Niet alleen op durven stijgen, wie kan me helpen?

[Anita1987]

Hoi,

Ik heb een probleem dat mij al een paar jaar dwarszit. Ik heb met weinig ervaring mijn paard gekocht als 3 jarige, hij was toen niet de makkelijkste. (hijs nu 6 en kan er mee lezen en schrijven!) maar vanaf het begin al laat hij mij niet alleen opstijgen.
Ik moet perse vantevoren al is het maar 3 rondjes aan de longe doen, en dan moet mijn vader of vriend hem voor mij vasthouden, dan blijft ie braaf staan, en is het goed.
Zodra ik in mijn eentje probeer op te staan en/of ik longeer hem niet vantevoren doet hij zijn hoofd tussen de voorbenen en bokt me er af voordat ik ook maar iets kan doen!
Het longeren vind ik niet zo erg maar het is wel fijn als ik kan rijden wanneer ik er zin in hebt, en niet zodra mijn vader savonds thuis is.
Heeft iemand van jullie misschien tips hoe ik dit toch kan opbouwen, want hij is nu ook niet anders gewend. Ik ben er gewoon al zovaak met opstijgen afgevallen, dat ik erg angstig ben geworden. Ik wordt nooit boos, maar probeer het altijd in alle rust, en probeer elke keer iets meer alleen te doen, maar ik heb het nu opgegeven.

Ik hoop dat jullie goede tips/oplossingen hebben.

[shetfan]

Is het geen idee om eens naar het zadel en zijn rug te laten kijken?
We kunnen natuurlijk wel advies gaan geven, maar het is beter om eerst uit te sluiten of hij ergens pijn heeft.
Let ook eens op zijn reactie als jij op wilt stijgen. Is 'ie gespannen?(angstige ogen, gespannen nek, rug, hoofd in de lucht).

[Anita1987]

Ik heb sinds een dik half jaar een op maat gemaakt zadel. Het vorige zadel zat idd niet goed, waardoor hij moeite had met ontspannen, omdat het op zijn spieren knelde. Misschien heeft hij die pijn nog tussen zijn oren zitten, dat zou dus best kunnen, daar had ik nog niet bij na gedacht!
Met opstijgen (als iemand hem vast heeft) staat hij aardig rustig, ontspannen etc.
Ik denk dat het een gewoonte is voor hem omdat hij nu al bijna 3 jaar vastgehouden wordt en gelongeerd wordt. Ik denk dat hij merkt dat ik bang ben, omdat ik weet dat hij me er zo weer af kan gooien.
Ik probeer altijd lekker kalm en relaxed te doen, maarja elke geurtje angst ruiken ze natuurlijk.
Misschien heeft nog iemand tips over een aanpak?

[Linnie]

Ik neem aan dat je veel geoefend hebt.

Mijn paard heeft veel moeite gehad met opstijgen. Dit heeft ze allermoeilijkste gevonden van het inrijden. Ik heb het eerste half jaar hulp gehad van mijn vader. Die hielp met opstijgen. In het begin moest ze erg wennen aan het schuiven van het zadel met opstijgen. Maar ook het gewicht vond ze moeilijk. Ik heb stap-voor-stap geoefend. Eerst alleen beetje hangen in de beugels, heel even, als mijn vader haar vasthield. Daarna hupsen. Daarna vanaf opstapje hangen, dan later been erover heen, later erop gaan zitten. Ik werkte veel met belonen en vooral door voedselbeloning (volgens het boek Grondwerk van Inge Teblick) heb ik een hele grote sprong voorwaarts kunnen maken. Uiteindelijk zelf opstijgen vanaf opstapje en mijn vader er direct naast, maar niet vasthouden, dan weer de afstand uitbouwen. Dan geheel zelfstandig opstijgen vanaf opstapje. Dan weer papa erbij, hupsen vanaf grond En toen gingen we eigenlijk vrij snel naar geheel vanaf de grond opstijgen en uiteindelijk zonder mijn vader.
Dit heeft in totaal een half jaar geduurd.
Maar denk dat je dit al hebt geprobeerd. Want begrijp uit je verhaal dat je al hele tijd bezig bent. Maar wou toch even aangeven wat ik heb gedaan, misschien heb je er iets aan.
Ook is het verstandig om iemand hem te laten nakijken. Odes is voor het inrijden behandeld door een osteopaat.
Heel veel succes.

