Bomproof, behalve als het heel rustig is?

**senta** · 15-02-13, 11:39

Lastig om een goeie titel voor dit topic te bedenken. Moon is een echte LB-i. Maakt zich niet snel ergens druk over, is door veel buitenrijden, trektochten, wandelen, workshops en Equidayen ook aardig wat gewend aan drukte, verkeer, wisselende omstandigheden. Prima dus. Maar er is een bepaalde situatie waarin hij veel sneller schrikt en soms ook even een tijdje RB blijft waar ik niet goed vat op krijg. De afgelopen twee dagen heb ik een klein wandeIingetje met hem gemaakt en juist bij de rustig gelegen Mariahoeve loop ik er weer tegenaan.

Juist als het heel rustig is, en dan bedoel ik zo rustig dat je geen wandelaar of fietser ziet, op zijn hoogst wat auto's in de verte, dan kan die ene fietser of wandelaar voor een schrikreactie zorgen.

Eergisteren wandelden we langs de zandweg met ernaast een fietspad langs de weides. Er kwam een fietser achterop. Ik had Moon schouder voor gevraagd en mogelijk omdat hij daar heel geconcentreerd mee bezig was heeft hij hem niet horen aankomen. Hij schrok in ieder geval behoorllijk. De schrik is wel snel weer over, binnen een paar tellen is hij weer even relaxed als ervoor. Gisteren liet ik hem langs dat pad bij een zijpad even grazen. Er kwam een fietser aan. Die had hij wel gezien en was hij ok mee, maar toen besloot de fietser door de bomen heen af te slaan een parallel pad in en Moon schrok weer.

Ik heb ook wel eens mee gemaakt dat we over een totaal verlaten heide reden. Aan de overkant stond een ijscokarretje (zal niet veel omzet gehad hebben die dag

) en toen vond Moon van een km afstand de wapperende vlag eng.

Aan de andere kant, ik kan opstappen op een grasveldje naast één van de drukste kruizingen van het dorp, niets aan de hand. Spoorwegovergangen met bergen fietsers en ijscokraampje met wapperende vlaggen daar loopt ie met hanglip tussendoor.

Iemand suggesties om Moon meer confident te maken in situaties waarbij het totaal rustig is en er op grote afstand iets beweegt? Ik wil nu proberen geregeld te wandelen met hem op dat pad bij stal en comfort zones te maken door hem te laten grazen maar ik heb een beetje twijfels of deze aanpak gaat werken. Iemand nog andere ideeen?

**Rianne** · 15-02-13, 11:46

Is het een idee om met 'plotselinge' extreem friendly te gaan werken? Dus tijdens je sessie in de bak, af en toe 'ineens' extreem friendly met een plastic zak te doen oid. Helemaal onverstoorbaar zal misschien niet lukken (ik schrik ook altijd als iemand 'ineens' iets zegt of doet), maar wellicht kun je het beperken tot een adrenaline shot en een stapje opzij

Succes! Lijkt me lastig als hij dan zó RB wordt.

**Eline en Idaho** · 15-02-13, 11:47

Ik vind het wel een herkenbaar verhaal. Idaho is ook een LB paardje en ik zeg altijd dat je er een kanon naast kan afschieten zijn enige reactie zou knipperen met zijn ogen zijn. Soms kunnen we heel rustig langs een pad wandelen en dan is er in ene iets wat hij niet verwacht en dan schrikt hij (lees spingt aan de kant). Daarna is hij wel weer LB. Ik heb het idee dat het te maken heeft met iets wat hem plotseling uit zijn concentratie haalt. Herken ik ook wel bij mijzelf, als ik geconcentreerd bezig ben met iets kan ik best wel eens schrikken van iets waar ik eigenlijk helemaal niet bang voor ben. Lijkt mij een vrij natuurlijke reactie, zou niet weten wat ik er aan zou kunnen doen. Wat ik nog wel eens doe is als ik iets zie wat Idaho eng kan vinden dat ik het hem laat zien of ik waarschuw hem met de melding dat hij even moet opletten (even de concentratie onderbreken), dan schrikt hij er over het algemeen niet van.

