nav nevzorov topic: alpha leider

[marleendenarend]

Mmm, nou dan is Marks eigen uitleg (in rood) niet echt een goede samenvatting van zijn observaties en interpretaties. De beschreven verhalen gaan een hele andere kant op dan de filosofie van Parelli.

Er is echt een duidelijk verschil tussen de 2 soorten leiders en de methodes verschillen ook nogal. Misschien herken je jezelf in beiden Maaike?

[sannie]

Man wat zijn jullie snel gegaan.

Net als Maaike krijg ik toch echt Parelli-herkenning ("being passive persistent in the proper position" om precies te zijn). Niet dat ik medelijden met 'm heb, absoluut niet, maar als je een methode op die schaal de wereld instuurt is het niet te vermijden dat je commentaar krijgt op de interpretatie die mensen er zelf aan geven en die is toch vaak anders dan wat er in de eerste plaats bedoeld werd.

Bij het model dat een paardenkudde een lineaire, verticale structuur is met bovenaan 1 echte leider en onderaan 1 echte pispaal heb ik m'n twijfels (heb 'r ook niet serieus op gestudeerd hoor, dus correct me als ik uitga van de verkeerde dingen). Ik zie het nut niet in van zo'n vaste structuur, ik weet dat veel paarden er speciale vriendjes op na houden en bovendien lijkt het me ondoenlijk om het doen en laten van tientallen merries en jongvee te beheersen. Dus de positie van absolute leider ambieer ik niet.

Misschien moeten we na level 1 (of vergelijkbaar relatieniveau) dat hele 'leider' begrip loslaten, erop vertrouwen dat paardlief inmiddels doorheeft dat hij niet opgegeten gaat worden en proberen om de leukste speelkameraad van ons paard te worden. Dan gaat het echt om EF en eerlijk zijn tegen je paard en soms accepteren dat hij geen zin heeft om te voetballen en soms vertrouwen op zijn vermogen om het te laten gaan als jij hem dwingt NIET midden op de weg te gaan staan als er een trekker aankomt.

Toch ziet het er bij Nevzorov veel beter uit dan dit. En die heeft ook een drukke baan, meer paarden dan ik en nog een hoop andere dingen om zich mee bezig te houden.

Ik ga m'n skippybal maar eens pakken

[marleendenarend]

Ik ga m'n skippybal maar eens pakken

doing, doing, doing (sannie skippiet voorbij... (of was het Pathos?)

Have fun!

ps: Ben een beetje door mijn discussiestof heen. Discussed my ass off today
Parashidzorov! Heb ik bedacht..... ik ga er patent op aanvragen! (geintje... ben echt toe aan goede nachtrust, jullie beulen me af!)

[Nacino]

Komt voor mij toch weer het hele 'claim' verhaal naar boven. Willen die paarden kroelen met een leider als Frieno die hen daarna schijnbaar onnodig hard wegjaagt met veel vertoon, of 'moeten' ze dat om in de gunst te komen?

Om dit maar even als voorbeeld te nemen, dit vind ik een interpretatie die ik nooit zou durven doen.
Als je paarden bekijkt moet je wel objectief blijven, wat moeilijk is, zeker als het om paarden gaat die je kent.

Maar dat een paard een ander, in mensenogen zonder reden, wegjaagd, daar kan je niet uit concluderen dat dit werkelijk zonder rede is.

Daarnaast spreek je hier over een kudde die nog maar amper 6 maandjes stabiel is, rangorde bepalen kan vele malen langer duren. Eigenlijk is deze kudde dus een minder goed voorbeeld. Daarnaast vind ik het vergelijken van natuur versus in gevangenschap wel degelijk van belang, omdat gedragingen (zoals die van actieve en passieve leiders) deel karaktereigenschappen zijn, maar voor een héél groot deel bepaald worden door hun omgeving (kuddesamenstelling, oppervlakte van de ruimte, beschikbaarheid van resources). In onze semi wildreservaatjes zijn alle bronnen namelijk beperkt: vluchten is onmogelijk, personal space tijdens het grazen is vaak beperkt, er is maar 1 waterbron en er zijn meerdere mannelijke volwassen dieren... Deze zaken bepalen voor een groot deel het gedrag van een dier. Ik denk dat wanneer je een actieve of passieve leider anders zou houden, zijn gedrag ook totaal kan veranderen.

