met Mylers zijn alleen maar positief.. vooral door het gegeven dat het bit nooit naar boven kan steken tegen het verhemelte aan, maar door het draaiende stukje altijd zachtjes naar voren valt.

Snap de vraag niet - kun je 't wat toelichten wat bedoeld werd?

[trea]

Die persoon bedoelde dat een mylerbit zo scherp inwerkt dat het paard vanzelf de (hoofd)houding opzoekt die hem comfort geeft (tot de druk wegvalt) en dat daarmee het gymnasticerende effect verloren gaat omdat de achterhand niet meekomt.

[Marianne]

Hmm.. da's voor 't eerst dat ik zoiets hoor.. kan het me ook niet voorstellen. Door de constructie van het bit gaat het bij het 'aantrekken' van de teugel juist van de lagen af dus kan het niet scherper inwerken dan welk ander bit dan ook. En dat een bit zou kunnen meewerken aan gymnastiseren is ook nieuw voor me - maar misschien is dat nieuwe methode: kin tegen de borst en dan zal de achterhand er ook wel onder komen. Hmm.. ik denk er het mijne van hoor!

Zoals gezegd, mijn ervaring is toch dat paarden die het lastig hebben met een bit, goed reageren op de Mylers. Het enige is wel dat je een onervaren ruiter ( dus met onrustige handen, weinig balans en zit) niet met een Mylerbit voor hoger opgeleide paarden moet laten rijden. Het systeem is er niet helemaal voor niks. Gewoon een beginnersbitje voor een groen paard/ruiter nemen. Maar ja, een onervaren ruiter die wiebelt en trekt zou sowieso geen bit moeten gebruiken

[nienke07]

Idd... Trea, wat in jou quote gezegd wordt.. geldt mijns inziens voor verkeerd bitgebruik an sich.. los van wat voor bit dat dan ook is...
Mijn ervaring is, dat dit soort uitspraken gedaan worden door mensen die de myler alleen van horen/zeggen kennen en er zelf géén ervaring mee hebben.. Neemt niet weg, dat ook een myler geen tovermiddel is... slechts een mogelijkheid in de grote berg van mogelijkheden die de onwijze hoeveelheid verschillende bitsoorten met zich meebrengt!

ken je overigens het boek : "Het paard, het bit en de ruiter" van Gertrud Jetten?? Wat mij betreft een must als je je in bitten en bitgebruik wil verdiepen! (ookal is de omschrijving bij bol.com tenenkrommend... ) Heb hem in de kast staan.. lenen??

[Callippo]

Als je kijkt naar de grote verscheidenheid aan bitten die Myler produceerd, dan zitten daar inderdaad wel soorten bij die wel erg gemakkelijk als martelwerktuig ingezet kunnen worden, die geen vriendelijke werking meer hebben (twisted wire enzo). Dus als iemand toevallig dat soort bitten gezien heeft van Myler, dan kan ik zijn uitspraken best begrijpen. Maar dat geld dan evengoed voor vele andere merken, die dergelijke scherpe bitten op de markt brengen.

Myler maakt helaas echt niet alleen maar anatomisch gevormde, vriendelijke bitten...

[lila]

dat is de oude discussie die mensen met gewone trensen en dubbel gebroken trensen ook steeds voeren. Zolang er geen paard is dat ons kan vertéllen of het fijner in de mond ligt en daardoor de juiste hoofd-halshouding stimuleert, of dat het juist schérper inwerkt en ze hun hoofd niet meer anders durven bewegen zullen we het niet zeker weten.
Ik ga voor het eerste omdat een Myler bit anatomisch gevormd is. Een passende Myler zit het paard niet in de weg in de mond.
Je kan als ruiter ook hard aan rubberen of leren bitjes trekken, het bit kan te hoog in de mond worden gelegd, het kopstuk kan te dun zijn en scherp inwerken etc..
Het bit is zo zacht als de hand van de ruiter, daar ben ik het mee eens, en een fijne pasvorm draagt daar zeker aan bij!

[Marja]

Van wie is die quote?
Ik schrik niet zomaar van quotes, zeker niet als ik niet weet van wie ze zijn.

Ik rij alweer een tijdje met een Myler bit, maar dan zou diegene van wie die quote is toch even aan Atli uit moeten leggen dat hij met dit bit geacht wordt z'n comfortzone op te zoeken (oftewel: netjes in de krul lopen). Want dat doet hij nl. niet. Hij loopt er uit zichzelf niet anders mee dan met een ander bit of een touwhalster.
Wel heb ik het idee dat hij een fijner bit vindt, omdat hij er veel rustiger mee is in zijn mond dan met zijn vorige (enkelgebroken) bit.

