Monty Roberts paardenfluisteraar ?!?

[E.Zanden]

O ja: de samenvatting van het artikel:
er wordt negatief tot zéér negatief tegen de join-up zelf én Monty's verhaal er omheen aangekeken.

Het achteruit zetten van het paard voor de trailer heeft een psychologisch effect en is gebasseerd op het volgende; als je een kind zegt dat hij iets niet mag, wil hij dat juist wel. Dit zeggen we eigenlijk je mag niet op de trailer, waarop het paard zijn interesse is gewekt en hij zich afvraagt wat daar dan is wat hij niet mag zien en de trailer in wil.

Oowkeeee... (gaat nu op de handen zitten) Ik zou zeggen: welkom op dit forum
Je zal snel merken, dat je bovenstaande mening (vet) niet bepaald gedeeld wordt

[E.Zanden]

En de toegift; een recent Australische onderzoek naar de Join-Up.

Onderzoeker[/url] Cath Henshall, Masterkandidaat van dierenwetenschappen op de faculteit van Dierenwetenschappen aan de universiteit van Sydney , leidde dit onderzoek en presenteert nu de resultaten van dit onderzoek op de Internationale Sociëteit voor Paardensport-wetenchappen conferentie in Edinburg.

Twee hoofdpunten van deze methode, die ook wel bekend staat onder de naam "round pen training", zijn dat hij is gebaseerd op het feit dat het paard "communiceert" met de trainer door middel van lichaamstaal en dat het een humane manier van trainen is.

Cath Henshall toont door haar onderzoek aan dat dit gegeven te betwijfelen valt.
“We geloven dat ons onderzoek naar buiten brengt dat round-pen paardentraining een onplezierige manier van ondermijnen is en daarom waarschuwen we tegen het overal toepassen van deze methode omdat het gebruik maakt van angst om op die manier controle over het paard te krijgen"

Uit recent praktische ervaring, blijkt dat de techniek die gebaseerd is op het feit dat de trainer gebruik maakt van beweging en geluid om het paard rond te drijven. Zodra de trainer die agressieve actie wegneemt zal het paard langzamer worden en naar de trainer toegaan.
In plaats van een mens gebruikte ze op afstand bedienbare auto's en deden hier hetzelfde mee om zo aan te tonen dat het niet van belang is of de mensen de "taal van het paard" spreken.
De auto joeg achter het paard aan en zodra het paard richting de auto keek werd gelijk gestopt met jagen. Het paard ervoer dan een gevoel van veiligheid zolang hij de auto maar bleef aankijken.
Sommige paarden konden ze zelfs trainen de auto aan te raken.

De onderzoekers geloven dat dit resultaat bereikt is door middel van druk en het loslaten van druk en dat het niets te maken heeft met de kunde van een eventuele trainer.
"Eenvoudig gezegd, de trainingsmethode van druk opvoeren en weglaten werkt, omdat het paard de druk als onplezierig ervaart en daarom het wegnemen van de druk als een beloning opvat".

“Hoewel het verleidelijk is te denken dat paarden in een round pen er voor kiezen hun trainer te volgen omdat ze op ons reageren, geloven we dat het gebruik van angst niets in een humane trainingsmethode heeft te zoeken."

[Gilraen]

Bij parelli wachten we ook vaak op het kauwen en likken.
Begrijp ik het goed als dat niet altijd een angstsignaal is, maar wel een angstsignaal kan zijn dan?

Verder zegt mijn gevoel ook niet veel voor Monty Roberts te voelen, maar ik vind het wel interessant dat iemand die het gestudeerd heeft hier uitleg komt geven. Vele mensen die Pat bezig zien zonder veel info over hem te weten zouden ook heel negatieve gevoelens erbij kunnen hebben. Zelf zie ik Linda ook 10x liever met een paard bezig tov. Pat terwijl ik toch al een basiskennis parelli heb.
Dus ik hoop dat Brenda hier nog wat blijft.
Van elke methode valt wel 'iets' te leren.

[senta]

Dan hoop ik dat ze zich ook iets aantrekt van de forumregels, zich voorstelt en actief wordt, want zomaar uit het niets een 5 jaar oud topic opdissen is niet de bedoeling.

Wat het kauwen en likkenbij parelli betreft, ik zie dat zelf als het afvloeien van de spanning en dan vooral mentale inspanning die het leerproces met zich mee brengt. Vrijwel elke training waarbij het paard echt iets leert zal een zekere spanning oproepen omdat je iets van hem vraagt en hij het antwoord moet zien te vinden. Ook methodes overigens die werken met positievebeloning, klikkertraining kan bv tot best veel spanning leiden. Door te wachten op kauwen en likken weet je dat eht paard die spanning af laat vloeien en mogelijk het net geleerde verwerkt heeft.

Verder spreekt Monty Roberts me totaal niet aan en het stuk van Els lijkt me ook duidelijk. Een methode die zoveel twijfels oproept bij specialisten daar moet je uiterst voorzichtig mee zijn.

[E.Zanden]

Verder zegt mijn gevoel ook niet veel voor Monty Roberts te voelen, maar ik vind het wel interessant dat iemand die het gestudeerd heeft hier uitleg komt geven.

Natuurlijk, als als zo iemand zich wél vooraf realiseert, dat zijn/haar mening in een *discussie*-forum gepost wordt.
Dus dat er best lastige vragen gesteld kunnen worden, of een mening in twijfel getrokken kan worden of een persoonlijke denkwijze (onbedoeld) op zijn kop gezet kan worden...
Daar moet je als poster wel tegen kunnen!
Dat is heel iets anders, dan eenzijdig "uitleg geven" of "interesse opwekken" bij een geïnteresseerd publiek.

Dus Brenda, stel jezelf gerust voor HIER en wees welkom . Bij 15 (?) posts krijg je toegang tot de "trainingsdagboeken".
En ik weet zeker, dat er hier ook mensen geïnteresseerd zijn in die van jou

Zelf heb ik hier en daar kanttekeningen tegen de gedachtengoed van Monty Roberts .
Maar het lijkt me oprecht leuk om daar eens met jou - of Annemarie van der Toorn! - over te discussiëren .
(Die laatste laat zich hier echter niet zien helaas ).
Het klopt toch, dat jullie beiden de enige Monty Roberts-instructeurs in Nederland zijn?

[Gilraen]

Snap ik best wel maar ik vond het dat er zo heftig gereageerd werd, dat het niet erg uitnodigend was voor Brenda om zich nog voor te stellen en mee te doen. Ik vind die laatste reactie van Els dan wel weer heel goed.
Tuurlijk gaat er gediscussieerd en gereageerd worden.
Alleen als we iemand beetje warm welkom heten, dan leren we er misschien allemaal (inclusief Brenda) nog iets van. En anders voelt het voor mij meer als "wie denk je te zijn dat je hier post en MR is stom". En dat nodigt niet uit tot discussie.

*edit*: ik moet toegeven dat ik dat gevoel veel erger had vanmorgen en nu ik de vraag om voorstellen opnieuw lees nu, lees ik het veel minder heftig. Het ligt ook echt aan hoe het geinterpreteerd wordt.