Je kan het ook zo bekijken dat actieve leiders, die denk ik vaak vanuit hun instinct (als paard, als man, als geboren leider) reageren, zich moeilijker kunnen aanpassen aan hun omgeving en daardoor meer aggressief gedrag vertonen dan dat ze in het 'wild' zouden doen.

Dan nog een vraag in wat me wel boeit, hoe zou je als menselijke passieve leider een dier wat zelf een duidelijke actieve leider is ooit kunnen verleiden?

[Timbers]

Super interessante discussie jongens (eh dames )

Zet me echt weer aan het denken en ook waarom ik met NH begonnen ben.
Ik denk dat wij uiteindelijk allemaal streven naar die ultieme band met ons paard en de een doet het linksom en de andere rechtsom zullen we maar zeggen

Door dit topic realiseer ik me wel dat je met NH een machtig "wapen" in handen hebt als ik het zo mag noemen want wapen klinkt zo negatief.
Wat ik bedoel te zeggen is dat ik jaren geleden bij een NH trainer op weekeind was en mijn oude merrie alles super braaf deed......hij vond dat ze alles té braaf deed en dat ze naar mij toe een beetje een passive leader was (om met de woorden van Rashid te spreken, hij zei het niet zo maar bedoelde het wel denk ik) want door mij braaf in alles te volgen kreeg ze uiteindelijk precies wat ze zelf wilde (slimme dame ).
Maar goed hij nam haar over en ik zag de belediging in haar ogen toen hij ging loswerken met haar echt op een dominantie verhouding, ik zei dat maar hij vond beter zij beledigd dan hij beledigd.......Ik zag niet wat ze fout deed en baalde wel een beetje. Mijn oude dame wenst respect en vond dit duidelijk niet leuk. Nu ik dit topic lees moet ik er toch niet aan denken dat zij bij zo iemand zou staan of dat ik haar op die manier zou trainen want er zou niks van haar overblijven. Al het laatste beetje zelfrespect dat ze heeft zou verdwijnen en het "gouden randje" zou er ook niet meer zijn en NH wordt gebruikt als dwangmiddel.......misschien is dat wel wat Nevzorov bedoeld, want juist dat goude randje hebben zijn paarden volgens mij, dan ben ik maar een softie. Mijn paard doet wat ik wil, waarom moet ik dan harder optreden....omdat zij mij nog steeds domineert??
Timber daarentegen is min of meer opgevoed met het mening mogen geven......jullie hebben het kunnen lezen, dat vind ik ook niet altijd even grappig, maar wel zo gezond

Ik zit me alleen al de hele dag af te vragen hoe ik zoiets zou moeten doen in alle vrijheid.......mijn paarden komen naar me toe en zijn blij om me te zien (nou ja meestal dan ) maar zolang ik niet de skills van Nevzorov heb hou ik het maar bij PNH want met die methode merk ik dat Timber ook ineens dingen gaat doen waarvan ik denk "??hoe heb ik haar dit geleerd" ...........

Weet niet of mijn bijdrage aan dit topic erg nuttig is geweest, het is meer mijn eigen gedachtegang eigenlijk maar ik vind dit soort discussies super....jullie moeten mijn grijze cellen eens horen kraken op dit moment Hmmmm ook ik heb weer genoeg stof om over na te denken en ik ga vanavond dromen over die hoge school sprongen die ik ooit met mijn monstertje ga maken zonder zadel en hoofdstel

[Timbers]

Dan nog een vraag in wat me wel boeit, hoe zou je als menselijke passieve leider een dier wat zelf een duidelijke actieve leider is ooit kunnen verleiden?

