Untouchable

[Mirror]

Een kennis van me vraagt hulp:

Ze is vrijwilliger voor een paardenopvang en heeft nu op stal een paardje dat wel heel erg wantrouwig is.

Het is een 4-jarige KWPN merrie, nog helemaal groen en heel erg bang van mensen, onbekend hoe dit ontstaan is.

Ze is echt helemaal in paniek zodra ze iets aan haar lijf voelt.
Onder het eten mag ze haar wel aaien, hoofd en oren en hals is goed, maar 1 andere beweging en ze is vertrokken.
Toen ze haar halster omhad, kon ze haar heel stiekem aanraken, maar nu helemaal niets en dus vordert de training ook niet.

Paar dagen later schreef ze al wel: "Ze gaat wat beter, kwam gisteren en vandaag zelf naar me toe, vrij ontspannen en ik mocht haar aaien.

Er is dus vooruitgang in ieder geval.

Er zit een heel lief paard onder een hoop ellende, ben ik van overtuigd".



Graag tips om hiermee verder te kunnen.

Men is niet bezig met Parelli o.i.d., maar ze willen dit zo paardvriendelijk mogelijk aanpakken.

Alle tips welkom!

[spinner]

Geduld, liefde, rust, respect, tijd en vertrouwen daar kom je in ieder geval al een eind mee. Verder is het altijd wel moeilijk als je niet precies weet wat er voorgevallen is met het paard. Je denkt al gauw aan mishandeling. Als je het vertrouwen van een mishandeld paard wilt terug winnen heb je een lange weg te gaan. Als ik zelf zo'n paard zou hebben zou ik alles heel rustig vanaf de grond aan beginnen. Ik zou ook helemaal niets verwachten van het paard en eerst alleen maar in de buurt van het paard gaan zitten, totdat deze gewend is aan mijn aanwezigheid. Pas als het dier mij zou benaderen en het zoekt dus contact dan zou ik langzaam het dier aanraken. Vanuit daaruit kun je weer verder opbouwen.

Misschien is het leuk om eens een deskundig iemand (iemand gespecialiseerd in nh) ernaar te laten kijken waar je dus tips of les van kunt krijgen.

[Mirror]

Bedankt voor je reactie Spinner.
Dit is inderdaad wat ze al doen, gewoon er zijn en verder niks.

Ik had haar ook al aangeraden naar de NH-dag in Arnhem te gaan, omdat er dan juist diverse mensen rondlopen die zich bezig houden met cursussen geven en ze dan wellicht iemand zouden treffen die hulp kan bieden.

De kennis woont bij mij ook al niet direkt naast de deur, dus ik heb 't paardje zelf nog niet gezien, zit wel in de planning om v.d. week te gaan kijken, ben benieuwd hoe het dan intussen gaat.

Hét Sleutelwoord is in ieder geval geduld en dat is het allerbelangrijkste in dit geval.

[sequel]

Geduld is het allerbelangrijkste, dwing het paard niet, en geeft het tijd, iedere dag een klein stapje verder is beter dan in 1keer teveel vragen en weer vooraf beginnen.Het paard moet weer vertrouwen opbouwen.
Werk in een rustige omgeving met het paard, niet als er andere mensen of paarden rondlopen dit roept extra spanningen op.
Beloon het paard keer op keer als er ook maar een kleine vooruitgang is.
Men moet hier heel veel geduld voor hebben en de nodige ervaring.
Je zult zien dat als je geduldig te werk gaat, je paard weer vertrouwen krijgt en jullie zullen samen een geweldige tijd tegenmoet gaan.
Ga een stukje met je paard wandelen, leer het stilstaan, speel met je paard in de wei, zie of het naar je toe wil komen, maak je desnoods kleiner en ga op je hurken zitten, komt het paard naar je toe, beloon het dan met wat lekkers, langzaam zul je vorderingen zien.
Geduld.................daar draait het allemaal om
Heel veel succes en plezier

[sheila]

Inderdaad is alles met geduld op te lossen.
Zij is enorm vooruit gegaan, en komt ook meer op haar gewicht(ze was broodmager).
Oogt heel ontspannen en gaat heel braaf iedere avond haar stal in.
Kan haar gewoon aaien en heeft veel vertrouwen in mij.
Je merkt gelijk verschil als iemand anders probeert haar te aaien.
Ik mag haar ook poetsen, doe dat niet te ver op haar lijf, maar ze geniet er echt van.
En ondertussen doe ik wat spelletjes met haar en ze reageert hier heel goed op.
Het halster is nog steeds niet om.
Ik heb het niet meer geprobeerd, maar op de dag dat ik voel dat het zal gaan lukken, dan heb ik denk ik op het juiste moment gewacht.
Het wordt een leuk paard in ieder geval en we hebben de tijd.
Nog een hele lange weg te gaan.

Bedankt voor jullie reacties!

[Free rinny]

Ik zou ook zeggen veel geduld en lekker bij haar zijn, niet dag in dag uit. Maar gewoon een aantal uurtjes.
Verder ga ik mee met de antwoorden hier boven.