Shanna is helemaal haarzelf momenteel. Het is werkelijk genieten om met haar te spelen en te knuffelen. Hoewel ze zelf weinig tijd heeft voor knuffelen. 3 seconden stilstaan en ze vliegt er weer vandoor, zo'n beetje.
Alles moet zo snel, en bijna ongecontroleerd gaan. Achterwaarts kan nauwelijks voetje voor voetje (ondanks dat mn fase 1 echt minimaal is), en als ik haar met alleen mn ogen en een vingertje de circel op send dan schiet ze er in galop vandoor. Opzich heb ik niks te klagen, zo gevoelig is toch de bedoeling. Maar er is zo weinig rust in haar bewegingen.
Ik leg momenteel de nadruk op achterwaarts en zijwaart om de weegschaal weer wat in evenwicht te krijgen. Maak het helpt zo weinig. Ze blijft overgevoelig reageren.
Ik probeer langere periodes van rust in te bouwen. Ik knuffel haar dan en dat lijkt ze fijn te vinden, maar na 3 seconden staat ze letterlijk te trappelen. Zucht...
Ik heb onlangs een film opgenomen, en als ik dat terugzie valt het allemaal wel mee, maar het gevoel blijft wel.
Nog een vraagje waar ik mee zit sinds het terugkijken van het filmpje.
Shanna is een paard dat het liefst geleid wil worden. Een ontzettend makkelijk parellipaard dus, met weinig leftbrained dominance.
De yoyogame is voor haar volgens mij een erg moeilijk te begrijpen game. Niet technisch gezien. Ze gaat op fase 1 achteruit. Maar emotioneel gezien. Als ik haar knuffel is ze lief en rustig. Stuur ik haar hierna achterwaarts dan gaat haar koppie omhoor, oren naar achteren en vind ik dat ze eruit ziet alsof ik niet eerlijk ben tegen haar. Deze game is me dan ook een beetje tegen gaan staan, zeker als dagelijkse oefening.
wie heeft dit gevoel nog meer?
Bladwijzers