Hempfling

[marleendenarend]

Of word ik nu te zweverig?

Al met al weet ik het dus nog niet en zie ik het wel als ik het tegenkom. Ik vind het in elk geval de moeite van het proberen waard

Nee hoor, alleen ik zou zo graag eens horen wat je nu in de praktijk doet, stel dat Donanta nu besluit jou omver te lopen (als voorbeeld).
Ikzelf zou niet weten hoe Hempfling, of Nevzorov (maakt niet zoveel uit..) dat wil oplossen zonder druk op een touwtje of ander soortige dwang.
Het is dus meer 'hoe los je praktijk problemen op' binnen een bepaalde methode.
Dat je met een paard kan spelen en dat je daar niet persee 7 games voor nodig hebt, daar twijfel ik niet aan

Gelukkig heb ik level 1 gedaan, daardoor zal Donanta me niet zo snel meer omverlopen. Niets verkeerds over level 1

Als ze dan nu zou doen, kan ik haar toch ook met mijn lichaamstaal uit mijn ruimte houden!? Meer of minder heftige gebaren maken. Zelfs Hempfling zet ook je eigen veiligheid op nummer 1, dus als je dreigt onder de voet gelopen te worden, mag je ook een 'beuk' geven. Maar zowel parelli als hempfling zijn erop uit dat te voorkomen. Alleen dan op een andere manier.

Problemen met onder de voet lopen heb ik gelukkig niet zoveel meer, maar wel met het interpreteren van het gedrag wat ik oproep met mijn lichaamstaal. Voornamelijk dingen als steigeren tijdens (los) spel. Soms weet ik niet of dat dominantie was of meer een 'kijk eens wat ik kan' actie. Gisteren deed ze het ook en ik interpreteerde het als grensoverschrijdend gedrag en toen ik haar daarvoor corrigeerde (NEE) liep ze erg bedremmeld weg en ik had moeite haar weer bij me te halen. Ik denk dat ik het verkeerd had ingeschat en dus ook anders had moeten aanpakken.
Lastig.....

[sandra]

Dit zijn problemen die ik in het dagelijks leven ook tegenkom. Daar wil ik ze aanpakken en ook in mijn omgang met mijn paarden. Meer doen met mijn gevoel en minder met aangeleerd gedrag/een houding aannemen.

Weet niet precies hoe ik de laatste zin kan intepreteren. Bedoel je dat je je paard geen aangeleerd gedrag wil leren of een houding aan leert nemen? Of bedoel je dat je zelf vanuit je gevoel wilt reageren en niet omdat je hebt geleerd om op een bepaalde manier te reageren?
In beide gevallen ontkom je er denk ik moeilijk aan. je moet je paard immers aanleren zich rpettig te voelen in het gezelschap van een roofdier? je moet hiervoor toch zelf een bepaalde houding aannemen en hier ook heel concequent in zijn? Altijd dezelfde reactie in dezelfde situatie?
In het dagelijkse (paardloze) leven kun je inderdaad meer op je intuitie afgaan. Maar met paarden moet je deels je emoties uitschakelen. juist NIET reageren met je emoties, vooral omdat paarden die grotendeels niet kennen! Naar mijn idee moet je eerst jezelf aanleren goed te reageren op bepaalde situaties tot dit een TWEEDE natuur van je wordt. Maar in je eerste natuur blijf je altijd een mens, een roofdier met bijpassend gedrag.

[marleendenarend]

Dit zijn problemen die ik in het dagelijks leven ook tegenkom. Daar wil ik ze aanpakken en ook in mijn omgang met mijn paarden. Meer doen met mijn gevoel en minder met aangeleerd gedrag/een houding aannemen.

Weet niet precies hoe ik de laatste zin kan intepreteren. Bedoel je dat je je paard geen aangeleerd gedrag wil leren of een houding aan leert nemen? Of bedoel je dat je zelf vanuit je gevoel wilt reageren en niet omdat je hebt geleerd om op een bepaalde manier te reageren?
In beide gevallen ontkom je er denk ik moeilijk aan. je moet je paard immers aanleren zich rpettig te voelen in het gezelschap van een roofdier? je moet hiervoor toch zelf een bepaalde houding aannemen en hier ook heel concequent in zijn? Altijd dezelfde reactie in dezelfde situatie?
In het dagelijkse (paardloze) leven kun je inderdaad meer op je intuitie afgaan. Maar met paarden moet je deels je emoties uitschakelen. juist NIET reageren met je emoties, vooral omdat paarden die grotendeels niet kennen! Naar mijn idee moet je eerst jezelf aanleren goed te reageren op bepaalde situaties tot dit een TWEEDE natuur van je wordt. Maar in je eerste natuur blijf je altijd een mens, een roofdier met bijpassend gedrag.

