Vandaag ben ik aan de slag gegaan met Passenger.
Op de grond alles ok. Tijdens de opzadel routine kwam onze Nemesis de bak binnen (een bonte shet van nog geen meter hoog waar Paardlief een mengeling van interesse en angst voor heeft). Even was Kev dus niet meer bij mij weg te krijgen terwijl hij ondertussen de shet in de gaten hielt. Na wat Cirkling rechts en linksom was alles weer ok en de aandacht weer gefocused.
Eerste 'probleem': volgens mijn boekjes (oude versie) is passenger nog met de leadrope gewoon als leadrope en niet als teugels vastgemaakt. Ik rij niet met een westernzadel en heb dus niet zo'n handige knop waar ik de leadrope aan vast kan binden. De oplossing die PP zelf aandraagt: leadrope tussen je riem steken vind ik eigenlijk wat link. Ik heb de leadrope dus gewoon als teugel geknoopt. Hoe doen andere forumleden dat?
Goed, opgestegen. Halt/stap, buigen naar links/rechts ok. Voldoende bevestigd om eens in stap en later in draf Passenger te spelen.
En jawel, daar gingen wij, soms wat harder, soms wat zachter in stap of draf over de hoefslag. Ik heb begrepen dat het idee van Passenger is dat het paard zn eigen weg kiest. In dit geval was het dus 'de hoefslag, de hoefslag en niets dan de hoefslag' (en bij voorkeur linksom).
Ik heb toch het idee dat ik hiermee het doel van de oefening voorbij schiet? Iemand een zinnige reactie hierop?
Overigens wel opmerkelijk dat zn reactie richting de shet gedurende de hele expeditie een stuk minder heftig was dan anders. Ik krijg toch zo'n donkerbruin vermoeden dat ik als ruiter normaal gesproken toch wat aanspande of de teugels meer oppakte zodra de shet ten tonele verscheen.
Bladwijzers