Hmm vind ik ook een boeiende vraag!
Want dat vraag ik me dus ook al de hele dag af....hoe zou ik mijn paardjes zo ver kunnen krijgen dat ze Nevzorov dingen doen zonder dat ik enige "dwang" of dominantie zou moeten gebruiken.

En even over kudde structuur....
Ons koppeltje loopt met 6 waarvan Nadieh de alpha merrie is.
Waarom? zoals ik het kan zien omdat ze de sociaalste van het hele stel is, dat is zo'n mega lief paard, kan het met iedereen vinden en is heel stabiel.
Essie, mijn oude merrie, was op mijn vorige stal de alpha, maar dat is echt een einzelganger wil niet met iedereen krabbelen en wil liever met rust gelaten worden. Op die vorige stal was Essie echt de alpha ook omdat ze zo stabiel en moedig was, maar sociaal......ze was gewoon liever alleen (eiste een hoop ruimte voor zichzelf op). Met Nadieh op deze stal aan het roer gaat het super rust in de koppel geen bijten schoppen of wat dan ook, soms uiteraard wel, maar Nadieh zorgt ook voor bescherming van de zwakkere want als Timber onze jaarling Tinker eens op haar nummer zet "springt" Nadieh er tussen. Van het voorjaar hadden we er een nieuwe merrie bij, die met harde hand regeerde en de dominante wilde zijn......Nadieh was de grip kwijt, Essie was te oud om samen te spannen tegen dat andere paard en als je het niet eens met dit paard aan de leiding werd je in elkaar gebeukt (gold trouwens ook voor ons want als je je paard van het land wilde halen moest je eerst toestemming hebben van die merrie ).
En er was een partij onrust. We hebben het even aangekeken maar die merrie er maar uitgehaald en nu gaat het super......Nadieh is gewoon geliefd om haar karakter en daarom "verkozen" tot alpha.
Ik vind ons koppel zo fijn om naar te kijken ze zijn zo hecht, maar er heerst toch wel een duidelijke rangorde.....

Ik denk dat ik er naar streef om een leider a la onze alpha te zijn.......maar dat neemt niet weg dat ik toch nog probeer een leider voor mijn paard te zijn.....Denk dat dat bijna niet anders kan

[Mafhaf]

Dan nog een vraag in wat me wel boeit, hoe zou je als menselijke passieve leider een dier wat zelf een duidelijke actieve leider is ooit kunnen verleiden?

Ik denk zoals Wim dat aanpakt. Bij Lodash in ieder geval (toch wel een baasje, zeker in de wei). Wim doet sowieso: vragen, ongewenste antwoorden negeren en wachten OF een andere ingang zoeken om toch te krijgen wat je wilde (en dat je paard dat dus ook wil,uiteraard).

Bij Lodash gaf hij ook aan: hij zoekt het conflict op, dat is zijn ding wel. Niet in meegaan, gewoon rustig blijven vragen, of op een andere manier een ingang zoeken.

Ik denk eerlijk gezegd (oei nu ga ik ook interpreteren) dat Lodash het best heel fijn vindt, als we een keer NIET dat dominantiegedoe doen, maar gewoon dat er rust is, dat er gevraagd wordt, niet geeist.

Maarja, ik weet het ook niet hoor. Moeilijke materie. Wel erg boeiend!

[marleendenarend]

Komt voor mij toch weer het hele 'claim' verhaal naar boven. Willen die paarden kroelen met een leider als Frieno die hen daarna schijnbaar onnodig hard wegjaagt met veel vertoon, of 'moeten' ze dat om in de gunst te komen?

Om dit maar even als voorbeeld te nemen, dit vind ik een interpretatie die ik nooit zou durven doen.

