aanbieden van water als doel

[promptertje]

Ik zie er nog steeds geen enkel voordeel in eerlijk gezegd, maar ben wel blij met het uitgebreide antwoord van Annelies. Ik vind paarden al zo afhankelijk van ons voor zowat alles, van mij mogen ze dan water als praktisch enige "vrije" behoefte houden. Ik heb uiteraard geen enkel idee hoe het paard er tegenover staat, maar het druist tegen mijn eigen gevoel in. Dat heb ik trouwens bij meerdere (Parelli)instructeurs hoor, mijn antipathie tegen zaken die op mij als "macho-gedrag" overkomen. In Zwitserland ook meerdere instructeurs leren kennen van een kant waarbij ik dacht "van jou wil ik dus nooit les", de ideeën verschillen teveel en dat heb ik met Mikey ook altijd gehad. Gelukkig denkt niet iedereen er zo over, is er voor iedereen wel een "passende" instructeur te vinden en kunnen we allemaal onze eigen beslissingen nemen.

[whoopie]

Als je een vergelijking zou maken naar hoe het er in de natuur aan toe zou gaan, dan zou de leidmerrie en hengst eigenlijk bepalen wanneer er gedronken word, zij bepalen nml de route en zoeken drinkplaatsen uit. Of zie ik dat verkeerd. Dan zijn het uiteindelijk ook de leiders die bepalen wanneer er gedronken kan worden. Dus op die manier zou je dan wel een parallel kunnen trekken.

[Feliz]

Als je een vergelijking zou maken naar hoe het er in de natuur aan toe zou gaan, dan zou de leidmerrie en hengst eigenlijk bepalen wanneer er gedronken word, zij bepalen nml de route en zoeken drinkplaatsen uit. Of zie ik dat verkeerd. Dan zijn het uiteindelijk ook de leiders die bepalen wanneer er gedronken kan worden. Dus op die manier zou je dan wel een parallel kunnen trekken.

Maar die leidmerrie gaat niet als er een meertje is waar ze ze heen heeft geleid, ergens op de oever staan verdedigen en stuk voor stuk bepalen wie wanneer drinkt. Dat zal haar verder niet uitmaken. Als de andere paarden eenmaal weten waar het water is zijn ze vrij om ernaartoe te lopen en te drinken. (even buiten de volgore van drinken wanneer er maar voor 1 paard plek is bijv.)
De situatie is gewoon te anders in mijn ogen om echt een parallel te kunnen trekken.

[lila]

Gilraen, het gaat er hier niet om hoe vaak het paard water krijg aangeboden.
Deze discussie is zo breed als ik in het eerste bericht aangeef. Wel zie ik hoe verschillend mensen de titel van het topic in combinatie eerste bericht interpreteren, dus ik blijf me maar even herhalen . De mens is immers hoe dan ook de provider. Van ruwvoer, water, krachtvoer, niks mis mee, maar: daar ging het hier dus niet om! Er staat duidelijk: aanbieden van water als doel, met in het eerste bericht dat het paard dus iets moet doen voor "de baas" voordat het mag drinken. En als het dat moment niet pakt, of de emmer omgooit/drukt/whatever, dat het dan pech heeft. Waar het om gaat, is het bewust toepassen van een techniek om de eerste levensbehoefte van een dier pas aan te bieden nadat het naar believen van de eigenaar dit heeft "verdiend" cq de oefening correct heeft uitgevoerd. Ik heb by the way ook geschreven dat het "waterprogramma" alweer is gestopt. Ik heb niet selectief gelezen omdat dat bij mijn mening past. Begrijpend lezen is iets anders dan selectief lezen. In de berichten stond dat dit paard vaker in de trailer heeft gestaan, dat betekend DUS dat het dier in handen is geweest. Ook wordt er geschreven:

