Lang-laag lopen bij rugklachten... hoe?

[Lacuna]

Hallo,

Op stal staat een heel leuke pony die ik wel eens mag trainen. Nu weet ik dat het diertje last heeft van de schouders en in ieder geval het voorste deel van de rug. Het lijkt een spierprobleem te zijn.
Ze spant zich daarom tijdens het werk helemaal op, en kweekt zo een onderhals waar je "U" tegen zegt. Verder laat ze de rug totaal niet los, terwijl ze juist door lang-laag te lopen de pijn kan verminderen, en dan met doelgerichte training in ieder geval onbelast weer pijnvrij de grondwerkoefeningen kan uitvoeren.
Normaal gezien is mijn reactie nu een longeersingeltje erom hangen, en haar doelgericht bijzetten met touwtjes, en later een pessoa hulpteugel. Maar zijn er geen andere mogelijkheden die misschien net zo effectief zijn, zonder dat ik haar hoef in te knopen?
Masseren voor en na het werk zit al in het "vaste programma" evenals rek en strek oefeningen, maar het gaat er dus om dat ik haar tijdens het werk lang-laag wil hebben.
Groetjes, Lacuna

[Callippo]

Ja, de Wim-oefeningen zullen hier heel goed voor zijn, maar die zijn helaas niet 1-2-3 uit te leggen in tekst, dat moet je zelf 'voelen'.

Probeer iig alle oefeningen heeeel langzaam te doen en haar telkens te belonen als ze iets zakt met haar hoofd.

[lila]

Zou het toch met de pessoa doen. Zie het als "medicijn". Jij noemt het inknopen, maar je traint daarmee wel de juiste spieren dus ik zou het mensendieck noemen .

[Mafhaf]

Maarreh als een paard onder spanning in een bepaald model loopt, heeft dat volgens mij een totaal ander effect dan dat het paard de kans krijgt zelf te VINDEN wat beter loopt... en dat KAN! Karen Rohlf doet dat, Wim doet dat. Ik zie liever een lang laag soepel swingend paard aan een enkele lijn dan een ingebonden paard. Voor zijn lijf!

[Lon]

Ik heb er zelf niet zoveel verstand van eerlijk gezegd, maar wat mafhaf zegt komt overeen met wat ik gezien heb toen Antoin de Bodt privélessen gaf bij ons op stal. Hij zegt dat een paard pas met zijn hoofd laag kan lopen als hij zijn rug, buik en achterhand goed gebruikt. Dat zag je ook heel duidelijk aan de paarden in de lessen, die gingen uit zichzelf op een gegeven moment aanbieden om hun hoofd lager te houden als ze hun lijf beter begonnen te gebruiken. Een paard dwingen om met zijn hoofd laag te lopen om daarmee te bereiken dat hij zijn rug etc. goed gebruikt werkt volgens hem dus niet.

[lila]

Het paard waar de TS over spreekt heeft zelfs onbelast al pijn. Dus Wimmen ben ik met jullie eens zou heel goed zijn, maar hij kan niet in spanning in dat model lopen, want het model met de pessoa (mits goed aangebracht) leert het paard de verkeerd gebruikte spieren ontspannen door de goede aan te spannen. Zal in het begin zeker even moeilijk zijn voor 'm, maar ontspanning door inspanning dus. Hij zal als ie pijn heeft en je hem laat lopen zoals hij zelf graag wilt desnoods met zijn hoofd hoog in de lucht gaan lopen als dat voor hem de minst pijnlijke houding is. Eerst moet hij daar doorheen, en dán kan hij na verloop van tijd zelf ontdekken dat de pijn minder wordt en zal daardoor veel makkelijke in die juiste houding gaan bewegen.

