Zeker een interessante discussie!
Dat was (zo staat in het verslag) alleen omdat de eigenaar die avond niet meer heen wilde, en de andere keer omdat de eigenaar overdag weg moest?Dat paard kreeg namelijk 's nachts en bij langere afwezigheid overdag wel gewoon water in de paddock, en werd het alleen in de eerste dagen overdag om de paar uur aangeboden, als motivatie om een paar zeer basale afspraken met het paard te maken. Paard was weinig in handen geweest van mensen en niet gewend om geleid te worden.
Las wel dat het paard nu wél een emmer in de paddock heeft gekregen, daar ben ik blij om. Dat het paard weinig in handen is geweest dat lees ik trouwens nergens, wél dat het al trailerladen gewend was, dus zeker zowel mensen gewend als gewend om geleid te worden.
Ja, als je zó gaat denkeneen paard ervaart het misschien heel anders (hij weet immers niet dat we het bewust weghalen, en vind ons misschien wel buitengewoon aardig)
, dan is de grens wel erg rekbaar. Bij mijn vorige stal werd 's nachts het water afgesloten in de winter. Ik merkte dat de paarden snel hieraan wennen en hun drinkmomenten aan gaan passen. Ook dit dier zal niet lichamelijk in de problemen komen zolang het regelmatig deze drinkmomenten krijgt.
Maar...waar ik me hier specifiek druk om maakte, was dat het aanbieden van drinkwater onderdeel werd gemaakt van de training. Dat het ook bepaalde taken uit moest voeren vóórdat het water kreeg. Achteruit naar de emmer bijvoorbeeld. Het principe dus van water gebruiken als doel in de training. Dat is wat mij betreft een vorm van chantage. Het paard doet dat wat wordt niet gevraagd voor jóu, maar omdat het water nodig heeft. En een paard weet wanneer hij dat nodig heeft, dus ja...dan staat hij mentaal met de rug naar de muur. Denk dat het daardoor de ralatie wel eens negatief kan beïnvloeden. Ben benieuwd naar de mening van de wetenschap hierover.
Een vergelijking met beperkt hooi, tja...dat vind ik toch echt van een andere orde.
Bladwijzers