Waarom heb *jij* gekozen voor NH?

[Prowisorio]

Als een soort spin off van de vorige discussie (op zoek naar een definitie van Normal) zou ik het leuk vinden om van jullie te horen waarom je je als NHer zou willen omschrijven. Ik neem tenminste aan dat de meeste forumleden zich als zodanig omschrijven?

Hoe ben je er mee in aanraking gekomen? Waarom sprak je dat zo aan, dat je besloot om je erin te verdiepen? Wat is er veranderd sinds die tijd?

Ik zal mijn eigen vragen trachten te beantwoorden:
Ik had een jong paard en was op zoek naar een manier om haar duidelijk te maken dat:
a) als ik op haar rug zou gaan zitten, dat niet iets was om zich over op te winden, maar gewoon weer iets 'raars' dat die tweebener verzon en
b) dat ik daar vandaan net zo goed met haar in gesprek kon gaan over van alles en nog wat, als wanneer ik op de grond stond.

Ik kwam erachter dat er een 'natural horsemanship' stroming bestond, die naast het rijden ook aandacht besteedt aan voorbereidende grondoefeningen en voor de hand liggende zaken, als je paard leren dat dat enge nauwe ding op wielen best wel meevalt. Ik herkende een heleboel 'dingen'... heel vroeger, als tiener, heb ik veel vrije (en ook veel officieel niet-vrije) minuten doorgebracht op een boerderij waar ook een aantal pony's rondliepen. Er liep ook zat jong spul rond (elk jaar werden er wel twee of drie veulens geboren) en elke zomer reden 'de meiden' er dus twee of drie 'in' (nee, niet de veulens, maar de inmiddels opgegroeide veulens van de jaren daarvoor!). Wat ik mij van die tijd herinnerde kwam erg overeen met wat ik nu las over NH. Niet dat het toen allemaal zo uitgedacht was.. je deed gewoon een dotje.. no big deal.. niet voor ons, de meiden en ook niet voor de pony's. Ik ben (helaas) zo oud dat ik nog kan schrijven dat ik 'te pony' over de zandheuvels van de A15-in-aanleg heb gereden ... dat deed je gewoon. Hoofdstelletje/halstertje en 'gaan met die banaan'!

Met die erfenis van toen en na meer dan tien jaar zonder paard doorgebracht te hebben, kwam ik terecht op een manege. Ik keek mij daar, zeker in het begin, de ogen uit. Dekens, ijzers, allerlei touwtjes en dingetjes aan hoofdstellen, zadels, bandages, tig verschillende soorten bitten, nog meer dan tig verschillende soorten voer (?.. ik dacht dat gras en hooi en wortels enzo...). Ik heb daar zo'n vier jaar doorgebracht.
Maar dat is en was mijn (paarden)wereld niet. Ik besloot een 'eigen stek' te zoeken, waar ik de dingen precies zo kon doen en laten als *ik* dacht dat goed was.

Vervolgens kwam ik NH tegen.. via boeken, internet, discussielijsten, clinics, enz. Wat ik toen niet kon omschrijven, kan ik nu wel zo omschrijven... het was voor mij eigenlijk een soort van terug naar 'af' gaan... voor wat betreft de wijze waarop ik vind dat (mijn) paarden 'moeten' leven en voor wat betreft de wijze waarop ik met mijn paarden omga.. op de grond of op hun rug.

Er is en blijft echter niets of niemand, van welke stroming dan ook, aan wiens 'regels' ik me houd... ik doe, net als vroeger, gewoon een dotje en mijn paarden laten me wel blijken wat ze er van vinden.

Hahahaha... ik kom er al schrijvende achter dat ik eigenlijk een stomme vraag stel.... voor mij bestaat er eigenlijk helemaal niet zoiets als 'dit is NH en dat niet'! Hoe kan ik jullie dan vragen waarom je 'er' voor gekozen hebt??????

