Stick to me

**Tinky** · 19-09-06, 20:50

denk ik .....

Ik ben vandaag weer vaar Albert geweest, rozewolk voortgezet... Op een gegeven mnoment was ik de extreme friendly aan het oefenen, 't gaat erg goed, maar ik moet er heel erg om denken dat ik met mijn lichaam verder nisk zeg. Maar dat is goed te testen door soms wel wat te vragen... en dat gaat erg goed.

Op een gegeven moment begon hij panisch rondjes te rennen, ik dacht: "als ik nu stop met meppen op de grond dan leert hij dat hij heel hard moet rennen om mij te laten stoppen" (heeft hij waarschijnlijk al geleerd, want het is ook aansporen), dus ik ging door en werd rustiger toen hij ging draven, vervolegsn bleef ik op de grond staan maar vroeg ik hem wel naar binnen.... Eerst was het heel twijfelend maar hij kwam naar binnen. Ik bouwde het meppen af, en toen hij (sceptisch) bij me stond begon ik hem te aaien... Toen bedacht ik me opeens dat "jullie" paardjes allemaal zo braaf komen als je op de grond mept, deed albert nooit en ik had het idee dat ik het hem op deze manier wel duidelijk kon maken. Ik heb het naar binnen komen dus een aantal keer herhaald, afgewisseld met veel friendly, waardoor hij op den duur op een drafje op me af kwam als ik begon te meppen. Hij was opeens ook erg volgzaam, vooruit achteruit, opzij, naar me toe... allemal met een boog in het touw.... Dus ik denk, ik probeer het weer even los, en hij peert 'm op het moment dat ik een bocht vraag waarin hij met me mee moet (ik binnenbocht, hij buitenbocht oftewel er mankeerd iets aan mijn draw) dus ik begin fanatiek mijn zweep kapot te slaan op de grond (die het ook niet overleefd heeft haha), maar wel zo neutraal mogenlijk, life down dus. Eerst gaat hij heel erg snel, sneller sneller sneller, op een gegeven moment stopt hij, draait naar mij toe en zet een pas, ik stop direct en roep hoe braaf hij is. Na even rust maar weer voorzichtig verder met de zweep en na een aarzeling (wegrennen? of toch...?) zet tie weer een paar pasjes. Ik weer rust en na een tijdje begin ik weer, en dan komt hij helemaal naar me toe. Ik heb hem helemaal de hemel in geprezen en ben gestopt.

Maar nu de vraag, is dit idd de manier waarop je een paard naar je toe leert komen? Ik hoor van heel veel mensen dat hun paard dat automatisch al doet, maar Albert niet dus

Wat ik me ook afvraag (effe checken

), bij de extreme friendly ben je erg heftig bezig en je verwacht van je paard dat hij niks doet. Als je hem iets vraagt en je hebt bv een fase 4 nodig in de form van een mep naast je paard, moettie wél luisteren. Is het verschil wat je paard in jou beweging ziet, jou intentie? (lifeup bij fase 4, life down bij friendly?)

ennuh, is dit idd stick to me?

**Callippo** · 20-09-06, 00:18

ehm, nee, dit is niet direct 'stick to me'.
Stick to me betekent dat je paard gewoon met je meeloopt, zijn hoofd naast jouw schouder, in alle richtingen en snelheden.

Wat jij nu hebt gedaan, lijkt erg op de strategie van de catching-game, afgezien van het feit dat je niet bewust richting de achterhand drijft (wat bij Catching wel is) maar wel dat je discomfort geeft als hij weg gaat en comfort als hij naar je toe komt.

Het verschil tussen extreme friendly en fase 4 heb je zelf al ontdekt, zo uit je verhaal op te maken

**sandra** · 20-09-06, 08:41

hoe een paard naar je toe komt, terwijl je op de grond mept. Shanna deed dit inderdaad spontaan vanaf het begin af aan (ook toen ze nog angst had voor de stick).
Omdat ik het ook vrij tegenstrijdig vond dat ik sla op de grond en mn paard komt heb ik Eddy weleens gevraagd waarom dat zo is. Tja zei hij, dat is nou eenmaal zo

Ok, mijn idee. Hoewel ik de stick nu niet meer gebruik om haar te laten komen, gebruik ik hem wel om te versnellen. Ik hou mn stick dan naast mij, horizontaal en beweeg wat op en neer. Dit zou mn paard kunnen zien als drivinggame in zone 5 met een boogje om hem heen, als je begrijpt wat ik bedoel.
Als shanna niet komt, dan drive ik met de stick eerst haar achterhand weg, en hou mn stick dan zoals hierboven om haar "aan te sporen" in zone 5.
Het links en rechts slaan gebruik ik niet, want daar zie ik de logica niet zo van in

**ilseb** · 21-09-06, 14:54

Op zomerkamp met Walter Gegenschatz heb ik geleerd dat je paard naar je toe komt als je naar de achterhand kijkt. Dus als je bij stick to me je paard kwijt dreigt te raken, kijk je naar de achterhand. Je paard zal weer achter je aan komen (werkt echt!).

**Morrie** · 21-09-06, 19:54

geweldige tip van dat kijken naar de achterhand, werkt super, zelfs bij mijn tank!
Als ik dat jaren gelden had geweten, had me dat een hoop levensgevaarljke ontsnap-acties gescheeld....

