Mijn definitie van "normal" is omgaan met je paard zonder oog te hebben voor de natuurlijke instincten van je paard en alle problemen rondom dit paard op dezelfde manier op te lossen (zoals men dit al jaren doet). Dus verzet is een teken van dwars zijn en is er puur en alleen om de ruiter dwars te zitten.
Als "abnormal" (wat de meesten hier dus zijn en ik ook), ga ik ervan uit dat het gedrag van mijn paard een gegronde reden heeft en dat verzet bedoeld is om mij iets duidelijk te maken en dus niet om mij dwars te zitten. Daarnaast heb ik de morele plicht tegenover mijn paard om haar zo goed mogelijk te verzorgen, te huisvesten en alles wat er nog meer bij komt kijken.
Misschien ben ik volgens de mensheid hier niet abnormal genoeg, omdat ik naast Parelli ook andere inzichten toepas en benut, maar normal (volgens mijn eigen definitie) ben ik zeker niet... Trouwens, ik doe hetgeen waar ik en mijn paard ons beiden goed bij voelen en dát is voor mij het belangrijkste!
Bladwijzers