RB, LB of allebei? Goed/slecht @liberty

[Marie]

RB, LB of allebei? Goed/slecht @liberty

Ik heb hier mijn eigen mening over, maar ben benieuwd naar de meningen van anderen. Misschien kan dit een interessante en leerzame discussie zijn voor velen Ik krijg niet alles helemaal goed geformuleerd maar ik heb mijn best gedaan!

Vaak wordt gesteld dat RB “slecht” is en LB “goed”. (Met slecht bedoel ik in dit geval “niet-fijn”, vooral voor het paard dan, maar ik vind er geen beter woord voor.) Maar is het wel zo zwart-wit? Is er niet heel veel grijs daartussen? Hoe interpreteer je bepaald extrovert gedrag (rennen, bokken, snurken, snuiven, blazen), en wat doe je ermee at liberty? Kan een paard mild RB gedrag leuk vinden?

Wanneer je at liberty met je paard speelt, en die gaat er op een gegeven moment vandoor om wat heen en weer te paraderen/bokken/..., hoe kunnen/moeten we dit dan interpreteren? Dit kan volledig RBE of volledig LBE zijn.
Maar het kan daar ook ergens tussen zitten, en wanneer is het leuk/goed? Kan een paard dat er vrij RB uitziet dit toch zelf opzoeken/leuk vinden? Kan dit “leuke adrenaline” zijn?
(Ik heb het hier NIET over een volledig RB paard dat over de rooie gaat! Het lijkt me vanzelfsprekend dat je die sowieso wel meer steun moet geven, wat in de praktijk meestal online spelen betekent.)

Als een kudde samen gaat rennen zijn ze volgens mij toch ook niet altijd helemaal LB? Door de algemene energie van al die paarden samen in beweging kan er toch ook een soort spanning ontstaan die wel leuk is? (Ook hier heb ik niet over een geval waarin ze schrikken van iets en daardoor gaan rennen!)


Mijn geval (zie filmpje): Sofie, mijn haflinger, kan at liberty wel eens wat gaan rennen en voor mij lijkt het dat ze het best leuk kan vinden, en me er bijna mee uitdaagt. Ze kan op momenten echt het prentje van een RBE worden en dan echt met haar hoofd zo hoog mogelijk in de lucht vanuit harde galop tot stilstand komen en eens héél hard uitblazen uit haar neusgaten (niet briesen!), altijd recht voor/naar mij. Zijn er mensen die dit herkennen en hoe interpreteren jullie dat? Ik interpreteer dat als RB maar tegelijkertijd bijna als uitdagend LB "kom maar op!" En ik krijg niet de indruk dat ze "help ik ben RB!" roept maar dat ze het soort van expres doet en het wel eens leuk vind om een beetje rond te paraderen Vooral omdat ze open blijft voor communicatie, heel snel gaat likken en kauwen en gewoon nog kan meedenken. Allemaal redenen waarom het voor mij geen “slecht” of "niet-fijn" RB gedrag is hoewel het wel zo kan lijken. En daardoor krijg ik dus ook niet de neiging om dan maar snel online verder te gaan en haar te helpen aangezien ze dat in mijn ogen op dat moment niet nodig heeft. Maar misschien interpreteren sommigen dit helemaal anders?

Let niet op de zwarte sokken en staart



Dus, wat denken jullie?

[promptertje]

Ik vind Sofie nog erg mild in haar rennen . Ik heb een RBE merrie gehad en heb nu een LBE hengst, die allebei flink explosief kunnen zijn in hun uitspattingen. Van de merrie heb ik eens een horsenality rapport laten maken, waaruit bleek (en dat wist ik zelf natuurlijk ook al) dat ze juist tijdens het spelen, als ze zich goed voelde, de overstap maakte naar LBE. Al die zaken die jij beschrijft, zoals staart in de lucht, hard snuiven, gekke sprongen maken, hoorden bij de LBE kant en dat is dus "leuk" voor het paard.

Als mijn merrie echt RBE werd, dan was er niets leuks meer aan voor haar. Meestal was dat in een situatie onder het zadel waarin we iets in haar ogen heel engs tegen kwamen, en dan dacht ze letterlijk "rennen voor mijn leven". Niet leuk voor haar, niet leuk voor mij om mee te maken. In de bak met spelen kwam dit nauwelijks voor, een enkele keer maar als er een "eng voertuig" zoals een hele grote trekker langs kwam. Ze rende dan echt uit angst, wit van haar ogen was te zien, bang in een hoekje staan, weg vliegen zodra het enge ding weer enigszins haar kant op kwam. Ook dat was bepaald niet leuk voor haar.

