X-treme friendly

[xyzutu2]

Vandaag was ik met Blacky aan het Parelli-en, en besloot de friendly game wat op te leuken door hem eens in andere posities en met andere dingen te doen omdat Blacky anders een beetje in geestelijke nood komt en zelf allemaal leuke dingen gaat verzinnen...

Eerst dus gewoon met halster + touw het hele lijf af aaien, vervolgens met de stick + string, waarbij ik die ook over hem heen zwaai en aan de zij- voor en achterkanten hard op de grond laat slaan, vervolgens heb ik Blacky met de voorbenen op een plateau gezet tijdens de frienly game, toen met alleen de achterbenen en vervolgens met alle vier de benen. Meneer werd toen eindelijk een beetje wakker, dus hebben we het hele zooitje nog eens herhaald, maar nu met een 70 centimeter hoge skippy-bal. Het ging een beetje onhandig omdat Blacky maar 1 meter hoog is en in het begin nog ietwat skeptisch reageerde toen hij het grote blauwe gevaarte van de grond af en naar zich toe zag komen, maar eigenlijk ging ook dat heel aardig. Hij vond het in elk geval erg apart en bleef zeer geinteresseerd staan kijken.

De laatste variant bedacht Blacky zelf. Hij gaat normaalgesproken een of twee keer per training rollen, en had dat vandaag al weer een keer gedaan, toen hij vervolgens nog een keer ging liggen. Nu begon hij niet meteen te rollen, maar keek mij strak aan ('opletten!') en ging vervolgens dood liggen. Dat beloonde ik natuurlijk rijkelijk en dacht vervolgens, waarom niet? Dus hebben we de friendly game met de stick en string gespeeld terwijl Blacky volledig uitgestrekt op de grond lag. Het op de grond slaan kon hem echt geen bal schelen, aan het aanraken met de string terwijl hij lag nog wel even, maar dat was ook snel over. Vervolgens gefriendlied terwijl het rechtop lag en uiteindelijk ook toen hij zat, en dat was het einde van onze free-style friendly game.

Als je paard vrijheidsdressuur oefeningen kan, bijvoorbeeld de buiging, dan kun je die dus ook perfect combineren met de friendly game. Wel voorzichtig opbouwen natuurlijk, omdat je paard zich toch in een erg kwetsbare positie bevindt, maar het is wel leuk om te doen en een leuke manier om vrijheidsdressuur met Parelli te combineren. Volgende stap: de bal over Blacky heen rollen terwijl die dood op de grond ligt. Maar dat gaat nog wel even duren, denk ik zo...

[Callippo]

Wauw, leuk verslag weer!
Zie het al helemaal voor me, van die Honza-taferelen waarbij jij boven je paard staat en met de stick en string op de grond knalt

Daar kan ik alleen nog maar van dromen!

[Nicolien]

Wo, dat klinkt goed zeg! Ik moest ook meteen aan Honza denken!
Volgende keer misschien een fotograaf mee? Ik ben wel nieuwsgierig naar Blacky geworden!

[xyzutu2]

Wauw, leuk verslag weer!
Zie het al helemaal voor me, van die Honza-taferelen waarbij jij boven je paard staat en met de stick en string op de grond knalt

Hmm... Volgens mij krijg ik direct de dierenbescherming aan mijn broek hangen als ik op een liggende Blacky ga staan...

Maar Blacky is inderdaad gewoon een ontzettend lekker ding, en o zo stoer! Als hij dan in plaats van rollen dood gaat liggen, kijkt hij altijd even naar mij op terwijl hij rechtop ligt en dan echt met de boodschap 'He daar, opletten! Dit wordt een Kunstje!'. Ja Blacky, sorry Blacky...

Foto's is inderdaad wel een leuk idee, ik zal eens kijken of ik de komende week een fotograaf mee kan krijgen. Kunnen we misschien ook stiekem een foto van Blacky maken terwijl ik hem achterwaarts het huis in stuur. We hebben namelijk een chronisch gebrek aan smalle openingen (poortje van de bak kunnen we niet gebruiken omdat Sjors daar binnen moet blijven), dus zette ik de achterdeur dan maar open. En omdat het huis volgens mijn ouders streng verboden toegang is en moet blijven voor shetlandpony's en het dus snel en stil moest (ook onbeslagen hoefjes op beton k]/images/smilies/diablo_do_msn.gif[/img]

[Elineke]

Whaahaaaa, die shetten toch (het is toch een shet hé?? ). Ik vind het een leuk id!!
bye

[Quinzy]

Wow dat moet geweldig zijn om jullie aan het werk te zien samen. Leuk verslagje.

