niet stilstaan na opstijgen, emotioneel?

[skey]

Ik heb er zelf mijn hoofd al over gebroken maar vind niet metteen een uitleg die me logisch en juist lijkt.

De uitleg:
Als ik opstijg blijft Aramis netjes staan tot ik zit en mijn stijgbeugels aan heb.
Vanaf dat moment begint hij te stappen, en dan echt doorstappen. Alsof hij ergens op tijd moet zijn of zo.
Dit is geen right brained actie, in tegendeel, hij blijft er heel cool onder.
Maar toch denk ik dat het iets emotieels is, alleen weet ik niet wat en hoe het op te lossen.

Vroeger deed ik de ORS tot hij bleef stilstaan, de ORS gaat goed maar als ik dan loslaat nadat hij zucht of zijn hoofd omlaag doet vertrekt hij weer uitzichzelf, dat is echt niet de oplossing. Daar wordt hij net heel erg kribbig van. Ook niet right brained maar echt gewoon verveeld door steeds weer die ORS.

Hij blijft ook braaf, probeert niets stouts en ik kan hem alle gangen laten doen en op life down weer een gang lager. Alleen naar stop lukt niet. Alhoewel, soms lukt het wel maar dan stopt hij om metteen weer te vertrekken in stap. Een zeer vlotte stap.

Ik weet dat als je niet kan stoppen je normaal niet mag draven en galoperen maar ik heb een tijd geleden de proef op de som genomen omdat ik het gevoel had dat ik hem wel weer naar stap kon zetten en naar draf vanuit galop.
Dat lukte inderdaad. Dat vond ik best raar en ik heb alleen fase 1 nodig...

Nu vraag ik me dus af wat het probleem is en waarom stilstaan zo moeilijk is. Hij is dan ook heel erg onrustig, nog steeds niet right brained maar zoals ik eerder al zei, het lijkt of hij ergens heen moet. Alleen is er geen eindpunt.

Als hij wat harder heeft gewerkt wordt hij wel kalm in stilstand en gaat hij het zelf aanbieden.
Ik ben er bijna zeker van dat het emotioneel is maar vind er niet metteen een oplossing voor of een uitleg.

Nog een toevoeging:
- dit is zo als we intensief grondwerk doen voor het rijden zowel zonder intensef grondwerk voor het rijden.
- Het is pas de laatse 4-5 maanden zo.

Misschien is het voor jullie duidelijker of hebben jullie tips?

[promptertje]

Het klinkt een beetje als Danny, alleen doet die het al haar hele leven en niet pas de laatste tijd . Erop zitten = lopen, in Danny's wereld, of misschien moet ik zeggen wás, want het gaat steeds beter.

Na het opstijgen doen we netjes eerst inbuigen rechts / links, en soms krijgt ze ook wel eens iets lekkers als ik er net op zit. Dat helpt soms wel, soms niet: soms grist ze het uit mijn hand en loopt dan direct weg .

Moet zeggen dat ik in het verleden ook nooit zoveel halt hield; ik oefende het wel, maar altijd kort en dan weer weg.

De laatst tijd hou ik bewust meer en meer halt; en dan blijven we ook echt even een poosje staan. Dat vindt ze heel moeilijk, maar toch zie je langzaam aan verbetering. Ik doe wat friendly game, of ik doe helemaal niks - en ze kan steeds langer stil blijven staan. Dat heeft ook een goede invloed op het stil blijven staan na het opstijgen, daar komt ook steeds meer rust in. Dus: veel en consequent oefenen.

Bij haar komt het denk ik vooral omdat ik er in het verleden te weinig aandacht aan heb besteed, en ze een erg voorwaarts paard is. Ik weet niet of dat helemaal te vergelijken is met jouw situatie.