Zij is op zich gewend aan een halster, stukjes mee lopen, hoefsmid en dat mensen aan haar zitten, maar ze is het niet heel erg gewend dat mensen bepalen waar ze heen gaat en hoe

en

Ze weet hoe bepaalde stallen open moeten

. Er staat wat er staat, ik ga ervan uit dat dat klopt. Maar ook dáár gaat het niet om, het gaat om het principe. Ik heb niemand apart op de hoogte gesteld van dit topic om mee te discussieren. Voor je het weet ontspoort zoiets en dat is mijn bedoeling niet. Dit topic gaat over dit onderwerp, en de aanleiding is gevonden in een dagboek. Ook dát schrijf ik. Natuurlijk is iedereen welkom om mee te discussieren. Ik heb iig nergens de naam / geslacht van het paard of de naam van de eigenaar genoemd. Wel wat voorbeelden uit het topic genomen, omdat ik graag wil weten hoe er over dit principe word gedacht.
En ach, er zijn zoveel dingen die belangrijk zijn, dat zal best, maar niemand wordt hier verplicht om hierover mee te discussieren, toch? Als je het wél wilt, dan wel graag over het onderwerp waar de discussie over gaat, en niet over het feit dat een paard geen eigen drinkbak heeft, en alleen op gezette tijden kan drinken, want nogmaals, dáár gaat het hier niet om.
Het gaat om een paard van 2,5 jaar, dat net verhuisd is en waarvan, zoals ik nu lees, de eigenaar hem calm, connected en responsive hebben in, laten we zeggen...1 week, en hiervoor een methode hanteert dat blijkbaar "waterprogramma" heet?
En om op de vraag van Annelies terug te komen: “Als je kijkt naar wat je van je paard vraagt. Doet hij dat dan echt voor jou? Of doet hij het omdat hij je als leider erkend en weet dat er consequenties zijn voor het niet doen?” Het gaat me erom dat in dit geval bij de training het drinkwater wordt betrokken. Een eerste levensbehoefte. Bij een net verhuisde peuter notabene. Dat heeft niets te maken met het paard of waarom die iets doet of nalaat, maar alles met de eigenaar. Ik vind dat gewoon een brug te ver. Heb vooralsnog geen inhoudelijke argumenten gelezen over deze "methode" die me het tegendeel laten zien.

Liesbeth schrijft dat Mikey dat doet zodat de paarden meteen weten dat hij bepaald hoe het thuis gaat. Dat vind ik ook weer zo negatief klinken. We hebben toch niet te maken met het africhten van tijgers. Geef het een beetje tijd. Het klinkt voor mij hetzelfde als de "normals" die zeggen dat je een paard, voordat je er voor de 1e keer opstapt, zo lang moet longeren dat zijn tong op de grond hangt (als het ware). Want oh jee, hij bokt je er anders zó af.
Een defensieve houding, die verreweg de meeste paarden echt niet nodig hebben noch verdienen. Er zijn op dit forum al vele verslagen van het beleren van jonge paarden, allemaal gelukt, allemaal zonder een waterprogramma...wat voegt het dus toe?
Daar ben ik benieuwd naar. Het voelt nu voor mij echt als een no go, misschien zit ik ernaast.

[liesbetm]

De uitleg van Mikey is zoals ik het heb begrepen, dus dat is mijn interpretatie. Misschien ligt het genuanceerder. En voor de duidelijkheid: dit is niet hoe ik het zelf zou doen.

[liesbetm]

En nog even ter aanvulling: de paarden die bij mikey komen, moeten in korte tijd worden beleerd of heropgevoed, dus erg veel tijd om te wennen is er gewoon niet. Dat is natuurlijk een andere situatie dan bij ons thuis, met meestal 1 paard dat jaren blijft.

[Marie]

Ik heb je openingspost nog eens nagelezen en ik heb nog steeds hetzelfde gevoel als ik eerst had: dat je in die openingspost de paardeneigenaar van het betreffende dagboek toch bekritiseerd, en haar er wel degelijk in betrekt. Dit doordat je ernaar verwijst, dingen (met jouw bril!) naverteld die daar verteld waren, en er vervolgens je bedenkingen bijschrijft. Dus je had deze discussie in mijn ogen toch nog een stuk opener kunnen beginnen. Nu blijft het een beetje het midden houden tussen een open discussie over een bepaald onderwerp en de bespreking van één bepaalde casus...

