Kate spierbevangen... up-date 5/1

[lila]

Bedankt!! Ik hoopte al dat het "geen bericht goed bericht" zou zijn! Wat fijn dat het zo goed gaat zeg! Misschien kan je als het straks mag eerst met haar een paar daagjes een wandelingetje maken. Kijken hoe dat gaat. En een plasje! Ik las de zin erna en ik dacht wát doet ze met 'r plas? Het afknagen?? HIHI. Ze houdt zichzelf dus wel fit met wat sleepwerk . Opluchting zeg.

[Jossie]

Ik heb vanochtend gebeld met de VA om te overleggen over Kate en hoe nu verder. Kate is redelijk zichzelf, maar kan bijvoorbeeld nog niet steigeren of uitslaan/bokken. Ze probeerde het gisteravond wel om Wick weg te houden bij het hooi, maar je zag haar denken "AUW". Verder draaft ze weer als vanouds naar me toe als ze me ziet.

Op basis van wat ik vertelde heeft de VA besloten om haar ruimte tot donderdag nog even zo te houden. Op vrijdag mag ze dan wat meer ruimte, mits ze geen gekke dingen (zoals rennen) gaat doen. Hopelijk doet ze dat niet, omdat ze die dag voor het eerst geen pijnstillers meer heeft. Blijkt dat ze terugvalt als ze geen pijnstillers meer heeft, dan moet ik bellen, want dan krijgt ze nog een kuur.

Bloedtappen was op dit moment slechts goed voor de bevestiging dat ze spierbevangen is en niet om de vooruitgang te meten volgens de VA. Ofwel, goed voor de portomonee van de VA en weinig zinvol voor de verdere behandeling . Omdat Ilse vond dat ik de vorige keer op minimale aanwijzingen aan de bel had getrokken, vertrouwt ze op dit moment op mijn oordeel dat Kate aan de beterende hand is. Pas na 4 weken dinds de diagnose is een verder bloedbeeld bepalen weer zinvol, omdat dan de spieren zich weer grotendeels hersteld kunnen en moeten hebben. Tot die tijd mag Kate niet teveel beweging, geen arbeid en Neutradex moet ze blijven gebruiken.

Kortom, half december gaan we opnieuw prikken en kijken of Kate dan weer veilig aan het werk kan. Tot die tijd is er geen volledig herstel mogelijk op basis van de bloedwaarden van vrijdag 17 november. We houden haar dus nog maar even scherp in de gaten en wachten af .

[lila]

Dat klinkt als een helder en duidelijk plan. Zonde om inderdaad bloed af te nemen als de uitslag geen toegevoegde waarde heeft. Goh joh, als je toch niet zulke goeie ogen in je hoofd had gehad! Gelukkig gaat het steeds een stukkie de goeie kant op. Moet er niet aan denken als Kate hier nog een dag of twee mee was doorgelopen....Kan me dus goed voorstellen dat de DA nu op jou afgaat, al zal je daar een dubbel gevoel bij hebben misschien (qua verantwoording) , you can do it!!!

[Jossie]

Tja... zo goed als het afgelopen week ging, zo goed is het nu lang niet. Gisteravond tijdens de avondvoerbeurt vond ik Kate wat stil, ze at wel, maar was iets traag in beweging en haar gedrag. Omdat ik acuut op tilt sloeg en dus allang niet meer objectief naar haar kon kijken, heb ik aan Saar gevraagd of die vandaag eens wou kijken.

En ik maar hopen dat ik spoken zag...
Helaas, Saar heeft ze eerst even bespied en Kate stond te dromen met haar hoofd laag. Bij het in beeld komen van Saar reageerde ze voor haar doen veel te tam, ook staan haar ogen wat lodderig en is haar hals wat stijf. Toen Saar even een stukje ging rennen draafde Wick wel mee, Kate niet, terwijl ze dat anders altijd wel doet.

Ik heb de VA maar weer gebeld, ze komen straks voor een bloedtap. In ieder geval om de spierwaarden en nierwaarden te onderzoeken, maar ook een algeheel onderzoek om te bekijken of er niet meer aan de hand is met Kate.

En Kate? Die moet naar binnen...
Ik zou dus niet weten waar, in de koeienstal is geen optie aangezien haar weerstand momenteel niet in orde zal zijn en ze dus geen contact moet hebben met virusjes en bacteriën in de stal. Ook op de lege stal is geen optie, aangezien die een roostervloer heeft en dat is niet wenselijk in verband met uitglijden, tocht en gassen. Lopen naar de andere stal, daat ook niet, want dan moet ze te ver lopen en dat gaat nu dus niet. Manlief gaat nu bekijken of ze samen in de werktuigenloods kunnen, want dat is nu de enige plek die veilig is voor beiden.

Ik hou jullie op de hoogte... maar weet even niet wat ik kan doen om Kate te laten herstellen. Bah!

[kellybelly]

tjee, balen josé! Vervelend zo'n achteruitgang! Hopen dat er niet iets ernstigers aan ten grondslag ligt! Sterkte hoor, de komende tijd!