[kellybelly]

jaa! foto's je maakt me wel heel nieuwsgierig met die leuke verhalen! Je kunt echt veel met ze, super hoor!

[xyzutu2]

Foto's zijn er nog steeds niet, maar Blacky is inmiddels helemaal bekeerd: hij is inmiddels zo'n fan van het X-treme friendlien dat hij zodra de kans krijgt mij direct probeert over te halen dat liggend friendlien veel leuker is. Dus nu ben ik hem er juist van aan het overtuigen dat blijven staan tijdens de friendly game ook heel knap is...

Maar nu ik er over nadenk, kunnen we natuurlijk ook andere van de seven games in het liggen gebruiken... En dan een video in te leveren bij Eddy Modde met de vraag 'is dit zo goed?', waarbij Blacky bij de porcupine tegen de borst in een vloeiende achterwaartse beweging gaat zitten, tijdens het hoofd omlaag doen voor het halster omdoen volledig op de grond zakt en bij de porcupine game van zone 2 en 4 zich languit op z'n zij laat vallen...

[RebanKabriche]

heb beeld

Doe me een lol en plaats dat filmpje dan ook even hier

[kellybelly]

hahaha ik ook!! Jammer dat je dan toch niet de reactie van Eddy kan zien, meestal zegt ie niet zoveel op de formulieren....

[lila]

Vind het gerust knap wat je Blacky hebt geleerd, stressfree, doe dat je zeker niet na, maar dat soort trucen gaat me nou nét ff te ver. Dat complete onderwerpen dan. Doodliggen en hard slaan om hem xterme freindlyen terwijl hij voor "dood" ligt. Nee, dat stuit me toch tegen de borst; heeft teveel van een trucje om het trucje, snap je? Daarmee tast je i.m.o. het paard in zijn "zijn" aan. Kunstjes doen. Zonder doel. Soort circus. De brandende hoepel klinkt dan dichtbij....snap je m'n gevoel een beetje? Wat vind je daar zelf van? Als je paard zich zo aan je onderwerpt? Ook al is het fase 1, they know what happens before what happens happens, dus fase 1 is ook een promise....

[xyzutu2]

Doodliggen en hard slaan om hem xterme freindlyen terwijl hij voor "dood" ligt. Nee, dat stuit me toch tegen de borst; heeft teveel van een trucje om het trucje, snap je? Daarmee tast je i.m.o. het paard in zijn "zijn" aan. Kunstjes doen. Zonder doel.

Hmm, dat k]/images/smilies/regular_smile.gif[/img] Het is heel menselijk om op dingen en bewegingen etiketjes met emoties te plakken. Zo heb je het etiketje 'nuttig', die door traditionele ruiters op longeren met bijzet wordt geplakt en door Parelliers op circling games met een lasso om de hals, en het etiketje 'nutteloos' dat deze groepen nog wel eens op elkaar willen plakken, en beide tegelijk ook op vrijheidsdressuur plakken. Waarom tast het in vrijheid leren liggen vanuit het rollen het paard in het 'zijn' aan en het leren van een spin vanuit wijken voor druk niet?

De kunst van paarden trainen is in mijn ogen niet om een oordeel te vellen vanuit een menselijk standpunt, maar de training vanuit de ogen van een paard te bekijken. Een oefening als het achterwaarts is goed voor de dominantieverhoudingen en lichamelijke training van de achterhand volgens de mens, dus is het geen trucje maar waardevolle training. Er is echter geen enkele nh/dressuuroefening geestelijk en vooral lichamelijk zo veeleisend als het gaan liggen en weer opstaan. Erik Laarakker noemt het gaan liggen en rollen de ultieme work-out voor een paard. Lichamelijk en geestelijk gezien kan ik je redenatie dan ook niet volgen. Maar ook uit educatief oogpunt niet. Een back-up wordt een paard aangeleerd met behulp van actieve correcties (aanstaande of verzwaarde hulpen) en passieve beloningen (weglaten van deze druk) op het moment dat de ruiter daar om vraagt. Dood liggen leert een paard zonder correcties en met actieve beloningen (friendly game, voer) en op de tijdstippen dat hijzelf aangeeft dat hij het wil proberen.