Dus nee, ik geloof niet dat RBE zijn leuk is voor een paard. De explosies tijdens het spelen lieten zich altijd lezen als LBE; ze konden nog kijken naar zaken, liepen niet uit angst obstakels omver, maar hadden een meer "uitdagende" houding - en dát vind ik zelf ook leuk .

[senta]

Ben het met Prompertje eens. Ik zou het gedrag ook interpreteren als LBE. Spelen, uitdagen en een scheutje dominantie erdoor. RBE wegvliegen komt voort uit angst en stress en is gewoon naar voor een paard. Lang niet al het rennen en vliegen is direct RB, wat jij beschrijft en wat ik zie op het filmpje zou ik interpreteren als LB. mijn eigen hadlinger kan dat op vrijwel dezelfde manier doen.

Het is wel belangrijk om een onderscheid te maken tussen het karakter van je paard en de horsenality die daarbij hoort aan de ene kant en het gedrag dat een paard op een bepaald moment vertoont met bijbehorende horsenality. Ik zou daarbij niet willen stellen dat LB altijd goed is en RB altijd fout als je kijkt naar het karakter. Eerder dat extreem LB of extreem RB niet fijn is. Extreem LB betekent vaak extreem dominant, afhankelijk van of ie i is of e heb je dan een paard dat zich verzet door zich terug te trekken en niet mee te werken of een paard dat zich heel expliciet verzet. Extreem RB betekent veel angst en stress. Waar je naar streeft is om je paard milder te krijgen, dus een RB paard meer richting LB en ja, ook andersom. Een dominant paard wil je het liefst ervan overtuigen dat hij bij mensen toch echt minder dominant moet zijn. Paarden die van nature wat aan de RB kant zitten kunnen heel erg aanhankelijk worden als ze je vertrouwen, de van nature LB gessten zijn vaak toch wat onafhankelijker.
Een RB paard wil je dapperder maken en leren dat hij je kan vertrouwen, een LB paard wil je overtuigen van je leiderschap en meegeven dat het leuk is om samen dingen te doen. Zo'n zelfde balans zoek je tussen introvert en extrovert. In de samenwerking met de mens zoek je dan dus ahw naar gedrag dat min of meer gecentreerd is.

[Feliz]

Er kan soms wel een grijs gebied zijn, maar dan is het aan ons onm te zien wat de overhand heeft. Als ik bijvoorbeeld met mijn RBI jonkie speel @liberty kan ze ook echt bokkend rondrennen enz en soms slaat dat om in langs het hek rennen aan de kant van de kudde, inderdaad over obstakel struikelen enz en een ongunstige lichaamshouding. Zodra ik dat zie vraag ik haar iets dichterbij of naar me toe, zet het ander op en ga verder waarna ze soms direct weer LB is. Ze raakt zichzelf dan een soort kwijt in haar eigen drukte in het spel en dat is niet fijn voor haar.
Nu ik er steeds eerder bij ben en beter kan voorkomen dat haar spel omslaat in "te spannend" is ze veel meer ontspannen en is het spel ook rustiger. Net zoveel exuberance maar minder rennen.
Wat senta zegt; TE LB is ook niet goed Al ze snotty word en beetje te makkelijk met in mijn ruimte rennen e.d. dan kies ik liever voor een moment van duidelijkheid vanuit mij, wat misschien leidt tot een RB moment voor haar maar wat haar over het geheel wel helpt om rustig te worden en de kaders beter te begrijpen.

[Gilraen]

Ik ben het ook met bovenstaande reacties eens.

Max die kon vroeger gelijk dat RB plaatje: hoofd omhoog, staart arabier en voluit rennen of piaffe of passage (vooral als er paarden langsreden), maar je zag dan aan heel zijn manier van zijn dat hij niks bang was. Het was puur: kijk mij de stoere hengst uithangen ook al ben ik een ruin. Hij deed dan ook uitblazen, bokken, steigeren (ver van me af). Hij was bovendien ook serieus beledigd als ik zijn hele show negeerde (hij vond catching game spelen ook echt oprecht fijn namelijk). De momenten dat hij schrok, dan was er wel angst en stress te zien en dan moest ik hem duidelijk aangeven dat ik er was en dat alles ok was. De momenten dat hij het vanuit blijdschap deed, wist hij heel goed dat ik er was en waar ik was. Zo kon ik het soms ontdekken of het LB of RB was. Maar ik was toen nog maar heel pas met parelli in aanraking gekomen, dus wellicht waren er veel meer signalen die ik nog niet zag. Ik keek naar ogen, hoe hij aanvoelde (uitstraling) en of hij zich bewust van mij was.