Ik laat de titel lekker zoalstie is en de vragen ook ... want ik weet dat er voor velen wel zoiets is als NH en dat dat voor hen ergens voor staat.

Ik hoop overigens wel dat we hierover kunnen praten, zonder dat er allerlei narigheden over en weer gespuit gaan worden. Ik ben niet op zoek naar het verschil tussen NH en wat dan ook... ik ben op zoek naar wat NH voor *jou* heeft toegevoegd of veranderd in het omgaan met je paard. Voor mij was het dus een terugkeer

[niek]

http://137.224.239.40/nh/forum/viewtopic.php?t=3351 vrijwel het zelfde topic hier is dus ook mijn andwoord op de vraag.Der is trouwens wel een verschil tussen niet NH en wel maargoed dit terzijde voordat er weer een discussie ontstaat die toch al gaande is in een ander topic

[Jossie]

Waarom ik koos voor NH?
Ik heb er nooit voor gekozen, maar kreeg communicatie op basis van lichaamstaal al met de paplepel ingegoten, het slaan/schoppen naar dieren werd thuis niet getolereerd en de eerste les die ik leerde was dat een dier reageert op basis van zijn instinct en niet om de mens te zieken.

Kortom, mijn eerste kennismaking met het fenomeen manege was er eentje die me altijd is bij gebleven en waar ik lang slapeloze nachten van heb gehad (ik was toen een jaar of 10 denk ik). Hoe men hier met dieren omging was zo fundamenteel anders als alles wat gewend was, dat ik het niet kon en wilde begrijpen. Daarna heb ik tot mijn 20ste niets meer met paarden te maken willen hebben. Niet vanwege het dier zelf, maar vanwege de mensen erom heen.

Toen ik een jaar of 20 was, kwam ook het fenomeen NH in de mode. Wat deze manieren met elkaar gemeen hadden, was precies hetgeen ik ooit thuis had geleerd. In 1997 kocht ik mijn grote liefde Son en in 2004 Kate. Zij hebben nooit iets via de gangbare methode hoeven doen, alles op basis van NH.

Oja, Niek... noem mij dan maar blondt, maar wat bedoel je in hemelsnaam met onderstaand citaat? Doe maar het antwoord via de pb, dan lokken we ook geen discussie uit .

Der is trouwens wel een verschil tussen niet NH en wel maargoed dit terzijde voordat er weer een discussie ontstaat die toch al gaande is in een ander topic

[Prowisorio]

http://137.224.239.40/nh/forum/viewtopic.php?t=3351 vrijwel het zelfde topic

Ooooo... chips! Dat had ik gemist . Ik had wel in deze 'afdeling' van het forum gekeken of er al een dergelijk draadje was (geweest), maar ben niet alle afdelingen langs gegaan.

Ik dacht dat het toepasselijk was om hier die vraag te stellen, omdat het ook als antwoord kan dienen op de vraag 'Wat is natural horsemanship'.

Ik heb inmiddels jouw antwoord daar gelezen, Niek. Wat er niet in staat, is wat er bij/aan *jou* veranderd is sinds die tijd. Bovendien lijk je daar, zoals de meeste anderen, antwoord te geven, alsof er gevraagd is waarom je voor PNH hebt gekozen. Is voor jou/jullie PNH dus hetzelfde als NH? Wat zag je nou *precies* gebeuren die dag, waardoor je besloot Parelli's manier van trainen te adopteren?
Is dat wat anders dan bij mensen die Anky's manier van trainen gaan navolgen, omdat ze onder de indruk zijn van de wijze waarop Anky haar paarden rijdt en hoe haar paarden presteren?

[niek]

Ik heb inmiddels jouw antwoord daar gelezen, Niek. Wat er niet in staat, is wat er bij/aan *jou* veranderd is sinds die tijd.