[skey]

Ik heb er altijd veel aandacht aan besteed, daarom vinc ik het net zo gek. het ging ook altijd heel goed. Een tijd terug heb ik van Donderwolke te tip gekregen om hem dubbel zoveel passen terug naar achteren te laten zetten als hij uit zichzelf naar voren deed.
Dit ging even goed maar daarna ging hij echt op het halster hangen, het werd een krachtmeting en ik wist dat hij die toch zou winnen dus ben ik daar mee gestopt voor het zover zou komen.
Hij is wel erg voorwaarts maar dan zou het toch niet zo moeilijk mogen zijn om terug te gaan naar stilstand, voor hem is het erg moeilijk. Alsof hij worsteld om even blijven stil te staan maar zih dan gewonnen geeft en terug snel gaat stappen. daarom denk ik echt dat het emotioneel is...

tegenwoordig ga ik er even in mee. Jij wilt stappen, goed, maar daarna gaan we stilstaan oefenen. Maar dat lukt nog niet zo echt goed.

[nienke07]

O.K. ik ga een gooi doen... het kan zijn dat het helemaal nergens op slaat...maar hier is wat ik denk:
Het enige wat er steeds in me opkomt als ik je verhaal lees is : Cirkels! Het klinkt namelijk als het tegenovergestelde van 'my horse won't go' Net als daarbij, zul je moeten werken aan je 'toerental' Een who-horse loopt in een bepaalde versnelling met een (te) laag toerental ... Aramis loopt als het ware in een te hog toerental! Ik zou beginnen met veel cirkels lopen.. (een who-horse laat je juist veel lange stukken lopen).... om op zo'n manier te werken aan het beheersen van het toerental... op de cirkel oefenen in langzame, gewone en snelle stap. Als je 'beheersing' krijgt over Aramis zijn toerental...komt netjes halthouden vanzelf in beeld.... toch???

[myracara]

Myra heeft hetzelfde. Zowel het "op life down een gang verlagen maar niet vanuit stap naar halt op fase 1" als "weglopen bij het opstijgen".

Dat laatste heb ik verholpen met een trucje van Wim. Wat prompertje ook al vertelde, geef ik haar een koekje als ik er op zit.
Eerst geef je steeds een koekje vóór je opstijgt, gaat zitten, zet je paard stil en geeft hem nog een koekje. Nou is Myra redelijk etengericht, maar het werkte na drie keer al. Tegenwoordig heeft ze de neiging om niet meer te willen lopen voor ze een koekje krijgt. Dan kijkt ze echt zo om van "je vergeet wat". Maar dat neem ik graag voor lief moet ik zeggen, het is zo veel fijner om op te stijgen terwijl ze gewoon blijft staan. Dan gaat het hele rijden meteen fijner.

[promptertje]

Hihi, zo heb ik ook het te snel de box in lopen opgelost (en dat werkt echt!); eerst een snoepje voordat je naar binnen gaat, en nu blijft ze keurig wachten . Voer motiveert soms heel erg!

[skey]

Nienke, die tip had ik ookal van Mafhaf toen hij steeds uit zichzelf in draf ging. dat heeft goed geholpen. Nu moet ik tot mijn groots schaamte toegeven dat ik er niet aan heb gedacht om dat ook op dit probleem toe te passen. Goed idee joh!
We rijden al wel veel circels maar niet consequent tot hij minderd in zijn stap.



Bleef Myra niet staan terwijl je opstapte? Dat is best raar bij Aramis, hij blijft perfect staan terwijl ik opstap en ga zitten en dan alles in orde breng. Maar daarna zegt hij: oké, jij zit, ik ga nu stappen...
Ik doe ook wel eens wat met een snoepje maar toch liever niet te veel want hij wordt er zo happerig van. Hij heeft letterlijk eens een hap uit mijn vinger genomen terwijl hij naar het koekje graaide. Dat doe ik dus maar niet meer... Was net iets te pijnlijk.

[nienke07]

Gelukkig... was nog even bang dat ik volkomen uit mijn nek zat te kletsen!
Ken je overigens de dvd 'My horse won't go'?? vooral de uitleg over het controle krijgen over het 'toerental' binnen een bepaalde versnelling is iets wat niet alleen van toepassing is op een who-paard!

[skey]

Ken je overigens de dvd 'My horse won't go'??

