Toch met een bit gaan rijden?

[myracara]

Het voelt heel raar dat ik er over na ga denken, maar na gisteren wil ik het toch doen.
Fjölnir is 20 jaar oud en heeft altijd met een bit gelopen. Sinds ik hem heb merk ik regelmatig dat hij door een touwhalster of bitloos hoofdstel heen loopt. Niet alleen als hij in rengalop zit, maar ook als hij draaft of zelfs stapt onderweg naar huis. Bij druk op het halster/hoofdstel begint hij keihard terug te duwen. Het voelt erg onveilig om zo door te rijden, het voelt als een gok. In de bak gaat het best goed met een bitloos hoofdstel, sturen en stoppen gaan heel licht. Een ors vindt ik wel heel moeilijk, Fjölnir wordt er heel pissig van als ik het oefen.

Nu heb ik het er met meerdere mensen over gehad en ik krijg eigenlijk van bijna iedereen de reactie; "waarom ga je niet gewoon weer met bit rijden? dat is hij toch gewend?". Dat is heel begrijpelijk...zó begrijpelijk zelfs dat ik me niet meer kan herinneren waarom ik het persé niet wil. Als hij het nou gewend is en begrijpt dat hij met een bit in móet stoppen, is dat dan zo slecht?

Ik ben oprecht benieuwd naar reacties van anderen. Hoe denken jullie hierover? Het is niet bedoeld als discussiepunt en ik vat ook niets op als kritiek, ik ben gewoon benieuwd.

[skey]

Hey Nicky, ik kan maar 1 ding zeggen. Volg je gevoel hier in. Niemand die je veroordeelt.
Probeer het anders een keer, dan kan je het verschil vanzelf voelen.

[trea]

Ben het met Skey eens. Niemand die zo goed kan bepalen wat voor je paard het beste is als jijzelf.

Hoe arrogant ik een jaar geleden nog riep: "bij mij nooit meer een bit", rij ik Amy inmiddels ook weer met bit.

Probeer het, kijk hoe het bevalt. Terug kan toch altijd?

[Marja]

Hmmm, lastige vraag...

Ik ben toch geneigd te zeggen: zorg eerst dat je die ors er goed in krijgt.
En dan maakt het volgens mij niet meer uit waar je mee rijdt.

Want hoe stop je Fjölnir als je hem met bit rijdt, en hij wil harder dan jij van plan was? Door aan 2 teugels te trekken? Wat maakt je zo zeker dat hij dan wel stopt?
Volgens mij kan aan 2 teugels trekken nooit een veilige (of nou ja, zo veilig mógelijke) noodrem zijn. De ors geeft je m.i. veel meer zekerheid, mits goed getraind uiteraard.

Mijn ervaringen met Atli hebben me geleerd dat hij prima stopt d.m.v. druk op 2 teugels, op momenten dat hij bij me is en wel voor me wil stoppen. In een "oh nee" situatie maakt trekken aan 2 teugels de situatie alleen maar erger: hij rent er dan gewoon doorheen en het enige dat hem dan nog kan stoppen, is de ors. Die er na anderhalf jaar heel consequent trainen, nu goed in zit. De ors aanleren met bit is echter niet aan te raden, dus dan kom je toch weer bij het halster uit.

[skey]

bij mij werkt de ORS PERFECT, tot Aramis eens echt schrok en toen was de ORS niet te vinden. Uiteindelijk heeft hij maar 5 meter gelopen en toen stopte hij alsnog omdat hij zelf schrok van zijn actie.

Maar wat ik nu doe is mijn stick meenemen. Als je de ORS niet krijgt met alleen teugeldruk heb je nog altijd de stick om de vluchtweg af te snijden.

[Marja]

Dat is idd één van de redenen dat ik Atli altijd met een zweepje rijdt, omdat ik er zo voor 99% zeker van ben dat de ORS zelfs in de meest verschrikkelijke situatie werkt...

[skey]

inderdaad, op dat moment ga je waarschijnlijk niet rustig driven maar krijg hij misschien direct een tok tegen zijn hoofd met de stick of zweep. maar zijn aandacht is er wel bij, je staat stil en kan er snel af en jij en je paard leven nog...

[Pocalover]

Een bit heeft ook zo zijn voordelen. Als het jou een rustig gevoel geeft, en dat lijkt me zeker na je speedy ervaring en je paardje is het gewend en jij bent er voorzichtig mee EN het voelt goed, go.

De scherpte van het bit wordt bepaald door de hand van de ruiter.

Liefs
Roos

[Parel]

Hey,
met Pebbles wil ik liever NOOIT meer met bit rijden, gewoon omdat ze veel beter reageert op touwhalster. Met bit krijg ik alleen maar verzet.
Maar met m'n haffie Apollo rijd ik in de piste met touwhalster maar buiten NOOIT! Dat zou m'n leven kosten denk ik... gewoon omdat zij ook gewend is van steeds te rijden met bit en ze aanvaard de druk van touwhalster veel minder. Natuurlijk blijft het wel m'n droom om met haar ook buiten te kunnen wandelen op touwhalster. Dus ik zal er zeker op blijven oefenen in de hoop dat... Maar als je je zelf zekerder voelt met bit, gebruik het dan toch gewoon. Ik rijd ook soms buiten met bit EN touwhalster (dus ook met dubbele teugel). ik probeer te rijden op m'n touwhalster maar in noodgeval kan ik nog steeds op het bit terugvallen...

[myracara]

Marja: wat je schrijft is de reden dat ik tot nu toe nooit met bit gereden heb. Waarom zou dat veiliger zijn dan een halster? Theoretisch is het dat niet. Maar in de praktijk misschien wel...