De belangerijkste is toch wel dat wat ik doe bij mijn paard bewust is.Met de kantteking dat ik vind dat toen ik begon niet bewust genoeg bezig was met het waarom van een game.Wat is de functie van die "game" in de kudde.Wat straalt mijn paard uit en waarom.Dit zal ik waarschijnlijk over 4 jaar weer zeggen als ik terug kijk op deze periode.Het is een constant evaluerend proces.

Bovendien lijk je daar, zoals de meeste anderen, antwoord te geven, alsof er gevraagd is waarom je voor PNH hebt gekozen

Omdat *imo* het de meest toegankelijke de meest duidelijke en in geval van problemen ook het meest oorzaak gericht is.Ik was voor die tijd me al wat aan het inlezen over hempfling (jah op die leeftijd jah)Maar hier kon ik helemaal niks mee.Het ene antwoord riep weer 2 andere vragen en of onduidelijkheden op.Maar wat ik wel wist dat wat hij kon knap was er klopte iets hij kon/kan het alleen voor mij niet duidelijk overbrengen.Ik wou dit wel allemaal kunnen (in eerste instantie omdat het wel erg "Gaaf" was)maar jah zoals hij het uitlegte was het algebra.

Is voor jou/jullie PNH dus hetzelfde als NH?

jah de naam zegt het ook al : Parelli natural horse man ship.Parreli is niet meer dan een label om een programma terein "af te bakenen".En het is qua spullen ook wel lucratief natuurlijk .

Wat zag je nou *precies* gebeuren die dag, waardoor je besloot Parelli's manier van trainen te adopteren?

Ik zag een totaal vreemde die "right of the bat" meer kon met mijn paard dan ik kon.Dit zonder alle dwang die ik er achter zette.Zoals ik al eerder aangaf ik wou dit ook.En dit was mijn open deur, mijn kans.

Is dat wat anders dan bij mensen die Anky's manier van trainen gaan navolgen, omdat ze onder de indruk zijn van de wijze waarop Anky haar paarden rijdt en hoe haar paarden presteren?

Afhankelijk van je prioriteiten: Jah.Ieder meisje/jongen die begint met rijden in de dresuur wil iets berijken.Wie heeft het meest berijkt ? anky.Kortom haar trainings methode zullen wel goed zijn.Met die manier van training kom je ergens maar de manier waarop.Toen ik niet beter wist vond ik idd haar het summum.Nu weet ik wel beter en vind ik de manier waarop zij rijd en wat zij pretendeert te zijn hoogst irritant.Ik vind less is more.Maar als ik haar dan een paard met de kin op de borst zie laten lopen, sporen die in en uit de buik gaan met iedere pas.Dat is geen less is more laat staan hoe je het zelfvertrouwen van een paard hiermee kan slopen.Vraag je zelf is af: hoe vind jij het om als je je uiterste best doet (ieder paard doet dat in het aller begin het is de fout van de ruiter dat ie de zin er uit haalt)maar bij iedere pas een duw in de rug te krijgen omdat je anders niet zou blijven lopen....Ik zou dit hoogst iritant vinden.En als jij niet wil dat dat bij jou gebeurd.Waarom zou je het dan bij je paard wel doen?.Fouten maakt ieder mens en die zal je voor je paard altijd blijven maken (tot dat je lvl 10 bent )Wij zijn voor een paard super lomp.Helemaal als je dit vergelijkt met wat paarden in een kudde elkaar wel niet duidelijk maken met de kleinste verandering in uitstraling, in lichaamshouding.Maar als je dit probeert te voorkomen tot een minimum ben je *imo* goedbezig (hierbij laat ik normal of niet normal buiten beschouwing en ik ga dus ook niet in op of ik vind dat een normal dit wel of niet doet)

[Mafhaf]

Als een soort spin off van de vorige discussie (op zoek naar een definitie van Normal) zou ik het leuk vinden om van jullie te horen waarom je je als NHer zou willen omschrijven. Ik neem tenminste aan dat de meeste forumleden zich als zodanig omschrijven?