[Antheman]

Trea, van wie is die quote?

Ik geloof er nl niets van. Ik leer mijn paard recht richten. Nu het steeds beter gaat (ja ,hij draagt daarbij een Myler) zakt hij met zijn hoofd en heb ik evenveel aanleuning op 2 handen.

Voorheen lukte met dit echt niet hoor. Dit is mijn verdienste, niet die van het bit. Mijn handen bedienen het bit.
En als ik het niet goed zou doen, dan zou Andor niet zo mooi zakken met zijn hoofd en recht lopen voor mij.

[trea]

Van Josepha (equihof.be), niet de eerste de beste dacht ik zo. Vandaar dat ik er zo van schrok. Zegt een willekeurig bokkertje van 14 dit, dan wuif ik het vrolijk weg.

[skey]

Aramis loopt even vrolijk met zijn hoofd in de lucht met de myler als met een touwhalster als ie wil.

Alleen als ik beter zit, hij zijn balans vind en ik stil ben met mijn handen loopt hij goed.

[Marianne]

Ah.. ik vind Josepha een schat en vind haar ook kundig maar hier zijn we het dus totaal niet met elkaar eens!

Maar ja, we kennen de context niet waarin ze dit gezegd zou hebben.. ik denk dat de algemeen aanvaardde gedachte toch wel is dat het de ruiterhand is die de muziek maakt ( of niet)..

[trea]

Er was geen context. De vraag was; met welk bit wordt er gereden. Toen het woord myler viel, kwam de al geplaatste quote.
Na wat navraag blijkt haar mening voornamelijk te zijn gevormd door het commentaar van deze site:
http://www.sustainabledressage.com/tack/bridle.php

Ikzelf heb goede ervaringen met de myler (heb de comfortsnaffle). Maar heb weinig ervaring met bitten an sich. Was dus erg benieuwd hoe de meningen hier lagen.

[Marianne]

Tja... maar als je dus op die site leest ( vroeger was dit Dressage of the Millenium), dan zie je dat er in feite niks anders geschreven wordt dan dat ik hierboven ook schreef:

Don't get me wrong - I have nothing against either the Myler Company or inventors of new horse equipment. What I do have a thing about is riders and trainers using equipment that they have no idea how it works for reasons they don't even know, or just to "fix a problem" without understanding the reasons for the problem in the first place. Like getting the head down. If you need a bit that gets the head down, you are not prepared for dressage competition.

De in het artkel vermeldde opmerking dat het bit naar voren gaat ( horizontaal) en dus tegen de tanden aanklapt, vind ik onzin. Dat lijkt meer op een opmerking om persé een puntje te scoren.

Mylers zijn bitten waar zowel paard maar vooral ook ruiter mee moet leren omgaan. Maar in feite geldt dat voor ieder bit.

[trea]

Tja... maar als je dus op die site leest ( vroeger was dit Dressage of the Millenium), dan zie je dat er in feite niks anders geschreven wordt dan dat ik hierboven ook schreef:

Don't get me wrong - I have nothing against either the Myler Company or inventors of new horse equipment. What I do have a thing about is riders and trainers using equipment that they have no idea how it works for reasons they don't even know, or just to "fix a problem" without understanding the reasons for the problem in the first place. Like getting the head down. If you need a bit that gets the head down, you are not prepared for dressage competition.

De in het artkel vermeldde opmerking dat het bit naar voren gaat ( horizontaal) en dus tegen de tanden aanklapt, vind ik onzin. Dat lijkt meer op een opmerking om persé een puntje te scoren.

Mylers zijn bitten waar zowel paard maar vooral ook ruiter mee moet leren omgaan. Maar in feite geldt dat voor ieder bit.

Josepha haalde juist deze quote aan uit deze site:

"...This is actually one of the arguments that the Myler Corp give, as to why buy their bits. The still side is really still, while the moving side moves. Personally I find their bits too thin and too expensive for my taste. I have also met with a convincing number of riders who say that their horses really disliked the bit. Now, that can be because of their hardhandedness, or the fact that they used some of all the other finesses, such as rein-slots on the snaffle ring to create leverage (just like in a 3-ring gag) and the lot, but for the most parts, this kind of bit is simply just too thin/sharp for riding conventional dressage with contact. Western Pleasure might be a whole different ballgame. "

Ik denk trouwens dat de ruiter moet leren omgaan met elk bit, niet alleen de myler. Ik heb voor Troy al een bitje klaarhangen, maar zoals het er nu uitziet gaat dat het eeste jaar er nog niet inkomen. De basis bestaat voor mij toch uit rijden met touwhalster. Kan je daarmee je paard volledig besturen in alle tempi wordt het tijd voor verfijning en niet andersom.