**Feliz** · 15-02-13, 12:18

Inderdaad herkenbaar, als er weinig afleiding is kunnen paarden om het minste rb worden terwijl je ze wel zo in een menigte kan zetten. Interessant topic.

**Wendela** · 15-02-13, 12:40

Heel herkenbaar! Heeft Ab ook!

Maar wat Rianne zegt klopt ook, wij schrikken ook van geluid als het stil is en niet in de drukke stad... Dus misschien is er niets aan te doen?

**Gilraen** · 15-02-13, 13:26

Wico heeft dat ook, al is hij niet zo bomproof als jullie paarden.

Zelf schrik ik ook makkelijk bij iets onverwachts.

Ik denk dat zo plotselinge friendly's wel goed kunnen werken. Bij Wico heb ik gewerkt met een hoek (vond hij altijd eng omdat hij voorheen altijd oogkleppen opgehad had) en dan achter die hoek plaatste ik iets zodat hij het pas zag als hij voorbij de hoek ging. Of ik wist dat achter een bepaalde hoek buiten wel iets zou kunnen zijn. En dan heel vaak dat tegenkomen. Uiteindelijk werd de reactie van hem: hoofd opzij, ok er is niks, door wandelen. Waar het eerst heel erg RB was.

En misschien ook wel ontspannen wandelen, maar niet volledig ontspannen. Ik vind het moeilijk te verwoorden, maar als je ligt te dutten op de bank, schrik je ook als iemand binnenkomt. Terwijl als je rustig ontspannen, maar wel aanwezig bent, je niet schrikt als iemand binnenkomt.

**whoopie** · 15-02-13, 16:09

Ja zo herkenbaar ook, als we op een fietspad allemaal wandelaars en fietsers tegenkomen dan is er niets aan de hand, maar als we in het bos zijn en het is rustig dankan ze helemaal RB-e worden omdat ze in de verte een wandelaar tussen de bomen ziet, ze kan daar dan ook behoorlijk in blijven hangen. Ik probeer dan wel altijd de aandacht bij mij te vragen door oefeningen te doen, maar het blijft lastig merk ik.

**senta** · 15-02-13, 21:53

Interessant dat het zo herkenbaar is!

Wat verder doordenkend zijn er eigenlijk twee net iets verschillende situaties.

De eerste is het voorbeeld met de fietsers. Het is rustig, Moon is met iets anders bezig, grazen, beetje suffen of gefocussed op iets wat ik van hem vraag. En plotseling is daar een wandelaar of fietser. Hierbij kan ik me voorstellen dat het werkt als ik beter oplet en hem er op tijd op attendeer. Dat heeft dan inderdaad zoals een paar reacties ook al aangeven te maken met te weinig focus hebben bij de omgeving. En dat kan dan zijn omdat de focus op iets anders is of je paard loopt te dutten ( en je dat zelf misschien ook wel doet, althans ik soms wel).

De andere is dat vlaggetje aan de overkant van de hei. Het is heel rustig, maar ergens heel ver weg beweegt iets en je paard ziet het juist wel. Vaak kan ik zelf nog net zien of beredeneren wat het is, bv iemand met een wit shirt in de zon, is dat nou een fietser of een ruiter?, o, daar staat de ijscokar. Maar paarden zien minder goed, die zien dan waarschijnlijk alleen iets onduidelijks bewegen. Ik merk aan Moon vaak dat hij ontspant zodra hij het herkent. Ooooh het is een fietser, zucht, hoofd omlaag lik, lik.

In de eerste situatie schrikt hij plotseling, wat zich bij hem uit door even een sprongetje op de plek te maken of op zijn hoogst een paar passen opzij of naar voren te dribbelen. Dan kijkt hij en ontspant als hij het herkent. Daarna is het weer ok.
In de tweede situatie wordt hij vaak RB tot hij herkent wat het is. In milde situaties betekent dat voorzichtig verder lopen met het hoofd omhoog. Soms betekent het dat ik af moet stappen en voorop moet gaan lopen, dan stopt ie en tikt met zijn neus tegen mijn voet, en een enkele keer wil ie echt niet verder, en moet ik A&R gebruiken om hem ervan te overtuigen dat het echt ok is.

