WÃÂ*ÃÂ*rom voedselbeloning zo goed werkt

[Eva Saegerman]

We hebben het al veel gehad over argumenten en tegenargumenten wat betreft voedselbeloningen.
Ik herinner me laatst de rangorde van 'needs of behoeften, zoals Julie ze zo mooi omschrijft' waarbij voedsel op de laatste plaats staat.
Daaruit besloot Jarno dat voedselbeloning pas toegevoegd mag worden aan training wanneer de vorige 'needs' voldaan zijn;
1. Safety (confidence+leadership)
2. Comfort (release)
3. Play (fun+creativity)

Maar maar maar

Ik heb zopas het volgende ontdekt!

Ik had me al afgevraagd waarom een paard bij clickertraining met voedselbeloning voor een armzalig klein stukje wortel een heleboel 'oefeningen' deed; soms zelf het wortelschijfje 'vergat' aan te nemen. Het kan niet dat het paard zo uitgehongerd is dat hij 'alles' zou doen voor een klein stukje wortel.

Onderzoek heeft namelijk aangetoond dat 'de weg naar het voedsel' de grote stimulator is. En eigenlijk niet eens het voedsel op zich, maar zelfs gewoon 'de weg naar...'

Het zit zo: ieder zoogdier (ook mens dus) is dagelijks op zoek naar 'dingen'. men noemt dit de "belangstelling/nieuwsgierigheid/anticipatie-drang".
Kijk maar naar jezelf "graag nieuwe dingen kopen"

Deze drang wordt aangedreven door de hypothalamus; meer bepaald het hormoon dopamine die de hypothalamus produceert. Dopamine, of het 'genotshormoon' is een hormaan dat het paard (en ons) intens gelukkig maakt, of vrolijk, of inderdaad, geil.

Bij CT met voedselbeloning wordt aan het paard een response op een prikkel gevraagd. Als het paard daar een correct antwoord op krijgt (response dus ) dan ontvangt die een wortelschijfje.

Het paard wordt dus, in deze theorie, beloond door een wortelschijf, maar niet voor het voedsel op zich, als maagvulling, maar wel voor de dopamine, of het genotsgevoel!

Waarom sommige paarden dan hun voedselbeloning "vergeten" is dan ook te verklaren uit deze theorie: de dopamine neemt echter weer af vanzodra het paard het wortelschijfje ook ontvangt; of de weg erheen dus afgelegd is.

De stimulator is hierbij dus niet "voedsel" maar "genotsdrang"

Is het daarom dat zo veel paarden lijken "verslaafd te zijn" aan CT, niet kunnen stoppen? Of een erectie krijgen tijdens het clickeren?

Dopamine is zoals jullie weten een zeer verslavend hormoon. Diverse drugs spelen hier op in: de hypothalamus wordt overgestimuleerd waardoor het grote gevoel van vreugde.

Ik kan jullie allen het boek aanbevelen van Temple Grandin, "denken als de dieren", een autistische auteur met opmerkelijke inzichten en tal van onderzoeksresultaten die gewoonweg verslavend zijn om te lezen

Wat denken jullie?

[Marianne]

Hahaha, het clickeren krijgt een licht-erotisch tintje.. nu zal clickeren nooit meer hetzelfde zijn.

[lila]

Nou, als dat zo is, en er zit zeker iets in die theorie, dan ga ik er ook aan beginnen!! Da's dan toch heerlijk voor een paard??!! Leuk topic!!

[trea]

Gisteren ging ik een stukje lopen met Enya. Aan de hand lopen is voor Enya toch al dikke lol.. maar gaan we dan ook nog twee keer links, dan weet ze hoe laat het is. We gaan GRAZEN!
Na de eerste keer linksaf slaan begint het al. Bokjes, gilletjes, hals erop.. ingehouden POWER!!!!!!!! We doen onderweg wat spelletjes die ze met grooooote zorgvuldigheid en vuur uitoefent, blij met de YES, wetend dat de beloning komt.. na de tweede keer links.
Na de tweede keer links loopt er geen tinker meer naast me, en al helemaal geen Enya. Een arabier.. die zich bijna niet meer kan beheersen van blijdschap loopt te stuiteren aan een lijntje. Zogauw ze in het gras staat is het over.

Ja ja ja ja ja JA.. ik vind dit een prachtige theorie!

[Brenda]

hahahaha Trea ik heb beeld, wat een open boek hihi.
En er zou best wel eens een waarheid in kunnen zitten

[spokie79]

Maar als het een verslaving zou zijn aan de dopamine, wat heel aannemelijk klinkt, wordt het effect na een poosje dan ook niet minder? Treedt er geen gewenning op en heeft het paard dan meer nodig om hetzelfde 'genot' te krijgen. Gaat dan het leuke niet van het clickeren af, omdat ze dan niet meer het fijne gevoel kregen als eerst?

[lila]

Endorfines en dopamine zijn weliswaar anders, maar wel verwant in de wijze waarop het vrijkomt en hun effect. Weven doet een paard ook om endorfines of dopamine (weet niet precies welke van de 2) vrij te maken en zich beter te voelen. In die zin is het wel een verslavende stof, maar dat wil niet zeggen dat je er steeds méér van nodig hebt. Het is immers lichaamseigen. Als het in pilvorm zou bestaan, kan je de neiging hebben een extra pilletje te nemen en dan is op een gegeven moment het effect van de normale dosering niet meer genoeg en is er gewnnig opgetreden. Dat is bij deze lichaamseigen stoffen niet mogelijk.
Er is een bekend experiment waarbij pony's die in het land stonden steeds op het zelfde moment van de dag een praam opkregen. Door de pijn komen er endorfines vrij. Dat geeft weer zo'n fijn gevoel, dat de pony's op een gegeven moment al bij het hek stonden te wachten en met graagte hun neus in de praam stopten. SM praktijken doen er ook goede zaken mee .
En als Trea nou 3 x per dag met Enya twee keer links gaat, ja, dan gaat de lol er op een gegeven moment wel af. Aan ons dus de taak om het juist te doseren en dus leuk te houden !