[Lacuna]

Ja, precies. Kijk, een normaal gezond paard heeft totaal geen weet-ik-wat-voor hulpteugel nodig om op een correcte manier te lopen. Als je je paard dan niet voor elkaar hebt, is het zeer waarschijnlijk dat het probleem of bij jou, of bij jullie verhouding ligt, dus dan kun je daaraan gaan werken. Als cadeautje voor het oplossen van dat probleem neemt je paard dan de juiste houding aan.
Maar... Dit paard heeft al pijn, en ik kan op mn kop gaan staan, maar hij zal echt niet zelf aanbieden om door die barriere heen te gaan zolang zn kop in de lucht steken nog altijd plezieriger is. Wat dus de bedoeling is, is om die ongewenste houding (waar zijzelf uiteindelijk alleen maar slechter van wordt) onplezierig te maken, zodat ze de juiste houding aan gaat nemen, en zo de verkrampte spieren kan ontspannen.
En uiteraard moet je dat opbouwen. Ik bedoel, je moet natuurlijk niet de kin op de borst gaan binden, want daar ontspant het beestje ook niet op. hij moet de ongewenste houding wel aan kúnnen nemen, alleen daar moet dan een (zeer lichte) druk ontstaan die het net onplezierig maakt, maar die niet direcht dwang uitoefend op het paardje. Ze moet zelf ontdekken wat ze moet doen om die druk op te heffen, want alleen dan kan ze zich ook ontspannen.
Wimmen heb ik helaas geen ervaring mee, dus met die tip kan ik niet zoveel...
als er verder nog mensen zijn die een idee hebben hoe ik haar ook vwnw kan laten lopen zonder hulpteugel of iets, dan heel graag!
Groetjes, Lacuna

[xyzutu2]

Zou clickertraining geen oplossing voor jullie kunnen zijn? Toen we Sjors kochten was hij een vleesgeworden U qua vorm van de bovenlijn, en elke reactie tegen een teugelhulp was het uitdrukken van die onderhals en ertegenin hangen. Zo slenterde hij trouwens ook door de bak.

Met de clicker ben ik toen begonnen om hem te leren zijn hoofd laag te houden, dus gewoon in stand. Toen hij dat op commando (aai over zijn manenkam) kon, ging ik over op het hoofd laag vragen in stap door naast hem te lopen en over zijn manenkam te aaien. Zo was het instappen en uitstappen in elk geval al met lange hals en neerwaarts. Vervolgens heb ik het op een stemhulp gezet en ging het ook vragen tijdens het longeren, eerst weer in stap, toen ook in draf.

In feite werk je nu dus nog steeds hetzelfde als met die hulpteugel - je focust tijdelijk op de hals en niet op de rest van het lijf, maar uit het ontspannen omlaag sjokken kun je vervolgens weer meer tempo, stelling en buiging vragen. Met een probleempaard kun je niet aan alles tegelijk werken, je zult een uitgangspunt moeten nemen en vandaar de rest eraan moeten trainen, vanaf het begin en stelling, buiging, actieve achterhand, ruggebruik en halshouding eisen is onmogelijk. Het voordeel van de clicker boven een hulpteugel is dat je je daar bewuster van bent omdat je heel specifiek voor dat ene detail gaat clicken, en je paard ook kan aangeven wanneer het teveel wordt. Als die hulpteugel het hoofd al omlaag houdt, is het verschrikkelijk verleidelijk om dan ook maar meteen dat kontje erbij te tikken, en dan vraag je niet alleen het onmogelijke van je paard in deze situatie, maar zorg je er ook voor dat de eerste trainingen onprettig en pijnlijk zullen verlopen.


Met Sjors heeft dit in elk geval super geholpen: Hoewel het nog steeds een erg slecht gebouwde shetlander is, zit de hals nu aan de bovenkant in plaats van aan de onderkant, en hoewel hij in de bak nog steeds ongeinspireerd als altijd rondsjokt, stapt hij bij het longeren en werken aan de lange lijnen met zijn achterhoef over de afdruk van de voorhoef heen. Toch netjes voor die steile beentjes van hem.

[Antheman]

.Wimmen heb ik helaas geen ervaring mee, dus met die tip kan ik niet zoveel...
als er verder nog mensen zijn die een idee hebben hoe ik haar ook vwnw kan laten lopen zonder hulpteugel of iets, dan heel graag!
Groetjes, Lacuna

Eh, waarom zou je vwnw willen creëren?
Eerst recht, ontspannen en dan pas werken aan de aanleuning.

ook ik werk volgens AdB en ik ben nog niet toe aan aanleuning. We zijn bezig met rechtrichten. Rechtrichten is je basis,daarna komt de rest. Ga je nu eerst vwnw werken met een scheef paard, dan blijft hij scheef. Dus eerst die scheefheid eruit krijgen, dan pas de rest. En vrijwel ieder paard is scheef.

