verschil in reactie van paarden op Parelli methode

[Elske]

Vraagje:

Merken jullie verschil tussen de reacties van paarden op de Parelli methode?
Het lijkt er op dat mijn ene paard er beter op reageert dan mijn andere paard. Negrito kan er echt boos van worden terwijl Conqi er "normaal" op reageert.

[RebanKabriche]

Ik heb zelf maar 1 paard dus ik weet alleen hoe Kabriche erop reageert, maar ik lees hier natuurlijk ook verhalen en daardoor weet ik dat paarden inderdaad verschillend reageren.

Maar eigenlijk is het toch ook logisch, ik bedoel het ene paard zal b.v. de alfa zijn en tja die vind het dan hoogstwaarschijnlijk erg lastig om die positie aan jou af te staan en daardoor zal hij/ zij boos reageren, doet Kabriche ook

Maar er zullen ook paarden zijn die blij zijn dat jij die rol op je neemt.

Snap je een beetje wat ik bedoel?

[Elske]

Yep, ik snap het. Negrito kan een behoorlijk dominant ventje zijn. Daarbij wordt onze communicatie regelmatig op de proef gesteld door zijn hengst zijn. Hij maakt me dan aan het twijfelen of ik het wel goed doe en of de methode wel bij hem past.

[RebanKabriche]

En daarbij is het ook nog eens zo dat ieder paard weer een ander karakter/ ervaringen met mensen heeft dus dat zal het ook nog weer eens anders maken.

Volgens mij zegt Pat P. dat je met hengsten een boel savvy moet hebben, dus dat het niet handig is om daarmee te beginnen.

[myracara]

Ja elk paard reageert anders op alles.
Het ene paard heeft ook meer behoefte aan bepaalde games dan het andere. Dat is het leuke aan parelli, je kunt zelf zoeken naar de balans tussen verschillende games en zelf het tempo bepalen.
Ik merk zelf tegenwoordig dat je paard heel goed aangeeft wat voor hem werkt als je veel gesloten vragen stelt. Of in ieder geval luistert naar je paard en dingen die niet lukken ziet als leermomenten.

Ik geloof echter niet dat een paard graag de leider is, het is alleen per paard verschillend hoe snel ze van je aannemen dat je een góede leider bent. Hoe dominanter je paard is, hoe hoger zijn de eisen die hij/zij stelt aan een leider.
Als je zo`n paard hebt heb je veel savvy nodig, maar dat verkrijg je niet alleen met parelli is mijn idee. Als ik je voorstel topic zo lees heb je al veel ervaring met paarden en ga je op een hele leuke manier met ze om.

[xyzutu2]

Ik denk ook wel dat elk paard anders op Parelli reageert. Ik weet dat Blacky bijvoorbeeld redelijk enthousiast is, maar het al snel erg saai vindt als ik het niet combineer met clickertraining. Hij kan goed leren met correcties (wat Parelli voornamelijk is door het opvoeren en weglaten van druk), maar vindt dat gecombineerd met actieve beloningen leuker.

Sjors daarentegen doet een hoop Parelli-dingen al uit zichzelf omdat ik hem dat op andere grondwerkmethodes geleerd heb, maar bij hem valt het aanleren dmv fases opvoeren eigenlijk gewoon niet goed. Bij hem werkt het veel beter om een fase 1 te geven, die net zo lang vol te houden tot er een reactie komt, en dan te belonen. Dan heeft hij het binnen 2 keer proberen door, van het opvoeren van fases wordt hij heel erg onzeker, sluit hij zichzelf af en laat hij gewoon in alles merken dat hij het niet meer snapt. In feite valt hij dan terug naar hoe hij was voordat ik met hem met clickertraining begon, en toen was hij erg gestresst en klapte hij bij onzekerheid of druk opvoeren volledig dicht, stond minutenlang verstijfd voor zich uit te staren en werd dan weer 'wakker' uit een soort trance.

Nu is Sjors een beetje een extreem geval, maar ik denk dus inderdaad dat paarden heel verschillend op Parelli kunnen reageren. Niet alleen doordat ze dominant zijn of niet, rightbrained of leftbrained, maar ook door de manier waarop hij het beste leert: met correcties of beloningen. Als je een paard hebt dat goed leert met correcties, of tussen correcties en beloningen in zit (Blacky, kan ook perfect met beloningen alleen leren), dan is Parelli erg goed te doen, met een paard dat erg slecht om kan gaan met correcties zou ik het Parellien anders inrichten, dus geen fases 2 tm 4, actief belonen toevoegen en alles in veel kleinere stapjes opdelen. De oefeningen en seven games kun je hem natuurlijk gewoon aanleren, maar dan beter via een andere weg.

[Mafhaf]

Gelukkig leer je in het nieuwe level 2 je paard goed te lezen, zodat je kan kijken wat werkt, wat hem/haar aanspreekt, wat hem/haar onzeker maakt enzovoort.

Zelf heb ik een redelijk dominante speelse ruin, waarbij elk conflict dankbaar aanvaard zou worden als leuke mogelijkheid voor ruinenspelletjes. Geen fijn plan dus, want hij is erg goed in ruinenspelletjes. Andere ingangen zoeken dus. Lukt heel goed nu. Is erg leuk!

