afstandelijkheid na grenzen stellen ?

[Ginny]

Ginny is mijn erg dominante appaloosa (NAS) merrie van 10 jaar. Ik heb haar nu ongeveer één jaar en drie maanden. We hebben even geleden een breuk in onze vertrouwensband opgelopen, ze heeft me gericht eraf gebokt. Duidelijk signalen gegeven dat ze niet wilde galoperen, ik kende de signalen (toen) niet en dramde door....gevolg...bok-bok-bok...ik lag eraf...klaplong, gekneusde ribben en gekneusde schouder.

We zijn helemaal opnieuw begonnen, gestart met grondwerk, Parelli. En, ze trekt haar trucendoos geregeld open, Ginny is erg slim en dominant. Dat laatste uit zich o.a. door tegen mij aan te hangen, zich tegen mij aan te schuren met haar hoofd, mij zachtjes te 'beknagen' wanneer ik haar kriebel enz. Je zou kunnen zeggen dat ze erg 'physical/lichamelijk' is.

De laatste paar dagen ben ik erg bezig haar mijn grenzen duidelijk te maken; body blocks, persoonlijke ruimte. Het gaat erg goed, we spelen leuk maar ze ze begint ook mijn grenzen te respecteren.

Sinds ik echter heel duidelijk mijn grenzen aangeef (dominantie-overtake ) is haar gedrag naar mij ineens erg veranderd. Ze is erg afstandelijk, houd me in de gaten alsof ze me niet vertrouwd.
Ik zit best in m'n maag met dit gedrag en ben bang dat ze me niet meer zo leuk vind...... [size=99px](sorry, penny-gedrag, maar dan toch..)[/size]

Wie herkent zo'n verandering in gedrag, wie heeft er een verklaring voor en wat denken jullie....zou ze nog bijdraaien ? Wat kan ik hieraan doen ?

edit: oeps...sorry, dit is volgens mij meer een vraag voor 'filosofie' ??? Zo ja, graag verplaatsen aub....

[Marianne]

Ik denk dat ongeveer 99% van de mensen die zeggen dat ze een dominant paard hebben, gewoon een niet-goed opgevoed paard hebben. Het is gewoon een waarheid als een koe dat een paard een leider wil en dat bijna alle problemen tussen paard en ruiter ontstaan door het gebrek aan duidelijk en consequent leiderschap aan de kant van de ruiter/eigenaar.
Grappig is dat ik het vandaag al in meerdere topics tegenkom.

Ik ben er bijna zeker van dat dit ook in jouw situatie het geval is. Lees je eigen verhaal maar eens na. Je bent uiteindelijk gaan proberen om gewoon de baas te zijn ( mooi woord; dominance overtake) - logisch dat je paard daarop reageert. Niet door afstandelijk te zijn maar hij wordt wel opeens geconfronteerd met iemand die ( hoop ik) duidelijk grenzen stelt. Tja, daar kijkt-ie wel even van op.

Ga er consequent mee door, wees duidelijk en val niet in de valkuil van 'hij wil m'n vriendje niet zijn' . Als jij duidelijk én vrriendelijk én consequent blijft, zal je paard alleen maar blij zijn en zich daarin prettig voelen. Als je paard erop kan rekenen dat je gedrag naar haar consistent is, dan komt dat vertrouwen ( "ik kan op je rekenen dat je voor me zorgt, me de weg wijst en mijn veiligheid garandeert) vanzelf weer terug.

Paarden hebben, net als wij mensen, een eigen privé zone. Paarden respecteren die privé zone onderling en alleen vriendjes mogen binnen die cirkel komen. Als jij je paard kriebelt en zij kriebelt terug dan accepteert ze je binnen haar cirkel en het is niet meer dan logisch dat ze jou dan nét zo terugkriebelt. Maar een paard dat 'zomaar' tegen je aan gaat hangen, over je heen loopt of erger nog opzij zet, toont dat jij de zwakke broeder bent, dat er geen respect voor je is en dat je leiderschap totaal niet bestaat.
Je zult dus duidelijk moeten maken dat je wél grenzen hebt en je paard op afstand moeten houden. Moeilijk natuurlijk want je wilt niks liever dan je paard een aai geven. Toch moet je dat dan nu een tijdje volhouden, desnoods een paar weken zodat het paard begrijpt dat jouw zone te respecteren is en dat ze er alleen maar binnen mag treden als ze daartoe uitgenodigd wordt.

