Nevzorov: spel met de bal

[Marja]

Ondanks dat ik niet niet in de school van Nevzorov kan komen en ik dus niet precies heb kunnen lezen hoe je geacht wordt dit spel te doen, ben ik er toch maar vast mee begonnen.
Wat ik er in elk geval van begrepen had: je gaat zelf met de bal spelen en hoopt dat je paard dan jou gaat spiegelen en ook gaat spelen. En was het nou de bedoeling dat hij uiteindelijk de bal naar je toe brengt?

Goed, ik besloot vanochtend voor het eerste gedeelte te gaan: Atli uit te nodigen om ook met de bal te komen spelen. 2 Jaar geleden heb ik ooit een skippybal gekocht om ermee te spelen, maar Atli had er toen totaal geen interesse in. Hij was er ook totaal niet bang van; ik kon de bal tegen hem aan gooien en dan nog knipperde hij niet met zijn ogen.
Oké, aan de slag. Een stukje afgezet in de bak, zodat hij niet langs de kanten gras kon gaan staan eten. Wij in dat bakje, en ik spelen met die bal. Eerst keek hij wel: wat doet zij nou??? Maar als snel vond hij het interessanter om de paar onkruidje die er waren op te eten, en om wat om zich heen te kijken. Toen ik wat dichter bij hem kwam (oftewel: vlak onder zijn neus ging spelen) wilde hij de bal ook wel even inspecteren met zijn neus en tanden. Maar echt lang hield ik de aandacht niet vast. Dus ik weer verder, lekker rondstuiteren, er tegenaan schoppen, voorover buigen om eraan te ruiken, met mijn handen rollen, vastpakken aan het handvat en optillen, enz. Weer nul reactie. Ik werd er moe van dus ik ging op de bal zitten in het midden. Aangezien de onkruidjes nu wel op waren en er verder niets te beleven viel, werd Atli toch nieuwsgierig en kwam bij me kijken. Langzaam liet ik me van de bal afglijden, zodat die onder zijn neus kwam te liggen. Ik pakte hem nog eens op aan het handvat en liet hem zachtjes vallen. En toen ging Atli ook dat handvat pakken! Hij pakte de bal niet echt op, maar stond wel een tijdje die handvatten te inspecteren/erop te kauwen (wat ze wonderbaarlijk genoeg overleefden!). Ook vond hij al snel het afsluitdopje en ik kon nog net op de tijd de bal wegrollen, anders had hij er de lucht uit laten lopen, hihihi. Ook dit duurde allemaal niet zo heel erg lang, en toen ben ik weer wat gaan rondspelen met de bal, dit keer met mijn voeten. Uiteindelijk kwam ik weer bij Atli uit (die erg suf stond te kijken), en jaaaaa, meneer wilde wel in slow motion een been optillen en zijn hoef op de bal plaatsen, terwijl hij ondertussen uitgebreid stond te gapen! Alsof hij wilde zeggen: nou ja als je dan wilt dat ik mijn voet op die bal zet dan doe ik dat wel, maar ik vind het zo saaaaaai!

Al met al was ik toch wel tevreden. Echt veel actie zat er niet in, maar ik heb toch de aandacht weten te trekken en hij heeft een paar keer mijn bewegingen nagedaan!

Maar hoe nu verder? Is het idd de bedoeling dat hij de bal naar je toe brengt? Hoe hebben jullie dat gedaan?

[marleendenarend]

Klinkt goed Marja!

Ik lees veel van mensen die ervaren hebben dat hun paard pas na een aantal dagen of zelfs weken de bal een blik waardig keuren. Vooral blijven spelen. Wat er vaak gebeurt is dat het paard het allemaal heeft aangezien, er misschien over nagedacht of wat dan ook, maar dat er ineens een moment komt (terwijl jij die rotbal allang in de hoek hebt geschopt ) dat je paard denkt: en nou ik
Alsof ze het 'zelf willen doen'.