En een merrie die wisselend behoorlijk LB dominant en behoorlijk RB bang en onzeker kan zijn. Andere aanpak dus. Ene moment ferme actie, volgende moment lief aaitje.

Lezen lezen lezen is THE key to fijn met je paarden om kunnen gaan wat mij betreft.

[dekoezegtboe]

mijn haflinger was vrij dominant, daarnaast heeft ze ook niet echt een fijne jeugd gehad en veel slechte ervaringen met mensen.
eerst vond ze het dan ook maar niets... ze had een hoge muur om zich heen staan. maar nu zie je langzaam, vooral doordat ik haar begrijp (dus het lezen ) dat die muur langzaam weg gaat. en ze het spelen ook steeds leuker vindt!

[marleendenarend]

Ik had in je voorsteltopic een reactie hierover geschreven. Ik heb het even ge-copy-paste naar hier.

Precies dat boze is ook wat ik met Donanta heb. Vooral met porcupine. Daar zul je toch doorheen moeten, want het zegt wel iets over de relatie die je hebt met het paard. Donanta is ook dominant en super gevoelig en dat maakt dat zij ook hoge eisen stelt aan mij. Mijn ervaring met haar is, dat ik steeds tegen die boosheid aan blijf lopen in oefeningen die zijdelings temaken hebben met porcupine. En dat zijn er veel. Ik heb net mijn eerste les gehad met Maaike en ga nu voornamelijk hieraan werken. Het is de basis en dus zeer belangrijk. Ik hoop dus dat je dit met Negrito ook kunt oplossen.

Groetjes, Marleen

[Mafhaf]

Lodash kon ook snel bozig reageren op dat soort oefeningen. Wat altijd uitmaakte was een NOG lichtere fase 1, liefst 0,5. Als ik bij hem teveel doe, is hij beledigd: Hee ik kan het heus wel! Ik kan het zelf! Misschien ook voor jou een key?

[trea]

Ik kan het zelf!

Hihi, net een kleuter.. nee, mama, ikke selluf doen. En trots dat ze dan zijn!

[myracara]

(nog even offtopic doorgaand: Lodash is toch geen kleuter? Dit zit op het Parelli Gymnasium )

Over bozig gedrag; waar ik zelf tegenaan loop, is dat ik soms nog teveel gewend ben uit mn normal tijd om steeds maar door te gaan. Korte beloningen en lange oefeningen.
Nu probeer ik dat eigenlijk om te draaien en daar wordt Myra ook blijer van. Dan denkt ze meer, we zijn gezellig aan het rondhangen en daarbij doen we wat spelletjes. Ze vindt spelletjes heel leuk, maar het moet niet te prestatiegericht worden.

Zij wordt dan overigens niet boos, maar ze laat het dan heel duidelijk merken. Vandaag kwam ze bijvoorbeeld bij Wim-circling heel doelgericht op me af lopen, gewoon midden in de oefening. Mijn hulp om haar door te laten lopen volledig negerend en mij strak aankijkend. Toen dacht ik ook, ja eigenlijk ben ik ook al te lang bezig. Dus gewoon even knuffelen en niet te moeilijk doen. Dat werkt bij haar goed, maar het kan bij andere paarden natuurlijk heel anders zijn.

[Elske]

Ik ben gaan redeneren waarom Negrito zich gedraagt zoals hij doet en wat dat met mij te maken heeft. Ga er nog even verder over nadenken. Is best interessant.

[marleendenarend]

Lodash kon ook snel bozig reageren op dat soort oefeningen. Wat altijd uitmaakte was een NOG lichtere fase 1, liefst 0,5. Als ik bij hem teveel doe, is hij beledigd: Hee ik kan het heus wel! Ik kan het zelf! Misschien ook voor jou een key?

Dat is ook precies mijn probleem met Donanta Gelukkig weet ik dat nu en kan ik daaraan werken. Het heeft bij mij veel temaken met spanning in mijn hoofd en lichaam, terwijl ik haar wil wijsmaken dat ik friendly ben. Daar trapt ze dus niet in! Ook heb ik soms teveel in mijn hoofd hoe het MOET ipv wat we samen nodig hebben op dat moment. Moeilijk hoor....

[Jossie]

Het verschil tussen Kate en Wick op Parelli is enorm groot! Waar Wick een stuk zelfverzekerder is geworden door Parelli en zelfs contact zoekt om games te doen, is Kate regelrecht zuur als ik haar iets vraag... Kate vindt het allemaal maar niks, op alles wat ik van haar vraag doet ze achteruit of wil ze me continue aankijken met 2 ogen.

Ik weet dan ook niet goed wat ik hiermee moet... Mijn verstand zegt dat ook Kate de games kent en als voorbereiding op het rijden nodig heeft, mijn gevoel zegt dat ik Kate er duidelijk geen plezier mee doe. Waar Wick uiterst bereidwillig is om te leren, om te spelen en te communiceren, zegt Kate slechts een ding. Namelijk aankijken en slechts achteruit willen...

Kortom, dé vraag is voor mij op het moment: In hoeverre moet ik doordrukken om de 7 games erin te krijgen (met name online zonder doel)? Gaat dit niet ten koste van de relatie die ik nu heb met Kate? Moeilijk hoor, vooral omdat ik van nabij meemaak hoe Wick reageert en duidelijk mentaal opknapt van Parelli...