[xyzutu2]

In mijn ervaringen is het onmogelijk om een paard voorwaarts-neerwaarts te laten lopen als hij echt scheef is. Je zult dan namelijk altijd zien dat hij bij overgangern/verandering van stelling/buiging zijn hoofd opgooit of de hals naar voren steekt in plaats van laat hangen. Dus ook al werk je eerst aan het ontspannen van de hals, dan betekent dat niet dat je paard de rest van zijn leven scheef blijft.


Zoals ik het zie kun jet het probleem van een scheef, stijf paard met spieratrofie op verschillende manieren benaderen. Je kunt eerst werken aan scheefheid, of eerst aan het op eigen benen lopen zonder enig teugelcontact (aangezien scheefheid automatisch ongelijk belasten van een teugel inhoudt), eerst aan het voorwaartse (veel gedaan bij voorwaarts-neerwaarts rijden), eerst aan het ontspannen in lage tempi (veel bij klassieke dressuur aan de lange teugel), of eerst aan het laten zakken van de hals. Je tackelt altijd 1 probleem tegelijk, omdat paard anders verschrikkelijk overbelast wordt omdat je veel te veel ineens vraagt. Je kiest dus een startpunt dat bij je paard past, en gaat vandaaruit de andere elementen toevoegen.

Een paard dat je eerst leert voorwaarts-neerwaarts te strekken met de hals en vervolgens in stap/draf en bij overgangen en veranderingen van stelling/buiging dan toch weer even omhoog komt, ga je vervolgens bezig houden met rechtrichten dus bijvoorbeeld de zijgangen of 8-en rijden, of bijvoorbeeld tempocontrole: Een paard dat zich spant bij overgangen, zal hierbij hoogstwaarschijnlijk versnellen: Als je hem leert om heel langzaam te stappen en te draven en je laat hem daar de overgangen/omstellingen in doen, dan zal de ontspanning en de lage hals weer terugkomen.

Eerst recht, ontspannen en dan pas werken aan de aanleuning.

Waarom eerst recht en dan pas ontspannen? Zowel scheef als gespannen lopen is een fysiek ongunstige toestand voor het paard. Ook nu kies je dus uit twee kwaden en begin je bij een en laat je de ander even zitten. Maar je kunt net zo goed eerst de ontspanning en dus de laag gestrekte hals willen hebben voordat je verder gaat met scheefheid.

Dit is niet als kritiek bedoeld op de methode van Antoine, maar meer om te laten zien dat er heel veel wegen zijn die naar Rome leiden, en dat alle goede wegen gemeen hebben dat ze het probleem steentje voor steentje afbreken - maar welk steentje je kiest , ligt daarbij niet vast.

[lila]

Eens met Xyzutu2. One step at the time .

[Antheman]

Je kunt mijn komma lezen als een "en"

Dus ontspannen en rechtrichten en dan pas vwnw

Volgens mij bedoelen wij precies hetzelfde.

[xyzutu2]

Ik las het inderdaad als eerst ontspannen, dan pas rechtrichten enz.

Het zou inderdaad kunnen dat we hetzelfde bedoelen, mijn methode zou in elk geval zijn om eerst het paard te leren het hoofd ontspannen omlaag te laten hangen (dus in de voorwaarts-neerwaarts houding, maar zonder nog te focussen op het voorwaartse aspect) en dan vanuit die ontspannen hals en rug te werken aan het houden van die houding bij het vragen van stelling en buiging (rechtrichten dus) en tempowisselingen (onder andere het voorwaarts dus ).

[Antheman]

Ontspanning is voor mij toch iets anders.

Dat is kauwen, briesen, op eigen benen lopen, mijn hand opzoeken en wellicht vergeet ik nog iets.