Het schijnt dat ze het spelen echt heel leuk kunnen gaan vinden, waarschijnlijk ook omdat jij het schijnbaar zo belangrijk vindt en leuk met de bal speelt. Dat willen ze met je gaan delen. (tenminste dat is de bedoeling)

Uiteindelijk is het idd de 'bedoeling' (variaties mogen ook hoor, het gaat erom dat je met hem kunt comminiceren wat je maar zou willen met die bal) dat hij hem opraapt en terugbrengt en dat steeds over grotere afstanden. Goede work out meteen in volle galop op en neer

Keep on playing (ook al voel je je zwaar belachelijk )

[Timbers]

Klinkt toch wel goed Marja
Timber begon de bal leuk te vinden toen ze wist dat naar de bal lopen kriebelen betekende.....maar misschien is dat in de ogen van meneer Nevzorov toch een beetje omkopen
Die blik van Atli kan ik me helemaal voorstellen.....Timber stond me aan te kijken met van die grote vraagtekens in haar ogen toen ik door de bak aan het huppelen was en lol aan het maken was met die bal.....je had het moeten filmen.....Timber keek echt met haar "rijp voor het gekkenhuis" blik....maar ja uiteindelijk wilde ze toch wel weten waar ik nou zo'n lol mee aan het maken was

Maar Timbertje zit nog niet helemaal lekker in haar vel dus....maar even geduld hebben tot de homeopatische medicijntjes binnenkomen en die aanslaan want ze is weer niet te genieten en toen bedacht ik me maar om haar door te meten en middeltjes te bestellen. Misschien als ze zich weer lekkerder voelt dat ze wel met de bal wil spelen.

Ik hoor graag je vorderingen met Atli (lees nuttige tips om een vreetgraag paard aan het spelen te krijgen )

Oh ja en maak je maar op.....spel 2 valt mee de zweep overnemen en teruggeven....maar spel 3 een pirouette op 3 benen werk aan de winkel dus

@Marleen.....ik was blij dat mijn stalgenoten er niet waren.....eerst was ik mijn paard aan het strijken met zo'n oranje stok en nu was ik door de bak aan het huppelen met een bal.......nee hoor ik voelde me helemaal niet voor gek staan

[sannie]

Timber begon de bal leuk te vinden toen ze wist dat naar de bal lopen kriebelen betekende.....maar misschien is dat in de ogen van meneer Nevzorov toch een beetje omkopen

Of misschien in je eigen ogen?

'k Ga misschien een beetje persoonlijk commentaar leveren en da's dan gebaseerd op wat ik zoal in je berichten lees. En da's natuurlijk maar een heel klein stukje van wie jij bent, en je paardjes heb ik helemaal nooit in het echt gezien dus ik kan er heel goed naast zitten. Maar toch.

voor dit hele balspel geldt: it's not about the ball!

Natuurlijk is het leuk als je paard een bal apporteert maar daar gaat het niet om. Er is geen prestatie waar je naar streeft, geen examenopdracht waarbij je de bal 100 m moet weggooien en je paard 'm binnen 10 seconden weer moet laten terugbregen.
Ik heb een enorme hekel aan psychologie van de kouwe grond en zo is het dan ook niet bedoeld, maar afstand schept soms helderheid en nu hopelijk ook.

Frances, volgens mij moet je leren accepteren waar je bent. Leuk dat je een doel hebt, maar een doel dient in de eerste plaats ter verhoging van het vermaak (zeker bij Nevzorov, of althans, zo interpreteer ik het), niet om te bewijzen wie je bent of hoe goed je het met je paard doet. Je bent niet nu slecht en als je dat doel bereikt hebt goed. Hier en nu is ook prima. Je paard gaat die bal leuk vinden omdat jij 'm leuk vindt. Omdat jij een vertrouwd, zij het af en toe wat curieus, wezen bent. Op dezelfde manier als kinderen leren te eten van een lepel. (wat komt daar aan? is het een vliegtuig? nee, het is een lepel olvarit! OOH, daar gaat 'ie, zomaar in je mond verdwenen!!)

Met die bal gaat het om de relatie (met je mens kun je lol hebben), om de communicatie (eureka! m'n mens heeft het door! ze trapt de bal weg als ik 'm naar haar toe breng, braaf mens!) en om het bieden van een mogelijkheid tot zelfexpressie aan het paard. En het nut van dat laatste heb ik nu een paar keer bij Pathos gezien want man wat moet die spierpijn gehad hebben na balspeelsessies waarbij 'ie bijna continu op z'n achterbenen en met z'n tanden op die bal rondstuiterde. Daar kan geen dressuurles tegenop (en al helemaal niet met mijn rijvaardigheid en motivatie voor dressuur). Een van m'n dressuurminded stalgenoten komt volgende week op stal kamperen en neemt dan haar videocamera mee omdat ze zo graag Pathos' capriolen met die bal wil filmen (jawel, ook die stalgenoot schudde meewarig haar hoofd toen ik een aantal weken terug achter de skippybal aanstuiterde terwijl Pathos' z'n nekspieren bijna verrekte om onder het hek van de bak door een paar grassprieten te veroveren).
Dus: probeer niet je paard naar jouw spel te lokken maar straal zoveel eigen plezier uit dat je paard graag mee wil doen en enthousiast gebruik maakt van je uitnodiging om mee te doen. En als Timber voor, na of halverwege het spel wordt afgeleid door jeuk en vraagt om gekriebeld te worden doe dat dan (als je daar zelf zin in hebt en het zou leuk zijn als Timber die dienst ook teruggeeft, dus jou terugkriebelt). Een goed contact is ongedwongen (niet voor-wat-hoort-wat) en als die relatie goed zit gaat het er vanzelf goed uitzien.

