Re: Goed gehandeld?

**Hester_S** · 20-09-06, 22:28

Mijn fjord heeft dit probleem ook,
stiekem wegdraven als ik erop klim,

maar moet je dan tijdens het grondwerk op z'n rug hangen en hem dan belonen ofzo?

Dan kan ik die oefeningen ook gaan doen.

**kellybelly** · 21-09-06, 08:29

Nou ja, zo stiekem is het natuurlijk niet

. Ik zou beginnen met niet opstijgen als jouw paard wegloopt. Bouw het opstijgen op in stukjes, bijvoorbeeld: 1- Je paard heen en weer duwen zodat hij stevig en vierkant gaat staan, en niet een stap hoeft te zetten tijdens het opstijgen om zijn evenwicht te bewaren, na die ene stap komt namelijk vaak stap 2,3,...
2 - teugel aan de kant waar je opstijgt wat strakker (maar niet strak!) vastpakken en in de manen vasthouden
3- voet in de stijgbeugel (gezicht naar kont)
4- omwippen met je gezicht naar hoofd
5-in stijgbeugel gaan staan, maar over paard heenleunen, zodat het gewicht niet te veel aan Ã©Ã©n kant hangt, bovenlijf zo recht mogelijk naar voren
6-aaien op 'buiten'schouder, vraag om toestemming
7- been er overheen en zachtjes gaan zitten.

Doe het stap voor stap en laat m bij elke stap stil staan en rustig zijn. Kijk naar zijn ogen en hoofd hoe hij eronder is. Loopt ie weg of zie je dat hij zenuwachtig wordt, stap af, probeer het daarna opnieuw. Elke keer als je een stapje verder komt belonen door weer af te stappen. Maak het een positieve ervaring voor hem. stap een op, en daarna direct weer af als hij het goed doet en zet hem dan weer in de wei.

Dit is de parelli-manier (correct me if i'm wrong, ben geen expert

), een trucje van Wim Vonck: doe een paardensnoepje tussen je tanden, waardoor je heel snel kan belonen als hij het goed doet.

**Jossie** · 21-09-06, 09:46

Mmm... Ik ken dit euvel van mijn vorige merrie Son, maar daar had het wegdraaien en niet stilstaan bij opstappen een hele andere reden. Misschien dat je daar eerst even naar zou moeten kijken voordat je het als gedrag ziet

.

Ik kan uit je verhaal niet opmaken of je met of zonder zadel rijdt, maar in gevel van beide kan de oorzaak daar te zoeken zijn. Als je zonder zadel rijdt kan het zijn dat de rug gevoelig is of dat je te hard gaat zitten, waarop paardlief reageert met weglopen. Met zadel (wat bij Son het geval was) kan het zijn dat zodra jij gaat zitten dat het zadel knijpt of anderszins nare dingen doet. Het paard reageert hierop door weg te lopen. Ik zou dus eerst het zadel en lichamelijke ongemakken gaan uitsluiten voordat je het als gedrag gaat aanpakken.

Enne... de manier van Kellybelly hou ik in mijn achterhoofd voor het geval tante Kaat besluit dit gedrag in haar repertoire op te nemen

.

**DendroFleur** · 21-09-06, 10:02

Maar dan kies ik wel voor bananensmaak mocht ik onverwachts er op bijten...

**bikkel16** · 21-09-06, 11:05

Mijn merrie deed dit altijd als ik in de stijgbeugel stond. Dan stapte ik weer af en begon weer van voor af aan. Net zolang totdat ze stil stond, tot het moment dat ik aangaf dat ze mocht lopen. Na 2, 3 avonden had ze door dat ze beter gelijk stil kon blijven staan.

**ilseb** · 22-09-06, 07:42

Voor elke stap die je paard zet, vraag je hem/haar twee of drie stappen in de tegenovergestelde richting, dus 1 stap vooruit = 2 stappen achteruit. Net zolang tot je paard stilstaat.

