Vanavond voor het eerst met Vash een begin gemaakt met de friendly game. Hij was voor het eerst alleen in de bak, met kunstlicht. Dus netjes naar binnen gelopen en halster afgedaan. Hij liep meteen weg en ging snurkend de hele bak door. Ik heb wel touwtjes om de bak wat kleiner te maken, maar voor de eerste keer dacht ik, laat ik de bak maar groot. Ik ben blijven staan en heb gewacht. Aardig gekeken naar 'm. Na een aantal rondjes bokken en snurken kwam ie vlak langs me stappen en heb ik hem voorzichtig geaaid. Hij liep gewoon door dus ik weer wachten. Langzaam bleef ie steeds dichterbij me. En toen (totaal 15 minuurtjes later denk ik) kwam ie echt bij me staan. Ik heb hem geaaid in zone 1 aan beide kanten. Zijn hoofd zakte en hij werd rustig. Dus dacht ik: genoeg voor vandaag, halster weer omgedaan en rustig de bak uit gestapt. Van de week maar weer verder.
Oke....nu is mijn vraag aan jullie: heb ik het zo goed gedaan? Het voelde wel goed hoor. De volgende keer hoop ik hem helemaal te kunnen aaien. In de box is het allemaal geen probleem, maar in een bak van 20x60 is het toch een ander verhaal! Zal ik meteen morgen weer verder gaan of moet ik er een dag tussen laten? Jullie hebben dit allemaal al eens meegmaakt, dus brand maar los! Heb nog een hoop te leren tenslotte.

Antwoord met Citaat

. Ik heb het zo gedaan omdat het de eerste keer was dat hij alleen in de bak moest, en ik dacht dat als ik hem meteen vast zou houden hij dan erg druk zou blijven
. Ik dacht (ja ik denk tegenwoordig erg veel......
hihi) nu kan ie op zijn gemak zelf even de boel verkennen met al die enge schaduwen en dan wacht ik tot hij naar mij toe komt als zijnde een "comfort-zone". Dus de volgende keer doe het maar weer zo tot hij op een keer van het begin af bij me blijft. Hij staat de hele dag buiten met 3 andere paarden, en daar speelt ie ook mee, dus zijn energie kan hij overdag goed kwijt. Als ik met hem op stal bezig ben, blijft hij wel netjes staan, maar buiten is dan toch even spannender voor hem. Hij is net 2 en nu 14 dagen uit het koppel. Denk je dat het beter zou zijn om hem meteen aan het halster en de leadrope te houden? Het leek me een beetje vragen om moeilijkheden, vandaar dat ik het zo heb gedaan. Wel heb ik hem met het halster en de leadrope naar de bak gebracht en ook weer uit de bak.

.
. Dus eigenlijk klopt de titel van het topic niet.......En ik moest idd gewoon gaan zitten (mag in de box, in het land, binnen of buiten het hek) en NIETS doen. Gewoon zitten en lief "stiekum" kijken en aleen als je paard jou eerst aanraakt, mag je hem even aanraken. Niet gaan staan dan, gewoon blijven zitten. En als ie weer weg loopt; laten lopen. Het idee volgens hen: normaal gesproken vraag je altijd iets van je paard als je bij hem bent. Hij moet zijn halster om, je neemt initiatief om hem te benaderen en aan te raken. Nu doe je voor de verandering eens helemaal NIETS. Dat 30 minuten achter elkaar veranderd de manier waarop je paard over je denkt. No matter what zijn respons ook was; dus of ie nu wel of juist niet naar je toe is gekomen.

Bladwijzers