Rijden gaat steeds slechter

[ilseb]

Hoi allemaal,

Ik weet het even niet meer. Cody gaat echt super met grondwerk; we zijn at liberty bezig en dat is zo gaaf! Alleen met het rijden gaat het steeds slechter. Als ik met een bit rij, gaat het perfect. Ik hoef haast nooit contact op te nemen, hij loopt verzameld en luistert perfect naar de meest subtiele hulpen. Maar als ik ga freestyle rijden (met 1 teugel), dan lijkt het wel alsof hij denkt "ik ben toch vrij, dan ben ik nu de baas". Hij wil niet stappen en gaat steeds hard draven, hij trekt steeds naar de uitgang toe en zijn aandacht is niet bij mij. Ik heb echt al vanalles geprobeerd; bend to a stop, kleine cirkels, achtjes, rechte lijnen met verandering van richting, maar het verbetert niet echt. Linksom gaat best goed; na een tijdje gaat hij rustig draven en hij blijft ook in stap, maar rechtsom wil maar niet lukken. Als ik dan het bit indoe en op precies dezelfde manier ga rijden, doet hij wel alles braaf. Volgens mij is dit disrespect. Heeft iemand een idee hoe ik dit kan oplossen? Ik heb trouwens wel al een les bij Eddy afgesproken, maar die is nu nog in Florida, dus ik moet nog even wachten.

Groetjes,
Ilse

[Mara]

Hoi Ilseb,
Nou dat is precies mijn verhaal: mara loopt als een zonnetje als ik mijn mailerbit indoe, ik hoef echt geen aanleunig te vragen en ze loopt waar ik wil.
Met touwhalster is het een drama aan het worden, terwijl met grondwerk ik geen enkel probleem ervaar, dan heeft ze veel respect.
Ik vraag me af of het disrespect is of een gevoel van (zogenaamde) veiligheid voor het paard zelf.
Als ik het bit gebruik is ze rustiger, ook het indoen is een eitje, ze doet haar mond al open als ik ermee aankom en hapt het zo op.
Ik rij nu dus maar met myler (no 1). Het meest zachte bit, wat eigenlijk voor inrijden bedoeld is , dus ik voel me niet echt een "afvallige".
Zijn er nog meer mensen die dit ervaren met hun paard?
Ik ben benieuwd
Groetjes Yvonne

[trea]

Ja, ik heb dit ook, alleen in een andere situatie. Rijd ik ze in de bak, wei or whatever gaat het prima. Kan rijden zonder teugels, alleen op lichaam.
Ga ik met de dames apart naar het bos, is er ook geen vuiltje aan de lucht, luisteren op fase 1 of 2, remmen en sturen alle kanten op die ik wil, controleren in tempo (dus bijv van snelle draf naar langzame draf gaat alleen al door dieper te zitten)

Maar als ik ze allebei mee heb, is het drama, vooral Enya. Ze zet zich strak in de hals, loopt vaak het tempo dat deze dame zelf bepaalt, regelmatig is de ors zoek. Als ik zonder stick zou rijden is het helemaal een drama. Daarmee kan ik nog enigszins bepalen wat we doen, want anders zou ze Amy de hele tijd inhalen en er vandoor scheuren.

Ik heb inderdaad het idee dat het een bepaalde vorm van disrespect is, en dat we eigenlijk nog niet zo ver zijn om op deze manier het bos in te gaan. Ik zou dus nog een jaar (of twee) moeten doorgaan met parelli denk ik, eer ik genoeg savvy en respect heb om hiermee om te gaan.

Punt is, dat mijn man wil rijden. Hij is nu zover dat hij het prima vind dat het bit eruit blijft, maar de dingen die nu wel eens gebeuren tijdens onze zondagritten, zijn niet leuk! Ik baal ervan, omdat ze zó ook leren dat ik niks kan met het touwhalster als ze niet willen. Dat ze sterker zijn en dus in feite kunnen doen wat ze willen.

Een bit erin om deze reden vind ik dus absoluut een verkeerde reden. Daar zijn bitten niet voor. Vandaar dat ik laatst informatie vroeg over de mechanische hackamore ergens anders op het forum.
Maar ik wéét het niet. Houdt me op een bepaald front wel bezig merk ik.