Ik ben het met je eens Elise. Het was ook een vraag van mij geen interpretatie
(heb natuurlijk wel zo mijn vermoedens, maar zou die nooit 'hard' maken)

Wat betreft je vraag over hoe je als menselijke passieve leider een dier wat zelf een duidelijke actieve leider is ooit zou kunnen verleiden, sluit ik me aan bij de ervaring die Karianne heeft met Lodash. Veulens nemen vaak het gedrag van hun moeder/tantes etc over. Donanta komt uit een zeer 'pinnige' geboortekudde. Wie weet als ik haar consequent benader als passive leader, ze eraan went en ervan durft 'te proeven'. Voorlopig vind ik het voorbeeld wat ik eerder aanhaalde over de rust van met mij in de schaduw dutten, met gesloten oogjes en de onrust die direct bij haar ontstaat als bijvoorbeeld Frieno naast haar komt staan. ALSOF ze denkt "oh je, nu moet ik misschien weer vanalles" (ik zeg dus niet dat ze dat denkt, maar zo lijkt het!)

Ah het lijkt net of Frieno nu zo'n bullebak is Dat is natuurlijk niet waar. Het is een lieve Frienepien

[Nacino]

Dan nog een vraag in wat me wel boeit, hoe zou je als menselijke passieve leider een dier wat zelf een duidelijke actieve leider is ooit kunnen verleiden?

Ik denk zoals Wim dat aanpakt. Bij Lodash in ieder geval (toch wel een baasje, zeker in de wei). Wim doet sowieso: vragen, ongewenste antwoorden negeren en wachten OF een andere ingang zoeken om toch te krijgen wat je wilde (en dat je paard dat dus ook wil,uiteraard).

Bij Lodash gaf hij ook aan: hij zoekt het conflict op, dat is zijn ding wel. Niet in meegaan, gewoon rustig blijven vragen, of op een andere manier een ingang zoeken.

Ik denk eerlijk gezegd (oei nu ga ik ook interpreteren) dat Lodash het best heel fijn vindt, als we een keer NIET dat dominantiegedoe doen, maar gewoon dat er rust is, dat er gevraagd wordt, niet geeist.

Maarja, ik weet het ook niet hoor. Moeilijke materie. Wel erg boeiend!

Ja dat klopt, Wim treed niet steeds dwingender op in een oefening. Maar hij gebruikt toch wel behoorlijke druk tot het paard een poging waagt om in de juiste positie te belanden. Als het niet werkt gaat hij zeker een andere richting in, maar toch ben ik van mening dat Wim niet helemaal een passive leader is, deels wel, maar tóch vind ik Wim ook dominant over zijn/andere paarden en hij pussht paarden wel wat, al zij het rustig en neemt de tijd.

Dat is nu precies wat ik me dus afvraag, je kunt een combinatie van beide leiders zijn en overal waar mogelijk jezelf proberen als passive leader op te stellen. Maar dat een paard dmv puur passive leadership een nette renvers op de grond laat zien?... bijvoorbeeld.

Als je besluit alleen maar dingen van je paard te willen die hij kan en leuk vind, dan denk ik dat je een heel eind uit de voeten kan. Maar de meeste mensen (waaronder ik) willen hun paard 'verbeteren' wat inhoud dat je hem dingen wilt leren die hij nog niet kan, moeilijk vind, niet in 1x snapt. Tot op zekere hoogte werkt een paard daarin best met je mee, ze willen best proberen, maar zodra het lichamelijk moeilijk wordt proberen ze er zich toch onderuit te werken (begrijpelijk), maar tóch willen wij de oefening uitvoeren! Ik zou niet weten hoe ik als passive leader mijn paard zou moeten overtuigen. Tenzij ik de snoeptrommel opentrek wellicht.

[marleendenarend]

Als je besluit alleen maar dingen van je paard te willen die hij kan en leuk vind, dan denk ik dat je een heel eind uit de voeten kan. Maar de meeste mensen (waaronder ik) willen hun paard 'verbeteren' wat inhoud dat je hem dingen wilt leren die hij nog niet kan, moeilijk vind, niet in 1x snapt. Tot op zekere hoogte werkt een paard daarin best met je mee, ze willen best proberen, maar zodra het lichamelijk moeilijk wordt proberen ze er zich toch onderuit te werken (begrijpelijk), maar tóch willen wij de oefening uitvoeren! Ik zou niet weten hoe ik als passive leader mijn paard zou moeten overtuigen. Tenzij ik de snoeptrommel opentrek wellicht.