Ja, misschien moet ik hem maar eens aanschaffen, das nog een goed idee
Alleen nog even sparen dan

[sanne]

Ik heb er altijd veel aandacht aan besteed, daarom vinc ik het net zo gek. het ging ook altijd heel goed. Een tijd terug heb ik van Donderwolke te tip gekregen om hem dubbel zoveel passen terug naar achteren te laten zetten als hij uit zichzelf naar voren deed.
Dit ging even goed maar daarna ging hij echt op het halster hangen, het werd een krachtmeting en ik wist dat hij die toch zou winnen dus ben ik daar mee gestopt voor het zover zou komen.
Hij is wel erg voorwaarts maar dan zou het toch niet zo moeilijk mogen zijn om terug te gaan naar stilstand, voor hem is het erg moeilijk. Alsof hij worsteld om even blijven stil te staan maar zih dan gewonnen geeft en terug snel gaat stappen. daarom denk ik echt dat het emotioneel is...

tegenwoordig ga ik er even in mee. Jij wilt stappen, goed, maar daarna gaan we stilstaan oefenen. Maar dat lukt nog niet zo echt goed.

Juist voor een go-paard is de oplossing waarschijnlijk toch achterwaarts. Als hij op het halster hangt betekent het dat hij niet naar achter wil, logisch want hij wil (emotioneel) naar voren. Achterwaarts gaan niet een bepaald aantal stappen (dat doe ik alleen als ze niet snel genoeg stopt), Als ze zelf alleen maar naar voren wil, balanceer je dat met naar achteren. Blijf dus naar achteren gaan tot het "soft" voelt. Dan lekker lang stilstaan. Ik begin rijden ook nooit met naar voren gaan, vraag meestal eerst iets anders. Bij een echt go-paard heb je dit niet zo 1-2-3 opgelost, je blijft die extreme gedachte naar voren balanceren met constant naar achteren gaan. Goed dat je het nu al probeert op te lossen, als je impulsion games gaat doen wordt het nog veel erger

[skey]

Goed dat je het nu al probeert op te lossen, als je impulsion games gaat doen wordt het nog veel erger

Hier zeg je zowat Sanne. We zijn begonnen met de IP games en toen is het begonnen. Door het vriesweer en de bijna constante harde ondergrond hebben we de IP's nog niet afgemaakt... zou het hier ook mee te maken hebben dan?

[Linda]

Wat ook nog een oplossing kan zijn: gewoon opstijgen, voeten in de beugels, friendly en er dan weer af. En dat een paar keer. Op die manier zal je paard niet 'assumen' dat opstijgen ook daadwerkelijk lopen betekent. Bovendien is het erg leuk om te oefenen, word je zelf ook soepel en rustig (friendly) van

[skey]

Das een ook supertip Linda... als we daar volgende keer eens mee beginnen en dat een paar keer doen en dan afzadelen. Kijken wat hij daarvan vind

[sanne]

Goed dat je het nu al probeert op te lossen, als je impulsion games gaat doen wordt het nog veel erger

Hier zeg je zowat Sanne. We zijn begonnen met de IP games en toen is het begonnen. Door het vriesweer en de bijna constante harde ondergrond hebben we de IP's nog niet afgemaakt... zou het hier ook mee te maken hebben dan?

ik denk het wel Bij de meeste ip's is stilstaan het belangrijkste. Duurt heel lang voordat een go-paard stilstaan fijn gaat vinden. Meestal gaat het met ups en downs, soms staan ze rustig stil, soms doe je een halfuur cloverleaf en ben je daarna nog een kwartier bezig om ze zowieso op het midden te houden. Ik heb zelf altijd het idee dat als je juist in die downs heel rustig volhoud (passive persistent ), ze een kwartier lang inderdaad elke keer keer terugzet, dat er dan een kwartje valt. Dan komen er steeds minder down momenten.
Als jij juist toegeeft als ze bracy wordt, zal ze daardoor alleen maar slechter worden. Blijf achteruitgaan tot ze soft wordt (en dus zelf achteruit gaat denken), dan gelijk los. Zodra ze weer vooruit gaat, weer gelijk achterwaarts.
Hoe harder je gaat, hoe emotioneler ze worden. Dus als je veel ip's in galop hebt gedaan, maar niet goed hebt afgesloten kunnen ze daar ook juist meer go van krijgen...

[promptertje]

Clover leaf was inderdaad heel behulpzaam om Danny te leren stil te staan. Omdat het steeds op hetzelfde punt is, ging ze er toch min of meer naar uitkijken .