[mariejo]

Oh,

dit is lastig, mijn voorbeeld valt een beetje in duigen.
En ik maar denken, als ik zover als Trea ben dan kan ik ook weer lekker naar buiten.

Ik heb er geen oplossing voor, zover ben ik nog niet, maar ben erg benieuwd wat anderen voor oplossingen aandragen.
Want als julllie dit overkomt.....

[Apple]

Het zelf steun zoeken aan het bit herken ik ook wel .

Mijn eigen paard is een wat, bij vlagen, onzeker type. Als er dus iets veranderd of hij kan het nog niet interpreteren dan duurt het even voordat hij rustig is in de nieuwe situatie.

Als ik nu bijvoorbeeld rij met touwhalster in de binnenbak ben is er geen enkel probleem (heb zelfs laatst een galopje geprobeerd ).

Blij met dit succes wilde ik dit in de buitenbak gaan proberen. Games ok, maar toen kwam het opzadelen en zag ik paardlief binnen 3 seconden van LB naar RB gaan (wat we nu gaan doen in deze omgeving lijkt mij helemaal niks).

Hele setting verplaatst naar de binnenbak en helemaal niets meer aan de hand. Gelijk toestemming om op te zadelen en daarna om op te stappen.

In de buitenbak met bit is paardlief ok. Los teugeltje, prima.

Met bit, om hem los te werken, ga ik nogweleens galopperen op de volte waarbij ik de teugel alleen nog vast heb aan het uiteinde. De eerste keer dat ik dat deed was dit ook een drama (want helemaal nieuw en paardlief was vanuit een vroeger leven gewend om behoorlijk op druk gereden te worden).
Nu spring ik aan in galop, laat hem na drie galopsprongen zn hals helemaal strekken en als het genoeg is dan staat hij met 1 enkele verbale "Hoooooho" binnen 2 galopsprongen stil.

Ook bijvoorbeeld: op vreemd terrein wil hij nogweleens hyperen en RB worden. Totdat ik opstap en begin te rijden. Binnen 3 seconden is het al 'o, we gaan gewoon rijden, deze situatie herken ik, niets aan de hand'.

Maar goed, ik interpreteer het dus als 'steun zoeken bij iets bekends'.

[peaches]

Ik ben natuurlijk nog niet zo lang bitloos aan het rijden in de bossen (gister zelfs pas het derde ritje gehad) Maar omdat ik nog niet alleen durf had ik hilde weer meegesleurd die op Q meereed. Ik zei van tevoren wel...ik wil graag alle tijd nemen en veel stappen zodat ik juist het stoppen en sturen kan gaan oefenen.

Zij heeft hier alle bergip voor en omdat waldo nu de derde keer naar het bos ging was het al meer bekent en had hij nog meer oog voor alle grasspriertjes die hij tegen kwam.

Dat was eigelijkj ook waar ik op heb gehoopt en hoe vermoeient het ook was maar elke keer heb ik het zoals ik van parelli heb geleert het opgepakt..dus rustig door je fases gaan en dit was zeer frustrerend want moest echt elke keer tot met je string zijn kont raken gaan en dan deden we 2 stappen en meneer zat op de grond....maar na 3 kwartier zaten we toch al op dat ik mn hakken niet eens omlaag hoefde te doen.

Toen het stoppen..toen we eenmaal lekker aan het stappen waren..telkens een piepklein stukje draven..en dit ging voorop veel beter als dat ik achter Q aan liep..maar zodra je lekker draaft hup meteen terug nemen naar de stap en weer opnemen. Zo hebben we maar 4 keer in totaal gedraaft maar het gevolg was wel dat we heerlijk hebben gedraaft ookal was het 2 minuten telkens maar hij ging er niet met een rotvaart vandoor.

Ik heb mezelf ervan overtuigt dat wat je op de grond doet ook gewoon het zelfde moet toepassen met rijden en vooral juist in de bossen. Dus als het stappen niet goed gaat ga dan niet draven en als het draven niet goed gaat ga dan zeker niet galoperen.