Ik vraag me natuurlijk precies hetzelfde af. Het is jammer dat Nevzorov nog maar zo in de kinderschoenen staat, anders waren er vast al meer mensen die hun ervaringen op dat gebied konden delen en zo meer verduidelijking brengen. Toch laat N zien dat het kan! Zonder overmatig gebruik van de snoeptrommel. Heel voorzichtig concludeer ik dat het veel temaken heeft met de passie aanroepen in je paard, dat hij zich met trots gaat bewegen, dansen zoals Pathos doet met de skippybal... als je dat in goede banen weet te leiden, dan krijg je die fysiek moeilijke oefeningen er uiteindelijk wel uit denk ik!
Maar hoe daar te komen

Dus ga ik me er verder in verdiepen! En goed nieuws..... er is een instructie dvd in de maak! Duurt nog even en ik weet natuurlijk niet precies welke 'geheimen' daar onthuld worden, maar het zal vast een beetje helpen!

In de tussentijd...... Sannie mag ik je skippybal even lenen

[Callippo]

@Elise: dat jij niet weet hoe het moet, betekent nog niet dat het niet mogelijk is

Ik lees de discussie met veel plezier mee, maar telkens als ik iets wil zeggen, heeft iemand anders het alweer beter opgeschreven.

Het lijkt me interessant hier vanavond met de BBQ nog over te praten

[Saul]

hela hela
schrijf dan wel even een verslag hierop hee, voor diegenen die er niet kunnen zijn op de bbq's!!!

[Nacino]

@Elise: dat jij niet weet hoe het moet, betekent nog niet dat het niet mogelijk is

Daarom was het ook een vraag

[sannie]

Dan nog een vraag in wat me wel boeit, hoe zou je als menselijke passieve leider een dier wat zelf een duidelijke actieve leider is ooit kunnen verleiden?

Ik ga een poging doen.

Voor de passieve leider heb ik een rolmodel in gedachten. Het is een Gelderse ruin die bij ons op stal staat en Pathos beschouwt hem als God. In zijn buurt verandert mijn paard gewoon, hij wordt rustiger en doet dingen die hij eigenlijk liever niet zou doen zonder daarover te piepen. We zijn 1 x aan zee geweest en achter dit paard aan liep Pathos zonder problemen het water in. In z'n eentje of achter een ander paard of groepje andere paarden aan vertikte hij het (was ook 100% zeker de eerste keer in z'n leven dat hij de zee zag, was zelfs voor Pathos dus een tamelijk intimiderende situatie). Van mijn doel heb ik dus een beeld, ik wil Pathos bij mij net zo zien doen als hij bij dat paard doet.

De passieve leider vecht idd nooit, doet gewoon z'n ding en lijkt zowel in z'n eigen tijd als onder 'werktijd' precies te weten waar hij mee bezig is. Het moeilijke aan dit paard is echter ook juist dat hij altijd alles zelf wel weet. Een B-parcours springen kan hij best. En heeft hij ook vaker gedaan. En ook gewonnen. Maar die keer dat er een hindernis in stond die hem niet beviel werd hij uitgebeld. Geen angst, geen paniek, geen drukte, gewoon een absolute weigering om over die ene hindernis te springen. En daarover viel niet te onderhandelen.

Ik beschouw Pathos als actiever leider, omdat hij behoorlijk actief en agressief 'zijn' paarden verdedigt tegen vreemden. Komt er in zijn groep een vreemde dan zet hij 'zijn' paarden in een hoek, slaat dan de vreemdelin in elkaar (omdat hij 'm niet weg kan jagen uit een afgezet stuk land) en gaat dan eens vragen wie de vreemdeling eigenlijk is (daarom wordt een nieuwe altijd geïntroduceerd door 'm eerst een paar uur met Pathos alleen te zetten, waardoor Pathos de vreemde 'inlijft' en op zijn beurt weer beschermt tegen de rest van de groep, heel handig en zo ben je in een dag klaar, maar dit terzijde).

