ideeën uitwisselen parelli/hempfling (uit "hulp gezocht

[Lacuna]

ghighi, tja dás wel n voordeel van hempfling... t leest een stuk prettiger weg dan de parelli-boekjes op een regenachige nazomerdag
Hoewel... Nee, eerlijk is eerlijk, kheb ook vele regenachtige dagen de parelli-boekjes gelezen (met dank aan Sylvia)

@ rengeltje:
oei... ben ik al zo voorspelbaar?
Ja, het is inderdaad wat het beste bij je past, en ik ken mezelf goed genoeg om te weten dat een stap-voor-stap methode niet bij me past, en ik weet ook precies waarom niet.

@sandra:
Wanneer ik echter tegenover een vreselijk onzeker paard zou staan, wat voor zichzelf, noch voor mij een keuze durft te maken, zou ik tóch geen stap-voor-stap-methode gebruiken op het dier. We zouden wel veeeeel rustiger aan doen dan ik nu met mn shet gedaan heb, maar de trial and error blijft. Juist om hem meer zelfvertrouwen te geven, om hem óók te leren "paard" te zijn.
Kijk, ik had nu de mazzel een volledig onbedorven paard te kunnen bewerken. Daar heb ik heel erg veel van geleerd, en er zijn miljoenen fouten en foutjes gemaakt, we zijn ontelbare keren terug naar "AF" geweest, en we zijn nog langer niet waar we uiteindelijk zullen komen... Maar I don't care, want we zijn "onderweg" en we leren van elkaar.
Maar van hem heb ik ook ontelbare dingen geleerd die ik op een ander paard zou kunnen toepassen. Maar wat ik vooral geleerd heb, is te kijken naar wat het paard aangeeft, en dáárop te reageren. Niet met game 1 beginnen als mn paard aangeeft daar helemaal niet aan toe te zijn, maar misschien wel met game 4 of 5... Of misschien wel helemaal niet, en alleen maar lekker volgen, of alleen maar leiden en begeleiden, of wat dan ook.
En wat betreft het "label" tja, daarom stond het ook altijd tussen aanhalingstekens, want je kunt het ook geen hokje geven. Maar om een verduidelijking te maken, heb ik het maar zo omschreven. Bij gebrek aan betere termen.

@ liesbeth
Hmzz... opvallend. Mijn shetter vertikte het gewoon echt, terwijl hempfling echt helemaal geen punt was. Ik kon bijwijze van spreke op mn kop gaan staan, hij deed het NIET. Uiteindelijk is het me wel gelukt om sunny 6 van de 7-games te laten lopen (sideways doen we niet), maar nog altijd zit er op dat moment echt niets in. hij voert alleen maar de gevraagde oefeningen uit, en that's it. Meer moet ik ook niet van hem verwachten, want dan kan ik het schudden.
Terwijl gooi ik er hempfling bij, en gaan we écht spelen, tja dan istie prachtig om te zien... *droomt weg op haar roze wolkje...*
Maar dát kan natuurlijk ook weer álles te maken hebben met mijn persoonlijke voorkeur. Mijn pony is gewoon zeer gevoelig op mijn enthousiasme, en speelt daar zelf op in. Wanneer ik half-lam een oefening vraag, mag ik van hem natuurlijk ook niet verwachten dat hij die oefening met vol enthousiasme uitvoert.
Dus vandaar, ik zou graag eens iemand écht parelli zien doen met mijn sunny.
(dit is een uitnodiging... hij staat vlakbij Rotterdam )

Groetjes, Lacuna

[cornelie]

Tja, toen ik met level 2 begon kreeg ik het echt pas wat beter door. En dat is ook inderdaad het 'fun' level. Pas toen zag ik dat level 1 gewoon een basisding is. En wat ben ik blij dat ik af en toe op de basis terug kan vallen als ik het even niet meer weet. Dát geeft juist ook een fijn gevoel. Creatief bezig zijn is ook heel leuk om te doen en daar leer je inderdaad ook heel van. Maar je kunt er ook juist door ontmoedigd worden als je al 101 dingen hebt geprobeerd maar het werkt niet. Dan is zo'n hapklare brok info wel ff zo fijn. Ik miste in het begin ook iets bij mijn paard. Ik doe o.a. ook clickertraining en dan is hij altijd mega enthousiast en maakt zich mooi. Bij level 1 mistte ik dat maar nu bij level 2 komt dat ook bij pnh helemaal terug. Basis is nooit leuk. Letters leren is ook niet leuk, maar als je dan ineeens een spannend boek kunt lezen.... Ik heb ook het boek en een dvd van hempfling maar dat vind ik juist weer oersaai

[skey]

@ skey:
Hmzz... dus wanneer ik op mijn L1 examen mijn paard achterwaards laat gaan door op mn kop "klein klein kleutertje" te zingen, en mijn paard reageert door keurig in een rechte lijn achterwaarts te lopen, dan is dat in orde? Dan slaag ik voor mn examen?

