Bedankt voor je verslag! Jammer inderdaad dat de dag op zo'n manier afliep... Verder klinkt het wel erg nuttig dat er iemand vanuit een niet-zweverige hoek de principes van NH komt uitleggen![]()
Bedankt voor je verslag! Jammer inderdaad dat de dag op zo'n manier afliep... Verder klinkt het wel erg nuttig dat er iemand vanuit een niet-zweverige hoek de principes van NH komt uitleggen![]()
De clinic-dag was super interessant! Niet zozeer omdat er veel nieuw was, maar juist omdat het simpel en effectief was. Bekende technieken en principes van parelli wetenschappelijk verklaard. En ook is het duidelijker geworden dat NH eigenlijk een verkeerde term is, maar dat er wel een logische (politieke) verklaring achter zit dat ze die kant op zijn gegaan met hun verklaring. Meer daarover morgen. Ik heb genoten van de dag! Afsluitend etentje met Sanne en Eline was ook erg gezellig![]()
Ik ben benieuwd naar je verdere verslag! Ik.vond ook dat hij alle principes heel helder en duidelijk presenteerde. Basl nu toch dat ik niet naar dag 2 kon/ben gegaan
Klinkt goed! Ik hoor graag meer Evi![]()
Ik ben echt blij dat ik gegaan ben!
Heb een heel document vol aantekeningen gemaakt. Eigenlijk genoeg stof om een paar EquiZines mee te vullen
Een aantal dingen heb ik vandaag direct in de praktijk gebracht. Eén van zijn 'stokpaardjes' was het maken van overgangen per gang binnen 2 passen. Van draf naar halt mocht bijvoorbeeld in 4 passen. Als je paard er langer over deed, werkt de overgang niet meer als 'bodybuilding' oefening.
Een ander punt was het verschil tussen een 'snelle' en een 'langzame' diagonaal van je paard. Het geeft weer een andere dimensie aan rechtrichten. De meeste paarden hebben 1 diagonaal benenpaar dat sneller beweegt en 1 benenpaar dat liever wat traag is. Dit zie je vooral in een overgang terug (de snelle maakt dan een duidelijk grotere stap en kan moeilijk de 2e stap zijn in de overgang). Door je teugelhulpen iets aan te passen kun je hem gelijker maken hierin (dus het snellere benenpaar wat meer afremmen dan de andere kant).
Ook leuk was de 'last to halt, first to leave': als je oplet met welk been het paard het laatst stilstond, is dat meestal het been dat hij als eerste weer optilt.
Indirect rein gebruikte hij ook erg veel. Niet om te disengagen, maar om de schouder van het paard te besturen. En vanuit stelling en schouderbeweging werden de paarden in de les allemaal 'vanzelf' ronder.
Het mooiste aan de lessen vond ik toch de eenvoud en logica. Het simpel blijven communiceren, eerst 1 hulp goed installeren (bijv. halthouden) voor je verder gaat. Niet meerdere hulpen tegelijk geven, maar 1 voor 1. Teugel van de hals voor sturen, teugel tegen de hals voor indirect rein en 2 teugels voor HO. Meer heb je niet nodig. En natuurlijk telkens releasen, dat konden alle deelnemende paarden erg waarderen. De long walk (stap zo ruim mogelijk maken) afgewisseld met de langzaamste draf werkte goed voor nerveuze paarden. Als ze maar lang genoeg ruim stapten, gingen ze allemaal briesen. Ook hiervoor weer een wetenschappelijke verklaring: de lucht die een tijd vastgehouden werd in de longen, zit vol met CO2. Als dat in de neus komt, reageert het met vocht tot een zure oplossing die prikkelt, waarop het paard briest om dat kwijt te raken.
De theorieles in de ochtend was erg verhelderend. Heel in het kort kwam het erop neer dat leertheorie in de jaren '60 een negatieve lading kreeg en zo goed als verboden werd. De eerste NH trainers hebben zich vooral beroepen op gedragsleer, terwijl horsemanship eigenlijk veel meer over leertheorie gaat. Zonde, want de meeste trainers gebruiken zoveel punten hieruit, dat het jammer is dat ze het niet beter (wetenschappelijk) onderbouwen.
Andrew is trouwens groot voorstander van negatieve bekrachtiging, in combinatie met positieve bekrachtiging. Hij maakt zijn fases niet bijzonder hoog, maar uiteraard wel aanhoudend tot er een reactie komt.
Het is lastig om alles op te schrijven van gisteren, omdat het waarschijnlijk allemaal bekend klinkt, maar tegelijk maakte het ook veel indruk op de manier waarop hij het bracht. De paardjes mochten allemaal een lossere neusriem, minder druk op de teugels en veel vaker beloond worden. Fijn! En dan zegt hij ook nog 'we vinden het allemaal heel gewoon dat zo'n paard rondloopt met een ijzeren staaf in zijn mond, maar eigenlijk is dat helemaal niet normaal'.
Laatst gewijzigd door Callippo; 12-07-15 om 15:25.
Interessant Eveline, dank je voor het delen!
