Toch met een bit gaan rijden?

[myracara]

Vandaag heb ik nog een keer in het bosje gereden met Fjölnir, met mijn moeder ernaast.
Ik heb geoefend om te stoppen terwijl mijn moeder doorliep en langs mijn moeder rijden en vervolgens voor haar stoppen. Het ging echt goed, Fjölnirs reactie op een bit is heel anders dan op een bitloos hoofdstel of halster. Het ging ook beter dan gisteren, toen was hij meer op het bit aan het kouwen. Tot nu toe heb ik er een goed gevoel bij, Fjölnir is er ook vrolijk onder. Ik was nog even bang dat hij zijn vrolijkheid zou verliezen bij het dragen van een bit (ivm zijn verleden als ponykamp-paard), maar dat is helemaal niet zo. Hij was nogsteeds lekker vlot en stevig aan het stappen.

[Marja]

Nou dat klinkt in elk geval positief!

En hoe is je lateral flexion met bit?

[trea]

Ik vind het allemaal best logisch hoor Nicky. Hoelang rij je Fjölnir nou eigenlijk pas bitloos?

Hij heeft zolang niet anders gekend als een bit. Daarbij opgeteld zijn karakter, ijslands bloed en leftbrainedheid, vind het eigenlijk al heel snel dat je er bitloos mee naar buiten gaat.

Als ik zie dat ik met Enya nu nog steeds soms issues heb. Als ik niet zeker wist dat ze zo'n hekel had aan energieverspilling zou ik de discussie echt niet aangaan. Ben zo'n angsthaas daarin.

En is dat ook niet wat iedereen hier altijd roept: als het bitloos niet goed gaat, dan doe je een stapje terug! Safety first!

Ben blij dat je weer een positieve ervaring hebt nu.

[myracara]

En is dat ook niet wat iedereen hier altijd roept: als het bitloos niet goed gaat, dan doe je een stapje terug! Safety first!

Ben blij dat je weer een positieve ervaring hebt nu.

Ja dat vindt ik ook, stapje terug doen. Ik moest alleen even goed nadenken of dat stapje terug dan het gaan rijden met bit zou moeten zijn...of het stoppen met buitenrijden. Het lijkt erop dat hij met een bit betrouwbaarder is dan zonder bit, op een manier die ik acceptabel vindt. De komende tijd ga ik niet meer alleen naar het bosje, dat dan weer niet.

Marja; Echt inbuigen heb ik niet geprobeert nog, maar hij buigt zijn hoofd heel makkelijk naar links en naar rechts. Ook daarbij merk ik een groot verschil. Het was eigenlijk niet dat ik nou echt probeerde dat te doen, maar als ik mijn hand naar links beweeg gaat zijn hoofd direct mee.

[inger]

Ben het helemaal met Trea eens veiligheid eerst, dus als dat voor jou nu op dit moment het bitje is, rij dan lekker met bitje.
En wissel dit alleen indien jij een goed gevoel daarbij hebt. Bouw het lekker langzaam op, zorg voor vertrouwen in elkaar dan komt het vast wel weer goed.

[Marja]

[quote="myracara"]
Marja; Echt inbuigen heb ik niet geprobeert nog, maar hij buigt zijn hoofd heel makkelijk naar ]

Verschil met touwhalster bedoel je? Dus dat hij met touwhalster minder goed inbuigt dan met bit?
Ik vind het wel heel positief dat hij je hand zo goed volgt. Dat vergroot de kans dat je hem kunt "omgooien" als hij er vandoor mocht gaan.

Ik proef een beetje uit je eerdere berichtjes dat je je eigenlijk een beetje schuldig voelt t.o.v. Fjölnir als je weer met bit zou rijden. Alsof dat voor hem een onprettige ervaring zou zijn. Maar zo te horen is het dat helemaal niet. Dus als jij je veiliger voelt met bit omdat je merkt dat hij daar beter op reageert, dan blijf je toch lekker met bit rijden? Is niks mis mee hoor. Wat ik zelf echter wel graag zeker zou willen weten, is of mijn lateral flexion werkt, of dat nou met of zonder bit is...
Ook met Atli test ik de LF nog regelmatig, ondanks dat die er nu toch écht wel goed ingetraind is. Gewoon, om 'm effe door te smeren en werkend te houden, zeg maar.

[whoopie]

Hoi
Mijn paardje is 12 en altijd met bit gereden. In de bak met oefeningen op de grond en onder het zadel doet ze het erg goed op het touwhalster . Alleen inbuigen geeft af en toe nog weerstand, dat moet ik dus meer oefenen.

Ik volg een bepaalde methode (beetje parelli achtig), maar ben daarnaast gewoon buiten blijven rijden. Met touwhalster buiten heb ik geprobeerd maar ben eraf gevallen toen ze er vandoor ging, dus dat doe ik niet meer. Als ze het buiten zat is dan loopt ze gewoon door de hulpen heen.

Ik rij haar buiten op een bitje en dan kan ik haar zonodig zijlings corrigeren of inbuigen wanneer ze sneller loopt dan de bedoeling is. Vandaag was ik blij met mijn bit want ze probeerde in galop er al bokkend vandoor te gaan, met touwhalster was dit gelukt.

Ik heb gewoon nog niet genoeg leiderschap en techniek in huis om haar bitloos te rijden, mischien komt die dag wel of niet we zien wel, maar voorlopig even niet.

Ik ben hetoverigens wel met Marja eens dat je consequent moet zijn stoppen is stoppen. af en toe is dit wel vervelend soms rij je dan niet ontspannen omdat je een uur lang je paard moet leren stilstaan, maar het werpt wel vruchten af.

En je paard hoeft dat mi niet leuk te vinden.

Succes

[myracara]

Vandaag ben ik naar het grote bos geweest met Fjölnir en een stalgenote met haar IJslander. Weer met het bit in, en het ging heel goed. Stoppen is gewoon stoppen, geen enkel punt.
Halverwege hebben we geruild van paard en mijn stalgenote vond hem heel fijn aan de hulpen. Ze was heel erg te spreken over hoe licht hij reageerde op teugelhulpen.

@Marja, bedankt dat je dat schrijft over schuldgevoel. Ik heb daar veel moeite mee inderdaad.