Om te reageren op het onderwerp zelf. Wat als we het nu eens omdraaien? Jij vraagt waarom wel? Wel, waarom níet? Wat is er slecht aan? Zo lang je het paard wel zéker steeds de mogelijkheid biedt om voldoende te drinken, en je er alleen maar iets heel erg basis als een beetje respect voor terug vraagt? Het voordeel lijkt me dat je een bepaald doel geeft aan uit de weide komen. Het is niet zo maar zinloos. Het is gewoon tijd om te drinken en dan doen we vaak. En ja, daar moeten ze dan misschien eerst een tijdje voor lopen. Dat lijkt me allemaal heel natuurlijk. Let wel, alleen zo lang het vaak aangeboden wordt!!
Je paard eerst lange tijd zonder water zetten om dan te gaan drinken vind ik iet helemaal anders en écht een no go! Dàn is het wel echt een machtsmiddel omdat dat paard het dan meteen echt nodig heeft. Dan kan dat een motivatie zijn om bepaalde taken uit te voeren en is het machtsmisbruik. Maar als het vaak wordt aangeboden is die druk er toch niet? Dan dient het water enkel als doel van een oefening, niet als motivatie. En dat vind ik iets helemaal anders!

[wannabe]

Eens met Marie, voor mijn gevoel wordt dit ook wel erg persoonlijk zo.

Het paard ondervindt er imo lichamelijke noch geestelijke schade aan, dus de grens trekken bij drinkwater als doel lijkt me erg persoonlijk.

Hier moeten paarden ook bepaalde opdrachten doen voordat ze een nieuw hooinet krijgen: netjes op afstand blijven en geen geruzie, voordat ze toestemming krijgen om te eten. Iets doen voordat je iets mag vind ik niet raar om van een paard te vragen, en wanneer je de kans hebt om dit ook met drinkwater te doen.. tja, waarom niet?

[Gilraen]

Helemaal eens met Marie zowel over het wel op de casus betrekken als over algemeen bekeken.
Dat geef ik ook aan in bovenstaande reactie: zolang het paard zo vaak de kans krijgt om te drinken, vind ik het niet verkeerd. Zou ik het zelf toepassen? Ik heb die mogelijkheid niet om de 2-3u water aan te bieden. Dus enkel indien ik geen andere manier zou vinden en dan tijdens een verlofperiode van me. Weinig waarschijnlijk dus.

[lila]

Ik heb nog geen antwoord op de vraag waarom hiervoor (waterprogramma) is gekozen? En op de vraag waarom niet: mijn redenen zijn al geschreven. In de openingspost stel ik iets ter discussie. Wat is daar nu mis mee? Omdat ik iemands handelingen kritisch beschouw? Mag dat niet? Voelen we ons dan meteen persoonlijk...ja...wat eigenlijk?
Het is de bespreking van 1 casus, de eerste casus op dit forum ever, en ik heb dit ook nooit eerder ergens gelezen. Dus, ja, ik heb 1 voorbeeld en dat is deze casus. Die vormt de basis van de discussie. Ik doe mijn best het zo algemeen mogelijk te houden. Dat het persoonlijk lijkt, is omdat verder niemand hier dit pricipe toepast. Dat betekend niet dat het persoonlijk ís, of persoonlijk bedoeld is.
@Liesbeth: bij een professionele trainer met haast en zeer lastige paarden worden wel vaker wat onorthodoxe methodes (in onze ogen) toegepast. Die mensen hebben zeer veel ervaring en dat kan je denk ik idd niet vergelijken met de duurzame band die je wilt opbouwen met je eigen paard. Zij weten vaak exact wat ze doen, waarom én hun timing is zo efficient. Geef een profi trainer een uur met een paard en die bereikt ws. meer dan ik in een week (of langer ).

[Gilraen]

Ze heeft toch wel uitgelegd waarom wel? Niet dat ik het nu vanbuiten even allemaal kan opnoemen, maar ik heb haar redenen wel gelezen.

Ik vind er ook niks mis mee om een casus te bespreken, maar langs de ene kant zegt je jamaar in deze casus is het zo en zo en zo. En als ik dan reageer waarom het voor mij wel kan, dan moet ik het opeens breder als de casus bekijken. Ik ben zelf niet snel geneigd om met water iets te trainen met mijn paarden. Het heb niet nodig en ik ben behalve in vakanties niet in staat om vaak genoeg water te gaan aanbieden. Ik kan me voorstellen dat het wel werkt bij paarden die weinig contact willen leggen of mensen als stom zien. Als je dan vaak genoeg het water aanbiedt, dan hoeft het paard geen dorst te lijden en dan ben je een provider ook voor water net als voer en andere dingen. Dus ik kan me voorstellen dat paardlief dan gaat denken van "zo slecht zijn die mensen nog niet". (ja weet antropomorfisme, maar het is wel duidelijk wat ik ermee bedoel).
En jij vindt het helemaal niet kunnen, dat mag ook. We moeten het toch ook niet allemaal eens worden.

