In vakkringen is met opwinding gereageerd op het nieuws van het Institut für experimentelle Pathologie van de Medizinische Hochschule Hannover, Duitsland. Om de ontwikkeling van tumoren (kanker) als gevolg van radioactieve straling en van chemische stoffen te bestuderen zijn bij muizen microchips geïnplanteerd ter herkenning. Na enige tijd bleken 36 muizen tumoren te hebben ontwikkeld met de transponder als centrum.
De wetenschappelijke opwinding is het gevolg van een vraag die Michael Steenbergen, voorzitter van de Arkansas Animal Producer’s Association, stelde in augustus 2006 tijdens de National ID Expo in Kansas City, USA. Op zijn vraag: “Welke onderzoeken zijn gedaan naar de veiligheid van de transponders die zijn geinjecteerd in dieren?” volgde namelijk een oorverdovende stilte. Die tenslotte leidde tot het Duitse rapport. Saillant detail: dit betrof muizen met microchips van Nederlands fabrikaat.
Maar ook uit onderzoeken in Frankrijk (Unité d’Anatomie Pathologique van de École Nationale Vétérinaire in Nantes), de Verenigde Staten (Toxicology Department van de Bayer Corporation in Stilwell, Kansas) en China (helaas geen Engelse versie beschikbaar) bleken gelijksoortige resultaten bekend over zowel muizen als ratten. In Italië (Instituto Zooprofilattico Sperimentale delle Venezie in Legnaro, Padua) is een hond gedocumenteerd met rond zijn transponder een tumor die zich had genesteld in het bindweefsel.
De onderzoekers noemen de uitkomsten alarmerend en volgens hen blijkt het implanteren van microchips gevaarlijker dan tot nu toe aangenomen. Zoals de Amerikaanse journaliste Jane Williams schreef, is bij het chippen alleen aan de techniek gedacht en niet aan de gevolgen op de lange termijn. De op boven vermelde National ID Expo aanwezige gepensioneerde dierenarts Melvin T. Massey uit Brownsboro, Texas, liet van zijn verontrusting blijken in zijn brief aan de American Horse Council: “Ik ben rustend dierenarts en fok nog steeds met enkele paarden. Vanwege een vergroot risico op sarcoom (kwaadaardig gezwel) door migratie of infectie wil ik geen microchips in mijn paarden.”
Tot nu toe blijkt één procent van de geteste laboratorium-muizen en -ratten binnen twee jaar een tumor te ontwikkelen rond de transponder. Het ligt voor de hand dat het percentage zal toenemen naarmate de chip zich langer in het lichaam bevindt. En tevens, dat het bij grotere dieren, zoals paarden, langer dan twee jaar duurt vóór de tumor zich manifesteert. Maar aangezien het paard geacht wordt ook veel langer te leven dan een muis is een op latere leeftijd (10 jaar ? 15 jaar?) optredend carcinoom een allerminst denkbeeldig gevaar. Waarvan het (financiële) risico door zowel de chippende instantie (stamboek/sportfederatie) als de verantwoordelijke instantie (het Productschap) geheel wordt afgewenteld op de eigenaar.
Verder onderzoek is zeker nodig maar de resultaten van dit beperkte onderzoek wijzen al reeds uit dat het gokken is met de gezondheid van je dier als je het laat chippen – aldus Jane Williams, Bluffton, Arkansas, in American Family Voices, jan. 2007.
Voor verdere informatie zie: http://www.antichip.nl.
Voor mrs. William’s originele tekst zie: http://www.louisville-pets.com/microchi ... study.html
Bladwijzers