[shetfan]

Ook is het misschien goed om gewoon niet op te stijgen als je onzeker bent. Niemand dwingt je ertoe (neem ik aan) dus neem alle tijd. Je kan het beter te langzaam doen dan te snel, dus als je niet 100% zeker weet of je je been erover kan zwiepen als je over hem heen hangt (bijv.) dan laat je jezelf er gewoon afglijden, en heb je het oefenen goed afgesloten.

Om te ontspannen helpt het om luid uit te ademen, pffffffff (zoiets ).
En tussendoor andere dingen doen helpt misschien ook, dus even oefenen met opstappen, dan beetje door de bak wandelen, weer oefenen, dan longeren, zoiets.

Succes!

[Anita1987]

Bedankt voor jullie tips! ik zal het langzaamaan weer wat gaan opbouwen en ik hoop dat het lukt.
Als iemand anders nog tips heeft, dan hoor ik het graag

[sandra]

Ik heb sinds een dik half jaar een op maat gemaakt zadel. Het vorige zadel zat idd niet goed, waardoor hij moeite had met ontspannen, omdat het op zijn spieren knelde.

een op maat gemaakt zadel hoeft niet altijd goed te passen. Het klinkt raar misschien. Maar je paard had een niet passen zadel waarbij zijn spieren bekneld waren. Die spieren waren toen niet goed ontwikkeld. toen ging je een zadel laten aanmeden op een rug met niet ontwikkelde spieren. Dit zadel is ruimer, en geeft de spieren de ruimte om dikker te worden. waardoor het nu goed mogelijk is dat de spieren inmiddels weer bekneld zitten, en het zadel wat eens goed pastte nu niet meer goed past.

Verdere tips om het opstijgen te verbeteren...

Je schrijft dat je altijd 3 rondjes moet longeren voor het opstijgen. Tja, ik ben soms een half uur grondwerk aan het doen voor ik opstijg, terwijl ik geen enkel probleem heb. gewoon om af te stemmen met mn paard. Dus dat longeren (ik zou liever kiezen voor grondwerk maar goed) is helemaal niet raar, en helemaal niet iets waar je vanaf zou willen...

Als je vader je paard vasthoudt, houdt hij dan ook meteen het zadel tegen? Misschien schuift het wat of vind je paard die drukverdeling tijdens het opstijgen niet prettig.

Het kan natuurlijk ook een patroon zijn.
Ik heb mijn paard net ingereden en heb hierbij wel wat trucjes geleerd met opstijgen. Maar alleen maar als je zeker weet dat het zadel nog steeds goed past!!!
1: opstijgen, en als je je been erover wil gooien, en merkt dat je paard onrustig wordt, je been weer terugzwaaien en even zo blijven hangen voor je het weer probeerd (of o de grond springt als je paard begint te bokken)
Zo blijf je zelf veilig, en kun je makkelijk op de grond springen.

2. neem een snoepje tussen je lippen (niet tussen je tanden, voor stikgevaar) stijg op en geef je paard een snoepje zodra je zit. Zo zorg je er ten eerste voor dat je paard zijn hals buigt en dus niet kán bokken. en je leidt hem een beetje af, en beloont ook nog eens het stilstaan. Als je het moment tussen opstijgen en snoepje geven steeds meer verlengt kun je op ten duur alle tijd nemen om je beugels te zoeken, voor je je paard het snoepje geeft, en blijft je paard netjes stilstaan wachtend op het snoepje. (werkte bij mijn jonge paard uitstekend)

Misschien heb je hier wat aan. Maar realiseer je dus in elk geval dat een op maat gemaakt zadel niet altijd goedpassend hoeft te blijven op langere termijn.

[Roadracer]

Stap je op vanaf de grond of vanaf een krukje? Want misschien reageert je paard vooral zo heftig omdat hij voor zijn gevoel te lang stil moet staan en nog even een "energiebommetje" is.
Ik ga er van uit dat je vanaf de grond opstijgt. In dat geval kun je hem bijvoorbeeld leren eerst rustig bij een krukje te blijven staan (is al een training op zich ) en dan vanaf een krukje snel op te stijgen. Je zit dan zelf meteen al stabiel en kunt meteen actief naar voren wegstappen. Als dat goed gaat kun je weer beginnen met je paard te leren iets langer stil te staan. Als dat ook goed gaat kun je beginnen door vanaf het krukje langzamer op te stappen, meer te gaan hangen etc.
Ik weet het: het klinkt een beetje als de omgekeerde volgorde, maar er zijn paarden bij wie dit goed helpt.