[alytuiere]

Ik antwoord even in etappes, anders wordt het een grote waas van quotes

Als je een vergelijking zou maken naar hoe het er in de natuur aan toe zou gaan, dan zou de leidmerrie en hengst eigenlijk bepalen wanneer er gedronken word, zij bepalen nml de route en zoeken drinkplaatsen uit. Of zie ik dat verkeerd. Dan zijn het uiteindelijk ook de leiders die bepalen wanneer er gedronken kan worden. Dus op die manier zou je dan wel een parallel kunnen trekken.

Maar die leidmerrie gaat niet als er een meertje is waar ze ze heen heeft geleid, ergens op de oever staan verdedigen en stuk voor stuk bepalen wie wanneer drinkt. Dat zal haar verder niet uitmaken. Als de andere paarden eenmaal weten waar het water is zijn ze vrij om ernaartoe te lopen en te drinken. (even buiten de volgore van drinken wanneer er maar voor 1 paard plek is bijv.)
De situatie is gewoon te anders in mijn ogen om echt een parallel te kunnen trekken.

Zou de parallel echt niet te trekken zijn? Je hebt het hier over een kudde met meerdere dieren, dan is het inderdaad niet mogelijk dat ze alle paarden stuk voor stuk dat duidelijk maakt. De leidmerrie bepaald wanneer de kudde gaat drinken (en wanneer de kudde weer verder gaat). Ze zal toch zeker naar de paarden die om haar heen komen staan aangeven dat zij eerst mag. Als een van die paarden tegen haar opbotst of haar aan de kant duwt omdat hij veel dorst heeft....

Volgens mij doet hij het met alle paarden die bij hem binnenkomen, zodat ze meteen weten dat hij bepaalt hoe het bij hem thuis gaat.

Ik vraag me ten zeerste af of een paard daaruit deze conclusie trekt?

Hij doet het om duidelijk te maken dat ze pas iets krijgen als ze kalm zijn. Hij vindt dat paarden met teveel weg komen en te weinig geduld wordt aangeleerd. Bijvoorbeeld als een paard een emmer omgooit dat de eigenaar dan meteen gaat rennen om nieuw water te halen of als een paard tegen een box gaat schoppen om aan te geven dat hij er uit wil of eten wil. Hij zet ieder paard (dat niet vanaf veulen af aan bij hem is) eerst alleen (of in ieder geval met een paar boxen ertussen) op stal en wacht tot het paard rustig wordt. Dan neemt hij het mee naar het water. Als het paard onderweg niet netjes mee loopt of niet met 1 of 2 correcties netjes gaat lopen draait hij weer om. Volgens hem hebben paarden dan heel snel door dat ze pas wat krijgen als ze netjes mee lopen en dat ze worden genegeerd wanneer ze allerlei fratsen uithalen. Waar ik bij een paard dat bang/onhandig is nog de emmer weer bij zou vullen zou hij denk ik gewoon terug gaan, omdat het vanuit overlevingsoogpunt heel dom is om je waterbron te 'vernielen'
Hij doet het met grondwerk zelfs zo dat als ze zich in de sessie als een 'idioot' gedragen hij ze vastbind in de hoek van de bak, daar laat staan tot ze rustig zijn. Hij probeert het dan later nog een keer en brengt het paard pas weer terug als hij tevreden is.

Kijk, nu is het een dialoog geworden. Annelies, waar heb je dit idee vandaan? Van het Parelliprogramma in het algemeen, van een instructeur in het bijzonder of komt het uit een andere hoek?

Vanuit het parelli programma kende ik het al en later hoorde ik ook van Mikey dat hij het veel toepast en heb ik hem eens om uitleg gevraagd. Ik doe het met Caitlin soms op trainingsweken wel eens, omdat die anders ook liters water verspilde door de waterbak om te gooien. Die ging gewoon in de waterbak staan als dat haar zo uit kwam en trok hem dan om als ze haar voet eruit haalde. Daar heb ik het omgedraaid: op 2 vaste momenten op de dag de bak bijvullen en verder niet. Sindsdien laat ze de bak gewoon staan.

Hier moeten paarden ook bepaalde opdrachten doen voordat ze een nieuw hooinet krijgen: netjes op afstand blijven en geen geruzie, voordat ze toestemming krijgen om te eten. Iets doen voordat je iets mag vind ik niet raar om van een paard te vragen, en wanneer je de kans hebt om dit ook met drinkwater te doen.. tja, waarom niet?