Je kan het ook zo bekijken dat actieve leiders, die denk ik vaak vanuit hun instinct (als paard, als man, als geboren leider) reageren, zich moeilijker kunnen aanpassen aan hun omgeving en daardoor meer aggressief gedrag vertonen dan dat ze in het 'wild' zouden doen.

Die overmatige agressie herken ik sterk in Pathos. En die komt naar mijn idee voort uit frustratie. En ik denk dat die frustratie met een hoop dingen te maken heeft (o.a. slechte ervaringen bij z'n vorige eigenaar), maar vooral met een gebrek aan mogelijkheden om zich te uiten (dus het gedrag te vertonen dat z'n insitinct en karakter 'm ingeven). Om diverse redenen gedraagt Pathos zich 'geremd', het duurt dan ook even voor hij 'aan' gaat bij het spelen met de skippybal. Maar als dat lukt dan wordt hij echt een ander paard, en naar mijn idee dus het paard dat hij zou moeten zijn.

Toch laat N zien dat het kan! Zonder overmatig gebruik van de snoeptrommel. Heel voorzichtig concludeer ik dat het veel te maken heeft met de passie aanroepen in je paard, dat hij zich met trots gaat bewegen, dansen zoals Pathos doet met de skippybal... als je dat in goede banen weet te leiden, dan krijg je die fysiek moeilijke oefeningen er uiteindelijk wel uit denk ik!

Bij het spelen met die bal heb ik Pathos voor het eerst écht z'n gewicht op z'n achterhand zien zetten. Echt expres, z'n benen ver uit elkaar om de stabiliteit te krijgen om met de voorkant, benen en tanden, die bal te kunnen grijpen. De 'truc' lijkt me daarom om het spel zo te ontwikkelen dat het paard ook in wat hij zelf als spel ziet, wel degelijk zijn spieren en balans traint. Op die manier kun je meer 'werk' vragen omdat de fysieke beperkingen waardoor een paard bepaalde oefeningen weigert (of er onderuit kruipt) geleidelijk vanzelf verdwijnen. Misschien is het wat simpel gedacht maar nu moet ik ook weer aan de nek van Shafaï denken: hij heeft zijn voorkeurshouding toch ook aangepast aan zijn door Eveline getrainde lichaam? Ik heb goede hoop dat je door afwisselende en uitdagende spelletjes je paard zowel mentaal als fysiek kunt trainen. In mijn geval hoop ik dat Pathos leert z'n remmingen sneller los te laten en zich steeds meer te uiten voordat er weer een golf van frustratie door 'm heen slaat (en eindigt in tandafdrukken op mij, een van de redenen waarom ik verder ben gaan kijken dan Parelli omdat de bodyblocks bij ons weliswaar het symptoom bestrijden, maar niet de oorzaak van het bijtgedrag. En ik ben er behoorlijk zeker van dat het veel meer gaat om frustratie die niet direct met mij te maken heeft dan om een gebrek aan respect voor mij).

Het verleiden zit 'm volgens mij in het raden/aanvoelen/weten hoe je je paard de gelegenheid geeft gedrag te uiten dat hij normaal niet kwijt kan. Voor een paard dat agressief uit de hoek kan komen is een bal een mooi object om z'n drang tot vechten uit te drukken. Bij Pathos heeft het trouwens wel een paar weken geduurd voor hij mee ging doen met de bal, dus ook daarin moet je zelf passive persistent zijn. De reden dat de een actieve leider zich door zo'n werkwijze meer gaat geven lijkt me dan dat zo'n paard zich gewoon lekkerder voelt als hij niet geremd of gefrustreerd is.
Aan ons dan de taak om spelletjes te verzinnen die wat wilder zijn dan de 7 games?