Ik heb er in het geheel geen bezwaar tegen, als je nog meer info met ons wilt delen.![]()
Idee om hem voor Equiday te vragen>? Klinkt als interessante wetenschappelijke onderbouwde visie!
Het Trekpaard "Een Levend Monument"
klinkt als beetje het verhaal van vrijdag. Hij legt het goed uit he! Met als aanvulling dat ik het idee achter een diagonaal ondersteunen door grotere hulp gevaarlijk goed vind ivm bouwen van patronen en weerstand tegen 1 teugel. Als je zorgt dat je contact altijd gelijk blijft worden de diagonale paren uiteindelijk ook gelijk. Ook bewezen
Plus dat de dingen die hij brengt qua rijden ook al heel lang bekend zijn maar fijn dat de knhs dus eindelijk iemand uitnodigt die dit uitdraagt. Hopelijk zorgt het voor verandering in de sport...
Was leuk zaterdag!
Weinig nieuws, maar leuk om hem een keer te horen spreken en te zien lesgeven. De meer biomechanische aspecten waren wel nieuw voor mij. Leuk verhaal ook over de geschiedenis van ethology vs. learning theory.
Ik moest vooral lachen om alle verbaasde gezichten, toen hij vertelde dat het aansturen van de achterhand neurologisch gezien compleet via de voorhand gaat, als in: de voorhand geeft aan wat de achterhand moet doen. De achterhand is alleen maar de motor. Dat wist ik eigenlijk wel, maar ik heb het nooit zo rijtechnisch bekeken dat je je eigenlijk vooral met de plaatsing van de voorbenen bezig moet houden.
De praktische dingen zijn dingen die ik allemaal al wel doe, maar er waren een aantal dingen waaraan ik wel wat meer aandacht kan besteden. Vooral het parkeren van het paard, het voorwaarts komen op vaste druk (porcupine zeg maar), zonder zelf eerst weg te lopen. De extreme tempowisselingen in de verschillende gangen (snelle stap, langzame draf en galop).
Het was heel interessant om alle even puur uit leer theorie oogpunt te bekijken. Ik zag wel ook dingen waarvan ik dacht, een stukje psychologie is soms ook niet slecht. Vooral het disengagen zou, denk ik, de resultaten nog veel sneller kunnen maken.
www.equimotion.nl: chiropractie, dry needling en (revalidatie)training
Tof! klinkt goed.
Een aantal jaar geleden sprak hij op het ISES conference, waar ik was. Ik was alweer vergeten wat ik allemaal van hem leerde. Toen had hij het over zijn 8 (leer)principes o.i.d., het was net NH, heel herkenbaar allemaal.
Overigens komen op zo'n conference allerlei onderzoekers als Andrew, die hun wetenschappelijke onderzoeksresultaten komen delen. Ontzettend leerzaam en begrijpelijk. Daar zijn ze met onderzoeken al veel verder met paardenwelzijn, dan dat vaak in de praktijk wordt toegepast.
Hier een link naar de ISES conference: http://www.equitationscience.com/ elk jaar vind die ergens anders plaats, 4 jaar geleden dus in NL.
Oh, ik dacht dat het eenmalig georganiseerd was. Maar blijkbaar dus elk jaar ergens anders. Dit jaar in Vancouver, beeeetje te ver om 'even' heen te gaan.
Wat leuk dat je daarbij was, Liza!
Had dat zelf ook: het is nuttig om regelmatig naar zo'n clinic te gaan, ook al wordt er veel bekende stof verteld, een opfrissing is altijd welkom.
De 8 principes kwamen ook voorbij. Het was al aan het eind van de lezing, dus hij moest er snel doorheen. En inderdaad: veel links met NH![]()
Klinkt interessant. Ben benieuwd naar je equizines van komende tijd Eveline!Bedankt voor het delen van de informatie!
Alleen dat van het diagonaal benenpaar snap ik nog niet helemaal. Zal eens googlen of ik er wat over kan vinden![]()
Klinkt echt interessant! Dank voor het delen Evi!
Haha klopt Evi, Vancouver is best ver! wel leuk.
Vorig jaar hebben een vriendin en ik nog overwogen om naar de ISES conference in Denemarken te gaan... Toch maar niet gedaan. wellicht wordt hij komende jaren wel een keer in Duitsland georganiseerd.
Overigens zijn de samenvattingen van die onderzoeken ook te downloaden op de site volgens mij... of via de nieuwsbrief...
Alhoewel het leuker is om het in de praktijk meteen te zien. naast lezingen/presentaties zijn er ook praktijkvoorbeelden, rijdend of grondwerk.
Wat ik het meest opvallend vond was dat de hartslag van de ruiter samen op ging met de hartslag van het paard. het maakt dus niet uit of ruiter of paard bijvoorbeeld ineens een hogere hartslag krijgt, ze gaan beide mee. Dat werd meteen gedemonstreerd. echt interessant!
Bedankt voor de verslagen! Ik zag op Facebook dat een kennisje van mij mee had gedaan maar ik kende de beste man niet!
A lot of people talk to horses, not many listen
Bladwijzers