Wat ik juist zo jammer vind, is dat het grote plaatje hier lijkt te ontbreken. Is het bij jullie bekend hoeveel mensen er in het ziekenhuis of eerste hulp belanden omdat ze een raar middeltje met dubieuze claim gebruikt hebben?
In deze is het een nadeel dat we een sociaal stelsel hebben, waarbij de gezonde mensen grotendeels betalen voor mensen die zorg nodig hebben. Hoe groot zijn de kosten van mensen die door dubieuze claims of rare adviezen gebruik maken van die zorg?
Dat is waarom ik in dit geval het een goede stap vind dat onbewezen claims niet als feit gepubliceerd mogen worden. Ik wil best mee betalen als er iemand ziek is en daar zorg voor nodig heeft. Maar ik heb er bar weinig zin om dat te doen omdat er een of andere malloot een leuk middeltje weet tegen kwaal x of y. Nog even los van de kosten die staat uitgeeft aan zorg.
Dus ja, het draait om geld. Uiteraard, we leven in een kapitalistische maatschappij. Als dat hetgeen is je niet bevalt, dan zijn er zat landen waar je zorg gratis is en dit soort dingen waarschijnlijk niet van toepassing zijn. Venezuela, Cuba of China komen in mij op.

Antwoord met Citaat
) Ik denk dat Sandra's oplossing een goede is. Dan is duidelijk dat er geen wetenschappelijk bewijs is en is er toch informatie. Kunnen mensen zelf hun afweging en keuze maken.
Maar ikzelf vind het fijn dat ik via mijn website ook eenvoudige informatie kan verstrekken, zodat voor simpele, niet chronische kwaaltjes mensen gewoon daar terecht kunnen. Service van de zaak en hart voor de mens zeg maar. Maar ik heb ondertussen dus alles van mijn site af kunnen halen, want er stonden ook verwijzingen bij van producten met een goede prijs/kwaliteit verhouding. Omdat dit niet meer mag en het voor mij moeilijk te overzien is wat nu nog wel (de regels zijn zelfs de NWA nog niet helemaal duidelijk naar het schijnt) en wat niet meer mag, heb ik alles er maar vanaf getrokken. Kijk, dat vind ik dus achteruitgang. Wist je dat het woord probioticum of anti-oxidant niet eens meer op een etiket mag verschijnen? Hoe moet de gemiddelde mens weten dat je dan het potje met B. Bifidum en L. Acidophilus moet hebben? Dan moet je dus meteen naar een arts of therapeut. Maar niet iedereen heeft daar het geld voor.... En zo wordt dus nu dit soort zorg al een stuk minder bereikbaar. En helaas zijn de vervolgstappen waar we het over hebben (aanpassing van dosering van middelen) echt niet zo ver gezocht als je denkt. Er wordt helaas al geruime tijd druk voor gelobbied bij de betreffende instanties en de huidige wetgeving is ook door diezelfde lobby bereikt. Ik vrees met grote vreze... 

Bladwijzers