Deels ben ik het met je eens, vooral over het uitschakelen van je emoties als die het contact met je paard in de weg zitten. Dat wil naar mijn mening niet zeggen dat je niet op dezelfde golflengte kan zitten als het gaat om blijdschap, begrip, vertrouwen etc.

Ik bedoel dat je best kunt 'connecten' met een paard, heel goed zelfs.

Ik sprak ook heel bewust over MIJN situatie. Die is alles behalve normaal te noemen. Ik worstel vaak en veel met het niet kunnen voelen wat ik voel. Dat zit me als eerste in de weg. Het is namelijk heel lastig als ik denk mijn paard open te benaderen en blijkt dat ik vol boosheid zit......
Dat pikt zij heus wel op en dat maakt het voor mij soms moeilijk contact te maken met mijn paarden. Snappie wat ik bedoel?

Maar goed, Hempfling was de naam van het topic he

[sannie]

Hey Marleen, ik babbel vrolijk off-topic verder:

In mijn ervaring met Pathos is steigeren heeeeel vaak "kijk eens wat ik kan", zelden puur dominant en nooit agressief. In het vuur van ons spel krijgt 'ie praatjes en zoekt hij naar de grens. Net als in zijn spel met andere paarden.
In het begin twijfelde ik nooit aan mijn interpretatie van Pathos' steigeren, toen ging ik meer lezen over NH en gedrag, toen ging ik twijfelen en nou ben ik blij met m'n extra theoretische bagage maar als Pathos omhoog komt voor m'n neus dan ben ik alleen nog maar trots op 'm. Spelen is leuk, probeer het niet te moeilijk te maken door alles over te analyseren.

[sandra]

@ marleen. Snap jou.
het is inderdaad heel belangrijk om "open"te staan voor je paard. Ik heb een hele moeilijke tijd achter de rug en merkte dat ik hierdoor mij afsloot voor Shanna. Ik heb tijdelijk wat minder van haar gevraagd omdat ik teveel emoties had (verdriet, boosheid) om te kunnen connecten.
Nu ik dit heb verwerkt gaat het ineens weer veel beter. Shanna is nu duidelijk opgelucht dat ik "er weer ben".

Ik weet niet waarom je zo vol boosheid zit, maar weet wel dat het voor jezelf heel belangrijk is om te proberen het te verwerken. Ik heb dus door bepaalde gebeurtenissen even een flinke dip gehad. Van me afschrijven en er even tussenuit heeft bij mij veel geholpen. Eventueel zou je je heil kunnen zoeken in bachbloesems.

Je moet naar mijn idee eerst jezelf fixen voor je met je paard aan de slag kunt. Geen kritiek hoor, echt niet. Ik leef juist met je mee.

[marleendenarend]

Hey Marleen, ik babbel vrolijk off-topic verder:

In mijn ervaring met Pathos is steigeren heeeeel vaak "kijk eens wat ik kan", zelden puur dominant en nooit agressief. In het vuur van ons spel krijgt 'ie praatjes en zoekt hij naar de grens. Net als in zijn spel met andere paarden.
In het begin twijfelde ik nooit aan mijn interpretatie van Pathos' steigeren, toen ging ik meer lezen over NH en gedrag, toen ging ik twijfelen en nou ben ik blij met m'n extra theoretische bagage maar als Pathos omhoog komt voor m'n neus dan ben ik alleen nog maar trots op 'm. Spelen is leuk, probeer het niet te moeilijk te maken door alles over te analyseren.

Dat denk ik ook, het is namelijk wel een echt praatjesmaakster

Met deze instelling ga ik vandaag lekker weer eens kijken of mijn lieve dame vandaag toevallig zin heeft in lekker spelen

[marleendenarend]

[quote="sandra"]@ marleen. Snap jou.
het is inderdaad heel belangrijk om "open"te staan voor je paard. Ik heb een hele moeilijke tijd achter de rug en merkte dat ik hierdoor mij afsloot voor Shanna. Ik heb tijdelijk wat minder van haar gevraagd omdat ik teveel emoties had (verdriet, boosheid) om te kunnen connecten.
Nu ik dit heb verwerkt gaat het ineens weer veel beter. Shanna is nu duidelijk opgelucht dat ik "er weer ben".

Ik weet niet waarom je zo vol boosheid zit, maar weet wel dat het voor jezelf heel belangrijk is om te proberen het te verwerken. Ik heb dus door bepaalde gebeurtenissen even een f]

Lief

Ik weet het, het achtervolgd me al mijn hele leven en ben er al zo'n 5 jaar serieus mee bezig

Volgens mij zijn dit de laatste loodjes (tenminste dat hoop ik )
Ik wil me nu wel eens volledig met mijn paardjes (oh ja en mijn vriend) bezig kunnen houden en niet zo vaak een stapje terug hoeven doen omdat ik weer eens niet lekker in mijn vel zit.