Veel plezier en niet teveel piekeren en als ik hier volslagen onzin heb zitten uitkramen hoor ik dat wel.

Sandra

[Marja]

Ha, dan ben ik dus idd op de goede weg.
Ik vond het vooral erg leuk dat Atli tot 2 x toe nadeed wat ik deed: eerst met de mond (ik met hand) aan het handvat zitten, en later met de hoef (ik met voet). Hij doet het alleen allemaal vrij sloom en hij straalt er niet echt veel enthousiasme bij uit, maar ja, het is nou eenmaal een paard met weinig temperament wat je echt moet zien aan te wakkeren, dus ik mag denk ik best blij zijn met dit resultaat.

Ik voelde me wel wat minder op mijn gemak toen de boer een paar keer kwam langslopen. Hij zei gelukkig niks, maar ik kon hem wel bijna hóren denken... Ik stuiterde daar als een malloot door de bak met die bal, en Atli stond verveeld over de draad te kijken, met zijn kont naar me toe.

[Timbers]

Ik denk dat je mijn zinnetje een beetje verkeerd heb opgevat hoor Sannie.
Ik bedoelde daar eigenlijk meer mee dat hij niet wil dat je dwang of omkoperij in de vorm van iets lekkers op het handvat smeren gebruikt.....vroeg me gewoon af hoe hij dit dan zou vinden want omkoperij is niet echt communicatie denk ik .

En ach het zal me ook eigenlijk een worst wezen ook .
Ik heb juist enorme lol gehad om dat spel met die bal, daar werd gewoon op een grappige manier duidelijk hoe de communicatie met een paard verloopt als je gaat proberen echt te communiceren......want ik had het gevoel alsof ik met een chinees aan het praten was en dan allebei in onze eigen taal en daarbij kon je geen handen en voeten gebruiken want die zaten vastgebonden dat gevoel eigenlijk . Er zijn heel wat kwartjes gevallen over hoe moeilijk het eigenlijk is om echt te communiceren met je paard. Ik stond daar naar die bal te wijzen en zij naar de plek waar ze haar persoonlijke krabmachine wilde laten krabben.........

Ik was er niet echt op uit om te zorgen dat Timber die bal kon apporteren want dat was niet mijn verwachting. Timber is niet zo speels met dat soort dingen die is meer into knuffelen en kriebelen wat ik uiteraard gedaan heb dus ik had er totaal geen verwachtingen van. Ik moet zeggen dat ik mijn verwachtingen de laatste tijd juist heel erg heb laten varen en dat we nu weer super samen zijn......vandaag heb ik een tijdje op het hek in het land gezeten en toen kwam mijn schatje lekker bij me staan beppen.....toen ben ik met ze in het land gaan "grazen" en toen mocht zelfs de jaarling tinker niet bij mij in de buurt komen, elke keer als die mij opzocht kwam Timber haar even lekker bij "haar mens" wegjagen, zag ik wel als een compliment van mijn paard want ze vind mij blijkbaar belangrijk genoeg om mij te "verdedigen". En bovenal heb ik mijn dames lekker zitten bewonderen, hoe knap ik ze wel niet vindt allebei . Het gaat om de kwaliteit van samenzijn en niet om de kwantiteit

Ik merkte wel dat mijn raar doen met die bal en dit nieuwe element juist de broodnodige verandering bracht in ons samenzijn. Die blik van Timber met vraagtekens in haar ogen wat haar persoonlijke krabmachine nou weer aan het doen was (huppelend door de bak en met de bal gooien en stuiteren ) was onbetaalbaar....als ik er nu weer aan denk lig ik meteen in een deuk. De doel van de oefening met de bal was mij wel al duidelijk geworden hoor het gaat om de relatie en communicatie.
Het resultaat was juist in dit geval het minste waar ik op uit was.........voel me ook niet slecht hoor dat het niet gelukt is want ik heb van haar genoten en daar gaat het om

Een kennis van mij vond het ook maar een stom circustrucje leren....ben verder maar niet op ingegaan (ik begin het te leren ) want ik dacht toen

1. wanneer maakt iemand gewoon lol met zijn paard, zonder een stukje te gaan wandelen en grazen of te rijden ofzo, maar echt lol en
2. het gaat niet om de truc, maar om de communicatie en dan ook echte communicatie die ik met mijn paard wil hebben.