[Ginny]

Tjonge, Marianne, dank je wel voor zo'n uitgebreid antwoord. Ik heb 't wel 3x doorgelezen en ga dat dadelijk nog es doen.

Ik ben het met je eens dat dominant genoemde paarden vaak 'gewoon' slecht opgevoede paarden zijn. Ik hóóp echt dat dit in Ginny's geval ook is. Liever alleen slecht opgevoed dan slecht opgevoed én een dominant karakter.

Je antwoord motiveert me om de ingeslagen weg te blijven volhouden...enne...goed gezien, die valkuil, daar zou ik met m'n ogen open in donderen...ben daar erg gevoelig voor.

Thanks voor je uitgebreide antwoord !!

[sannie]

Als jij je paard kriebelt en zij kriebelt terug dan accepteert ze je binnen haar cirkel en het is niet meer dan logisch dat ze jou dan nét zo terugkriebelt. Maar een paard dat 'zomaar' tegen je aan gaat hangen, over je heen loopt of erger nog opzij zet, toont dat jij de zwakke broeder bent, dat er geen respect voor je is en dat je leiderschap totaal niet bestaat.

Dit puntje is, voor het penny-gevoel, denk ik het belangrijkste. Als je paard op eigen initiatief lichamelijk contact maakt zou ik haar jouw ruimte uit sturen. Maar als jij haar vriendelijk benadert en ze beantwoordt jouw aanraking door zelf terug te knabbelen (niet door schuren) zou ik dat zeker accepteren. Als ze niet reageert zou ik dat respecteren door te stoppen haar lastig te vallen. Maar een paard dat op een lekker poets- of krabbelbeurt reageert door z'n mens terug te kriebelen is een paard dat veel vertrouwen in z'n mens heeft en er graag contact mee heeft. Let ook goed op extra signalen als jullie gezellig staan te kriebelen, waarschijnlijk geeft ze ook aan waar ze graag gekriebeld wil worden en hoe beter je daar op reageert hoe beter je paard doorkrijgt dat actieve, subtiele communicatie van haar kant begrepen wordt. Daardoor wordt ze aangemoedigd om ook op andere momenten zelf actief te communiceren (zodat ze in de toekomst niet meer naar de grovere communicatievormen als bokken zal grijpen).

[Horsefreakje]

Ik herken 't ook!
Heb zelf ook een Appaloosa als verzorgpaardjde dan. Wat wel een verschil is van jouw Ginny is dat Pipa niet echt dominant is naar mij toe. Ze is soms erg RB (paniekerig).
Dat tegen me aan schuren deed ze ook. D.m.v. body blocks heb ik dit grotendeels weg kunnen werken , hoewel ze 't nu af en toe nog eens probeert.

Soms kan ze ook erg afstandelijk doen naar mij toe, bv. als ik onbewust met de Carrotstick een beetje zit te zwaaien kijkt ze me erg verontwaardigd aan van 'hee zeg hoe durf je' of als ik bv. mijn body blocks moet gebruiken omdat ze weer eens tegen me wil schuren dan is mevrouwje op haar teentjes getrapt...

Ik heb dit gedrag een beetje genegeerd, en heel veel Friendly met haar gespeeld om te tonen dat ik het goed voorheb met haar. Ook omdat ze dus wel eens erg RB is en heel erg onzeker is veel Friendly zeker een must.

Ik vind schuren erg onrespectvol overkomen en maak haar dat dan ook meteen duidelijk..dat ik de Alpha behoor te zijn en dat ik zulk gedrag niet tolereer.

Ik dacht op het begin ook wel eens: Ze heeft me niet meer zo graag nu ik haar aan de hand v/d Seven games probeer te domineren, maar lig er niet te veel van wakker. Precies zoals Marianne ook al zei: Ga gewoon door waarmee je bezig bent. Dat vertrouwen komt er wel. Dat merk ik ook na 5 maanden intensief Parelliën gaat het al stukken beter.

Een probleem voor mij is wel nog de Carrotstick. Pipa vertrouwt mij wel maar met de CS erbij verdwijnt dat vertrouwen als sneeuw voor de zon.
Maar blijkbaar vindt Ginny de CS niet zo erg, dus dat onderwerp hoort niet in dit topic.

Succes!

Groetjes
Ariane

(@Marianne: Hemel wat kan jij dat heerlijk uitleggen zeg! )

[skey]

Oh wat herken ik dit. Toen ik mijn paardje leerde kennen was het een onopgevoede vlegel om het zo maar te zeggen. Hij was dominant en was niet anders gewend dan dat iedereen aan de kant ging voor hem.