Voor de eerste helpt mogelijk schriktraining met plotseling een friendly met een plastic zakje misschien wel ( hoewel ik denk dat Moon denkt:hmm, zit daar wat in?) en zelf opletten en hem erop attent maken ook wel.

De tweede situatie vind ik echt lastiger, zorgt in de praktijk tijdens een buitenrit soms ook voor een groter probleem.

**Gilraen** · 15-02-13, 22:21

Tweede kan je zo moeilijk iets aan doen denk ik. Ik zou zeggen als hij het vaak genoeg heeft meegemaakt, leert hij jou er wel in te vertrouwen, maar hij maakt het al vaak mee...

**whoopie** · 16-02-13, 08:47

en zelf opletten en hem erop attent maken ook wel.

Toch denk ik dat je hier mee moet oppassen, ik heb een tijdje bijgereden op een paard, de eigenaar deed dat dus ook voor iedere fiets , wandelaar etc werd het paard gewaarschuwd, zelf deed ik dat dus niet. Je brengt wel een bepaalde gemoedstoestand over op je paard denk ik door steeds te zeggen, pas op...en waar is de verantwoordelijkeid van het paard zelf. Ik zou er eerder voor kiezen om mijn paard wakker te houden door afwisselende oefeningen te doen of tempowisselingen.
Het paard waar ik toen op reed ging op een gegeven moment enorme probleme ngeven buiten terwijl hij voorheen behoorlijk braaf was buiten, ook een combi met een gespannen ruiter hoor.

**senta** · 16-02-13, 09:19

Ik dacht meer aan attent maken in de zin van zorgen dat hij op dat moment met zijn aandacht bij de omgeving is en niet ergens anders. Een oefening doen werkt bij Moon niet altijd, daar kan hij zo gefocussed op zijn dat hij niet op de omgeving let en er juist door overvallen wordt.

**Marja** · 16-02-13, 09:23

Oorspronkelijk Geplaatst door whoopie

Je brengt wel een bepaalde gemoedstoestand over op je paard denk ik door steeds te zeggen, pas op...en waar is de verantwoordelijkeid van het paard zelf.

Ik denk dat het wel heel veel uitmaakt met welke intentie je je paard dan een signaal geeft van: hé daar is iets.
Als je dat vanuit je eigen gespannenheid/angst doet omdat je bang bent dat hij kan schrikken, dan zeg je dus eigenlijk: hé paard, daar is iets gevaarlijks, kijk maar uit!
Als je echter vanuit een ontspannenheid zegt: hé paard, kijk eens wat leuk, in de verte zie ik een fietser! dan geef je daarmee een heel ander signaal af.
Ik doe dit waarschuwen alleen maar als een eventuele schrikreactie van mijn paard zou kunnen zorgen voor een gevaarlijke situatie, dus bv. als ik inschat dat hij weg zou kunnen springen en dan op de straat terechtkomen. Als we echter ergens zijn waar een schrikreactie niet zo'n probleem is, dan laat ik het paardlief lekker zelf uitzoeken.

**Marja** · 16-02-13, 09:26

Senta, was je nou onlangs verhuisd met Moon? Of ben ik nou met iemand anders in de war...
Ik merk in elk geval aan mijn paarden dat ze hier in Sonsbeck ook sneller schrikken van die ene fietser of dat reetje in de verte, dan dat ze deden in Nederland. In NL was het drukker in het bos, dus dat is al een verschil.
Maar ik ben hier ook in een nieuwe omgeving, en ik merk dat de paarden hier (vooral de eerste maanden) ook veel meer reageerden op dingen waar ze in NL helemaal niet meer op reageerden.

**senta** · 16-02-13, 09:36

Ik ben terugverhuisd naar de pensionstal waar we eerder ook al gestaan hebben. Hij voelt zich hier erg thuis. De omgeving is veel rustiger, zeker zo in de winter en op doordeweekse dagen zie je bijna niemand. Als het weer beter wordt en in het weekend kan het redelijk druk zijn.

Deze omgeving kent hij heel goed, we rijden er al jaren, maar op dit punt verandert er weinig.