Dat doe ik ook. Ik heb er een grote hekel aan als paarden dicht om mij heen staan te klieren als ik een hooibak aan het bijvullen ben, dus ik leer ze direct dat ze op afstand mogen wachten tot ik bij die bak weg ben.

[promptertje]

Dank voor je antwoord Annelies! Voor mezelf vind ik het nog steeds niks, maar ik vind het fijn dat je de tijd neemt om zo uitgebreid te antwoorden.

[alytuiere]

Monique, wat ik verwarrend vind is dat je heel specifiek op mijn casus in gaat en dat daar heel specifiek op gereageerd wordt en dat je dan vervolgens aangeeft dat het om het brede principe gaat. Daarnaast heb je het steeds over water als doel, terwijl ik water als extra motivator (een middel) zie. We hadden denk ik een heleboel ruis kunnen overslaan als je was begonnen met: In het parelli programma wordt het wel eens aangeraden om je paard geen water in zijn stal of paddock te geven en hem dan meerdere malen naar het water toe te brengen. Hoe staan jullie tegen over het gebruiken van water als middel in een training?
Dan was je discussie vanaf het begin heel open en breed geweest.

Ik vind namelijk nu dat je aannames maakt en voel dat toch de neiging om die recht te zetten. Je maakt de aanname dat een paard al in handen in geweest en daar haal je bewijzen uit mijn dagboek bij, terwijl in mijn dagboek ook staat beschreven dat er wel eens wat met haar is gedaan maar niet in de zin van leiden aan een halster. En die aannames of voorbeelden hoeven er helemaal niet in als je een hele brede discussie wil beginnen.

Verder: Ik laat paarden eigenlijk altijd 'iets doen' voordat ze wat krijgen. Ik wacht op het goede antwoord tot ik even pauze/beloning geef in de training. Ze moeten van mij netjes op een afstand wachten tot ik klaar en aan de kant ben voordat ze bij het water of hooi mogen. Als ze mij naar een waterbak sleuren of door een hek willen beuken laat ik eerst duidelijk worden dat dat niet de bedoeling is. Ik voorzag met Birket sowieso wat issues met wijken voor druk, dus ik ben haar dat eerst uit gaan leggen voordat ik met water of zelfs hooi aan kwam zetten. Ik denk dat het vervelender voor haar was geweest (en dat ze dan meer negatieve associaties bij mij en vooral de stick had gehad) als ik gewoon met dat water en hooi in de weer was gegaan en haar meerdere malen een flinke tik met stick en string had moeten uitdelen om duidelijk te maken dat ze even moet wachten.

[Feliz]

Ik antwoord even in etappes, anders wordt het een grote waas van quotes

Als je een vergelijking zou maken naar hoe het er in de natuur aan toe zou gaan, dan zou de leidmerrie en hengst eigenlijk bepalen wanneer er gedronken word, zij bepalen nml de route en zoeken drinkplaatsen uit. Of zie ik dat verkeerd. Dan zijn het uiteindelijk ook de leiders die bepalen wanneer er gedronken kan worden. Dus op die manier zou je dan wel een parallel kunnen trekken.

Maar die leidmerrie gaat niet als er een meertje is waar ze ze heen heeft geleid, ergens op de oever staan verdedigen en stuk voor stuk bepalen wie wanneer drinkt. Dat zal haar verder niet uitmaken. Als de andere paarden eenmaal weten waar het water is zijn ze vrij om ernaartoe te lopen en te drinken. (even buiten de volgore van drinken wanneer er maar voor 1 paard plek is bijv.)
De situatie is gewoon te anders in mijn ogen om echt een parallel te kunnen trekken.

Zou de parallel echt niet te trekken zijn? Je hebt het hier over een kudde met meerdere dieren, dan is het inderdaad niet mogelijk dat ze alle paarden stuk voor stuk dat duidelijk maakt. De leidmerrie bepaald wanneer de kudde gaat drinken (en wanneer de kudde weer verder gaat). Ze zal toch zeker naar de paarden die om haar heen komen staan aangeven dat zij eerst mag. Als een van die paarden tegen haar opbotst of haar aan de kant duwt omdat hij veel dorst heeft....

Volgens mij doet hij het met alle paarden die bij hem binnenkomen, zodat ze meteen weten dat hij bepaalt hoe het bij hem thuis gaat.

