Hoeven optillen HELP

[Corine de Vos]

HELP HELP HELP!!

Mijn jaarling wil zijn hoefjes amper optillen.
Voor gaat nog redelijk, maar niet te lang en al helemaal geen meerdere keren achter elkaar.
Achter is een ramp omdat hij daar mok heeft aan beide kanten en dus pijn...

HELP dus. Hoe laat ik hem hoeven optillen met iets leuks associeren?
Voor hij bij mij kwam is hij bekapt en volgens de vorige eigenaars ging dat zonder problemen.
Toen hij bij mij kwam heb ik het in het begin maar gelaten voor wat het was, omdat ik eerst een leuke band met hem wil.

Problemen die ik tegenkom zijn:

- wanneer er iemand naast hem staat vind hij dat vervelend. Hij draait dan zo veel mogelijk weer met zijn hoofd naar je toe. Wanneer hij vast staat resulteert dat in zijn achterhand alle kanten opdraaien en daarna panieken want: hij staat vast. Als hij vastgehouden wordt doet hij dit net zo hard alleen paniekt hij niet (plus dus, maar niet altijd mogelijk)

- Hij kan dus niet los stilstaan

- Met het optillen van zijn voorhoeven leunt hij in eerste instantie terug. Hij staat vaak niet vierkant, dus zijn evenwicht houden is heel moeilijk.

- Achter heeft hij pijn door een (door deze problemen bijna niet te behandelen) mok. Hij probeert ze wel op te tillen (wil dus wel heb ik het idee) maar schopt dan zo raar heen en weer (again zijn evenwicht). Wanneer ik de hoef dan goed stevig vastpak leunt hij lekker... Tot hij het zat is.

Maar eer ik zijn hoef opgetild heb...

Ik weet het: het is een jaarling en hij moet nog veel leren... Maar bekappen is hoognodig!!

Oh by the way: ik word absoluut NIET boos op hem, want dat heeft nog minder zin, voor de mensen die zich dat afvragen...

Iemand tips???

[wendytje]

Klinkt als Walter toen ik hem net had. Een troost, met hem is het ook helemaal goedgekomen.

Er zijn verschillende dingen die je kunt doen en die hij moet leren.
Vaststaan moet ie leren, maar hoefjes optillen lijkt me eerste prioriteit!

Belangrijk is om de kleinste inspanning van zijn kant te belonen. In het begin deed ik: voetje optillen = brokje uit mijn hand.
Daarna zet ik het voetje weer neer en is het genoeg geweest.

Parelli of ander grondwerk kan je ook een heel eind op weg helpen. Kun je hem al wel overal aanraken? Dan zou ik daar ook eens mee oefenen!

[sandra]

klinkt als dat je paard nog te weinig vertrouwen in je heeft om zijn been te geven (en zich dus zeer kwetsbaar op te stellen).
Ik zou inderdaad doen wat wendy zegt. Zorg dat je je paard eerst overal kunt aanraken, voor je hem vraagt een hoefje op te tillen. Zolang hij er niet gerust op is dat jij bij zijn buik bezig bent, hoef je er niet op te rekenen dat hij vrijwillig een hoefje geeft. Dat dus eerst, daarna de rest.

[Jolijn89]

Bailey gaf vroeger zijn hoeven ook niet. Je kon ze met heel veel moeite opnemen en dan schopte hij zijn hoef uit je handen... (pijnlijk!)
Hij moest bij de vorige eigenaar verdooft worden. Ook liet Bailey zich vallen wanneer hij echt zijn hoeven niet wou geven

Net zoals Sandra zegt: begin met veel friendly, zorg dat je hem overal mag aanraken.

Wat ik deed is zijn hoeven vragen net voor we iets leuk gingen doen. Bv: als we aan het spelen waren in de bak vroeg ik zijn hoefjes voordat hij weer op de wei mocht. In de winter kreeg hij zijn eten als hij zijn hoefjes eerst gaf, hij mocht buiten na de hoefjes geven, ...

[lila]

Voor gaat nog redelijk, maar niet te lang en al helemaal geen meerdere keren achter elkaar.
Achter is een ramp omdat hij daar mok heeft aan beide kanten en dus pijn...

