Nessa is normaal een veelvraat en de laatse paar dagen heeft ze samen met Sunshine in de grote wei gestaan waar behoorlijk wat gras staat. Vandaag kon ze er niet op omdat er een ander paard op moest en dus kon ik haar alleen op een schraler weitje kwijt.
Normaal staat ze op de volle wei vrijwel continu te grazen en hoeft ze zelfs geen water. Vandaag had ze het na een paar minuten al bekeken (zo schraal was het weitje nu ook weer niet) en dook ze met haar hele hoofd in de bak met hooi die ik bij haar had gezet en keek me daarbij dankbaar aan (althans zo kwam het bij mij over).
Nessa is dus een veelvraat maar ze zou ook nooit hooi eten dat niet goed ruikt. Ik heb haar wel eens hooi gegeven waar ze dan aan rook maar weigerde te eten, waarna ik een ander pak heb aangebroken en daar begon ze wel meteen van te eten. Als proef op de som (wij roken er niets aan) heb ik, bij de volgende voerbeurt, eerst nog een plak van het geweigerde pak gegeven maar de reactie was hetzelfde (wel ruiken maar niet eten).
Wat ik mij nu dus afvraag, is de qualiteit van het gras op dat schralere weitje wel goed? Kan ik Nessa als graadmeter nemen en proberen de qualiteit te verbeteren (zo ja, hoe?) of ben ik dan overdreven bezig.
Bladwijzers