Je eigen Emotional Fitness?

[Mellien]

Ik weet niet zeker of dit hier gaat staat, anders moet het maar verplaatst, maar ik vroeg me het volgende af: . Bij Parelli richt je je heel erg op je paard. Hoe is hij vandaag? RB of meer LB? Wat heeft hij nodig om veilig samen te kunnen rijden? Geeft hij me toestemming? enz.
Maar om leuk te spelen of te rijden is je eigen emotional fitness ook van belang. Wat nou als je erg moe bent, of prikkelbaar of je loopt nog vreselijk over iets te tobben? Als je in ieder geval niet zo fit bent en mogelijk niet veel geduld hebt. Ga je dan naar je paard of niet? En als je gaat, bereid je je dan ook op een bepaalde manier voor door je ergernissen even van je af te laten glijden ofzo? Of pas je hetgeen je met je paard gaat doen een beetje op je eigen stemming aan door dan maar gewoon undemanding time met em te besteden of samen wat te moseyen. Hoe doen jullie dit?

[dekoezegtboe]

als ik mij zelf niet helemaal fit vind dat ga ik er wel heen. meestal ga ik dan wat undermanding time besteden... lekker voeren en knuffelen of gewoon bij siets in de wei zitten.
siets is echt mijn spiegel... ik hoefde er echt niet op te gaan zitten als ik er niet helemaal bij was met mijn hoofd dan kreeg ik bijwijze van de wind van voren!!

[Antheman]

De paarden geven mij juist enorm veel rust!"

As ik gestressd ben , en ik kom op de wei aan, dan is de stress zo weg. Dan kijk ik een poosje naar ze, of laat ze los op t erf lopen en dan ga ik wat doen.

[Horsefreakje]

Ik zou of gewoon niet gaan, omdat ik weet dat het toch allemaal mislukt wat ik doe met ze doie dag..of zoals dekoezegtboe zegt: Undermanding time met ze doorbrengen...

Greetz
Ariane

[lila]

Mellien, het feit dat je je dit af gaat vragen vind ik al echt positief, er zijn een hoop mensen die daar niet eens bij nadenken. Als ik EF neg ben, dan ga ik wel heen, ga zeker poetsen, en neem mijn spulletjes mee naar de bak, leg ze aan de rand neer. In principe doe ik niets, gewoon undemanding time in de bak, maar als ik merk dat hij mijn EF pos maakt, dan ga ik kort wat dingen herhalen die hij kent, maar niet lang. Dus zeker geen nieuwe dingen doen en véél friendly, as usual. Paarden voelen je EF goed aan, en op die manier beloon ik zijn geslaagde poging om mij beter te laten voelen.

[Marianne]

Gisteren - per toeval - een nogal dom RTL programma gezien "mijn vakantie, jouw vakantie".. ( zet een stel aso's met verschillende opvattingen bij elkaar en je krijgt fijn kijkvoer voor het tv-volk). Anyways.. daarin deed een juffrouw een onvergetelijke uitspraak: ze was in een uitermate slecht humeur en wilde daarom lekker paardrijden, galopperen als 't even kon, omdat ze 'zich beter op het paard kon uitleven, dan op de mensen die haar vergezelden..' Tja, ik moest meteen aan jullie denken.

[Keet]

Even tussendoor *bloos* wat is undermanding time

Als ik me niet top voel vind ik het heerlijk om gewoon lekker beetje te moseyen... Wat ik altijd deed toen ik nog écht reed *als normal* op het moment dat ik down was of moe. Even lekker beach-crossen, je voelt alle stress etc van je afglijden en de tranen die over je wangen stromen van de wind, er is geen betere remedie tegen stress als dat.

[Horsefreakje]

Even tussendoor *bloos* wat is undermanding time

Dat is tijd die je doorbrengt bij je paard waarin je niets van hem/haar verlangt.
Tijd waarin je niets vraagt of niets doet...zoals gewoon wat zitten puffen bij je paardje in de weide of op stal..

Groetjes
Ariane

[shetfan]

Als ik in een negatieve bui ben ga ik zeker geen moeilijke dingen vragen. Als het dan niet meteen gaat ga ik steeds negatiever denken. Meestal doe ik dan dus niks moeilijks, beetje knuffelen ofzo, en misschien wat rondhobbelen, dat ontspant altijd wel en bijv. passenger gaat altijd wel goed.