Ik dacht ik kan of meteen de galop doen zodat ie die energie kwijt is maar we eigelijk geen rem hebben maar hij erna wel rustig is, maar meer van moeheid of juist opgefokt van ik wil meer! Of gewoon beginnen met het rustig normaal kunne stappen en sturen en vooral stoppen op lichte fases voordat ik verder ga.....en ik heb nu al voor dat laatste gekozen en heb er iig gister al veel meer plezier aan beleefd dan die eerste 2 ritten waar ik waldo maar zijn ding liet doen.

Het verschil was...nu mocht ie ook zijn ding doen maar ik corrigeerde hem wel meteen dus geeft ie vanzelf toe...want het werd toch echt wel irritant voor hem als ik telkens met die string ging zwaaien en draafde maar snel bij.

Nogmaals ik ben net buiten aan het rijden en ben nog aan het experimenteren wat voor ons werkt maar dit werkt nu al beter voor ons. En voor mij is het veel meer een beloning dat ik 3 kwartier moet werken maar wel het laatste kwartiertje weet dat het stukken beter gaat dan maar gewoon laten heen gaan en steeds maar afwachten of het een leuek rit word en wat voor 1!

Het scheelt ook dat hilde alle begrip heeft voor wat ik doe en niet geirriteerd raakt dat ik waldo eerst laat eten maar dan pas met mijn fases begin, want normaal zou zij het voor zijn en meteen hup been erbij..maar zo krijg ik nog meer verzet...dus ik zie het zo..waldo mag proberen, maar ik mijn ogen gaat het toch een keer vervelen als ik hem aar blijf corrigeren en hoop dat dat de key is tot succes bij ons!

[Apple]

Peaches, wat ben je dat mooi rustig aan het aanpakken met Waldo .

[ilseb]

OK, dus meer mensen hebben dit probleem en zelfs erger dan ik... Maar hoe pak ik dit nu aan? Ik wil wel alleen stappen, maar hij draaft steeds aan en steeds terugnemen heeft geen effect. Misschien moet ik gewoon met 2 teugels gaan rijden; over het algemeen gaat dat wel beter. De verleiding is wel heel groot om gewoon met bit te rijden. Dan heb ik in elk geval het gevoel dat ik getraind heb.

[trea]

OK, dus meer mensen hebben dit probleem en zelfs erger dan ik... Maar hoe pak ik dit nu aan? Ik wil wel alleen stappen, maar hij draaft steeds aan en steeds terugnemen heeft geen effect. Misschien moet ik gewoon met 2 teugels gaan rijden; over het algemeen gaat dat wel beter. De verleiding is wel heel groot om gewoon met bit te rijden. Dan heb ik in elk geval het gevoel dat ik getraind heb.

Dat hangt er dus vanaf waaróm je paard dit doet. Disrespect of onzekerheid verlangt een andere aanpak.

Ik denk eigenlijk dat mijn voorbeeld hier ook niet zo goed tussenpast. Het disrespect bij onze zondagritjes wordt veroorzaakt omdat Leo de ballen verstand heeft van het hele parelligebeuren, hoe vaak ik ook herhaal wat de fases van go en who zijn, hij blijft - op zijn normals - gelijk beginnen met fase 3. Dat komt erop neer dat go begint met hakken in de zij, en who met trekken aan de teugels (ook nog aan twee kanten tegelijk). Met als gevolg dat een paard in verzet komt (en dan heeft ie aan Enya al helemaal een goeie). Dus lekker oefenen zoals Peaches doet, kan ik wel vergeten, omdat mijn manlief (die ik op zulke momenten met liefde wurg overigens) zuchtend staat te wachten en geen zin heeft in zulke dingen.

Voor ons (voor hem en het paard waar hij op rijd) zou het denk ik beter zijn, om terug op z´n "normals" te rijden. Dus geen ors meer, maar gewoon 2 teugelstop en stuur.. Ik vind dit een huge problem van twee methodes en twee mensen op hetzelfde paard.

Wat Peaches zegt, daar ben ik het 100% mee eens. Vanuit de stap beginnen, eindeloos en geduldig door de fases heengaan (bij disrespect of LF dominante paarden lánge fase 1, gevolgd door 234!), bij onzekerheid goed opletten of lichaamstaal en hulpen heel erg duidelijk zijn.