Als ik dat allemaal bij elkaar optel, dan kom ik tot de conclusie dat een paard in vrijheid leren te liggen minder kunstmatig is als oefening en leerproces dan 90% van de oefeningen die we onze paarden aanleren omdat het zo hoort, zoals halthouden, yo-yo games of piaffe.

Wat vind je daar zelf van? Als je paard zich zo aan je onderwerpt? Ook al is het fase 1, they know what happens before what happens happens, dus fase 1 is ook een promise....

Waarom zou Blacky zich aan mij onderwerpen? Omdat hij gaat liggen? Het gekke is dat paardenmensen er vaak van uit gaan dat de ranghoogste paarden niet gaan liggen terwijl anderen blijven staan. Dat is juist 180 graden andersom: de ranghoogste paarden liggen in een hoop gevallen het eerst en het meest, simpelweg omdat zij door hun status ook als ze gaan liggen nog steeds de macht over hun omgeving hebben. Een ranglagere die vroegtijdig gaat liggen, maakt zichzelf juist nog kwetsbaarder. Onderwerpen betekent bovendien het accepteren dat je ten opzichte van een ander levend wezen machteloos bent. Nu heb ik al een hoop verschillende kanten van Blacky gezien, maar onderwerping nog nooit. Juist vooral niet als hij uit zichzelf gaat liggen, mij naar zich toe gebaart om te zeggen 'let op, dit wordt een kunstje, houd je voer alvast klaar!' en zich vervolgens op eigen initiatief plat op zijn zij laat zakken. Ik weet ook niet wat de fase 1 is in dit verband... Heeft de friendly game wel een fase 1? Volgens mij niet (als je paard niet blijft stilstaan tijdens de friendly game ga je hem steeds harder aaien totdat je in fase vier het bot aait?). Liggen op eigen initiatief heeft dat volgens mij ook niet.

Natuurlijk snap ik je gevoel. Iedereen heeft oefeningen die hij of zij niet leuk vindt om te zien. Ik heb dat gevoel bij paarden die op commando gaan liggen en vervolgens door de trainer met de benen omhoog op de rug worden gedraaid. Maar ik ben de eerste om te bekennen dat dat een volkomen irrationeel gevoel is en iets dat er ook eigenlijk helemaal niet toe doet: Als het paard die oefening op vrijwillige basis en zonder dwang heeft geleerd, dan is dat toch qua training zelfs paardvriendelijker dan te maken krijgen met verschillende fases bij het aanleren van de driving game? Ik vind het dan eigenlijk ook gewoon geestelijke luiheid van mezelf dat ik dat vooroordeel tegen die oefening heb. Het is ook dom. Als je paardentraining vanuit menselijke gevoelens gaat berationaliseren, dan mis je eigenlijk exact datgene waar het in paardentraining om draait: de gevoelens van het paard.


Trouwens, misschien is dit dan niet helemaal geloofwaardig, maar ik wil het toch even kwijt: Blacky beheerst het dood liggen al meerdere maanden en is er erg goed in, maar doet het nou ook weer niet elke keer als hij tijdens een training gaat liggen. Volgens mij omdat hij de oefening wat saai begon te vinden, want... juist sinds we het dood liggen zijn gaan combineren met de friendly game en het op de grond slaan, is hij niet meer van de grond af te slaan... Blacky is juist het type pony dat dat soort 'ponyonterende' dingen (onder het motto, hoe extremer hoe beterder ) te gek vindt. Dat ik het bij hem doe, is in feite ook vooral omdat hij het zonder steeds nieuwe varianten liever niet meer doet. Ik doe het dus niet omdat Blacky een paard is en omdat je paarden dit soort dingen kunt leren, maar omdat dit paard Blacky is en hij dit soort dingen van mij eist. Bij Sjors zou ik dit nooit van mijn leven doen, gewoon omdat Sjors hier absoluut geen plezier aan zou beleven. Dat bedoel ik met het denken vanuit het paard: niet eens vanuit het paard als diersoort, maar juist vanuit dat individu dat voor je staat. Dat is ook de meerwaarde van vrijheidsdressuur voor mij: het feit dat dat individu je in volledige vrijheid zijn persoonlijkheid voor kan leggen omdat er op geen enkele manier geleerd wordt met correcties.


Lang verhaal, maar dat is dus waarom ik je gevoel wel snap omdat ik het zelf ook wel eens onderga, maar het tegelijkertijd ook niet erken als een nuttige of rationele emotie. Het is een menselijke projectie op het paard, en dat gebeurt in mijn ogen nog veel te vaak.