[Brenda]

Amon werkt zo helend voor een slechte EF Op de een of andere manier weet hij altijd mijn neg. gevoelens te verdrijven door of iets geks te doen, of gewoon lief tegen me aan te hangen. Moet wel heel bar en boos zijn wil ik daar niet op reageren, en zou zo'n situatie er zijn dan is het voor mij gewoon lekker niks doen, hem verzorgen, wat wandelen.

[Mafhaf]

Afgelopen week broeide het enorm in mij. Lodash heeft dan (kan je op wachten) een uitbarsting van hinnikend plat tegen de grond om mij heen zwiepen aan de 12 ft lijn, echt helemaal leip.

Suusje daarentegen was extra lief en zacht voor me, die was echt zo superschattig!! Ze WAS er voor me, deed extra haar best, was gezellig, knuffelig en lief.

Dus JA ze voelen alles aan, ze weten alles van je en JA ieder paard reageert daar op zijn/haar eigen manier op. Susan reageerde vroeger totaal anders dan nu.

Maarreh als ik zo'n bui heb ga ik niks met Lodash doen hoor
Ja, voeren, ja gezellig effe schuren en kroelen, maar geen grondwerk ofzo.

[Marianne]

Sinds ik het boek 'Ruiter tussen twee werelden' aan het lezen ben ( zie topic bibliotheek) snap ik het hoe en waarom van dat EF en hoe noodzakelijk het is dat je open en eerlijk bent over je gevoelens tegenover je paard. Het is dan ook helemaal geen kwestie van niet over je EF beschikken, het gaat juist om eerlijkheid.

Het is helemaal niet erg als je van binnen boos, bang, angstig of verdrietig bent - als je maar niet net doet alsof je dat allemaal niet bent!!!! Een paard krijgt dan hele gemengde signalen van je door, je lichaamstaal, je 'zielstrilling'( mooi woord hé, net uitgevonden) klopt dan niet meer met je masker en dat brengt het paard van slag.
Als je eerlijk bent over wat in je speelt ( en waarom zou je dat je paard dan ook niet gewoon vertellen?) dan geef je je paard ook de kans dat gevoel van jou te 'genezen'.

Lezen mensen dat boek, het is zó verhelderend!!!

[Mafhaf]

Helemaal eens, Marianne.
Ik ben me er van bewust dat ik dan meestal vecht tegen wat ik voel, en DAT stuk spanning is wat Lodash me teruggeeft, denk ik.
Als ik het maar kan laten zijn, dan is het okee.
Zover ben ik nog niet, maar working on it

[Marianne]

Ik denk het wel Karianne! In het boek staat een verhaal over een vrouw die zoveel onverwerkte boosheid in zich had dat het paard waarmee de schrijfster werkt ( zij doet een soort counseling en therapie met mensen en paarden) haar 'spiegelde' en haar verbeten aanviel! Pas toen de vrouw haar woede uiteindelijk uitbrulde tegen het paard, kwam het paard naar haar toe en leek haar boosheid op te nemen en haar te troosten. Dat klinkt zweverig en ik zet het hier niet zo mooi neer als door de schrijfster beschreven maar ik kan me voorstellen hoe het werkt.

[Jossie]

Ik herken dat wel hoor Marianne, dat van je boosheid uitschreeuwen . Als ik niet lekker ga, dan doe ik bewust niet iets mét Kate, maar naast haar. Ofwel, ik ga bijvoorbeeld het hek maken of poep ruimen, zodat ik mijn negatieve energie wel kwijt kan, maar via levenloze dingen en door iets te doen. Kate volgt me wel dan, zoekt me op en troost me met haar nabijheid. Vaak knap mijn humeur al snel op als ik zo te werk ga.

Aan de andere kant, als Kate een baaldag heeft, laat ik haar ook doen wat ze doet. Ook dan ben ik wel in haar buurt, maar we doen niets samen. Ook zij laat dan vanzelf wel merken wanneer de bui over is en we alsnog iets kunnen.