Daar ben ik metteen met de grove borstel doorheen geweest want ik had het pakket in huis voor ik een paard had. Ik had alles dus bestudeert en kende al veel van de theorie.

Ik heb dus metteen zoveel ik kende en kon in de praktijk omgezet wat resulteerde in een zeer boos paard.
Waarshijnlijk voelde hij er niets voor om zijn plaats af te geven aan een bijna onbekende die even op de hof gewandeld komt en dan nog de lakens komt uitdelen.

Nu zijn we 2 jaar later en we zijn echt de beste maatje, heel zijn 'zijn' en doen is veranderd naar mensen toe. En zeker naar mij toe.
Ik herrinner me nog de topics die ik hier heb geopend dat Aramis altijd zo boos keer. Als ik mijn hand uitstak in een vriendelijk gebaar en wachte tot hij die zelf zou aanraken kreeg ik alleen een heel boze blik en soms zelfs tanden te zien... hij beet nooit hoor maar liet soms letterlijk zijn tanden zien.

Ik heb ooit een fototopic geplaats waarin je de verandering ongelooflijk mooi kan zien. Ik zal eens kijken of ik die ergens kan opduiken.

Wat ik dus wil zeggen is net wat de mensen hierboven ook al zeiden. Ga door met wat je bezig bent, misschien vraagt het even tijd maar als je je echt kan bewijzen en je paard eerlijk behandeld komen jullie hier samen gewoon door.

[skey]

Hier is de link naar die foto's. Op foto 3 zie je goed hoe hij altijd deed als ik nog maar een foto probeerde te maken.
http://137.224.239.40/nh/forum/viewtopi ... 08&start=0

[trea]

Wow Kim. Ik weet het nog. Maar om het zo te zien is bijna eng. Mooi he, wat je uiteindelijk bereikt hebt! Je kan je zomaar voorstellen dat dit soort paarden, die zo onbeleefd en boos zijn, bij een andere eigenaar snel doorverkocht worden of zelfs bij de slager belanden.

Prachtig om te zien. Hoelang heeft het geduurd Kim?

[skey]

Dank je Trea, ik wordt bij het zien van die foto's ook altijd erg blij dat we nu zoveel verder zijn.
Ff denken, hoelang heeft het geduurd??? ik denk ongeveer een half jaar.

[Rakeltje]

Voor mij is het ook erg herkenbaar. Ik heb een erg dominant paard, maar kan het toch altijd erg goed met haar vinden. Tot ze in een panieksituatie de veiligste uitweg óver mij heen vond. Toen heeft ze toch een schop onder d'r kont gehad, dat tolereer ik echt niet!! De tijd daarna had ik een persoonlijke ruimte van wel 10 meter.
Achteraf dus veeeeeel te hard aangepakt, maar voor mij als watje een goed leermoment...

[memphis]

ik zou aan deze discussie nog het volgende toe willen voegen: er is een verschil tussen left brained en right brained dominance. voor je "maatregelen"neemt, overtuig je er zelf dan van in welke catagorie dit "aanhalige"gedrag zich bevind. paarden die erg onzeker zijn willen je ook graag opzoeken in je personal space. (veiligheid is in de kudde).
zoals uit je eerdere topics al bleek is het altijd moeilijk een situatie via,via in te schatten.
wat jij nu leest als "wantrouwen"zou evengoed "unconfidence "kunnen zijn.
(hoeft natuurlijk niet, maar is wel een mogelijkheid die je nooit over het hoofd mag zien)

[Horsefreakje]

wat jij nu leest als "wantrouwen"zou evengoed "unconfidence "kunnen zijn.
(hoeft natuurlijk niet, maar is wel een mogelijkheid die je nooit over het hoofd mag zien)

@ Ginny: Ik vraag me ook wel af of je paardje nu RB of LB is?

@ memphis:Ik ga hierin helemaal met je mee!! Bij Pipa was/is dat 'wantrouwen' overduidelijk "unconfidence!"
Ik merk echt dat dit begint te veranderen, ze begint zekerder van haar stuk te worden en begint mij te aanvaarden als een goede alpha...

Maar in dit geval dacht ik eerder aan LB omdat je schreef 'mijn super dominante appaloosa'...Pipa is niet echt dominant omdat ze net zo onzelfzeker en RB is!