Is volgens mij de enigste manier, dus veel tijd en geduld insteken. Het gevoel van "trainen" Ilse, zou ik echt even in de ijskast zetten, omdat je eerst door een fase moet van aanleren.

[lila]

Als je paard echt als een zonnetje rijd mét een bit, en dat bit is correct passend en anatomisch gevormd, dan zou ik denken: houen zo. Paard blij en jij blij. Anders is het voor beiden erg frustrerend en dat kan de bedoeling ook niet zijn.
En als je wel zonder wilt, dan rustig opbouwen. Heb het idee dat je paard gewoon geen flauw idee heeft hoe te reageren met jou erop, maar zónder bit. Jij op de grond dat snapt ie wel. Dus ga bijvoorbeeld aan het eind van je training het touwhalster indoen en dan uitstappen met touwhalster. Gewoon daarin heel erg bij de basis beginnen. Hoeft niet ten koste te gaan van je training, je doet het er in beginsel achteraan. Maak het leuk en prijs hem overdreven bij kleine verbeteringen.

[bikkel16]

Ook ik heb hetzelfde probleem. Was op een gegeven moment ook zo erg dat Gipsy haar hoofd de hele tijd ophoog had. Ben toen weer met bit gaan rijden, want kon haar zo niet sturen met andere mensen in de bak. Na een poosje weer met bit gereden te hebben ben ik weer met halster gaan rijden.
Wat blijkt nu dat ik er nu weer meer over te vertellen heb. Ze loopt mooi ontspannen met haar hoofd naar beneden en kan in plaats van alleen stap en draf nu ook bitloos galopperen. Maar nu gaat het alsmaar minder makkelijk en heb deze week weer eens besloten om het weer eens met bit te proberen. Loop nu weer vast en ik raak gefrustreerd (niet echt handig) en Gipsy geeft minder reactie op wat eerst mijn fase 4 was met de carrotstick (met btrekking tot sturen.) Hoop dat ik hierna weer terug kan vallen op het bitloos rijden. Misschien is dit voor ons wel de manier om ons einddoel te bereiken.
Succes

[Mara]

Tja, ik heb vandaag dus maar eens zonder bit gereden, alleen in de bak was ik (he, he eindelijk) en ik had haar eerst lekker laten rennen met andere paarden.
Toen wat games en daarna erop.
Dat ging weer goed!
Dus het zit er wel in; helaas zodra er en ruiter in de bak komt of alleen een toeschouwer dan gaat de knop om en is er weer een onbestuurbare Mara die PER SE naar dat andere paard of die andere persoon wil.
Maar ja , het is wel zo dat ik 15 min prima gereden heb en geheel op zit bijna, dus ze kan het wel.
Voor de toekomst zit het er dus misschien wel weer in!
Toch weer een klein succesje
Yvonne

[wannabe]

Gefeliciflap

Toen ik begon om met touwhalster rond te rijden toen werd ik zo'n beetje een week lang keihard uitgelachen (voor zover dat kan)door Wim, volgens mij had ze in die week echt het idee dat ik raar ben. Ze luisterde er helemaaal niet naar, terwijl we met bit altijd met waslijn-teugels een uur lang trainden, dus eigenlijk veranderde er weinig. Aan het eind van de week had ze wel door dat het voor mij toch wel zielig is als ik probeer haar de hoefslag rond te sturen en zij alleen maar kleine cirkels loopt. Ze liet zich dus braaf de hoefslag rondsturen, maar dat was het dan, in draf ging ze zsm naar de uitgang, galop idem, voltes ha-ha-ha etc. En na een maandje konden we weer alles, zonder de teugels op te pakken.. To the point dus; mss duurt het dus even een tijdje voordat ze doorheeft dat er eigenlijk niets verandert?
Gr Nienke

[peaches]

Peaches, wat ben je dat mooi rustig aan het aanpakken met Waldo .

thnx...ben ook wel trots op mezelf..hihi

[ilseb]

Nienke, hoe heb je dat dan opgelost? Gewoon elke dag proberen? Ik denk dat ik vandaag weer eens probeer en als het niet gaat met 1 teugel, dan probeer ik met 2. Ik heb het gevoel dat hij dat beter begrijpt.