Hoe ben je er mee in aanraking gekomen? Waarom sprak je dat zo aan, dat je besloot om je erin te verdiepen? Wat is er veranderd sinds die tijd?

Grappig dat je de vraag op deze manier stelt, want daardoor denk ik erover na hoe ik mezelf zou noemen. NH-er? Nee geloof het niet. Als mensen vragen wat ik met mijn paard doe, zeg ik natural horsemanship, maar im zou mezelf niet als NH-er durven beschrijven, k]/images/smilies/nin.jpg[/img]

Ermee in aanraking: eigenaren bijrijdpaard deden het en lieten er iets van zien. Wat sprak me zo aan: een los paard dat terugpraat en ook nog eens op positieve wijze, wowerdewow! Kicken!

Sloot wel aan bij 10 jaar eerder de wereldpony die ik toen had, die dressuur echt stom vond, waardoor we bij de western terechtkwamen, en waar ik op halster en zadelloos de renbaan afragte..... toen nog wel

[Vita]

Tja ik heb nog niet zo lang gekozen om het op deze manier te doen. Ben eigenlijk nog niet eens begonnen hoewel ikmijn Level 1 pakket inmiddels binnen heb.

Ik heb een jonge merrie begin dit jaar gekocht. In het begin had ik problemen want ze was gewoon niet opgevoed. Ik heb meerdere malen skieeend achter haar aangelopen. Heb gehuild en wist niet wat ik moest doen. Ben via een lang verhaal toevallig bij een show van Monty Roberts terecht gekomen en heb na lang overwegen een halster, het zogenaamde Dually halster, meegenomen want bij hem werkte het dus ik wilde kijken of het bij mij oook zou werken. En eenmaal thuis gekomen aan de slag gegaan en het werkte. Ze was als een blad aan een boom omgeslagen.

Heb haar met dit halster zelf ingereden. Wilde eigenlijk niet met bit gaan rijden omdat ik toch alleen maar recreatief ging rijden. heb toch uitiendelijk een hoofdstel met bit gebruikt maar na een tijdje begon het bij mij te kriebelen ik wil dat mijn paard net zo geniet van het buiten rijden als ik an voor mijn gevoel hoefde ik daar geen hoofdstel voor te gebruiken maar kon het met minder.

Overigens Monty Roberts is een goede methode maar het is maar beperkt met wat je allemaal kan ermee. Dus ging ik op zoek naar wat anders.

Na lang speuren en neuzen ben ik hier terecht gekomen en ik heb veel gelezen en gekeken naar de foto´s enzo en ik dacht tja dit wil ik gaan proberen. Dit lijkt me wel een manier om Vita te laten genieten van het buiten rijden.

DUs ja het is een lang verhaal maar ik hoop dta het zo wel duidelijk is.

Groetjes Lidia.

[Free rinny]

Ik heb mijn antwoord in het andere topic ook opgeschreven, om een hoop schrijfwerk te besparen even de tekst gekopieerd

Ik deed aan NH voordat ik wist dat het NH was.. nog te volgen??
Mijn broer heeft een erg gevoelig paard (ondertussen niet meer van hem, maar voor het gemak), maar wij denken ook wel getraumatiseerd.
De stal uit rennen, echt stormen. bang voor grote voertuigen. Ze is ooit vast blijven hangen met het zadel achter een haakje geloof ik, toen ze de stal uit wilde en in het verkeer is ze achterna gezeten door een landbouwwerktuig.

Bij dit paard moet je veel geduld hebben en veel bij haar zijn, ze vertrouwd je dan helemaal, veel geruststellen.

Mijn broer en ik deden oefeningen met haar, veel ook om haar vertrouwen te winnen.

