Nee ik kijk niet dwars door mensen heen, gebruik mijn voelsensorenEn leef me in in anderen, dus dan "lees" je vaak het heikele punt.
Dat is ook het lekkere van Parelli, het werken ermee is al een psycholoog van jezelf zijn. Je loopt tegen al je onzekerheden aan, je gedachtengangen, en het zet je aan tot denken om tot een oplossing te komen. Hoe kan ik verandering brengen in een situatie.
En dan helpt inderdaad een cursus of een les, want je ziet jezelf niet hoe je handelt, een ander kan je erop attenderen. En dat zet aan tot verandering.
Maar de belangrijkste les die ik heb geleerd is genieten, en nog eens genieten. Geen frustratie meer voelen als het niet lukt, geen eisen en verwachtingen aan mezelf of Amon stellen, als het niet lukt zijn we er op dat moment niet aan toe, dus even aproach and retreat.
Probeer van die weegschaal af te stappen, bepaal je eigen koers, je eigen stappenplan. Niet steeds kijken wat een ander doet, of waar een ander is. Dat wikken en wegen maakt je onzeker, en daarin verlies je jezelf en je eigen mening en visie.
Vraag hulp voor dat wat je NU nodig hebt, en niet voor wat nog niet aan de orde is.
Owwwww wat ben ik weer lekker op dreef op de vroege ochtend, kom maar weer van de bank af Reban![]()
Maar ik bedoel het goed hoor, zag dit punt al een tijdje aankomen, merkte het aan je antwoorden en je vraagstellingen.
Dus hop, die lat op de grond, Kabriche onder de arm, en genieten samen, genieten van wat jullie samen al hebben bereikt.
En laat die vriendin nog maar even lekker dressuren, jouw tijd komt wel, en wie weet wil je dan niet eens meer haha, is het rondhobbelen door dat lekkere bos bij jullie al ruim voldoende.
Bladwijzers