Bedankt hé

[Marianne]

Ik sprak ook heel bewust over MIJN situatie. Die is alles behalve normaal te noemen. Ik worstel vaak en veel met het niet kunnen voelen wat ik voel. Dat zit me als eerste in de weg.

........... niet kunnen voelen wat ik voel....... dat intrigeert mij.
Niet uit nieuwsgierigheid hoor, maar ik lees er iets in waarvan ik denk kunnen wij niet een handje toesteken?
Misschien heb ik het wel helemaal mis..

[marleendenarend]

Ik sprak ook heel bewust over MIJN situatie. Die is alles behalve normaal te noemen. Ik worstel vaak en veel met het niet kunnen voelen wat ik voel. Dat zit me als eerste in de weg.

........... niet kunnen voelen wat ik voel....... dat intrigeert mij.
Niet uit nieuwsgierigheid hoor, maar ik lees er iets in waarvan ik denk kunnen wij niet een handje toesteken?
Misschien heb ik het wel helemaal mis..

Wat een aardig gebaar

Maar ik ben bang dat dat moeilijk gaat. Het is iets wat bij de psycholoog thuishoort. Daar gaat het denk ik ook maar weer naar toe, voor de zoveelste keer
Ik ben namelijk een ster in het onderdrukken van 'moeilijke' gevoelens. Heb nooit geleerd die te uiten, dus zit ik nu met de gebakken peren. Bijvoorbeeld heel erg boos op iemand zijn, maar het zelf niet door hebben en roepen dat je die ander heeeel goed begrijpt......... Dat soort dingen. Zulke opgekropte gevoelens gaan zich op de lange duur wreken en dan moeten ze er alsnog uit.

Nou het topic gaat allang niet meer over Hempfling, maar de topicstartster is geloof ik ook afgehaakt... maakt dus niet zoveel uit

[Marianne]

Haha, ik wil je niet dwingen hoor!
Maar.. er zitten op dit forum ook een heleboel lieve, warme en helpende psychologen! Ik heb dat zelf recentelijk ook mogen ervaren toen ik - eindelijk!!! - 's ging vertellen wat mij nou dwars zat! Van alle kanten kwam begrip, meedenken, herkenning en daardoor steun.
Niks beters om je gevoelens te leren kennen en uiten door ze in zo'n vriendelijke omgeving eens op te schrijven. Wie weet waar je uitkomt!

[Brenda]

Tsja uiteraard moet ik Marianne's woorden onderstrepen, denk dat ik wel het grootste voorbeeld ben van geholpen worden door forumleden in welke vorm dan ook.
Maar dat is iets wat je moet willen, moet kunnen, en durven ervaren. En niemand kan dat tijdstip voor je bepalen.
Maar mocht het moment daarzijn, dan ben ik ervan overtuigt dat er heel voor oren, ogen en schouders klaarstaan.

[Nicole]

Snel antwoord. Hmm. er is zoveel gezegd.

Er wordt gesproken over de methode van Hempfling, daar zeg ik over dat die er niet is. Er is geen methode, het is gevoel. In de hulpverlening noem je dit empathisch vermogen oftewel inlevingsvermogen. Dat is de sleutel, dat en niet meer.
Dit klinkt erg vaag he. O.K.
Eeven verder dan, ik hou het bij mezelf.

Ik ben hoog sensitief, dat heeft voordelen maar tegelijk nadelen. Daardoor voel je veel dingen van anderen, pijn, angst, blijdschap, jaloezie, afgunst, liefde, haat, maar wat veel mensen het meest uitstralen is onzekerheid. Dat is nu juist een van de beste eigenschappen die wij mensen labelen als slecht, fout, gevaarlijk, niet sterk dus fout.
Onzekerheid echter, met daarbij angst, is een emotie die je open houdt en scherp maakt. Door angst ben je op je hoede, adrenaline etc. je bent scherper. Loop maar eens in het donker waar je de weg niet weet, ik weet het niet maar ik lig al van een slak die oversteekt languit op mijn gezicht omdat ik niks zie en de omgeving niet ken. Doordat ik daar bang voor ben loop ik, schuifel ik voorzichtig en houdt het me op de been. Nou ja, vaak wel. Ik ben zo nachtblind als wat.
Met paarden is het net zo, er is geen methode, althans niet een en de juiste. Er zijn wel methodes (middelen?) bedacht door mensen die ervaren genoeg zijn met paarden waardoor iedereen er iets mee kan.
Parelli is een fraai voorbeeld, iedereeen kan iets met die 7 games en s daar uiteraard reuze blij mee en trots. Terecht misschien, tot level 1 dan. Denk ik bescheiden....
Daarna zijn de spelletjes wat meer dwingend, al vind ik dat van die jojo game al eigenlijk, ik snap niet waarom het zo moet. Zegt iets over mij hoor, ik hou helemaal niet van dwang op welke manier dan ook. Ook geen haast, daar had ik ook 30 jaar voor nodig om te ontdekken dat haast mijn slechtste drijfveer was en meer problemen gaf.