**Hester_S** · 27-09-06, 21:24

Het weglopen tijdens het opstijgen doet ze voornamelijk als ik naar de wei terug ga.
Ik moet een heel lang graspad afleggen en daar heb ik nooit zin in, dus klim ik er zonder zadel op.
mischien doe ik haar idd pijn aan haar rug.
Tijdens het opstijgen met zadel in de bak doet ze het niet.
Op buitenrit kan ik niet eens normaal opstijgen want ze draait ze zich om en loopt ze terug naar stal toe.

**myracara** · 27-09-06, 21:44

Oorspronkelijk Geplaatst door kellybelly

Dit is de parelli-manier (correct me if i'm wrong, ben geen expert

), een trucje van Wim Vonck: doe een paardensnoepje tussen je tanden, waardoor je heel snel kan belonen als hij het goed doet.

Dat werkt hÃ©Ã©l goed, ook voor paarden die na het opstijgen meteen weg willen stappen. Myra wil nu zelfs niet meer wegstappen als ik mijn been aanleg, vÃ³Ã³r ze haar koekje gehad heeft

De ors wordt er ook makkelijker van, als ze beloont worden met een koekje...maar dat is misschien wel heel fout.

**Mellien** · 27-09-06, 22:52

Oorspronkelijk Geplaatst door myracara

De ors wordt er ook makkelijker van, als ze beloont worden met een koekje...maar dat is misschien wel heel fout.

Hihi, misschien wel maar bij Pjelk werkt dat ook nog het allerbeste

De manier waarop kellybelly het beschrijft is in mijn ogen ook de beste. Als je paard je bij Ã©Ã©n van de stappen geen toestemming geeft stap je dus weer af en doe je wat grondwerk. Zo krijg je zijn aandacht er weer bij. Net zolang tot je wel toestemming krijgt.

**blue_star** · 04-10-06, 19:30

Hester,

Zoals ik je vorige topic las merkte ik dat je paard ook moeilijk is bij de galop.Ik denk dat jij en Joy wel een goede verstandshouding hebben maar dat er fysiek met haar iets aan de hand is.

Hebben jullie haar ooit laten nakijken door een osteopaat ofzo?

**Mafhaf** · 04-10-06, 22:11

Mijn Suus geeft regelmatig geen toestemming om op te stijgen. Ik respecteer dat volkomen, want ik ken mijn Suus. De laastte keer dat ik er toch maar met halfslachtige toestemming opging, deed ze bijna een capriole. Ze geeft daarmee aan: nee ik ben er nog niet klaar voor.

Inmiddels als ze wegstapt als ik op wil stijgen, vraag ik haar niks speciaals, ik laat haar een rondje om me heen draaien en vraag het opnieuw. Soms na 1 keer, soms na 3 keer. Soms niet. Dan niet.

Het is mijn levensverzekering om daar goed op te letten

**Mafhaf** · 04-10-06, 22:13

Oorspronkelijk Geplaatst door Mafhaf

Mijn Suus geeft regelmatig geen toestemming om op te stijgen. Ik respecteer dat volkomen, want ik ken mijn Suus. De laastte keer dat ik er toch maar met halfslachtige toestemming opging, deed ze bijna een capriole. Ze geeft daarmee aan: nee ik ben er nog niet klaar voor.

Even voor de duidelijkheid: niet met die capriole, maar met het geen toestemming geven

**Jossie** · 05-10-06, 10:39

Oorspronkelijk Geplaatst door Mafhaf

Mijn Suus geeft regelmatig geen toestemming om op te stijgen. Ik respecteer dat volkomen, want ik ken mijn Suus. De laastte keer dat ik er toch maar met halfslachtige toestemming opging, deed ze bijna een capriole. Ze geeft daarmee aan: nee ik ben er nog niet klaar voor.

Oeps... erg herkenbaar! Ik dacht laatst ook even op Kate's rug een rondje door het land te stappen, zonder zadel. Ze wilde al niet netjes langs de opstapton gaan staan, eigenwijs als ik was... toch erop. Tja, het was geen capriole, maar meer een soort slangenvolte met tig bochtjes op 10 meter en ze beet in mijn voet

.
Duidelijke taal dus, geen zin is ook echt geen zin bij tante Kaat

!!!