Ik heb eerst een wedervraag: Welke techniek gebruik je voor het voetjes vragen? Parelli's?

[sannie]

Achter is een ramp omdat hij daar mok heeft aan beide kanten en dus pijn...

Sinds wanneer heeft hij die mok?

[Pocalover]

Ik sluit me aan.
Heel veel friendly zonder dat je hoefjes op wilt tillen.
Dan komt rest van zelf.

Succes.
Roos

[willeke]

Cassandra deed dit ook in het begin. Ik ben met haar begonnen op 2,5 jarige leeftijd. Ze heeft nog steeds moeite met haar evenwicht (ze is net 3 jaar)...

Ik heb héél véél friendly gedaan met haar, en speciaal met haar achterbenen en hoeven..
Eerst ben 'k begonnen met te aaien met m'n Carrotstick. Als ze dan trapt is de kans kleiner dat je zelf geraakt wordt. Daarna als dat goed ging en ze bleef staan ben 'k begonnen met haar benen te aaien, zonder al direct te willen oppakken. Daarna heb 'k voorzichtig gevraagd of ze ze wil optillen. Eerst opnieuw met de CS door te tikken op haar been. Eerst lichtjes, daarna harder (werken met fases) en van het moment dat ze haar hoef optilde stop 'k dan met tikken. Op den duur tikte ik van zodra ze haar hoef op de grond zette, zodat ze leerde haar hoef wat langer omhoog te houden. Later ben 'k ook begonnen met m'n handen. Eerst veel aaien (friendly), en dan lichtjes druk uitoefenen op de zwilwrat. Dan gaan ze vanzelf hun hoefje omhoog doen. Vraag in het begin niet te lang de hoef omhoog te houden. Eerst even geven, en direct terug neerzetten, daarna kan je vragen om iets langer te geven...

Succes ermee!

[Lon]

Mark Rashid heeft in 'Considering the horse' een hoofdstuk gewijdt aan dit probleem, maar mijn geheugen laat me een beetje in de steek w.b. de manieren die hij gebruikte om het op te lossen. Wat ik wel nog goed weet is dat hij zei dat je niet moet onderschatten hoe moeilijk (evenwicht) en vermoeiend het is voor een jong paard om op 3 benen te staan. Je moet in het begin dus niet meer vragen dan alleen het been even optillen. Ik zal zo het boek even zoeken, kijken of er nog iets in staat wat jou kan helpen.

[Callippo]

Niet alleen voor een jong paard... Shafai had op 8 jarige leeftijd nog steeds moeite met voeten optillen, vooral de achterhoeven. Waarschijnlijk doordat hij voor die tijd nooit echt in handen geweest is (hoeven zagen er ook uit alsof ze nooit een hoefsmid gezien hadden)

Nu doet hij en nog altijd wat lastig mee, vooral als er een vrouwelijke hoefsmid komt
Tip: vraag klaas of marco, die kunnen hier erg goed mee omgaan, of zoek zelf een goede rustige hoefsmid. Een mannelijke hoefsmid heeft vaak net wat meer 'overwicht' waardoor je paard er eerder van overtuigd is dat hij maar beter zijn voeten stil kan houden. Liever dat, dan dat je een bezoek aan de hoefsmid nog maanden uitstelt omdat het met zelf oefenen niet opschiet.

Zelf heb ik trouwens erg weinig tijd gehad om Misa goed voor te bereiden op de hoefsmid, maar na 2x klaas en 1x marco wordt hij het vanzelf gewoon.

[Corine de Vos]

Om verschillende vragen te beantwoorden:

Dhariyat kon ik overal aanraken. Ik zeg kon, omdat dat sinds de mok dus niet meer kan. Mede omdat hij jong is en ik hem dus niet dagelijks wil vervelen met borstelen en ik daarom hoogstens met hem wandel en speel, heb ik die mok dus ook te laat ontdekt.

De mok zit er sinds een week, is ernstig aanwezig. DA vond het trouwens wel meevallen en had zoiets van: wanneer de wei nat wordt gaat grootste deel vanzelf over en kan je het wsl ook beter insmeren...