[Callippo]

[quote="lila"]Vind het gerust knap wat je Blacky hebt geleerd, stressfree, doe dat je zeker niet na, maar dat soort trucen gaat me nou nét ff te ver. Dat complete onderwerpen dan. Doodliggen en hard slaan om hem xterme freindlyen terwijl hij voor "dood" ligt. Nee, dat stuit me toch tegen de borst; heeft teveel van een trucje om het trucje, snap je? Daarmee tast je i.m.o. het paard in zijn "zijn" aan. Kunstjes doen. Zonder doel. Soort circus. De brandende hoepel k]

Onderwerpen?

Het is toch juist een teken van extreem vertrouwen! Je kan een paard niet 'dwingen' om te blijven liggen, als jij met een zweep op de grond slaat (of je moet op zn hoofd gaan zitten)

En friendly game is de enige game die NIET met fases werkt, dus fase 1 is hier helemaal niet van toepassing.

Juist mooi dat je paard jou zo vertrouwt dat hij durft te blijven liggen. Liggen doen ze alleen wanneer het echt veilig is, dus in mijn ogen is dit een voorbeeld van erg groot vertrouwen.

Let wel: het lijkt me niet handig om nieuwe dingen voor het eerst te introduceren als je paard ligt. Dus niet bijv. voor het eerst een zeil over je paard heen trekken als hij op de grond ligt, maar dit soort dingen eerst staand oefenen.

[lila]

Dank voor je uitgebreide reactie.
Waar schrijf ik toch dat er fases worden gebruikt bij the friendly game? Die conclusie trekken jullie onterecht zelf. Het gaat simpel om het principe van de fases. Al reageert je paard op fase 0,5 ; they know what happens before what happens happens.

Blacky is juist het type pony dat dat soort 'ponyonterende' dingen (onder het motto, hoe extremer hoe beterder ) te gek vindt. Dat ik het bij hem doe, is in feite ook vooral omdat hij het zonder steeds nieuwe varianten liever niet meer doet. Ik doe het dus niet omdat Blacky een paard is en omdat je paarden dit soort dingen kunt leren, maar omdat dit paard Blacky is en hij dit soort dingen van mij eist.

griezelig, da's het enige woord dat ik hierbij heb, waar ligt straks de grens....

Lang verhaal, maar dat is dus waarom ik je gevoel wel snap omdat ik het zelf ook wel eens onderga, maar het tegelijkertijd ook niet erken als een nuttige of rationele emotie. Het is een menselijke projectie op het paard, en dat gebeurt in mijn ogen nog veel te vaak.

Tja, wij zijn nu eenmaal geen paarden, maar mensen. En we kunnen nog steeds niet Ã*n ziel van het paard kijken wat hij nu echt wil. Ik ken pony's die in een experiment uit eigener beweging naar het hek kwamen gerend om een praam opgezet te krijgen. Verslaafd aan hun eigen endorfine. Maar ze kwamen uit zichzelf. Uit vrije wil. Dat Black het bijna aanbiedt, dat zegt me dus allemaal niet zoveel.
En ik vind dat het de diepste aard van het paard aantast als je in feite hun natuurlijke gedrag zó verregaand wil beheersen. Dan ben je in mijn optiek alleen maar met Macht bezig. Met willen domineren. Met afleren van natuurlijk gedrag. En het paard is gewillig en geduldig, dat is algemeen bekend. Kunstjes als buigen en doodliggen vraag je niet van je beste vriend. Mijn mening.

[Callippo]

Wat jammer nou, buigen is juist een prachtige gymnastiserende oefening, mits op de juiste wijze aangeleerd. Ook zitten schijnt erg goed te zijn voor de spieren, nergens wordt de achterhand zo ver onder gebracht als tijdens het zitten

Zitten, doodliggen, buigen, passage, piaffe, het zijn allemaal vormen van natuurlijk gedrag. Het een niet meer dan het ander. Dat is toch alles wat we bij Parelli doen: communiceren met ons paard om diverse vormen van natuurlijk gedrag (alles wat het paard van nature ook kan/doet) uit te voeren.

Ik zie niet zo goed het verschil tussen je paard vragen in draf een cirkel om je heen te lopen, of hem te vragen te gaan liggen.

Als je shakira en elianne zo samen in de wei ziet liggen, vind je dat dan niet een prachtig voorbeeld van vertrouwen?

Een praam om krijgen is daarentegen geen natuurlijk gedrag.