Ik wilde vanmiddag eens kijken hoe het met mijn EF zou zijn. Daarvoor is Enya een heel geschikt paard, want ze kan er wat van.. En ik zou ik niet zijn als ik niet juist een situatie zou gaan ópzoeken om haar uit de tent te lokken.
Rondom ons huis zijn 4 rijroutes, van allen ongeveer 3 kilometer. Je moet je voorstellen dat deze routes in een soort van cloverleaf liggen, met ons huis als middelpunt.
Nu is Enya een paard wat tegenwoordig best graag meegaat. Maar óf je gaat in een strait line naar het bos, of je doet 1 van de cloverleafbladeren. Het is natuurlijk vragen om verzet als je twéé cloverleafbladeren neemt, want dat wil zeggen dat je van huis gaat, je route rijd, weer richting huis rijd, en dan weer ervanaf! En dát was nu juist wat ik van plan was.. kijkend of ik voldoende savvy/arrows zou hebben om haar te overtuigen van mijn plan, zonder mijn geduld te verliezen.
We gingen van huis.. zonder zadel, want die wordt maar vies met dit weer. Zelfs de barebackpad waag ik daar niet aan. Zó op die natte rug dan maar *broeken kunnen in de was, en het vriest niet*
Ze begon lekker voorwaards, oortjes naar voren en goed op mijn hulpen. Eenmaal op de terugweg van het eerste cloverleaf ging ze harder lopen, we gingen immers weer naar huis.
Ik voelde haar weerstand toenemen toen ze besefte wat ik van plan was. Ze ging versnellen, vertragen, wilde afdraaien, en stond uiteindelijk stil, duidelijk in de veronderstelling dat ik mij vergist had, en me zó de kans gevend om mijn fout te herstellen..![]()
Ik begon met het geven van fase 1 voor stappen, fase 234 en hup daar liep ze weer.. twee stappen. Oke, fase 1... 234 en ja hoor, weer twee stappen. Ze begon nu geirriteerd te worden en verharde zich. Dit was bijna het moment om ervanaf te gaan. Ik probeerde het nog één keer. Fase 1...234! En ze werd BOOS! Ze draaide zich om met het plan haar zin door te drijven.
Niet dus! Ik eraf, dodelijk kalm, leadrope losgemaakt van het teugelmodel en... mama papa techniek doen. En ze was boos.. zo boos... haar hals boog zich als van een hengst, ze maakte geluiden die nog het meest deden denken aan een wild zwijn, haar spieren waren gespannen als een snaar en ze ging met vier benen tegelijk in de lucht! Maar dat alles met een slack in het touw! Ze paste donders goed op, dat ze bij me in de buurt bleef, want she knows what's coming next!!
En zo gingen we voorruit, achteruit, zijwaards, rennen en tergend langzaam en ik hoorde haar boze gekreun overgaan in zuchten..
Ik moest zóó erg lachen! Het zag er idioot uit, haar dominante gedrag *jaja ze is erg dominant en leftbrained op zo'n moment en ze weet donders goed waar ze mee bezig is*
En ik hield zó van haar.. ze was zo groot, en machtig en powerfull! En ik maar smilen en smilen, ik kon er niks aan doen. Vroeger zou ik bang zijn geworden van haar in zo'n situatie en gauw naar huis zijn gegaan vóór het uit de klauwen liep.
En nu ging haar boosheid langzaam over.. ik ben even later weer opgestapt toen ik een paaltje zag waar ik op kon staan en we zijn in harmonie naar huis gedraafd..
Bladwijzers