Koetjes reageren er ook op: er was er eentje ontsnapt en die moest ik in m'n uppie terugvliegeren naar d'r soortgenoten, beestje is supergevoelig, zoooo zoet....

**Callippo** · 22-09-06, 08:45

Ehm, moest je dat werkelijk op cursus leren dan?

Dat staat toch al in Level 1, boekje 3(?), game 5? Bring back van de circling game?

**Morrie** · 22-09-06, 08:47

ja aan een touwtje terwijl ie een rondje loopt, maar niet als ie los naast je loopt in een weiland van 4 ha met heel veel lekker gras en dan werkt het dus perfect......

**Callippo** · 22-09-06, 08:48

Is toch niet afhankelijk van je tools?

**Morrie** · 22-09-06, 10:58

tja jij heb savvy van nature blijkbaar, ik niet, ik moet ALLES voorgekauwd krijgen, kan niets zelf bedenken......

**Tinky** · 24-09-06, 13:18

Zo, eindelijk de tijd om een uitgebreid antwoord te geven

Stick to me moet dus nog echt aan gewerkt worden.... Ik ben wat bewuster naar de achterhand gericht en dat maakt het idd net af> Ik kwam vanmorgen bij Albert, hij kwam, en liep weer weg, ik vreog hem naar me toe, sloeg een aantal keer op de grond, meneer draait zich ok en komt. Oftewel, de in de eerste post beschreven oefensessie is gelaagd! Ik heb het er nog even met Fitna over gehad en die vertelde me dat je stick eigenlijk je versnelling is, tot je een hulp geef bouw je eigenlijk alleen maar energie op. Voor Albert was het een hulp om heel hard te gaan rennen, maakte niet uit waarheen, en het lijkt alsof hij nu steeds beter begint te begrijpen wat ik ermee wil.

Ik vind het óntzettend leuk om te merken dat er een aantal kwartjes gevallen zijn, alsof ik jaren met een opbouw van verschillende dingen bezig ben, en die nu allemaal even afgemaakt worden... Vandaag ook, zo heerlijk gegrodnwerkt op een open plek in het bos met alleen z'n string om z'n hals, en hij reageerde zo licht, kwam in draf naar me toe, werkte lekker mee... echt genieten was dat!

Een ding vind ik nog erg lastig, daar weet ik het knopje ook niet echt van. Als je dus stick to me oefend, en je paard loopt niet snel genoeg mee, hoe krijg je hem dan wat activer zonder dat hij bij je wegloopt. Ik tip mijn zweep dan wat op (en zwiep zo nodig wat), maar dan loopt hij in de meeste gevallen gewoon bij me weg. Dan vraag ik hem weer naar me toe, maar dan staan we dus weer keurig stil haha Emn vervolgens krijg ik hem dus niet meer vooruit, naast mij dan

**Marja** · 24-09-06, 13:30

Je kunt het versnellen bij stick to me eerst oefenen terwijl het paard op de hoefslag loopt en jij ernaast, aan de binnenkant. Je past dan gewoon de mama-papa techniek toe, dus met je ene hand naar voren wijzen, zelf versnellen, en als je paard niet volgt, met je andere hand en de cs bijdrijven achterlangs. Je paard kan dan in ieder geval al niet zijwaarts uitbreken.

**Tinky** · 24-09-06, 13:55

Dank je Marja, 't is een goede tip,

alleen, dat gaat nou helemaal pefect. gewoon met halster gaat het ook helemaal goed, zelfs met alleen een string, die ik niet vasthoud.... Ik krijg sterk het vermoeden dat het met mijn houding te maken heeft, misschien teveel gefocussed op het bij me blijven....

**Tinky** · 27-09-06, 10:34

Ik ben een heel boeiend boek aan het lezen, een vrouw die eerst vrij met paarden werkt en dan pas in een omheinde omgeving. Nou heeft ze het over de woestijn als perfecte oefenplek, maar die ligt hier niet om de hoek. Maar het idee om gebruik te maken van de natuurlijke behoefte aan gezelschap vind ik wel een erg goed idee. Ik vermoed dat ik zo gefocussed ben op het bij me houden van Albert, dat ik ook heel afwachtend blijf... Misschien eens denken hoe ik een situatie zo kan creeren dat het bij mij leuk is, en bij mij weg niet, maar dan zo dat ik gewoon loop en hij maar moet zien wat hij ermee doet. Ze vertelde zelf dat ze haar paard het volgen geleerd heeft als volgt, ze reed buiten op een paard en had dat andere paard los mee, vervolgens ontdekte hij het gras en wilde niet meer meekomen... Ook niet als ze hem roept (want dat was ahw het commando voor komen, waar hij thuis erg goed op reageerde), vervolgens zocht ze een schuilplek waar ze hem nog wel kon zijn, maar hij haar niet meer. De merrie die ze ook verstopt had begon te hinniken, waardoor de hengst ging zoeken... Uiteindelijk vond hij ze, en daarna zorgde hij er wel voor dat ij ze in de gaten hield.

Ik vind het idee wel erg goed, omdat je optimaal gebruik maakt van instinct, maar hoe vertaal je deze oefening naar ons koude kikkerlandje... waar om de kilometer wel een enge weg is?...

Ik denk d'r over...

PS, lees het sticky net weer even en vermoed toch dat het niet in dit forum thuishoord... kijk maar wat je ermee doet