Ik spuit zijn hoefjes dagelijks af, maar dat is achter natuurlijk ook niet zo'n pretje want vliegen op zijn korsten doen al pijn!! (jahaa, arabierenhuidje )

Ik denk zelf dat het evenwicht een van zijn grootste problemen is, want hij heeft duidelijk al zijn spieren nodig om op 3 benen te staan, ook logisch natuurlijk..

Maar fijn, ondanks de mok en ondanks dat ik hem graag wil bekappen (want hij krijgt al aardige weidehoefjes) ga ik voorlopig maar veel met hem friendly-en. Carrotstick had ik ook al bedacht en ga ik vandaag maar eens proberen...

Gekke is trouwens wel dat ik hem in de wei echt overal (los) kan aanraken. Overigens gaat los eigenlijk helemaal beter dan aan het touw, haha.

[lila]

De mok zit er sinds een week, is ernstig aanwezig. DA vond het trouwens wel meevallen en had zoiets van: wanneer de wei nat wordt gaat grootste deel vanzelf over en kan je het wsl ook beter insmeren...

Ik spuit zijn hoefjes dagelijks af, maar dat is achter natuurlijk ook niet zo'n pretje want vliegen op zijn korsten doen al pijn!! (jahaa, arabierenhuidje )

mmmm vreemd dat de DA zegt dat het straks met de nattigheid wel beter wordt, want ik vind het juist al vreemd dat hij in dit kurkdroge seizoen mok krijgt! Bovendien: de mokbacterie gedijt in een vochtige omgeving, dus als het nat wordt, wordt het alleen maar slechter! Zou het afspuiten van dat voetje dus achterweg laten, het laten drogen en er mokzalf op smeren (als dat lukt natuurlijk , anders drooghouden en van binnenuit iets proberen te geven). Als het er pas een week zit en het is al zo heftig....mok begint vaak met een klein plekje en breidt zich dan uit. Kortom, ik twijfel een beetje aan de DA... Als hij nu mok krijgt, dan zou het kunnen dat het door de verandering van stal toch zijn weerstand een tik heeft gekregen en kan je hem wat dat betreft wat ondersteunen.

[wendytje]

Tip: vraag klaas of marco, die kunnen hier erg goed mee omgaan, of zoek zelf een goede rustige hoefsmid. Een mannelijke hoefsmid heeft vaak net wat meer 'overwicht' waardoor je paard er eerder van overtuigd is dat hij maar beter zijn voeten stil kan houden. Liever dat, dan dat je een bezoek aan de hoefsmid nog maanden uitstelt omdat het met zelf oefenen niet opschiet.

Hoefsmeden zijn hier vaak erg handig in ja. Maar als je Klaas Feuth bedoelt, die vind ik dan zelf een mindere met dit soort dingen. hij kon in ieder geval niks beginnen met Walter.

Ellemieke Fransen dan weer wel!

[Callippo]

Klaas was anders erg rustig met Misa, dus bij mij is het goed bevallen.

@Lila: ernstige mok kan prima met droog weer ontstaan en ook binnen een week heel erg worden. Heb het zelf deze zomer weer meegemaakt na een niet-open wond in de kootholte. Had hem niet gedesinfecteerd omdat het immers geen echte wond was, maar na een week stonden de korsten er dik op. Shafai krijgt alleen mok in de zomer (nu 2e keer) als het langdurig droog is. Maar dit gaat niet vanzelf weg als het natter wordt. Er zijn verschillende soorten mok (natte en droge, maar ook de oorzaken zijn verschillend).

Wat de mok van Dharyat betreft: misschien kun je een sponsje aan het eind van je stick bevestigen, zodat je toch wat mokzalf of ander middel erop kunt doen? Zolang de mok er zit, zal hij de aanraking associeren met pijn.

[lila]

Niet mee eens hoor . Een niet-open wond is toch een defect van de huid waardoor de bacterie kan binnendringen. Al is het maar een niet-bloedende schaafwond. Dat kan bij Shaf zeker de oorzaak geweest zijn. Ook de huid lang nat blijft, wordt deze week en makkelijker indringbaar voor bacteriën. Bij een intacte huid kan dat gewoonweg niet, de bacterie kan er dan niet in. Net als met rainrot. Een iniemienie defectje van de huid kan genoeg zijn om de bacterie binnen te laten dringen.
Spons op een stokkie is een handige tip! Associeert ie het ook niet met het hoefje optillen!