hangen op touwhalster

**marleendenarend** · 03-01-06, 21:47

Een vriendin van mij doet een beetje aan parelli. Helaas is zij nog niet zo ver dat ze het hele programma volgt, maar ik heb een vermoeden dat ze daar uiteindelijk toch wel op uitkomt, want het lijkt alsof ze niet echt vooruit komt en problemen niet kan oplossen. Nu is ze vandaag wel voor het eerst met een touwhalster gaan rijden. Haar instructrice hield haar nog aan de longe, omdat haar paard soms ineens weg kan spurten alsof er beren in de bosjes zitten. Ik heb haar al vaak aangeraden om helemaal opnieuw vanaf het begin te beginnen, maar ze heeft moeite met het idee dat ze dan de tot nu toe opgebouwde dressuuroefeningentjes moet loslaten (die overigens zowieso al door haar vingers glippen). Als ik haar meer 'aanmoedig' wordt ze juist afstandelijker, dus ik doe het heel voorzichtig. Vandaag vroeg ze dus wat ze moest doen aan het feit dat haar paard nu na een 10 tal minuten ineens ontdekte dat hij op een touwhalster lekker zwaar kan gaan hangen.
Mijn eerste gedachte was wederom; gooi even alles overboord en zorg dat je de basis voor elkaar krijgt met parelli. Ik heb gezegd dat ik er even over zou nadenken. Als ik het goed heb, is het een probleem dat ze full contact rijdt met de touwteugels. Volgens mij is 1 van de redenen dat hij gaat hangen, dat er geen sprake is van een release als hij nageeft. De vraag is constant en zonder fases (ook bij haar grondwerk trouwens). Hij stompt erop af lijkt mij.

Wat is jullie idee hierover? Hebben jullie ervaring met hangen op het touwhalster? (rare vraag voor mij; ik rijd nog steeds op een losse teugel

)

Graag jullie mening, groetjes,

marleen

**Hanneke1980** · 03-01-06, 21:58

Volgens mij heb je helemaal gelijk! Als er geen release is weet dat paard toch ook niet dat hij goed doet.

Ik haat mijn neiging om aan de teugels / leadrope te trekken! 99% van de gevallen gaat het goed, en hangt mijn paard ook absoluut niet. Heel soms gebeurt het nog weleens dat hij ietsjes RB raakt en wat harder gaat dan de bedoeling is. Als ik hem dan bend till he stops zoals het hoort.. geen probleem. Maar soms heb ik geloof ik last van de 1 of andere blokkade en begin ik weer te trekken (ook al rijd ik met 1 rein) Nou dan trekt Unieko rustig terug, kan zo 7 rondjes bak duren. En gelijk heeft hij!!! (alleen waarom bedenk ik me pas na 7 rondjes renbaandraftempo

)

**Mafhaf** · 03-01-06, 21:58

Ze rijdt dus "slecht normaal" met een touwhalster, als ik het goed begrijp.
Ze heeft een constante (te hoge) druk, waar het paard op gaat hangen. Gelukkig rijdt ze niet met bit (toch??), moet je je voorstellen!

Ik vrees dat de enige echte oplossing is: PNH-programma ECHT volgen.
Ergens kwam een punt dat je 'soft feel' gaat vragen. Heb je onvoldoende vertrouwen respect en positive reflexes, dan kan je paard dan ook gaan hangen (deed Suus dus). Later wegen ze NIETS als je dat vraagt. Dus ik denk dat de enige oplossing is: bouwen bouwen bouwen.

Een paard dat inene wegspurt kan je prima noodflexen als je wat handigheid met je leadrope hebt opgebouwd (kun je gewoon thuis oefenen). Als je paard lateral flexion kent. Dan hoef je dus niet met contact te rijden. Trust them to respond but be ready to correct as necessary. Not more one than the other...

Succes!

**trea** · 03-01-06, 22:01

Loslaten. DaÂ´s de enige manier. Hij stoot zijn neus echt niet aan de grond. Ik snap Ã¼berhaupt niet hoe het kan trouwens, want je rijd niet op contact. Wil een paard met zijn neus naar de grond, dan laat je dat toe. Het paard kan alleen maar zijn hoofd leren dragen als er geen tegengewicht komt. Toen ik nog met bit reed, had ik met Enya precies hetzelfde prbleem. Ik had gewoon pijn in mijn schouders als ik van een rit thuiskwam. Ik heb van de ene op de andere dag het bit vervangen door de libra, en weer later door het touwhalster en het probleem nooit meer gehad. Maar geen contact vragen. Zeker in level 1 van Parelli is dat helemaal niet de bedoeling. Ik zou toch echt vooraan beginnen. Als het paard aan de longe moet omdat hij er anders vandoor schiet, is het moment er nog helemaal niet voor om er al op te gaan zitten. Dat is Ã©Ã©n van de filosofieÃ«n van Parelli. Alle problemen los je eerst op vanaf de grond. Level 1 is veiligheid, en savvy creeÃ«ren en dan pas ga je rijden.

**Mafhaf** · 03-01-06, 22:05

Oorspronkelijk Geplaatst door trea

Dat is Ã©Ã©n van de filosofieÃ«n van Parelli. Alle problemen los je eerst op vanaf de grond. Level 1 is veiligheid, en savvy creeÃ«ren en dan pas ga je rijden.

Je hebt uiteraard helemaal gelijk, Trea, maar ik moet altijd zo lachen om dat oplossen op de grond... met mijn Suusje. Halverwege level 3 grondwerk...