Later met mijn pony nu, ben ik freestyle lessen gaan volgen op aanraden en dit bevalt mij erg goed. We hadden problemen en de band tussen mijn pony en mij werd ook steeds minder, deze werd door het freestylen al aardig verbeterd. Ik ben mij toen meer gaan verdiepen in de NH stijl. Wat mij nog steeds goed bevalt en ik zou niet meer zonder willen

Op mijn vorige stal zag ik ook mensen rijden, waaronder mijn instructie waarvan ik dacht: Hoe heb ik ooit van jou les kunnen krijgen, het rijden ging met veel getrek, te strakke slof (zoals zij mij dit ook leerde) en alles werd gedwongen, als paard in protest kwam of iets niet snapte trapte ze haar sporen er nog even in, daarbij gaf ze niets om het rijden maar alles om de punten.
Dit was ook een reden voor mij om te stoppen met haar lessen en alles zo natuurlijk mogelijk te doen

[Feliz]

Ik heb onbewust altijd al aan NH gedaan. Voordat ik ooit van monty roberts gehoord had deed ik al een join-up met de paarden op stal en lette ik al heel erg op mijn lichaamstaal en manier van lopen met paarden. Ben toen eerst roberts tegengekomen en was daar toen enthousiaster over dan ik nu nog ben, maar daar kwam ik dus niets verder mee behalve dat ik bewust wist dat ik een join-up deed. Heb toendertijd hempfling gelezen maar kon daar zoals de meeste mensen drie keer niks mee. Met mijn vorige andalusier deed ik veel grondwerk dingen maar allemaal een beetje "fresstyle" in de longeercirkel, maar vodn dit wel erg luek gezine ik ehm naar me toe kon laten komen, kon laten verzamelen en alle kanten op kon sturen e.d. met lichaamstaal. Dat was een geweldig geveolig paard en sindsdien heb ik iets gezocht om mee verder te kunnen gaan. In die tijd daartussen pakte ik het inrijden van paarden eigenlijk ook al grotendeels "NH" aan. Toen ik anderhalf jaar geleden parelli tegenkwam had ik tijdelijk geen paard staan en ben begonnen met een pony met nogal wat rpoblemen en daar pakte het (zo kort als het duurde) geod bij uit. Daarna kreeg ik redelijk kort daarop weer een jonge pony wegens omstandigheden (ze stond er daarvoor niet zo geod bij zeg maar) en ben daarmee direct begonnen met parelli en heb haar op die amnier beleerd. Nu ik al een eind ben met die pony ben ik steeds enthousiaster geworden en nu ik sinds 2 maanden weer een andalusier heb ben ik met hem ook begonnen en ik ben op een aantal dingen na toch wel grotendeels "bekeert".

[sunshine4u]