Ik laat het even hierbij, het is niet de bedoeling iemand aan tevallen, zuiver vanuit mijn gevoel.

Ik wil niemand kwetsen, geloof me daarin en het is belangrijk voor me om geloofd te worden.
Empathie, denk daar eens over.

Marleen snapt het, ook zij is hoog sensitief. Lees maar wat ze schrijft en hoe ze schrijft.

Ik zie wel of ik er weer vanaf word gemieterd...

Nicole

[Nacino]

Ik zie wel of ik er weer vanaf word gemieterd...

Wat wil je nu bereiken met zo'n opmerking?

Om verder in te gaan op wat je postte:
Ik denk dat de meeste mensen, ook diegenen die Parellien, ook verder kijken dan de 7 games letterlijk uit te voeren.
Zoals ik ooit met centered riding geleerd heb, kijk met zachte ogen, focus je ergens op maar verlies de omgeving niet uit beeld.
Bij ieder ding dat ik doe denk ik na over hoe ik en mijn paard zich daarbij voelen.

En het is heel mooi om te zeggen dat Hempfling een gevoel is, maar ik (en ik denk de meerderheid van de mensen) heb niet zo'n gevoel als hij blijkbaar, hoegraag ik dat ook zou willen, dus ik zal alleen met mijn gevoel niet ontwikkelen bij mijn paard wat ik graag zou willen.
Dat is denk ik de reden waarom mensen naar een houvast, een leidraad zoeken. (zoals bv. Parelli)

Het is niet voorniets dat zovele mensen proberen Hempfling te volgen maar zich er vervolgens nietsbegrijpend uit terugtrekken.
Ook al kan ik me nog zo goed inleven in emoties (wat bij mensen nogal wat anders is dan bij paarden) dat wil niet zeggen dat ik die emoties van anderen en van mezelf ook in goede banen kan leiden (banen die leiden tot vooruitgang in de relatie tussen mij en mijn paard).

[Nicole]

Helaas kreeg ik het verzoek om niks meer te posten. Ik heb een ban.

Ik startte deze topic omdat ik ongeveer 10 jaar nu Klaus Hempfling volg en hem een tikje ken. Het was interessant geweest om er over te praten, over te denken en om gedachtes en gevoelens uit te wisselen over paarden.
Ik ben zo brutaal om toch te posten omdat ik ondanks het verzoek niks te posten, zelf deze topic startte. Dus een laatste berichtje van mij vond ik op zijn plaats hier. Alsvast mijn excuus, maar ik voel het zo.

Ik ben iemand die denkt vanuit gevoel, soms vergis ik me daar enorm mee en raak ik mensen, dat is echt niet mijn bedoelding maar het gebeurt wel. Soms kun je fouten herstellen, maar soms ook niet. Ik kan daarom alleen mijn best doen om mijn eigen fouten te herstellen.

Het paard:
Het enige dier ter wereld wat hoofd en benen heeft, in plaats van kop en poten. Verbazend dat dit dier tot nu toe het meest getergde, onbegerepen en onderdrukte wezen is van misschien wel de hele wereld.

Iedereen hier is bezig hiermee, en wil de leefwereld van het pard verbeteren! Dat is voor mij ontoerend en zo mooi ! Er is hoop voor deze dieren. Laat je niet verwarren door boosheid, maar volg je gevoel in wat dan ook. k weet het hoe het is om op de gemiddelde stal 'anders' te zijn dan de rest, bekenen te worden. Tegelijkertijd toch wel enig respect te voelen omdat je anders dan anderen bent en je paard minder frustraties heeft. Het dier wordt door IEMAND begrepen, en dat is voor paarden zo belangrijk. (ook voor mensen?)

Verbeter de wereld en start met je eigen wereld, dat is enigszins haalbaar namelijk.

Omdat ik sraks denk ik weer verbannen word, omdat ik me niet aan het verzoek heb gehouden om niks meer te posten wens ik jullie allemaal via deze weg heel veel paardenplezier toe.
Jullie hebben stuk voor stuk het hart op de juiste plek, we hebben allemaal een enorm groot hart voor het mooiste wezen wat er voor ons bestaat....

Ons paard...

Vergeef je paard zijn fouten, maar leer ervan en kijk door verschillende brillen, alleen dan vind je je eigen unieke weg.

Liefs en ga door met de lange en moeilijke weg of dat nu Parellis is of Hempfling, wees trouw aan jezelf en open voor iets anders,

Nicole

[RebanKabriche]

Ik ken je niet, maar vind het wel mooi gesproken.