Met een stick erbij rijden kan ik me niets bij voorstellen, in zo`n moordtempo als gisteren heb ik niet de balans om hem de weg te versperren ben ik bang. Alhoewel het natuurlijk wel de moeite waard is om te proberen!

De reden om met een bit te gaan rijden zou eigenlijk vooral zijn dat hij daarmee is in- en doorgereden. Misschien dat hÃ*j er ook veiligheid aan verbindt, hoe gek dat ook klinkt.

In ieder geval goed om deze reacties op een rijtje te hebben. Food for thought!

[Marja]

Ik rij niet met de stick, die vind ik veel te zwaar en lomp. Ik rij gewoon met een zweepje. (Overigens raad in niet aan om een zweep te gebruiken bij het aanleren van de ors; veel te snijdend! Ik heb m'n zweepje eigenlijk nooit nodig om Atli daadwerkelijk mee te raken dus dat vind ik dan wel verantwoord.)

Tja wat betreft balans... Ik heb daar nooit problemen mee gehad maar ik weet natuurlijk niet hoe dat voor jou is. Misschien is dat ook wel een belangrijk punt om aan te werken: je balans. Zodat je er zeker van gaat zijn dat je wel blijft zitten, wat er ook gebeurt.

Ik heb in het verleden toch verschillende keren gehad dat Atli ervandoor ging en dat ik hem niet kon stoppen voor hij ging. Dan laat ik hem even gaan, vraag het nogmaals en als hij dan niet reageert, dan gooi ik hem om d.m.v. de ors die ik ondersteun met de zweep. Werkt voor ons in elk geval prima en ik weet wel dat als ik ooit regelmatig een ander paard zal gaan rijden, dat ik dit er zéker zeer goed in zal ga trainen. Want ik voel mij nu heel veilig op Atli, omdat ik weet dat ik hem altijd kan stoppen als ik dat wil...

Ik weet niet of Fjolnir er veiligheid aan verbindt om met een bit gereden te worden, puur omdat hij hiermee is gereden in het verleden. Ik weet niet wat hij heeft geleerd, en of hij heeft geleerd dat hij altijd te stoppen valt door zijn ruiter.

Als ik jouw verhaal zo lees zit 'm volgens mij toch de kern van het probleem in het stukje dat de ors er niet goed inzit, oftewel: dat Fjolnir niet goed wijkt voor druk. Wat maakt jou zo zeker dat hij wel wijkt voor druk van het bit in een "oh nee" situatie?

[RebanKabriche]

Tja moeilijk het is jou eigen gevoel Nicky....

Ik zou zeggen probeer het een keer en bepaal dan.

[nienke07]

Gá voor je eigen gevoel.. Je geeft zelf aan dat het trainen van de ORS geen feest is... het oude mannetje-met-de-vierkante-neus wordt er pissig van.. Hij is 20.. moet je dan idd nog 'van alles' veranderen aan dingen die hij gewend is?

Deze blijft ook hangen bij mij...

De reden om met een bit te gaan rijden zou eigenlijk vooral zijn dat hij daarmee is in- en doorgereden. Misschien dat hÃ*j er ook veiligheid aan verbindt, hoe gek dat ook klinkt.

Daar zou nog wel eens heel veel in kunnen zitten...

[peaches]

pff vind dit moeilijk..meer omdat ik voor eergister ook waarschijnlijk gezegt zou hebben ..volg je gevoel, MAAR is dat niet omdat je gewoon niet weet wat je anders moet doen? Oftewel..volg je gevoel een uiting is van de onzekerheid van wat WEL te doen?

Net een dvd voor de tweede keer aan het kijken van chris irwin, roundpen redefined, waarin hij zegt...als je wilt dat je paard je onderscheid van zijn eigen kudde is er maar 1 ding dat je hem meer kan geven wat paarden onderling niet kunnen en dat is comfort en veiligheid door consitensie(kweet nie hoe je dat schrijft in het engels..of letterlijk vertaalt in het nederlands) maar in mijn ogen zegt het hoe duidelijker je bent en ehm wat is het woord....ehm...altijd met de zelfde reageert zeg maar..hoe meer hij je vertrouwt en respecteert en erop vertrouwt dat jij zijn leven kan bewaken. Net als het verhaal met sunny die er vandoor ging..het is niet de band..het is het 100 procent vertrouwen dat jij hem wel beschermt tegen gevaar en weet wat jou taken zijn en daardoor een band krijgt.

ben er nog niet voor mijn gevoel uit of dat HET is wat ervoor zorgt dat je paard niet met je vandoorgaat..maar het klinkt wel logisch in mijn ogen, want waarom zou een paard eerder wegrennen als hij jou volledig vertrouwt dat jij diegene bent die hem wel waarschuwt als er gevaar dreigt?

dus door te spelen laten zien dat je consequent bent door "proper" te reageren op zijn signalen krijgt het paard vertrouwen dat jij vast weet wat beter is en respect toont...zoiets..

[peaches]

verder denkent..als hij ervandoor zou gaan omdat ie het niet meer zoekt..ehm..dus geen zin meer heeft en graag liever thuis is..heb je misschien signalen gemist die hij eerder gaf? Kan me ook niet zo goed voorstellen dat hij dus ook niet eerst signalen heeft afgegeven...kan me wel voorstellen..dat je die hebt gemist!

In beide gevallen klinkt het nog steeds logisch voor mij om gewoon als je samen bent te laten zien door wat te spelen met elkaar wie wie beweegt en dus het paard steeds meer vertrouwen krijgt en toe geeft dat jij het ook goed weet en hij daarop kan vertrouwen. En hij dus uiteindelijk geen reden heeft om weg te gaan.?