Die heeft daar gewoon maling aan. Aan dat oplossen op de grond. Kan een zonnetje zijn met grondwerk, alles fase 1 of 2. Pre flight checks allemaal OKEE. En vervolgens met rijden bokken dat ze er scheel van ziet. Maar goed, Suus kan dan ook niet lezen dus die kent de theorie niet zo goed en ik zit nu vreselijk off topic en ik zou dit helemaal niet moeten typen maar ik moest zo lachen!

**promptertje** · 03-01-06, 22:43

Ik doe even off topic met Karianne mee... Danny is het allermakkelijkste paard op de grond, altijd meewerken, left brained, enthousiast... en dan ga je er op zitten, je rijdt lekker ontspannen op de drafbaan...

Vervolgens komen er een paar IJslanders de baan op, die zijn tientallen meters bij ons vandaan, en.... alsof je een kanonskogel afschiet!!! Echt, van 0-75 in een tiende seconde! Helpt geen ORS aan hoor, gewoon even laten hollen en dÃ¡n terug nemen, dat geeft de meeste overlevingskansen

.

Tuurlijk, ik moet meer leider worden, haar het vertrouwen geven dat ik dat met die IJslanders wel voor haar oplos, maar op het moment zit ik nog op een ongeleid projectiel - dat op de grond het liefste en braafste paard is wat je je voor kunt stellen.

On topic: wel het touwhalster er om doen maar de rest van het programma weg laten kÃ¡n niet. Als je met een bitloze optoming rijdt, dan zul je je daar aan aan moeten passen. En ik vraag me af hoe iemand gewÃ³Ã³n rijdt, dat het paard meent te moeten gaan hangen op je handen. Ik heb nooit "hangers" gehad, ongeacht ras of optoming. Kennelijk is het met normal rijden al verkeerd gegaan, en dat los je niet op door hetzelfde te blijven doen met een touwhalster.

**trea** · 04-01-06, 02:08

Mafhaf en Promptertje: dÃ¡Ã¡r kan ik niet over meepraten nee. Bij ons werkt die filosofie wÃ©l heel goed. Bij Enya uit zich dat in dat ik bij haar heb leren de feel te volgen ipv het ruk en trekwerk vanuit het zadel. Allemaal geleerd vanaf de grond, en ze rijdt nu zo licht en lekker. Ik ken haar gewoon niet meer terug (nou ja, zij mÃ*j natuurlijk niet)
Bij Amy uit zich dat in: ik kan een probleem onderweg hanteerbaar houden, zowel voor hÃ¡Ã¡r als voor mezelf. En ik hoef nieteens meer altijd eraf te springen bij het naderen van een trekker of trein. Ik kan haar nu het vertrouwen geven om met een los teugeltje te laten stappen en niet al bij voorbaat in te grijpen, en gÃ©k, haar reacties zijn veel minder heftig, als toen ik haar strak vasthield uit angst dat ze er vandoor zou gaan.

Bokken en rightbrained wegknallen kÃ¨n ik gewoon niet bij mijn paarden, en daar ben ik ontzettend blij mee!

Uiteraard kom ik weer andere problemen tegen, waarbij de filosofie van Pat niet uitkomt, maar dat geeft niet, je arrows zorgen er toch voor dat je dÃ¡Ã¡r wel iets anders voor kunt bedenken?? Toch??
Maar zonder PatÂ´s filosofieÃ«n kom je er zeker niet uit. Met alleen een touwhalster omdoen ben je er nog niet..

**marleendenarend** · 04-01-06, 07:20

Ja, dat dacht ik dus ook. Ik ga het haar nogmaals aanraden los te laten wat ze nu doet (is al niet veel meer) en parelli te volgen vanaf stap 1. Ik hoop dat ik geen ruzie met haar krijg, terwijl ze het diep van binnen zelf ook al weet. Ik denk dat ze er gewoon veel moeite mee heeft haar paard zo achteruit te zien gaan (emotioneel). Hij geeft de signalen luid en duidelijk af.

Bedankt in ieder geval!

Groetjes, Marleen

**Lacuna** · 04-01-06, 09:45

inderdaad, loslaten.
Maar niet alleen die teugels. Dat is slechts het symptoom oplossen, het probleem zit veel dieper.
Een paard is een spiegel van jezelf. In de omgang met je paard worden al jouw fouten nog eens met een factor 80 ongeveer vergroot. En dan sta je voor een keuze: werk ik aan mijzelf, of los ik de symptomen op?
Werken aan jezelf is ontzettend moeilijk, het doet ontzettend veel pijn, en je moet iedere keer stappen terug omdat je route doodloopt. Maar het effect ervan is wel blijvend, en als jij tegen nieuwe problemen aanloopt, ben je sterk genoeg om ze allemaal baas te kunnen.
Wat je ook kunt doen, en wat je veel ziet binnen de paardensport, is de symptomen oplossen. Het probleem, de fout bij het paard leggen, om zo maar vooral niet te hoeven erkennen dat je zelf nog lang niet perfect bent.
Ze zou dus in principe even alles los moeten laten, en gewoon kijken en ook werkelijk zien. Het paard laat precies zien wat er fout gaat, maar het laat ook zien hoe je het zou kunnen oplossen. Hij zal je begeleiden bij iedere stap, 1000 maal beter dan welke instructeur ook.
Maar zo makkelijk als je dit even opschrijft, zo moelijk is het in de praktijk.
Groetjes, Lacuna