[Mafhaf]

He bah Jossie, balen! Het zal jullie zeker lukken een plekkie te vinden waar de dames kunnen staan. Ik neem tenminste aan dat ze samen binnen gaan?

Hou ons op de hoogte van de resultaten van het bloedje he?
Sterkte meis, ook een knuffel voor Kate. Ze is sterk!

[skey]

Tjee, dan lijkt het allemaal zo goed te gaan.
Ik hoop voor je dat je snel de resultaten binnen hebt, dan weet je tenminste wat er zo erg mis is en ook wat je er aan moet doen. Wat vervelend Josie, ik ga duimen voor jullie hoor.

[nienke07]

H1e Jossie... Hou vol hoor meid! Kate is een bikkel en laat jou gelukkig goed zien hoe het met haar is!
Sterkte!!

[Saul]

of ken je niet iemand heel dicht bij jou met een stal vrij?
hoop dat ze snel terug beter wordt/hestelt

[lila]

Hoi!! Wat een naar nieuws!! Even rekenend heeft ze nu een week geen pijstillers meer en wat meer beweginsruimte gekregen. Klopt?
Zou je haar niet met een trailer naar de andere stal kunnen rijden?
Hè getver Jossie, het ging nou net zo lekker steeds beter.....

[Antheman]

He, getver!

Sterkte hoor!

[Brenda]

Jemig Jossie, dit wil zo maar niet lukken, had gehoopt inmiddels wat beter nieuws te lezen. Kan alleen maar voor jullie duimen en je heel veel sterkte wensen.

[trea]

hè getver! Echt balen dit.

[issiem]

Wat vervelend zeg?! Het leek juist zo goed te gaan, en nu ineens (?) een terugval. Is de dierenarts al geweest? Duurt vast ook weer een paar dagen voordat ze meer weten over die bloedtab.

Geloof best dat jullie een plek geregeld krijgen!
Sterkte in ieder geval!!

[Jossie]

Nou... met wat kunst en vliegwerk is er een plekje geregeld voor beide dames .

Eerst maar eens bij het begin beginnen. Het afnemen van bloed was een drama... Kate werkt niet mee én is moeilijk te prikken (de vaten liggen erg diep verstopt ). Uiteindelijk is het wel gelukt, met manlief aan de ene kant, mij aan de andere kant en een praam. De VA constateerde behoorlijk harde spieren in met name haar lendenen en billen, dus ze was in ieder geval nog steeds spierbevangen.

Wat de oorzaak is kon de VA ook niet bedenken, aangezien het niet het voer kon zijn en ook niet jou op de billen (die zaten namelijk keurig onder de bucas verstopt ). Om lichamelijke oorzaken te kunnen uitsluiten wordt Kate's bloed nu op alles onderzocht. Komt daar niks uit, dan is het vermoedelijk toch het weer. Het bloed is nu naar het lab en misschien dat ik morgenavond al uitslagen heb. Tot die tijd kan ik niets meer doen als dat ik al deed.

Het enige wat ik nog kon was Kate binnenzetten... Maar Kate en binnenstaan zijn 2 hele verschillende dingen! Bovendien hadden we ook niet zo snel een geschikte plek, aangezien in de koestal en op roosters niet mocht van de VA's. De werktuigenloods staat ook nokkievol, dus dan zou manlief tot laat in de avond machines aan het verzetten zijn en een hok bouwen, voordat ze erin konden.

We hebben dan ook gevraagd of de wandeling naar de oude stal voor Kate verantwoord was, dat is een afstand van 200 meter. De VA gaf groen licht om te gaan wandelen, dit was echter wel de maximale afstand die Kate nog mocht lopen. Dus manlief ging een hok fabriceren en ik heb samen met Saar de dames erheen verhuisd. Kate had pijn en was daarmee bezig en bleef keurig bij me over de weg.

Ondanks het spitsuur en de allereerste keer dat ze de spoorwegovergang over moest gedroeg ze zich voorbeeldig! En dat voor een paard dat amper verkeersmak is . Zo liep ze de hele weg naast me, terwijl ze normaal gesproken liever achter me loopt, heel bijzonder. Wick was van slag omdat Kate buiten haar blikveld werd onderzocht en dus ook tijdens de wandeling niet echt kalm. Maar dankzij Saar vooruitziende blik had ze daar al op gerekend en had ze de CS al mee .

Zodoende vormde zich een heuse file achter ons omdat Saar de weg had geclaimd met Wick. Waar ze groot gelijk in had, want Wick vind auto's die passeren maar niks, zeker niet als ze vanachteren komen. Nu staan beide dames binnen, nu nog even krap, maar over een paar dagen verzetten we het hek. Dan hebben ze net wat meer loopruimte.

Kate gaat ook weer terug aan de pijnstillers en meer als dat ik nu voor haar doe, kan dus echt niet. Vanaf nu moet haar lijf het zelf gaan doen en hopelijk gebeurt dat snel!