Er is trouwens wel een Parelli opdracht waar Pathos volgens mij wel een kickje krijgt, het ergens op gaan staan. Bij gebrek aan blok (moet ik nog 'ns maken) gebruik ik daar boomstronken langs de weg voor die vroeger erg eng waren maar nu dus favoeriete onderdelen van een wandeling.

[Timbers]

De passieve leider vecht idd nooit, doet gewoon z'n ding en lijkt zowel in z'n eigen tijd als onder 'werktijd' precies te weten waar hij mee bezig is. Het moeilijke aan dit paard is echter ook juist dat hij altijd alles zelf wel weet. Een B-parcours springen kan hij best. En heeft hij ook vaker gedaan. En ook gewonnen. Maar die keer dat er een hindernis in stond die hem niet beviel werd hij uitgebeld. Geen angst, geen paniek, geen drukte, gewoon een absolute weigering om over die ene hindernis te springen. En daarover viel niet te onderhandelen.

Grappig, onze alpha merrie is dus inderdaad zo. Ze gaat met regelmaat te trailer niet in.....Ik heb het idee dat ze dan met haar middelvinger omhoog op die klep staat en zegt vandaag heb ik geen zin want ik zie geen angst of stress maar gewoon geen zin. Op de terugweg schijnt ze ook veel makkelijker te laden te zijn..............
Maar haar eigenaar vindt haar niet dominant want ze is juist heel erg lief bij mensen en andere paarden vindt hij, en dat klopt ook want je kunt haar met elk paard op een stukje wei zetten, het is echt een schatje.
Ik heb een keer getracht aan te geven dat dat super sociale gedrag haar toch tot leider van de koppel maakt maar of dat er ook in wil Ook als hij haar uit het land haalt en ze ziet een lekker plukkie gras......loopt er gewoon heen en hij loopt met haar mee (hoezo passief leiderschap ). Slim peerd dus want hoe lief en braaf ze ook is, ze krijgt juist daardoor altijd voor elkaar wat zij wil . Maar als ze niet wil.........en daar zit 'm de kneep als mens want volgens mij moet je bij zo'n passieve alpha zelf wel actief worden want anders krijg je dus idd dat als dat paard ergens wil grazen je er hoe dan ook naar toe gaat.......

Ik zit de afgelopen paar dagen ook weer goed naar ons koppel te kijken weer erg leuk om te bestuderen hoe dat zit allemaal. Maar echt die alpha gebruikt (bijna) nooit geweld. Ze is gewoon mentaal supersterk en stabiel en mega sociaal.

Als ik Timber dan bekijk, zij is nummer 3 in rang, die is veel minder stabiel tussen haar oren en moet zich veel te vaak laten zien dat iets haar niet bevalt...Nadieh kan een ander paard weg laten lopen zonder sweigemutter blik (fase 0 )........Timber moet een mega sweigmutter blik opzetten en soms tot fase 2 gaan zelfs.

Essie is 2e in rang, maar die gaat anderen liever uit de weg, de enige waar zij contact mee zoekt is Timber en heel soms Nadieh.
Als Nadieh er niet is is Essie dus de alpha en zij heeft ook wel de respect van de anderen zonder teveel geweld te gebruiken, maar ik merk wel dat de koppel ook behoefte heeft aan de "liefde" die Nadieh ze geeft......Essie is echt meer een loner.

Ik denk misschien wel dat het leiderschap afgestemt moet worden op het paard waar je mee werkt. Ik denk dat een merrie als onze alpha best in het begin een actieve leiders mens nodig heeft. Laat ik het anders stellen ik zo niet weten hoe ik onze alpha anders op mij (of liever gezegd haar baas) gericht zou kunnen krijgen want doordat haar baas in alles met haar mee gaat krijgt hij volgens mij geen respect van haar. Zij is immers al de leider en trekt die rol door naar de mensen......en door in alles met haar mee te gaan zoals ik haar baas zie doen maak je de situatie niet beter.

Zou best eens willen weten hoe een Mark Rashid of Nevzorov zo'n peerd zou aanpakken