Overigens ga ik met de rest mee dat het een goed idee is om het longeren te vervangen / aan te vullen door wat uitgebreider grondwerk. Ten eerste bevordert het de band met je paard, en zorg je ervoor dat hij meer op jou gefocust wordt. Ten tweede voorkom je dat het een "standaard ritueel" voor hem wordt (3 rondjes longeren, vasthouden, opstijgen) en kan hij daar zijn houvast niet meer in zoeken.

[jiske]

Het is een gedragspatroon geworden en dat is moeilijk af te leren: je paard heeft geleerd dat bokken loont: want bij bokken vliegt / stapt het vrouwtje eraf.

Naast de bovengenoemde goede tips van Roadracer en Linnie:
Bouw het langzaam op: even hangen (ook al is het maar een paar seconden). Gaat het goed? Zwaar belonen en afstappen, je paard gewoon wegzetten.

Volgende dag weer: even wat langer hangen. Gaat het goed? Weer belonen en wegzetten.

Wordt je paard onrustig, gewoon rustig blijven hangen. Niet afstappen, want dan beloon je het onrustig zijn! Niet praten, niet beginnen te: hooo, braaffen. Wordt het alleen erger van. Als het ware negeren, en zeer zeer kalm blijven. Op het moment dat je paard een spoor van rust laat zien, direct afstappen en weer belonen.

Zet anders een ander rustig paard vlak in de buurt, wil wel helpen. Laat je helper je paard ook niet angstig strak en vasthouden, gewoon losjes, ontspannen.

Ga er bij voorbaat van uit dat het goed gaat! Wees zelfverzekerd en vertrouw erop dat het lukt! Adem ontspannen door en hang je zwaartepunt laag in je lichaam, let op je schouders, houd ze ontspannen.

[Linnie]

Wat Jiske aangeeft is wat in mijn verhaal nog ontbreekt. Idd rustig zijn en stoppen als goed gaat.
Blijf ademen en zorg voor ontspanning in je lijf. Idd diep ademen, schouders ontspannen en af laten glijden die gevoelens. Ik vond dit zelf heel erg moeilijk in het begin, maar inmiddels kan ik echt dingen van me laten afglijden. Ga iig niet je adem inhouden en probeer zo ontpannen mogelijk te zijn.

[Anita1987]

Dat grondwerk ipv longeren is een goed id! Zal ik zeker proberen, al ben ik nog niet zo heel goed met grondwerk, maar mijn paard vind dat wel leuk en volgt me ook heel goed!
@ Sandra. Het zadel laat ik idd binnenkort weer nakijken, dit is mij bij aanschaf ook geadviseert, dus ik ben benieuwd! Met opstijgen reageert hij niet anders, dus het lijkt mij geen pijn. Je tip met het snoepje ga ik zeker proberen! Bedankt!
@ Roadracer. Ik stap altijd op met krukje, gewoonweg omdat ik het handiger vind voor mezelf, ben niet zo groot en mijn paard wel, en ik vind het ook vriendelijker voor zijn rug.
@ Jitske. Dat bedoelde ik idd, het gedragspatroon! Ik denk niet dat hij pijn heeft maar dat die gewoonte doorbroken moet worden, toch wil ik er voor de zekerheid door een fyshio naar laten kijken, omdat veel paarden iets met de rug en wervels hebben.

Nou bedankt voor jullie tips, denk echt dat ik er wat aan heb!

[Nacino]

Aangenomen dat het geen lichamelijk probleem is en je het aangeleerde gedrag wilt 'verleren' zou ik beginnen met het longeren afbouwen. Longeer eerst 3 rondjes, dan 2,5 dan 2 enzovoorts totdat je alleen de lijn en de zweep meeneemt naar de bak enzovoorts. gaat het weer mis ga je een stapje terug. En is hij braaf, dan ook regelmatig belonen door NIET te gaan rijden maar lekker weer af te stappen. Succes!

[Hanneke1980]

Ik hoop dat je met de gegeven tips al een stuk opschiet!

Je stapt op met een krukje, roadracer vraagt het ook al, maar kan je paard netjes stilstaan naast het krukje?
En kan je dan een been over hem heen leggen.

Ik zou dit eens proberen, en vooral in het begin, je paard ook eens naast het krukje laten staan, en daarna er weer bij weg. Dit niet alleen om de asociatie krukje = erop bij je paard te voorkomen, maar ook bij jezelf.

Want zeker als jij zelf bang bent, span je onbewust je spieren als je boven op dat krukje staat, je paard voelt het --> vergeet dat rustige opstappen maar. Soms is je lichaam je hersen zooo'n stuk voor.