[Maritje1991]

Het is wel belangrijk om een onderscheid te maken tussen het karakter van je paard en de horsenality die daarbij hoort aan de ene kant en het gedrag dat een paard op een bepaald moment vertoont met bijbehorende horsenality. Ik zou daarbij niet willen stellen dat LB altijd goed is en RB altijd fout als je kijkt naar het karakter. Eerder dat extreem LB of extreem RB niet fijn is. Extreem LB betekent vaak extreem dominant, afhankelijk van of ie i is of e heb je dan een paard dat zich verzet door zich terug te trekken en niet mee te werken of een paard dat zich heel expliciet verzet. Extreem RB betekent veel angst en stress. Waar je naar streeft is om je paard milder te krijgen, dus een RB paard meer richting LB en ja, ook andersom. Een dominant paard wil je het liefst ervan overtuigen dat hij bij mensen toch echt minder dominant moet zijn. Paarden die van nature wat aan de RB kant zitten kunnen heel erg aanhankelijk worden als ze je vertrouwen, de van nature LB gessten zijn vaak toch wat onafhankelijker.
Een RB paard wil je dapperder maken en leren dat hij je kan vertrouwen, een LB paard wil je overtuigen van je leiderschap en meegeven dat het leuk is om samen dingen te doen. Zo'n zelfde balans zoek je tussen introvert en extrovert. In de samenwerking met de mens zoek je dan dus ahw naar gedrag dat min of meer gecentreerd is.

Dit ja

[Marie]

Wat me opvalt hier is toch dat jullie het heel gescheiden lijken te houden. LB of RB. Bij Sofie zag het er in dit geval wel oké uit (helemaal mee eens!) "en dus is het LB". Voor mij blijft dit hoe dan ook heel even RB gedrag, maar mild, waardoor ze daarna weer snel terug kan switchen naar LB. Maar dan blijft het nog steeds RB voor mij. En dus kan mild RB zijn dan ook niet leuk zijn? Of blijven jullie het hoe dan ook als LB bestempelen als het leuk is voor een paard, en wordt het enkel RB in echt beangstigende situaties?

Even een vergelijking.
Mensen kunnen ook LB of RB zijn. En LB is fijn, veilig, zeker. Maar we worden dit ook wel eens beu, en gaan dan op zoek naar een kick. Bv. een achtbaan. Daarop ben je toch wel wat RB he! Ik allesinds
Daarom zat ik te denken. Zou dat bij paarden in veel kleinere vorm dan ook niet kunnen. Dat die RB adrenaline stoot wel leuk is voor even, zonder dat je paard daarom helemaal door hoeft te schieten in die RB state of mind.

[promptertje]

Ik ben 100% LBI. Ik moet niks van achtbanen, bungy jumping of andere dingen hebben die voor mij RB aanvoelen. Ik vind die RB adrenalinestoot helemaal niet "leuk". En aan mijn merrie zag ik dat zij het ook niet bepaald leuk vond. Als ze rende uit LB gedrag, vond ze het wél leuk. Bij mij is het inderdaad zwartwit: bij LB voel je je goed, bij RB niet. Ook niet "even". En paarden zijn volgens mij van nature helemaal niet op zoek naar een RB-kick, dat is iets typisch menselijks en zou verklaard worden in de psychologie als mensen die een tekort aan dopamine of zoiets hebben (ooit eens gehad in een psychologie-module maar ik weet niet precies meer hoe het zat). Ik ben blij dat ik kennelijk van nature al genoeg dopamine heb circuleren

[Marie]

Ik ben 100% LBI. Ik moet niks van achtbanen, bungy jumping of andere dingen hebben die voor mij RB aanvoelen. Ik vind die RB adrenalinestoot helemaal niet "leuk".

Mijn voorbeeld was dan misschien ook wel een beetje extreem. Neem dan dat je op cursus gaat met je paard, of je gaat op reis, ... Je gaat iets doen wat je heel leuk vind, erg naar uit kijkt, en misschien toch ook wel een beetje spannend vind. Dan krijg je zo van die zenuwen. Ik ervaar die zelf niet als "niet-fijn" RB, maar LB is het ook niet. Ervaar jij dit wel als duidelijk één van die twee, of an je dat wel zien als iets dat in een grijze zone zit?