Sannie mijn off periode is dus wel een beetje voorbij hoor.....Ik ben heel trots op wat ik en mijn aap allemaal kunnen, maar ik zit hier in een enorme normal wereld en dan vind ik het wel eens moeilijk omdat die je resultaten afdoen als stomme trucjes leren of mijn paard kan dat ook makkelijk, maar waarom zou ik dat doen.....

Maar waar een balspel al niet goed voor is, ik ben juist apetrots op wat ik met mijn aap bereikt heb! Ook al verklaard de halve wereld mij voor gek mijn aap en ik beginnen steeds meer een paardmens te worden en dat vind ik fantastisch

[marleendenarend]

Op dezelfde manier als kinderen leren te eten van een lepel. (wat komt daar aan? is het een vliegtuig? nee, het is een lepel olvarit! OOH, daar gaat 'ie, zomaar in je mond verdwenen!!

Deze is echt leuk!!!!! Ik vind hem goed passen bij de manier waarop je jezelf en je fantasie kunt gebruiken om contact te maken met je paard en hem iets duidelijk te maken.

[sannie]

Een kennis van mij vond het ook maar een stom circustrucje leren....ben verder maar niet op ingegaan (ik begin het te leren )

Cool! Fijn om te lezen. Ik snap het ook wel hoor, als je in zo'n normal wereld zit. Het grappige is ook dat, in elk geval bij mij, die normals juist alles wat ik doe steeds leuker begonnen te vinden op het moment dat het mij echt niet meer kon schelen hoe debiel ik door de bak huppelde. Blijkbaar straal ik het vertrouwen dat m'n paard z'n nieuwe spelletjes heus wel gaat leren nu zo erg uit dat ook m'n stalgenoten ervan overtuigd zijn dat het wel gaat lukken (of ze hebben me definitief afgeschreven en moedigen me aan onder het motto dat je gekken altijd gelijk moet geven )

[Timbers]

Het grappige is ook dat, in elk geval bij mij, die normals juist alles wat ik doe steeds leuker begonnen te vinden op het moment dat het mij echt niet meer kon schelen hoe debiel ik door de bak huppelde. Blijkbaar straal ik het vertrouwen dat m'n paard z'n nieuwe spelletjes heus wel gaat leren nu zo erg uit dat ook m'n stalgenoten ervan overtuigd zijn dat het wel gaat lukken (of ze hebben me definitief afgeschreven en moedigen me aan onder het motto dat je gekken altijd gelijk moet geven )

Daar heb je echt gelijk in! Ik leg nog steeds te veel uit want ik ben gewoon heel enthousiast en gun iedereen die band met zijn paard.....maar ja overal waar te voor staat he....ik ben te enthousiast gewoon. Ook over Nevzorov want ik heb hele gave dingen op die site gezien.

Weet nog wel dat ik toen ik met mijn oude paard Voest gebruikte dat de mensen aan me begonnen te vragen wat en hoe ik dingen deed toen ik niet meer uitlegde

Maar ja.....eh als ik met die bal door de bak aan het huppelen ben dan leg ik graag uit waarom ik dat doe.....om te voorkomen dat ik straks in een dwangbuissie wordt afgevoerd Helemaal na de tip van Marleen, de bal zelf in je mond nemen......hmmm geloof dat ik dat maar op een heeeeel rustig tijdstip moet gaan doen

Vandaag nog ff gekeken naar een kleine paardenskippybal.....maar niet gekocht want het materiaal zou niet uit mogen maken....het gaat om de communicatie immers . En het voordeel van zo'n grote skippybal is dat je er zelf op kan zitten en mee kan rondspringen om te kijken of Timber nieuwsgierig wordt als ik op de rug van dat ding door de bak huppel (zien jullie me al gaan ).

De intentie is er in ieder geval nu nog de communicatie skills ontwikkelen, maar dat gaat zeker lukken. Ik heb er in ieder geval vast lol in en dat gaat Timber daarom vast ook wel krijgen