Misschien beetje laat (aangezien laatste datum topicreactie) maar ik wou hier ook nog wel even mn zegje aan toevoegen
De eerste keer dat ik op een paard zat was ik een jaar of 4 denk ik. Mijn nicht had een paard Moonlight en ik vond dat natuurlijk helemaal geweldig.
Wat ouder (klasjes hoger op basisschool) gingen we altijd pony rijden bij een man in het dorp die ponies had. Gewoon een koehalster (woon op boerderij, dus dat was erg voor de hand liggend) en dan zonder zadel het land door. Ik heb dus ook zonder zadel leren rijden. Nouja, rijden, dat was meer gewoon blijven zitten (wat overigens best wel goed lukte hihi). Een buurmeisje van mij woonde ook op een boerderij en die hadden Friezen thuis en een welsh, daar heb ik beter leren rijden. Ook langs de weg ed, maar we reden ook vaak op de Friezen gewoon zonder zadel in het land (koeien halen ed). Dat ik een jaar of 13/14 was kreeg ik mn eerste eigen paard. Ik was helemaal gelukkig natuurlijk. Echter dat paard kreeg een beetje kuren op een gegeven moment, steigeren enzo, waarschijnlijk omdat ik gewoon te weinig ervaring had en het paard achteraf gezien verkeerd 'opgegroeid' en ingereden is.Deze is toen naar een vriendin van mij gegaan (ook hier aanwezig op NHforum, KellyBelly) waar ze het heel goed doet!! Ik ben ook heel blij dat ze daarheen gegaan is, want ze had ergens anders niet beter op haar plaats geweest. Daarna kreeg ik een welsharabiertje die, dat ik ging studeren, weg ging. Deels omdat ik te groot was, maar ook omdat ik alleen int weekend kon rijden dan en daar was ze gewoon te fel voor en ik vond het niet juist! In de manege zag ik toen altijd van die meiden rijden met paarden met alles erop en eraan en toen dacht ik van...dat wil ik ook!! Echter heb ik het ook altijd al geweldig gevonden om zonder zadel te rijden en met dat welsharabiertje ging ik ook gewoon zonder zadel en op het halster de weg uit, gewoon omdat ik 'r helemaal vertrouwde. Later kreeg ze weer een goede conditie (ze was verwaarloosd, dus bouwde ik langzaam activiteit op)en weer ze weer haar felle zelf, dus toen werd het wat gevaarlijker. Dat gevoel echter van zonder zadel en alleen halster en dan gewoon volledig vertrouwen, dat voelt fijner dan dat jij wat bedoeld en je paard wat bedoeld, maar je elkaar gewoonweg niet begrijpt. Ik heb thuis dieren waar ik heel goed mee overweg kan en eigenlijk niks hoef te zeggen en ze begrijpen me al en wederzijds...dat wilde ik met mn paard ook. Na de studie heb ik nu dus weer een paard en zijn we samen (KellyBelly en ik) begonnen aan NH. Zij wat voortvarender als ik, omdat ik daarnaast nog wou rijden. Daar ben ik echter nu mee gestopt (was nog niet zover met level 1) en ben nou helemaal bezig met Parelli. En het voelt goed...voorheen had ik wel eens niet zo'n zin om weer de strijd aan te moeten gaan, maar nu ga je meer een spel aan en dat is veel leuker. Het is ook gewoon leuk om te zien hoe je paard reageert op een simpele suggestie, waarbij je daarvoor (dacht) meer hulpmiddelen nodig te hebben...Je kijkt nu met hele andere ogen naar degene, waarvan je eerst dacht dat je ook zo wou rijden..

zo, das mijn (niet erg korte) verhaal....

[Lieky]

ik heb gekozen voor nh .....
bewust omdat ik het niet met de paplepel kreeg ingegoten
ik kreeg van mijn man mijn eigen veulentje ..Sagitta ...ik was 28 jaar!
op de pensionstal waar we stonden met onze zoon zijn paardje zag ik mensen paarden zadelmak maken met veel stress voor het paardje en veel slaan en schoppen ....dat wilde ik dus niet !!!!
Sagitta is in opfok gegaan ..en zelf dat snapte ze daar niet!!
na 1,5 jaar kwam ik via internet op de site van erik janssen (onc) in zijn verhaal kon ik mij erg goed vinden ..rust en begrijpelijk te "praten "tegen je paard...beetje gelijkwaardig.... samen 1 worden ...vertrouwen in en op elkaar ...
na een info avond bij hem thuis heb ik met hem gesproken en het viel me op dat hij erg rustig is..... ik ben zelf van mezelf erg druk ... (dacht ik)
na bijna 3 jaar elke 2 weken op neer te zijn geweest kwam zij naar huis...
en heb ik nog 1 maand met sagitta gewandeld en gespeeld...
ging zij naar erik... die haar zadelmak heeft gemaakt....
wat mij heeft veranderd ...dat ik rustiger ben door gewoon lekker met me paard bezig te zijn zonder zweep of sporen en merk dat er veel vertrouwen is op en in elkaar ...en .ik meer geduld heb gekregen

Met mijn veulentje Yankee (geboren 2006) hoop ik deze band ook op te kunnen bouwen ...wederzijds vertrouwen en respect.... zonder een zweepslag of spoor trap ..al moet ik zeggen yankee zal meer werk vragen ...hahaha