naweeën osteopaat?

[dekoezegtboe]

@ réban: dat inbuigen om de spieren een beetje op te rekken ben ik nu ook aan het doen... van uit wim-les wel te verstaan we moeten veel rondjes maken en ook vaak van handveranderen.

Ik hoop dat het snel goed komt met kabriche... jullie gaan zo lekker!

[RebanKabriche]

Dankje dekoezegtboe! Heb weer extra zin in Wimles, ik ben er ook van overtuigd dat hij ons verder kan helpen.

jij ook veel sterkte en succes met je knollie

[Marianne]

Gisteren is bij mijn paard ook weer de osteopaat geweest, ter controle van haar eerdere behandeling en zo kwam jouw topic mij ook weer in gedachten. Ze was zeer te spreken over de voortgang van mijn paard: de - weliswaar minimale- blokkade die Pauli net achter de eerste nekwervel had is weg, er zit nog ietsje spanning t.h.v. het bekken maar ook dat zal door gerichte training minder worden.
Wat heeft zo'n behandeling een enorme impact op een paard! Ik ben namelijk nadat ze mijn paard behandeld had nog even meegegaan naar een andere patient - en dat paard had écht problemen!
Met het rijden was duidelijk dat het paard bepaald niet kon inbuigen, geen ruggebruik had ( althans niet voldoende), niet in de juiste galop kon aanspringen ( of telkens weer terugviel in de verkeerde galop). Daarbij leek het paard heel erg 'afgesloten' te zijn - moeilijk te controleren en bepaald lomp!
Bij de eerste controle bleek het paard aan de rechterzijde ter hoogte van het zadel een gigantische blokkade te hebben, uitwerkend naar een volkomen stijf bekken en een stijve rechterschouder. Het is niet duidelijk of dit nu al een 'oude' blokkade was of iets wat er in de laatste jaren 'ingereden' is - dat laatste lijkt me niet waarschijnlijk want de eigenaar van dit paard is geen 'sterke' ruiter met hard been of harde hand - het lijkt meer op het bevestigen van een voorkeurshouding van het paard in plaats van het regelmatig en consequent corrigeren van die houding. Het meest opmerkelijk vond ik wel dat het paard tijdens de behandeling heel duidelijk liet zien hoe het 'karakter' doorwerkt in de lichamelijke kwalen. Alles wat maar enigzins belastend was resulteerde meteen in 'lomp' gedrag - het paard wilde dus eigenlijk weglopen voor de druk c.q. pijn.
En dan maakte het niet uit wie daar toevallig in de weg stond, ze liep er gewoon overheen.
Dat op zich resulteerd dan weer in een correctie en zo zie je hoe je maar al te gauw in een neerwaartse spiraal terecht kom: pijn leidt naar verkeerd begrijpen en dat bevestigd het gedrag van het paard dan weer.

Het zal duidelijk zijn dat dit paard niet met één behandeling te helpen is - daar zijn wel drie of vier osteopatische behandelingen voor nodig. Tjdens deze eerste behandeling kon je al zien hoe het paard door het manipuleren van bepaalde wervels en spieren in 'verwarring' raakte - en toch zette Mariëlle dit door. Natuurlijk niet met grof geweld, maar wel heel beslist en consequent. Uiteindelijk gaf het paard zich daar aan over.

Misschien is dat in een notedop ook wel een boodschap voor jou Reban: het is vanzelfsprekend dat een paard reageert op een 'nieuw' gevoel - op dat moment moet je echter niet te bang zijn om toch even vol te houden en door te zetten- hoe tegenstrijdig dat ook klinkt, soms kan die (zachte) mate van dwang het paard méér steun opleveren dan dat je schrikt van een reactie van het paard en daarom niet doorzet.

Ik denk dat het heel verstandig zou zijn als je je verder zou laten begeleiden in de her-opbouw - door iemand die jou genoeg vertrouwen in jezelf kan geven om nét even dat kleine stukje 'door te pakken' zonder dat je je schuldig gaat voelen of fouten maakt in de training van je paard.

[RebanKabriche]

wow wat een mooie uitleg Marianne, bedankt

Ik ga 10 juni naar Wim Vonck voor les en hoewel ik die man nog nooit in levende lijve heb ontmoet heb ik er veel vertrouwen in. Ik ben heel benieuwd!!

[Marianne]

Ben benieuwd hoe dat zal gaan - Wim is in ieder geval zachtaardig genoeg om je voldoende vertrouwen te geven! Het lijkt me wel verstandig als je hem vantevoren duidelijk maakt wat het probleem van Kabriche is (was) en hoe jij daarop reageert!
Succes in ieder geval en ik zie uit naar je verslag tzt!

[RebanKabriche]

NOg 2,5 week, kan bijna niet wachten!!

Ik zit er ook aan te denken om Wim te vragen hoe het voelt, dus dat hij het eerst even ervaart, weet alleen niet of hij dit doet, maarja vragen kan altijd hé!

[Marianne]

Oh dat zal hij misschien wel even willen doen, ik heb 'm wel 's op een paard van iemand zien klimmen om het 'na te voelen'! Maar, vergis je niet: je zult het toch voornamelijk zelf moeten doen en de gevoeligheid moeten ontwikkelen voor die momenten waarop het nog kan om wat door te zetten, of om te weten wanneer dat juist niet moet.
Ik denk dat het vooral een mentale kwestie is voor je: niet te bang zijn en schrikken bij een licht protest, maar even doorzetten. Natuurlijk op een vriendelijke manier - ik bedoel dus niet "je paard ergens doorheen rijden"!
Voor de rest is het gewoon beetje bij beetje volhouden, langzaam opbouwen. Dat geldt voor je paard, maar ook voor jezelf.
Move closer, stay longer.. zoals ook die andere Parelli-leer-mevrouw zegt!

[RebanKabriche]

Ik denk dat het vooral een mentale kwestie is voor je

Daar zit het hem ook precies in

Ik weet ook dat ik het zelf moet dan, maar ik vind het makkelijker als iemand weet hoe het voelt op dit paard en het mij dan kan uitleggen, snap je?

[Marianne]

Gewoon Dappere Dodo worden, dan gaat het lukken!
Maar alle gekheid op 'n stokje, het is al heel prima dat je hulp gaat zoeken en je zult zien dat je echt stappen verder komt met goede aanwijzingen. Ik begreep uit je Parelli-verslag dat je het eigenlijk wat eng vond om daar te rijden, temidden van andere paarden. Nou.. da's ook gelukt dus dit komt goed!!