Wandelen

[Liesbet]

Wandelen doe ik nu met Woepie of Bollie, er is altijd één die in de wei blijft.
Dit zorgt voor het wandelend paard voor een extreem right brained zijn. Hinniken, zenuwachtig, schrikachtig...

Pas als ik terugkeer en ze mekaar terug kunnen zien zijn ze content.

Het achterblijvende paard staat helemaal in het zweet (nu met het zonnetje en hun wintervacht) als ik na een half uurtje terug keer.

Dat ik met Woepie leiderschap problemen heb lijkt me logisch...
maar Bollie die zo zenuwachtig reageert, dat had ik echt niet verwacht.
Op dit moment durf ik ook niet met de kar erop uit met Bollie. Dan moet eerst dit probleem van de baan zijn dus:

Hoe moet ik reageren?
Gaat dit beteren?
Hoe kan ik dit oplossen?

Alle (opbouwende)tips zijn welkom !!!

[Linnie]

Ik heb hetzelfde gehad. Als ik met Odes van het terrein ging werd ze druk, nerveus en ging hinneken. Ook de achterblijver werd een stuk drukker, begreep ik van de anderen.

Daan (van http://www.junik.nl) heeft me toen geholpen en tips gegeven. Ik moest meer lopen als een leider. Dus niet wijken/buigen voor je paard, maar rechtop en doorlopen. Ik liep daarna zelf altijd beetje overdreven, schouders naar achteren, grote pas. Als ze langs mij heen wou draaide ik met de leadrope rondjes voor haar (of zwaaide voor haar langs), je raakt haar niet aan maar echt voor haar langs. Daarmee blokkeer je haar leidende cirkel. Direct na zijn tips hebben we nooit meer problemen gehad met wandelen.

Ook volgen veel oefenen op eigen terrein kan helpen.

Voor de achterblijver hebben we nooit echt helemaal een oplossing kunnen vinden. Maar na verloop van tijd werd het vanzelf minder. Inmiddels staan er meer paarden en hebben we er helemaal geen last meer van.

Heel veel succes.

[Liesbet]

Tja het rechtop gaan met serieuze pas doe ik reeds, ook de leadrope pas ik toe...

Misschien verwacht ik al te veel van die twee, ze moeten nog aan mekaar wennen en aan mij...
En Woepie heeft zeker verlatingsangst stond al bij de vorige eigenaar toen hij 4 maanden was dus dat moet emotioneel wel zwaar geweest zijn...

Ik zal wat meer geduld moeten hebben, eigenlijk moet ik al blij zijn dat ze het goed met mekaar kunnen vinden... wat kan een mens (soms) toch verwend zijn...

[RebanKabriche]

Gelukkig kunnen de anderen paarden elkaar niet meer zien als ik de stal uitga, dus van hinnikende paarden heb ik niet zo'n last.

Kabriche is wel heel snel RB als ik het terrein af wil, ik hou haar ook met de CS op afstand, ze mag niet voorbij mij komen, dit werkt best goed.
Maarja relaxed wandelen is het nog lang niet, maar daar hebben we grondwerk oefeningen voor!

[wendytje]

Het is ook een kwestie van geduld.

Walter flipte eerst behoorlijk als er een paard uit de wei werd gehaald en hij alleen achter bleef.
Tegenwoordig gebeurt dit iedere dag en rent hij zich niet meer in het zweet maar blijft hij rustig om zich heen kijken in zijn eentje.
Tsja, het is hard, maar hij moet dit gewoon leren.

[Callippo]

Lees het boek 'move closer, stay longer' van Stephanie Burns eens. Dat kun je ook toepassen op je ponies.

Niet tever weg willen gaan, ga eens grondwerk doen op het punt waar ze net niet RB worden, zodat je op dat punt hem goed kan laten ontspannen en oefeningen kan doen. en dan steeds een stukje verder weg gaan.

Je kan een paard niet 'dwingen' om left-brained te worden he

[annebe]

Mmmh Klinkt bekend!
Ik blijf gewoon stug door wandelen en heb dit in een rustig tempo opgevoerd.

Eerst een kwartiertje weg, toen half uurtje enz enz.
Maar dan wandel ik er wel naast.
Ben benieuwd hoe dat straks gaat als ik er op ga rijden.