Ik vraag me ten zeerste af of een paard daaruit deze conclusie trekt?

Hij doet het om duidelijk te maken dat ze pas iets krijgen als ze kalm zijn. Hij vindt dat paarden met teveel weg komen en te weinig geduld wordt aangeleerd. Bijvoorbeeld als een paard een emmer omgooit dat de eigenaar dan meteen gaat rennen om nieuw water te halen of als een paard tegen een box gaat schoppen om aan te geven dat hij er uit wil of eten wil. Hij zet ieder paard (dat niet vanaf veulen af aan bij hem is) eerst alleen (of in ieder geval met een paar boxen ertussen) op stal en wacht tot het paard rustig wordt. Dan neemt hij het mee naar het water. Als het paard onderweg niet netjes mee loopt of niet met 1 of 2 correcties netjes gaat lopen draait hij weer om. Volgens hem hebben paarden dan heel snel door dat ze pas wat krijgen als ze netjes mee lopen en dat ze worden genegeerd wanneer ze allerlei fratsen uithalen. Waar ik bij een paard dat bang/onhandig is nog de emmer weer bij zou vullen zou hij denk ik gewoon terug gaan, omdat het vanuit overlevingsoogpunt heel dom is om je waterbron te 'vernielen'
Hij doet het met grondwerk zelfs zo dat als ze zich in de sessie als een 'idioot' gedragen hij ze vastbind in de hoek van de bak, daar laat staan tot ze rustig zijn. Hij probeert het dan later nog een keer en brengt het paard pas weer terug als hij tevreden is.

Inderdaad fijn dat je uitgebreid antwoord geeft.

Wat betreft het stukje van de leidmerrie. Zij brengt ze naar het water om te zorgen dat ze overleven, niet om dat water te gebruiken om een punt duidelijk te maken. Daarin zit imo wel een groot verschil. Daarbij drinkt zij misschien eerst als ze dorst heeft, maar daarna zal het dr een worst wezen wie er drinkt. Het gaat haar niet om het principe dat ze moeten luisteren voordat ze water krijgen. Ze hoeven ook geen specifieke opdracht uit te voeren voordat ze water krijgen, behalve uit haar ruimte blijven tijdens het drinken wanneer gevraagd.
Ik vind nog steeds de insteek achter het water geven als beloning niet fijn.

Het stukje van Mikey vind ik echt niet fijn om te lezen als hij dat zo doet. Ik vind het op meerdere punten niet eerlijk tegenover het paard. Als een paard kliert met meelopen vind ik het heel vreemd om hem net zolang terug te blijven zetten tot hij zih een keer toevallig wel gedraagt met meelopen. Dat vind ik niet de beste manier om een paard zo snel mogelijk duidelijk te maken wat de bedoeling is. Ik vind niet dat je zo'n gedahtesprong van een paard kan en moet verwachten. Een emotieloze correctie tot je resultaat krijgt en zodra er verbetering is belonen vind ik in zo'n situatie vele malen passender. WIJ hebben namelijk bedaht dat we iets met ons paard willen en aan een halster over paden willen lopen enz. Op dat punt ben je dus niet meer bezig met opvoeden zoals dat in de kudde onderling wordt gedaan, maar met trainen. En dat op zo'n vage negatoive manier benaderen vind ik vreemd als je als filosofie; for the horse hebt.
Als dat nieuwe paard wat apart wordt gezet angstig is, dn vind ik het een hele aparte methode om zo'n kuddedier in zijn eentje te zetten en dan zelf maar te lten uitzoeken dat ie rustig moet worden. Hij heeft er immers niet voor gekozen dat ie in een hok met muren erom wordt gezet? En als je hem nou naast een maatje zet gewoon eten en drinken geeft en dan wacht tot ie rustig is en vervolgens vanuit die rust op een positieve manier wat gaat doen? Klinkt voor mij een stuk meer als hoe je je partner behandeld.

Wat betreft je waterbron vernielen; ik heb nog nooit een losse emmer op de vlakte zien staan. In de natuur spelen de veulens ook met water en doen ze alles bevoelen en ontdekken. Als het niet nodig is je paard daarvoor te "straffen" door hem weg te halen bij het water, waarom zou je dat dan doen? Als je niet gediend bent van bijvullen zorg dan dat je een vaste drinkbak maakt. Ik zou echt geen punt maken van dingen waarvan je geen punt hoeft te maken.