[promptertje]

Als ik iets ga doen dat ik leuk vind (zoals in mijn eentje naar Zwitserland naar Linda Parelli ) dan ben ik daar geen moment zenuwachtig over . Maar om even terug te gaan naar de paarden: het lijkt alsof jij vind dat extravert gedrag (veel rennen) vaak een RB elementje heeft. Rent Sofie misschien niet zo vaak? Mijn paarden zijn gefokt om te lopen, en dat doen ze dan ook graag en veel. Ik heb tijdens elke speelsessie wel een bok-bok-ren-ren stuk er in zitten. Dat is praktisch altijd een yiehaaa wat heerlijk om te rennen onderdeel. Beyond gilt er soms zelfs bij - maar het is echt één en al LB . Na afloop komt hij altijd al hijgend en blazend naast me staan met een soort uitdrukking van "zo dat was effe lekker hollen" .

[Marie]

Nee hoor, met wat jij beschrijft zie ik een heel LB paard voor me Maar wanneer de benen echt wieltjes worden, hoofd heel hoog, en er gesnurk en gesnuif bij komt, dan wel. Wanneer ze dan toch nog vrij aanwezig blijven enzo (de situatie die ik schetste en toonde met Sofie) dan is het toch ook weer niet volledig RB.

Trouwens, nog even over het vorige. Ik denk niet dat paarden van nature echt op zoek zijn naar een kick ofzo. Ik denk wel dat ze het leuk kunnen vinden wanneer er toch wat adrenaline bij komt kijken wanneer ze vanuit een LB toestand zijn gaan rennen (alleen of in groep) en daar net wat te veel in op gaan zeg maar. Sommigen kunnen RB worden van hun eigen gedrag, in dit geval snelheid. In de hersenen gaat dat volgens mij zo dat ze hun eigen gedrag "observeren", die prikkels komen binnen: "hmm mijn benen gaan heel snel, mijn ademhaling gaat sneller en sneller, ..." dus dan zal er ook wel iets zijn. Dan worden ze soms RB. Maar zo lang dit in kleine mate blijft kunnen ze het volgens mij toch nog leuk vinden.

[promptertje]

Dat het over kan slaan naar RB ben ik met je eens hoor - Mera omschreef dat ook al goed. Alleen denk ik nog steeds niet dat het paard het dan nog leuk vindt. Maar we kunnen het ze jammer genoeg niet vragen .

[Marie]

Dat het over kan slaan naar RB ben ik met je eens hoor - Mera omschreef dat ook al goed. Alleen denk ik nog steeds niet dat het paard het dan nog leuk vindt. Maar we kunnen het ze jammer genoeg niet vragen .

Als het weer even snel terug naar LB kan gaan, waarom dan niet? Als het daar zo een beetje op de rand balanceert? Ik heb het dus niet over puur RB, en ook niet over puur LB. Ik vind het heel moeilijk om uit te leggen wat ik precies bedoel maar duidelijker dan dit kan ik niet! Inderdaad jammer dat we het ze niet kunnen vragen! Dat zou handig zijn

[Gilraen]

Mja ik denk misschien inderdaad wel Marie. Want paarden zijn van nature gewend om zo nu en dan eens flink aan de kletter te moeten gaan voor een roofdier. Ik denk dat als een paard nooit eens (minimaal} RB is dat het inderdaad ook niet gelukkig is. Dacht zelfs dat die paardengedragtherapeut daar ook over gesproken had tijdens die sessies, maar ik ben zo druk geweest en moe dat mijn hoofd erg wollig aanvoelt. Maar ik ben vrij zeker dat die ergens wel zoiets zegt.
Vergelijk met dat groen-oranje-rood. Als het altijd maar groen is, wordt het saai en soms zelfs ondergestimuleerd. Je wil af en toe naar oranje(nieuw, leren,...), met de mogelijkheid om terug naar groen te kunnen gaan (dan voel je je goed, I did it!), maar het rode (paniekzone) wil je wel vermijden. Zoiets zegt mijn wollig hoofd dat die therapeut over sprak.

[Marie]

Vergelijk met dat groen-oranje-rood.

Dankjewel voor de woorden Fiona! Dat is duidelijker dan zwart-wit met grijs... LB = groen, RB = rood. En wat ik denk is dat oranje misschien wel nog leuk kan zijn voor een paard.