Het lijkt me overigens wel zeer interessant om dan bij jou met mijn (schijteigenwijze)shetlander een les PNH te komen volgen.
Maar uiteindelijk komt het er toch op neer dat je paard op "beweging A" ook een volgens het boekje bijbehorende "reactie A" moet geven. Om dat inderdaad gedaan te krijgen van je paard, gebruik je je fases, 1 tm indien nodig 4, en dan moet het gewoon gebeuren, einde discussie. Tenminste, zo komt het in elk geval op mij over.

Ik ben er weer eens (vond het topic niet meer)

Van mij zou je sunny best mogen achterwaarts laten gaan op het liedje van klein kleurtertje...maar ik ben geen parelli instructeur dus ik weet niet of je op die manier zou slagen in je L1 examen.
Dat is de manier waarop ik parelli misschien anderd bekijk dan een instructeur, ik denk dat als A niet werkt, dan mag je best B, C D of E gebruiken. Waarom doorhammeren op A als je paard dat echt niet snapt? Ga dan kijken of niet iets anders is dat hij wel snapt, of wel wil doen en dan is het voor mijn mening net even goed.

Fases gebruik ik natuurlijk wel (ik doe uiteindelijk nog altijd parelli)...al moet ik zeggen; bij mijn paard is het tegenwoordeig anders. Ik heb al heel erg lang geen fase 3 en 4 meer gebruikt. Maar dat komt omdat ik hem ken en naar hem kijk. Als hij niet doet op fase 2 ten hoogste, dan is er wat. dan snapt hij het niet, kan hij het niet... Dan vraag ik het ook niet. Om die reden spelen wij vaak at liberty. Als de druk dan van mijn kant te hoog is dan ben ik hem kwijt. Ik denk dat wij op die manier veel leren. Ik hoe ik het beste kan reageren op hem en hij doet alleen dingen voor mij als ik die juist vraag, als ik eerlijk ben en dus uit respect.

Der is maar 1 uitzondering waarin hij MOET doen wat ik vraag en dat is wanneer we op straat zijn.

[Rutger]

Ik denk dat je voor het verscheel tussen parelli en hempfling op een veel lager niveau moet kijken. Niet of de één of de ander, of bijde nou wel of geen fases gebruiken. Maar naar het idee erachter.

Bijna achter in het boek van hempfling staat een verhaal wat naar mijn idee heel toepasselijk is op deze discussie. Ik heb het boek nu niet bij de hand maar ik zal het zo goed mogelijk na proberen te vertellen(overschrijven mag zowieso niet want dat is copyright schending )

Het verhaal van de visser

Ooit was er eens een klein vissersdorp met in de buurt een kasteel waar de vissers en ridders vredig naast elkaar leefden. De vissers droegen een deel van hun vangst af aan de ridders die in ruil daarvoor bescherming aan het dorp boden.

In het kasteel woonde een zwijgzame ridder die bijna nooit buiten de kasteelmuren te zien was. Tot op een dag toen hij hoorden van een oude visser in het dorp die meer vis ving dan iedere visser in het dorp. Het gerucht ging dat deze visser de beste visplaatsen in kaart was aan het brengen.

Toen de ridder dit hoorde zadelde hij zijn paard op en gallopeerde naar het dorp. Daar aangekomen sprak hij de oude visser aan: "Klopt het dat u de beste vislocaties in kaart aan het brengen bent".
"Ja" antwoorde de oude visser.
"Mag ik vragen waarom?" vroeg de ridder.
"Nou" zei de oude visser "ik voel mijn eind naderen, en ik wil mijn kennis na laten aan de andere vissers".
"En hou bent u aan deze kennis gekomen?" vroeg de ridder.
"Door mijn jarenlangen ervaring" antwoorde de visser.

De ridder keek de oude visser nog eens goed aan en zei:"En nu wilt u de mogelijkheid om deze ervaring op de doen van de andere vissers afnemen?"
De oude visser glimlachte, maar zei niets. Hij draaide zich om en liep langzaam weg ...

... Op het graf van de visser staat nu geschreven: Mijn intuïtie laat ik aan julie na, maar mijn kennis neem ik mee in mijn graf.